Bağlaç olan ki'nin yazılışı ve Türkçedeki 'ki' kullanımları

Bağlaç olan ki'nin yazılışı ve Türkçedeki "ki" kullanımları


Bağlaç olan ki'nin yazılışı ve Türkçedeki "ki" kullanımları

TÜRKÇEDEKİ "Kİ" KULLANIMLARI

Türkçede üç türlü "ki" vardır:
1. Bağlaç olan "ki": Her zaman ayrı yazılır.
2. Önad yapan "-ki": Bitişik yazılır.
3. Adıl (ilgi adılı) yapan "-ki": Bitişik yazılır.


 

Dilimizdeki bu üç farklı "-ki"yi birbiriyle karıştırmamak için şu kolay yöntemleri uygulayabiliriz:

* Tümce içerisinde "ki"den sonra "-ler" çokluk ekini getirebiliyorsak o "ki", adıl yapan "-ki" ekidir. Ayrıca adıl olan "-ki" ekinin bir adın yerini tuttuğunu ve genellikle adılların üzerine geldiğini de unutmamak gerekir.


Örnekler:
Arabam bozuldu , seninki(ler)ni kullanabilir miyim?
Onunki(ler) seninki(n/ler)den daha iyi olmuş.


 

* Önad yapan "-ki" de önad tamlaması kurar. Önad yapan "-ki" her zaman bitişik yazılır. Önündeki ada "hangi" sorusunu yönelterek bulur ve diğer "ki"lerden ayırt ederiz.
Örnekler:
Sokaktaki çocuklara sahip çıkmamız gerekiyor. (Hangi çocuklar?)
Sınıftaki öğrenciler dışarı çıksın. (Hangi öğrenciler?)

 

* Bağlaç olan "ki" ise her zaman ayrı yazılır. Türkçedeki "-ki" ekleriyle karıştırmamak için tümceden çıkartırız, tümcenin yapısında ciddi bir bozukluk olmuyorsa o "ki" bağlaç olan "ki"dir. Ayrıca bağlaç olan ki'nin daha vurgulu söylendiğini de göz önünde bulundurmak gerekir.

Örnekler:
Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini. (Duydum, unutmuşsun gözlerimin rengini)
Sen ki dünyalara değersin. (Sen dünyalara değersin.)
Şimdi anlıyorum ki o yaptıklarım bir hataydı. (Şimdi anlıyorum, o yaptıklarım bir hataydı)

EK BİLGİ:


"Mademki, halbuki, oysaki, çünkü, sanki" gibi bazı kalıplaşmış sözcüklerindeki "ki"ler bağlaç olmasına karşın bitişik yazılır.

Yorumlar (0)