YİTMEK, YİTİRMEK - İldeniz Turan
"YİTMEK": “YİTİRMEK” İldeniz Turan
"YİTMEK": “YİTİRMEK”
İldeniz Turan
“YİTMEK”, “İTMEK”, CİTÜÜ, JİTÜW.. başlıklı tez betiğimden (kitabımdan).
Türkbilimsiz Türklük sevgisi olunca, kof, içi boş, emek çekilmemiş bir geçmiş “olduğu gibi” göz önüne seriliyor.
Türkçe olan, bütün Eski Türkçe kollarında kullanılan; Bütün çağdaş Türkçe kollarında biçim – anlam yansımaları yaşayan: Türkçe: YİTMEK, YİTİRMEK:
Sürekli, gözardı etmeden "YİTİRMEK" eylemi ile kökteşleri kullanılmalıdır.
Osmanlı döneminde bizim barça nesnelerimize, dilimize yağı, karşıt olan dönme devşirmelerin dilimize sokuşturduğu BÖLÜCÜ söz "k-a-y-b-e-t-mek" kullanılmamalıdır.
"YİTMEK": “YİTİRMEK”
"YİTİK",
"YİTKİ / YİTGİ";
"YİTİM",
"ÖLÜM - YİTİM";
"ÖLÜM - DİRİM (hayat - memat)";
"YİTİNÇ" = Zarar, ziyan.
“YİTİNÇLİ” = Zararlı, ziyanlı.,
“YİTİNÇSİZ”; = Zararsız, ziyansız.
"KAZANÇ - YİTİNÇ" = Kazanç - zarar; kâr - zarar.
"KAZANÇLI - YİTİNÇLİ" = Kazançlı - zararlı; kârlı - zararlı.
TDH-KOLAY ERİŞİMİ |
||
DİL BİLGİSİ KOLAY ERİŞİMİ |
||