SEMAİNİN GENEL ÖZELLİKLERİ
Türk Halk edebiyatının çok kullanılan nazım biçimlerindendir. Söyleyeni bellidir. Ozan semaînin son dörtlüğünde mahlâsını söyler. Saz eşliğinde ezgili söylenir.
Biçim olarak dörtlükler ve hece ölçüsü kullanılır. Dörtlük sayısı beşten çok olabilir. Sekizli hece ölçüsüyle ve 4+4 ya da duraksız kalıbıyla söylenir. Uyak dizilişi baba ccca ddda ya da ilk dörtlük xaxa'dır. Görüldüğü gibi hece sayısı dışında bütün özellikleri koşma gibidir.
Konusu genellikle aşk ve sevgilinin güzelliğidir. Ancak tıpkı koşmada olduğu gibi semaide de güzelleme,koçaklama,taşlama ve ağıt türleri vardır.
Semai örneği
İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye
Elif’in uğru nakışlı
Yavru balaban bakışlı
Yayla çiçeği kokuşlu
Kokar Elif Elif diye
Elif kaşlarını çatar
Gamzesi bağrıma batar
Ak elleri kalem tutar
Yazar Elif Elif diye
Evlerinin önü çardak
Elif’in elinde bardak
Sanki yeşil başlı ördek
Yüzer Elif Elif diye
Karac’oğlan eğmelerin
Gönül sevmez değmelerin
İliklenmiş düğmelerin
Çözer Elif Elif diye
Karacaoğlan
