Ad günü mü? Doğum günü mü?
Ad günü mü? Doğum günü mü?
Milliyetçi kesimden bazı insanlar "doğum günü" yerine "ad günü" demeyi çok sevdiler...
Ne var ki, sanırım Azerbaycanlılardan alınan
"ad günü" tâbirinin
Türk kültüründe bir karşılığı yoktur, üzülerek söylüyorum, ne yazık ki durum böyle...
Azerbaycanlılar da artık
“doğum günü" tâbirini tercih ediyorlar...
Ben Azerbaycan dilinde yazılmış yazılarda çok görmeye başladım "doğum günü" tâbirini..
Ad günü (name day)
Katolik ve Ortodoks dünyasına ait geleneksel kutlamanın adıdır, azizler günü olarak da bilinir...
Bu gelenek Ruslarda da vardır... Rus kültüründe
doğum günü (день рождения)
ve ad günü (именинн) tâbirleri zamanla birbirine karışmış,
doğum günü (день рождения) için ad günü (именинн)
tâbiri de kullanılmaya başlanmış...
Hâliyle bu durum Azerbaycanlılara ve diğer Türklere de geçmiş...
Milliyetçi kesim bu tâbiri
Dede Korkud'da geçen meşhur "Boğaç Han" hikâyesindeki "ad koyma" töreni ile karıştırdı sanırım. Bunları aynı şey sandı...
Bu yüzden "ad günü" tâbirini çok sevdi, "doğum günü" demeyi bıraktı...
Zaten doğum günü kutlaması.
Batıdan geldiği için
milliyetçi-muhafazakâr kesim
bu kutlamaya yıllarca soğuk bakmıştır,
gâvurlaşma âdeti olarak görmüştür. Galiba biraz da bu nedenle
“ad günü" tâbirine dört elle sarıldı. Fakat bu sefer
tam Hıristiyan kültürünün ortasına, tâbiri caizse vaftiz suyunun içine düştü...
Birinin bunu açık açık söylemesi gerekiyor sanırım;
ad günü Hıristiyanlık kültürüne ait bir kavramdır,
google'a "name day" yazarsanız konu hakkında daha fazla bilgi edinmiş olursunuz diye...
