Oğuzlarda erkek isimleri, Göktürk isimleri, Değişik erkek bebek isimleri, Göktürkçe Türkçü isimler

Oğuzlarda erkek isimleri, Göktürk isimleri, Değişik erkek bebek isimleri, göktürkçe türkçü isimleri

1. Akan
2. Akay
3. Akbay
4. Akbey
5. Akcan
6. Akdoğan
7. Akgün
8. Akhan
9. Akman
10. Aksel
11. Aksoy
12. Aksun
13. Aktan
14. Aktekin
15. Aktuğ
16. Aktunç
17. Alabay
18. Alabey
19. Alakan
20. Alasoy
21. Alatan

1. Alatekin
2. Alatuğ
3. Alatunç
4. Albars
5. Albay
6. Albey
7. Albora
8. Alcan
9. Aldemir
10. Aldinç
11. Aldoğan
12. Algün
13. Alkan
14. Alpars
15. Alparslan
16. Alpay
17. Alpdemir
18. Alpdoğan
19. Alper
20. Alpsoy
21. Alptekin
22. Alptuğ
23. Alptunç
24. Altaç
25. Altan
26. Altay
27. Altekin

1. Altuğ
2. Altunç
3. Aslıbay
4. Aslıbey
5. Aslıcan
6. Aslıer
7. Aslıhan
8. Aslıkan
9. Aslısoy
10. Aslıtan
11. Aslıtekin
12. Aslıtuğ
13. Aslıtunç
14. Atabay
15. Ataberk
16. Atabey
17. Atacan
18. Ataer
19. Atagün
20. Atahan
21. Atakan
22. Atasel
23. Atasoy
24. Aybars
25. Ayberk
26. Aybora
27. Aycan
28. Aydan
29. Aydemir
30. Aydinç
31. Aydoğan
32. Aygenç
33. Aygin
34. Aygun
35. Aygün
36. Aygür
37. Ayhan
38. Ayhun
39. Aykal

1. Aykan
2. Aykun
3. Aykün
4. Aykut
5. Ayman
6. Aymen
7. Aypars
8. Aysal
9. Ayşan
10. Aysel
11. Aysun
12. Aytaç
13. Aytan
14. Aytekin
15. Aytuğ
16. Aytunç
17. Barsbay
18. Barsbey
19. Barsel
20. Barshan
21. Barsoy
22. Barstekin
23. Barstuğ
24. Baybars
25. Bayberk
26. Baybora
27. Baycan
28. Baydan
29. Baydar
30. Baydemir
31. Baydinç
32. Baydoğan
33. Bayer
34. Bayerk
35. Baygan
36. Baygen
37. Baygenç
38. Baygil
39. Baygun
40. Bayhan
41. Bayhun
42. Baykal
43. Baykam
44. Baykan
45. Baykut
46. Bayman
47. Bayol
48. Baypars
49. Baysal
50. Bayşan
51. Baysel
52. Baysun
53. Baytaç
54. Baytan
55. Baytekin
56. Baytuğ
57. Baytunç
58. Berkal
59. Berkalp
60. Berkan
61. Berkant
62. Berkarslan
63. Berkay
64. Berkbay
65. Berkbey
66. Berkcan
67. Berkdoğan
68. Berkel
69. Berker
70. Berkhan
71. Berkman
72. Berkmen
73. Berkşan
74. Berksel
75. Berksen
76. Berksoy

1. Berktan
2. Berktekin
3. Berktuğ
4. Berktunç
5. Beyarslan
6. Beybars
7. Beybora
8. Beycan
9. Beydemir
10. Beyden
11. Beydinç
12. Beydoğan
13. Beyer
14. Beyerk
15. Beygen
16. Beygenç
17. Beyhan
18. Beyhun
19. Beykal
20. Beykam
21. Beykan
22. Beykun
23. Beykut
24. Beyman
25. Beymen
26. Beyol
27. Beypars
28. Beysal
29. Beyşan
30. Beysel
31. Beysen
32. Beysoy
33. Beytan
34. Beytekin
35. Beytunç
36. Biral
37. Biralp
38. Birant
39. Biray
40. Bircan
41. Birdal
42. Birdoğan
43. Birgen
44. Birhan
45. Birkan
46. Birkay
47. Birkun
48. Birol
49. Birsal
50. Birşan
51. Birsel
52. Birsen
53. Birsoy
54. Birsun
