ÖNKUZU’YA SAGU

Bağladılar ellerimi

Soğuk bir yurt köşesinde
Susturdular dillerimi
Ölümün ayak sesinde

Ayrıldım ana elinden
İlim için, irfan için
Hiç çıkmadım hak yolundan
Ve can verdim vatan için

Son günleriymiş ömrümün
Zulüm dolu şu üç gece
Çıkmadı sesi gönlümün,
Bilir, davam benden yüce

Parçalandı ciğerlerim
Vermeden son nefesimi
Susmayacak değerlerim
Kanım boğsa da sesimi

Uçmağına vardı ruhum
Çarpınca betona cismim
Ve huzura erdi ruhum
Gönüllerde Dursun ismim

Doç.Dr.Erdem Özdemir / 23.11.2018