Burun kelimesinin kökü, burun kelimesinin kökeni
Burun kelimesinin kökü, burun kelimesinin kökeni nedir? Burun kelimesinin kökü bur- eylemidir ve burun kelimesinin kökeni Türkçedir
Sözcük Kökenleri
27.11.2020, 14:43 15.12.2020, 22:16
Burun kelimesinin kökü, burun kelimesinin kökeni
Konu: Burun kelimesinin kökü nedir? Burun kelimesinin kökeni nedir?
Burun kelimesinin kökü bur- eylemidir ve burun kelimesinin kökeni Türkçedir.
Eski Türkçe burun
1. önde olan, çıkıntı, 2. burun
Burun: Eski Türkçe örnekleri
- ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] tağ burnı (dağ zirvesi, herhangi bir şeyin önünü anlatmak için bu sözcük kullanılır.)
- "ol mendin burun bardı" (o benim önümden gitti)
Ancak bunlar sonradan kazanılmış anlamlardır. Burun sözcüğü nasıl oluştu, önce onu anlamak gerekir.
Eski Türkçe bur- "kokmak, tütmek, buğusu yükselmek" anlamında bir eylemdi. Bu kökten buram buram, burun, burunduruk, burunsak, burunsul gibi sözcükler türemiştir. Burun sözcüğünün kökü bur- eylemidir.
Saygılarımızla...
TDH
İliştiriler: Burun kelimesinin kökü, burun kelimesinin kökeni
Muhsin Durlu
3 yıl önce
Görüşüme göre 'bur' seslemi kök değildir! Sözcük 'ur' seslemiyle eylem anlamı taşır. B canlılar ve somut durumlarda özne olan 'ben' dir. UN seslemi ise 'U' biçiminde göğe uzanan anlamını taşır. Özetle burun bedenimizin göğe doğru uzanan uç kısmı ya da organıdır. Türkçedeki kök kavramının eksik ve yanlış bilindiği kanısındayım. Her tamga ya da imce ayrı bir ses ve anlam taşır ve birlikte anlamı oluştururlar. Özetle 'bur' seslemi eylem değil ad seslemidir kanımca. Konunun daha sağlıklı-bütün düşünülüp anlaşılması için Orhun abecesindeki 'B' tamgasının düşünülmesini öneririm!
Cevapla
Beğendim (4)
Beğenmedim (4)