55. Birtan
56. Birtay
57. Birtekin
58. Birtuğ
59. Birtunç
60. Boraalp
61. Boraan
62. Boraant
63. Boraay
64. Borabars
65. Borabay
66. Borabey
67. Boracan
68. Boradoğan
69. Boragün
70. Borahan
71. Borahun
72. Borakan
73. Borakay
74. Boraman
75. Boraşan
76. Borasel
77. Borasoy
78. Boratan
79. Boratay
80. Boratekin
81. Boratuğ
82. Boratunç
83. Çetinalp
84. Çetinay
85. Çetinbay
86. Çetinbey
87. Çetincan
88. Çetiner
89. Çetinhan
90. Çetinol
91. Çetinsoy
92. Çetintuğ
93. Coşkun
94. Dinçbay
95. Dinçbey
96. Dinçdoğan
97. Dinçel
98. Dinçer
99. Dinçmen
100. Dinçsoy
101. Dinçtekin
102. Dinçtuğ
103. Emiralp
104. Emiray
105. Emirbay
106. Emirbey
107. Emircan
108. Emirhan
109. Emirhun
110. Emirkan
111. Emirsoy
112. Emirtan
113. Enver
114. Eral
115. Eralp
116. Erant
117. Eray
118. Erbay
119. Erbey
120. Erbora
121. Ercan
122. Erdal
123. Erdem
124. Erdemir
125. Erden
126. Erdinç
127. Erdoğan
128. Erel
129. Eren
130. Ergen
131. Ergenç
132. Ergin
133. Ergün
134. Erhan
135. Erhun
136. Erkal
137. Erkam
138. Erkan
139. Erkay
140. Erkman
141. Erkmen
142. Erkol
143. Erkşan
144. Erksen
145. Erksoy
146. Erol
147. Ersal
148. Ersel
149. Ersen
150. Ersin
151. Ersoy
152. Ersun
153. Ertaç
154. Ertan
155. Ertay
156. Ertekin
157. Ertuğ
158. Ertunç
159. Gökalp
160. Gökant
161. Gökay
162. Gökbay
163. Gökben
164. Gökbey
165. Gökcan
166. Gökdemir
167. Gökdoğan
168. Göker
169. Gökhan
170. Gökhun
171. Gökmen
172. Göksal
173. Gökşan
174. Göksel
175. Göksen
176. Göksoy
177. Göksun
178. Göktan
179. Göktay
180. Göktekin
181. Göktuğ
182. Göktunç
183. Günal
184. Günalp
185. Günay
186. Günbora
187. Gündar
188. Gündemir
189. Gündoğan
190. Günel
191. Güner
192. Güngör
193. Günkay
194. Günol
195. Günsal
196. Günsel
197. Günsoy
198. Güntan
199. Güntekin
200. Güntuğ
201. Güral
202. Güralp
203. Gürant
204. Güray
205. Gürbay
206. Gürbey
207. Gürcan
208. Gürdal
209. Gürdem
210. Gürdemir
211. Gürdinç
212. Gürdoğan
213. Gürel
214. Güren
215. Gürer
216. Gürgen
217. Gürgenç
218. Gürgün
219. Gürhan
220. Gürhun
221. Gürkal
222. Gürkam
223. Gürkan
224. Gürkay
225. Gürkun
226. Gürman
227. Gürmen
228. Gürol
229. Gürsal
230. Gürsel
231. Gürsen
232. Gürsoy
233. Gürtaç
234. Gürtan
235. Gürtay
236. Gürtekin
237. Gürtuğ
238. Gürtunç
239. İlbars
240. İlbay
241. İlben
242. İlber
243. İlbey
244. İlbora
245. İlcan
246. İldemir
247. İldoğan
248. İlgen
249. İlgin
250. İlgün
251. İlhan
252. İlkam
253. İlkan
254. İlkant
255. İlkay
256. İlkbars
257. İlkbay
258. İlkbey
259. İlkcan
260. İlker
261. İlkgün
262. İlkhan
263. İlşan
264. İltekin
265. Kökal
266. Kökalp
267. Kökant
268. Kökbay
269. Kökbey
270. Kökcan
271. Kökhan
272. Kökmen
273. Köksal
274. Kökşan
275. Köksel
276. Köksoy
277. Köktan
278. Köktay
279. Köktekin
280. Köktuğ
281. Köktunç
282. Koral
283. Koralp
284. Koray
285. Korbay
286. Korbey
287. Korcan
288. Korel
289. Korgün
290. Korhan
291. Korkut
292. Korman
293. Korsal
294. Korsoy
295. Kubilay
296. Kültegin
297. Kültiğin
298. Küralp
299. Kürbay
300. Kürbey
301. Kürgen
302. Kürhan
303. Kürkan
304. Kürman
305. Kürşat
306. Kurtay
307. Kurtbay
308. Kurthan
309. Kutalp
310. Kutan
311. Kutay
312. Kutbey
313. Kuter
314. Kuthan
315. Kutlu
316. Kutlubay
317. Kutman
318. Mete
319. Metebey
320. Metecan
321. Metehan
322. Metekan
323. Meteşan
324. Murat
325. Öge
326. Oğur
327. Oğuz
328. Oğuzalp
329. Oğuzay
330. Oğuzbay
331. Oğuzbek
332. Oğuzbey
333. Oğuzcan
334. Oğuzer
335. Oğuzgil
336. Oğuzhan
337. Oğuzkan
338. Oğuzşan
339. Oğuzsoy
340. Oğuztay
341. Oğuztekin
342. Okalp
343. Okan
344. Okanay
345. Okaner
346. Okant
347. Okay
348. Okbay
349. Okbey
350. Okcan
351. Okdar
352. Oksoy
353. Oktan
354. Oktar
355. Oktay
356. Öktem
357. Oktunç
358. Olcay
359. Önal
360. Önalp
361. Önan
362. Önay
363. Önder
364. Önel
365. Öner
366. Ongun
367. Orbay
368. Orbey
369. Orcan
370. Orhan
371. Orhun
372. Orkal
373. Orkan
374. Orkay
375. Orkun
376. Orkut
377. Orman
378. Ortaç
379. Ortan
380. Ortay
381. Ortunç
382. Özal
383. Özalp
384. Ozan
385. Özan
386. Özant
387. Özay
388. Özbay
389. Özbek
390. Özben
391. Özbey
392. Özcan
393. Özdal
394. Özdemir
395. Özdoğan
396. Özen
397. Özer
398. Özgen
399. Özgenç
400. Özgün
401. Özgür
402. Özhan
403. Özhun
404. Özil
405. Özkal
406. Özkam
407. Özkan
408. Özkay
409. Özkun
410. Özmen
411. Özsoy
412. Öztan
413. Öztay
414. Öztekin
415. Öztuğ
416. Öztunç
417. Parsbey
418. Parstekin
419. Parstuğ
420. Şahin
421. Salman
422. Salurhan
423. Sancar
424. Sançar
425. Sarkay
426. Sarkun
427. Sarman
428. Sartaç
429. Sartunç
430. Saygan
431. Saygın
432. Saygun
433. Saykan
434. Selcan
435. Selçuk
436. Şenal
437. Şenalp
438. Şenay
439. Şenbay
440. Sençer
441. Şendoğan
442. Şenel
443. Şener
444. Şengör
445. Şengür
446. Şenkal
447. Şenol
448. Şensal
449. Şensoy
450. Şentekin
451. Serbay
452. Serbey
453. Sercan
454. Serdal
455. Serdar
456. Serdinç
457. Seren
458. Sergen
459. Sergenç
460. Sergin
461. Sergün
462. Serhan
463. Serhat
464. Serkal
465. Serkam
466. Serkan
467. Serkay
468. Serkun
469. Serkut
470. Serman
471. Sertaç
472. Sertan
473. Sertay
474. Sertekin
475. Serter
476. Sertunç
477. Seyhan
478. Seyhun
479. Sezer
480. Sezgin
481. Sökmen
482. Sonay
483. Soner
484. Soyuhan
485. Sözay
486. Sözbay
487. Sözbey
488. Sözer
489. Sungur
490. Süzer
491. Tambey
