TÜRKÇENİN DİĞER DİLLERE İKİ ARMAĞANI
Arif Cengiz Erman
Bunlar şeker ve yoğurt sözleridir. Yoğurt sözünün Türkçe olduğunu artık hiç bir dilbilimci ya da dilbilimci bozuntusu yadsıyamıyor.
Ancak şeker sözünde sorun var. Dilbilimci bozuntularına göre bu sözün ille de Farsça olması gerekiyor. Türk Dil Kurumu da Farsça olduğunu buyurmuş zaten!
Ama Farsça olduğu kuşkulu. O zaman kökeni Sanskritçe olacak. Bu dilbilimi sahtekarlarına göre şekerin kökeni Sanskritçe śarkarā sözüymüş. Hem 'çakıl taşı', hem de 'şeker' anlamına geliyormuş.
Ama Sanskritçenin kendisi zaten Türkçe ile Dravidçenin karışımından oluşan bir ucube. Ayrıca Dravidçe 'şeker', cakkarai demektir. Kulağa Türkçe gibi geliyor değil mi? Tam da öyle. Dravidçeye de Türkçeden geçme.
Tüm eski Türkdillerinde şeker sözü var. Hem eski Türkçede, hem eski Oğuzcada, hem de eski Uygurcada. [ETü şakar (Kutadgu Bilig), EOğ şeker (Bahşaiş Lugatı), EUy şeker (Eski Uygur metinleri)]
Bu söz şarap ve şıra (meyve özü) anlamına gelen çakır sözünden dönüşme. [ETü çagır, çakır (Divanı Lugat it Türk)]
Erken Türkçede (Sümercede) ise šeg, tatlı/süçük anlamına geliyor. [Süm šeg, sag: tatlı, süçük]
Kısacası erkeniyle, eskisiyle bu sözün kendisi de kökeni de Türkçedir.
