100. YIL MARŞI
Yürüdük yüz yılda sert adımlarla ufka doğru.
Delerek karanlığı akın akın aştık zoru.
Bir meşale gibi Cumhuriyet hep göğsümüzde,
Görünür aydınlığı başka bir gözle her yüzde.
Dört koldan örüldüğünde yol aldı medeniyet,
Esaret boğulurken dipte, yükseldi memleket.
Kalktı ayağa bir ulus atılıp devrimlerle.
Böyle buyurdu çünkü atamız: ‘’Durma, ilerle!’’.
Türk, haydi! Koşacaksın aldığın güçle ileri.
Taşı ışığınla yarına altın nesilleri!
On bin yıllık geçmişi şahlandırdık yeni baştan,
Filizlendi dipdiri umutlar her yıkık taştan.
Can verdik güneşler gibi sevinçle bu toprağa,
Dimdik şimdi milyonlar doğacak yeni bir çağa:
Tütünce Anadolu’nun ‘kızgın çelik ocağı’,
Yükselsin yalazlarla yükselsin Türk’ün sancağı!
Gökteyse ‘istikbal’ yağız göklerin ötesinde…
Sor dağlara ‘’kim tutabilir bizi kafesinde?’’.
Sakın, yolundan dönme sen çevrilse ‘hain namlu’..!
Sanma ürker en sarp yürekler, içi inanç dolu!
İlerledik nerede bir ah varsa bayrak bayrak
Demir zırhlılarla zıpkın şimşekler yağdırarak.
El biziz, ad biziz, şan biziz adaleti tutan.
Ne mutlu soyuma ki, yatıyor içinde vicdan.
Gece bize öykünür ay, gündüz yine parlarız…
Bu vatanın bağrında duran ‘‘demir kazık’’larız.
Bir meşale gibi Cumhuriyet hep göğsümüzde,
Görünür aydınlığı başka bir gözle her yüzde!
Ahmed Bahadır Uslu
