NAMUS NEDİR?
Türk Dil Kurumunun tanımına göre namus "bir toplum içinde ahlak kurallarına karşı beslenen bağlılıktır". Doğu toplumlarında namus, bir kızın bekaretidir. Bu aynı zamanda ailenin ve erkeğin de namusudur (!)
Amacım, doğu toplumlarındaki namus anlayışının doğruluğu ya da yanlışlığını tartışmaya açmak değil. Batı toplumlarında kızların bekareti pek önemli değildir, çünkü kızlar genellikle geç yaşlarda, otuz yaşlarına doğru evlenirler. Doğu toplumlarında ise çok önemlidir, çünkü kızlar genellikle çocukluk yaşlarında evlendirilir.
Ben özellikle son zamanlarda "Türk dilinde namus sözünün karşılığı yoktur, Türk kadını zaten iffetlidir, bu nedenle Türkçede namus diye bir söz yoktur" türünden yapılan paylaşımlara dikkat çekmek istiyorum.
Dilimizde kullanılan namus sözünün, "yasa" ve "töre" anlamlarına gelen Arapça namus (Aramice numusa) sözünden geldiği savunulur. Gerçekte bu söz "Eski Yunanca" yine aynı anlamlara gelen NOMOS sözünden Semitik dillere geçmiştir.
"Eski Yunanca" gerçekte bir ön Türk dili olan Pelasgçadır. Günümüz Yunancası da Pelasgçanın aşınmış, dönüşmüş, bozulmuş bir biçimidir. Pelasgça ile yine bir ön Türk dili olan Etrüskçe, aynı dilin iki ayrı lehçesidir. Örneğin Etrüskçede bulunmayan U sesi, Pelasgçada genellikle O sesine dönüşür.
Etrüskçe imge (işaret) ve anmak/değinmek anlamlarına gelen NUMA sözü, "Eski Yunancada" -s çoğul eki alarak tekilleşmiş biçimde, "yasa" ve "töre" anlamlarına gelen NOMOS sözüne dönüşmüş. Buradan da söz dağarlarını ön Türkçe sözlerle dolduran Semitik dillere geçmiş.
Ayrıca Etrüskçe bu NUMA sözü, Latince yoluyla Avrupa dillerine name, nom (ad), nombre/nummer/number (numara) olarak geçmiş.
Özetle, Türk dilinde namus diye bir söz varmış, ama günümüz Türk diline döne-dolaşa, değişe-dönüşe ulaşmış. Artık bugün bu söze töre mi deriz yoksa namus mu, bu seçim Türkçe sevdalılarına kalıyor.
Ar sözcüğü Türkçe'midir
Ar sözcüğü Arı/Duru sözcüğün kökü müdür?