492. Tamer
493. Tamtekin
494. Tandoğan
495. Tanel
496. Taner
497. Tangör
498. Tanju
499. Tansel
500. Tansu
501. Tarbay
502. Tarcan
503. Tarhan
504. Tarkan
505. Tarkay
506. Tarkun
507. Tarkut
508. Tarman
509. Tarşan
510. Tarsel
511. Tarsoy
512. Taşkın
513. Tayfun
514. Taygun
515. Taylan
516. Tekbay
517. Tekbey
518. Tekcan
519. Tekin
520. Tekinalp
521. Tekinay
522. Tekinbay
523. Tekinberk
524. Tekinbey
525. Tekincan
526. Tekiner
527. Tekingür
528. Tekinhan
529. Tekinşan
530. Tekinsoy
531. Tekintuğ
532. Teksoy
533. Temirbay
534. Temirbek
535. Temirbey
536. Temircan
537. Temirgenç
538. Temirhan
539. Temirkal
540. Temirkan
541. Temirşan
542. Temirsoy
543. Temuçin
544. Temur
545. Tezbay
546. Tezbey
547. Tezcan
548. Tezgin
549. Tezmen
550. Timuçin
551. Timur
552. Togay
553. Toraman
554. Tosun
555. Toygun
556. Tuğcan
557. Tuğhan
558. Tuğrul
559. Tuğtegin
560. Tümay
561. Tümer
562. Tunç
563. Tunçalp
564. Tunçarslan
565. Tunçay
566. Tunçbay
567. Tunçbey
568. Tunçel
569. Tunçer
570. Turahan
571. Turan
572. Turay
573. Turbay
574. Turbey
575. Turcan
576. Turgay
577. Turgut
578. Turhan
579. Türkan
580. Türkay
581. Türker
582. Türkmen
583. Türkşan
584. Türksel
585. Türksoy
586. Turşan
587. Tursun
588. Tüzcan
589. Tüzer
590. Tüzkan
591. Tüzmen
592. Tüztekin
593. Uğur
594. Ulaş
595. Ülgen
596. Ülker
597. Ülkü
598. Uluç
599. Ünal
600. Ünalp
601. Ünay
602. Ünel
603. Ünol
604. Ünsal
605. Ünver
606. Ural
607. Üregir
608. Uruz
609. Utku
610. Uzhan
611. Varol
612. Volkan
613. Yağız
614. Yağmur
615. Yakut
616. Yalçın
617. Yaman
618. Yanal
619. Yarkan
620. Yarkay
621. Yarkın
622. Yaşar
623. Yavuz
624. Yektaş
625. Yenal
626. Yener
627. Yengür
628. Yerbay
629. Yerbey
630. Yerşan
631. Yertunç
632. Yiğit
633. Yıldıray
634. Yıldırım
635. Yıldızalp
636. Yıldızay
637. Yıldızbay
638. Yıldızbek
639. Yıldızbey
640. Yıldızcan
641. Yıldızer
642. Yıldızhan
643. Yıldızkan
644. Yılmaz
645. Yücel
646. Yüksel

EN BEĞENİLEN ERKEK İSİMLERİ

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

• A HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Acun: Sonsuz uzay içindeki gök varlıklarının tümü, dünya, evren
• Afşar: Eli çabuk, çabuk iş gören, Oğuz Han`ın oğullarından birinin adı, Türkmenlerin bir boyunun adı.
• Ağa: Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse
• Ağca: Rengi beyaza yakın, beyazca akça,
• Aka: Büyük, saygıdeğer kimse, ağa
• Akabey: Varlıklı kimse, ağa ve bey
• Akad: Mezopotamya`da kurulmuş çok eski bir devlet, temiz ad, iyi ad Akalp: Ak yiğit, ak er, temiz yiğit
• Akan: Akıp gitmekte olan
• Akarca: Akıp giden su, akan su, akarsu
• Akarsel: Akıp giden sel.
• Akata: Temiz ata, namuslu ata, lekesiz ata
• Akay: Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey Türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verilen ad, ağa
• Akba: Sazlık, bataklık, ağba
• Akbaran: Ak güç
• Akbatu: Temiz ve güçlü
• Akbatur: Namuslu ve yiğit
• Akcan: Temiz can
• Akdemir: Dövme demir
• Akdeniz: Ülkemizin güneyindeki deniz
• Aker: Namuslu yiğit
• Akergin: Ak ve olgun
• Akgüç: Namuslu ve güçlü
• Akgün: Aydınlık gün, mutlu gün
• Akhan: Ak soylu han
• Akın: Düşman ülkelerine yapılan saldırı
• Akınalp: Akın yiğidi
• Akıner: Ekın eri, akın yapan er
• Akkor: Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş
• Akköz: Ak renkte göz, ak kor
• Akman: Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı
• Akmeriç: "Ak gibi Meriç" duru sulu meriç
• Aköz: Özü ak, temiz,
• Akpolat: Ak çelik, Manas Destanı`nda geçen bir ad
• Aksan: Temiz, lekesiz ün
• Aksel: Beyaz sel
• Akşit: Işıklı yüz, aydınlık yüz, Güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu
• Aktan: Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık
• Aktaş: Beyaz taş, kireçtaşı
• Akün: Iyi ad, temiz ad, temiz ün
• Alatan: Güneş`in doğuşundan önceki vakit
• Alaz: Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili,
• yalaz, yalım alev Alçın: Al, kırmızı, kırmızıya çalan küçük bir kuş
• Algan: Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren
• Algın: Sevdalı, tutkun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, güzel
• Alhan: Al renkli prens
• Alkan: Kızıl kan
• Alkım: Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı
• Alkın: Korkusuz, yiğit, kızıl kın
• Ali: Yüce, yüksek, ulu. Hazret-i Muhammed aleyhisselamın damadı, dördüncü halife.
• Alp: Yiğitler yiğidi yiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit
• Alpagut: Mal mülk sahibi, çiftlik sahibi, kurt seçkin yiğit
• Alpağan: Yiğit
• Alparslan: Yiğit arslan, kahraman aslan
• Alpay: Yiğit Ay, yiğit ve Ay gibi güzel
• Alpdemir: Yiğit ve demir gibi
• Alpdoğan: Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan
• Alper: Yiğit er, yiğit kişi, babayiğit, yiğit erkek
• Alperen: Yiğit ve ermiş kişi
• Alphan: Yiğit han
• Alpkan: Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan
• Alsan: Ünlen, san, al tanın
• Altan: Kızıl şafak, kızıl tan, altın, Tatar hanlarına verilen bir unvan
• Altaner: Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak
• Altay: Altın, yüce dağ, Tiyanşan Dağları, Asya`da bir Türk budunu
• Altuğ: Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu
• Altunç: Kızıl tunç
• Altuner: Çok değerli kimse, altın yiğit
• Anı: Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, bir olguyu anımsatan şey, hatıra
• Anıl: Sakin, ağır, amaç, her zaman an
• Aral: Asya`da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar
• Aran: Ova, kuytu, yer, sıcak yer, kışlak
• Aras: Doğu Anadolu`da bir ırmak, Erzurum`a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal
• Arat: Yürekli kişi, yüreklilik
• Arca: Çam, çam ağacı, temiz
• Arda: Sonra gelen, öndekinden sonra, yere dikilen nişan değneği, ardıl
• Meriç Irmağı`nın Edirne yöresinde sağdan aldığı en önemli kolun adı, Arda Çayı, Uygur yazıtlarında da ad olarak geçer.
• Arhan: Temiz han, temiz yönetici, yiğit han.
• Arı: Katışık olmayan, temiz, çiçeklerden bal yapan, iğnesiyle sokan böcek,
• Arıca: Temizce arı gibi
• Arıcan: Temiz kimse
• Arıkan: Saf kan, temiz kan, soylu kan
• Arman: Dürüst ve temiz kişi
• Arın: Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş
• Arınç: Erinç, huzur, barış
• Arkan: Arı kan, temiz kan, soylu kan
• Arkın: Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin
• Arkut: Temiz ve uğurlu arı ve kutlu
• Armağan: Birine karşılıksız olarak verilen ödül
• Arman: İstek, amaç, dürüst, temiz insan, arı insan
• Arslan: Aslan
• Artun: Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı
• Aşkın: Çok, fazla, üstün, üzüm bağ ve asmalarında yeni göğeren dallar, dalların ucundaki yapraksız, meyvesiz uzantılar
• Ata: Baba, dede, soyun büyüğü.
• Atabey: Saygıdeğer kimse, Seçuklular döneminde bir ünvan
• Atacan: Hoşgörüsü olan kimse, babacan
• Atahan: Büyük yönetici, ata durumundaki han
• Atak: Atılgan yiğit, yürekli
• Atakan: Atalardan gelen kan
• Atalay: Benim atam
• Ataman: Ata, ata kişi, başkan bağbuğ
• Atıl: İleri doğru fırla
• Atılgan: Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı
• Ayaz: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve Ay ışıklı gecede Çıkan soğuk
• Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (Hun İmparatoru Attila`nın amcasının adı)
• Ayberk: Ay kadar güzel olan
• Aybora: Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, Ay ve fırtına
• Aydın: Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, Ay ışığı bulunan gece, Ege Bölgesi`nde bir il
• Ayhan: Oğuz Han`ın oğlu
• Aymete: Ay ve Hun İmparatoru Mete`den oluşmuş bir ad
• Aypolat: Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam
• Aytun: Ay ve gece, Aylı gece
• Aytuna: Ay gibi güzel ve Tuna Irmağı gibi görkemli
• Aytunca: Ay gibi güzel ve Tunca Irmağı gibi görkemli
• Aytunç: Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam
• Azrak: Çok az bulunur, değerli
• Âbidin : İbadet edenler kulluk yapanlar.
• Adnan : Üstün insan.
• Affan : Çirkin şeylerden kaçınan, iffetli, namuslu.
• Âgah : Bilgili, basiretli, haberdar, uyanık.
• Âhi : Arkadaş, dost, cömert, yiğit.
• Ahmed : Çok övülmüş, beğenilmiş.
• Alican : Cana yakın, kanı sıcak, candan.
• Âlişan : Şan ve şerefi yüce olan.
• Alişir : Aslan Ali.
• Alpaslan : Korkusuz, yiğit, güçlü, kuvvetli.
• Alper : Cesur asker, yiğit asker.
• Alperen : Hem din adamı hem komutan olan yiğit.
• Altemur : Demirin korlaşmış kırmızı hali.
• Âmir : İmâr eden.
• Ammâr : Bir yeri bakımlı hale getiren.
• Aşkın : Aşmış, ileri, üstün, seçkin.
• Ata : Baba, dede, yaşlı, tecrübeli, bilgili.
• Atalay : Tanınmış, ünlü.
• Atâullah : Allah'ın hediyesi, ihsanı, lütfu.
• Avşar : İşi hemen yapan.
• Aykan : Kanı parlak ve canlı.
• Aykut : Armağan, mükafat, ödül.
• Aytekin : Ay gibi tek ve biricik olan, çok değerli.
• Ayvaz : Koca, eş.

• B HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Bahadır: Yiğit, batur
• Balamir: M.Ö. 475 yıllarında Don Irmağı`nı geçerek Rusya`yı alan, Tuna kıyılarına dek dayanan bir Türk hükümdarı
• Balkır: Işıl ışıl parıldar, ışık saçar
• Baran: Durağanlığı harekete çeviren etken, direnci kıran ya da Direnç doğuran özellik, güç, ulu, yüksek
• Baranalp: Güçlü yiğit
• Baransel: Güçle ilgili, güçlü sel
• Barçın: Süslü ipekli kumaş
• Barın: Güç, baran; Moğol döneminde Orta Asyada`ki büyük Türk boylarından birinin adı
• Barış: Savaştan ya da dargınlıktan sonra, iki yanın uzlaşması, anlaşması
• Barkın: Görmek, gezmek ereğiyle yolculuklar yapan kimse, gezgin
• Barlas: İyi savaşa, savaşçı yiğit
• Bartu: En eski Türk hanlarından birinin adı
• Bartunç: Güçlü tunç
• Başar: Gereken biçimde bitir, yapacağın işte başarıya ulaş
• Başaran: Yapacağı işte başarıya ulaşan, işi gereken biçimde bitiren Ereğine ulaşan
• Başer: Başta gelen kimse, başta gelen er
• Başhan: Hanların başı
• Batı: Güneş`in battığı yön
• Batıbek: Batı beyi
• Batıhan: Batının sultanı, hanı
• Batu: Güçlü, yiğit, alp, güneşin battığı yön
• Batuhan: Bkz. Batuğhan
• Batur: Alp, yiğit, yürekli, bahadır
• Baturalp: Yürekli yiğit, yiğitler yiğidi
• Baturay: Hem yiğit hem Ay gibi olan
• Baybars: Eskiden Türklerin besledikleri bir tür küçük kaplan; çok zengin ve kaplan gibi yiğit Türk Memluk İmparatorluğu`nun dördüncü sultanının adı
• Baybora: Hem zengin hem fırtına gibi
• Bayhan: Zengin han
• Baykal: Yaban atı, Moğolistan`da büyük bir göl, deniz
• Baykam: Sağaltman, sağlığa kavuşturan kimse
• Baykan: Soylu kimse, zengin ve soylu
• Baysal: Kavgası dövüşü olmayan ortamın hali, dirlik düzenlik bolluk durumu
• Baysan: Varlıklı ve ünlü
• Bediz: Açık, belli, görünen. 2.Süs
• Beha: Ender, zor bulunan
• Behir: Deniz
• Beker: Güçlü, kuvvetli
• Bekir: Sabah erken kalkan.
• Bektürk: Türk geleneklerine güçlü bir şekilde bağlı olan
• Bener: Kendisinin koruyucu olduğuna inanan kişi
• Beran: Koç başı
• Berdan: Eşitliği sağlayan kimse
• Berge: İz
• Bergin: Güçlü, kuvvetli
• Berhan: Sağlam, güçlü kan 2.Güçlü komutan
• Berk: Sert, sağlam, katı 2.Yıldırım
• Berkal: Sağlam, güçlü, sert ol
• Berkan: Parıldayış, şakıma
• Berkant: Bozulamaz yemin 2.Sağlam, güçlü 3. Orta Asya`da sıradağlar
• Berkay: Güçlü ve ay gibi
• Berke: Kamçı, kırbaç
• Berker: Güçlü, sağlam erkek
• Berkin: Çok kuvvetli 2.Pekiştirilmiş
• Berkkan: Geçmişi sağlam olan kimse
• Berkman: Kişiliği sağlam olan kimse
• Berksan: Adı, sanı sağlam bilinen
• Berksay: Sert kaya
• Berktan: Tanyeri gibi güzel ve güçlü
• Bertan: Tan yeri gibi güzel ve güçlü kimse
• Bilal: Suyla ıslatan; ıslaklık
• Bilan: Değerli taşlarla süslenmiş kılıç kemeri
• Bilge: Bilgi dağarcığı ile yücelmiş kimse. 2.Göktürk hakanı
• Bilgealp: Bilgili ve cesur kişi
• Bilgekağan: Bilgili ve savaşçı kişi
• Birant: Yemin, tek ant
• Bircan: Yekvücut
• Birkan: Aynı kandan, aynı soydan olan
• Birol: Bir tane olan
• Boğaçhan: Efsaneleşmiş Türk kahramanı. dede Korkut Öykülerinde adı geçen yiğit
• Bolat: Çelik gibi sert
• Bora: Yağmur getiren fırtınalı sert rüzgar
• Borahan: Sert hakan
• Boran: Rüzgar şimsek ve gökgürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı
• Buğra: Erkek deve
• Buğrahan: İlk İslam devletlerini kuran Türk hükümdarlarından bazılarına verilen ad
• Bulut: Havadaki su buharının yükselip yoğunlaşmasıyla oluşan su damlacıkları birikintisi
• Burak: Hazret-i Muhammed aleyhisselamın Miraç`da bindiği atın ismi
• Burhan: Bir şeyi ispat etme aracı, kanıt
• Burkay: Buruk ay
• Büke: Pehlivan 2.Bilgili, zeki kişi 3. Ejderha
• Babacan : Cana yakın, güvenilir, anlayışlı.
• Baha : Değer, kıymet, zariflik, üstünlük.
• Bahadır : Yiğit, cesur, kahraman.
• Battal : Kahraman, cesur, çok büyük.
• Batu : Güçlü, kudretli.
• Bedir : Dolunay. Ayın ondördü gibi güzel.
• Behcet : Sevinç, güler yüzlü, şirin.
• Behlül : Çok gülen, hayır sahibi, cömert.
• Behnan : İyi huylu, güler yüzlü, herkesçe sevilen.
• Behram : Merih yıldızı.
• Behzat : Soyu güzel, doğuştan asil.
• Bekir : İlk çocuk. