Türk Dilinde "Yalan" ve "İki Yüzlülük" Sözcükleri - Ömür Güner
Türk Dilinde "Yalan" ve "İki Yüzlülük" Sözcükleri
Türk Dilinde "Yalan" ve "İki Yüzlülük" Sözcükleri - Ömür Güner
Türk Dilinde "Yalan" ve "İki Yüzlülük" Sözcükleri - Ömür Güner
Günümüzde yalan ve yalan söyleyen insan o kadar fazla ki bu kadar insanı ifade etmek için yalan ve yalancı sözcükleri tek başına yetersiz kalıyor.
Bu yüzden Türk dili tarihinde yalan ve iki yüzlülük içerikli sözcüklerden bir liste oluşturup günümüz Türkçesine kazandırmak lazım. Böylece hemen her gün karşılaşılan bu insan tipini tanımlamak ve tanımak biraz daha kolaylaşır da belki bunlardan kurtuluruz. Gerçi son madde kanımca bu konuda oldukça başarılı. Türk dili tarihinde mini bir araştırma ile ben işe şu sözcüklerden başladım:
Armakçı: Göktürk Türkçesinde hileci, kandıran, aldatan.
Armak: Göktürk Türkçesinde kandırmak
Al: Göktürk Türkçesinde hile. Aldatmak sözcüğü bu kökten gelir.
Aldamak: Eski Türkçede kandırmak.
Teblig: Göktürk Türkçesinde kandıran, aldatan kişi
Kürlüg: Göktürk Türkçesinde kandıran aldatan kişi
İgid: Orhun Yazıtlarında, Uygur metinlerinde ve DLT’de yalan anlamına gelen sözcük.
Boşgurmak: Göktürk Türkçesinde kandırmak, öğretmek
Arılmak: Eski Türkçede kandırılmak
Yonaşurmak: yalan söylemek, iftira atmak
Yilvilemek: Eski Uygurcada Huastuanift adlı eserde büyü ile hile yapmak
Yalgan: Eski Türkçede yalan
Yalganturmak: Eski Türkçede kandırmak
Yüleyü: Eski Uygurcada Üç İtigsizler adlı eserde kandıran kişiye verilen isim
Yogamak: Eski Türkçede iftira atmak
Yonagçı: Yalan söyleyen kişi
Yonak: iftira
Yuvmak: Maitrisimit’te kandırmak anlamında bir eylem
Yuwmak : dolandırmak, kandırmak
Kandırmak: kanmak eyleminin ettirgen (Faktitiv) hali.
Yalan dolan(ikileme)
Dalavere: Türkiye Türkçesinde hileli düzen
İki yüzlü: içi dışı bir olmayan, kandırmayı alışkanlık haline getiren kişiyi ifade eden deyim.
Türk lehçelerinde yalan sözcüğü:
Yeni Uygurca: Yalgan
Özbekçe: Yalğan
Sarı Uygurca: Uzuk
Tuvaca: Mege
Hakasça:Çoraa
Altayca: tögün
Yakutça: Sımıya
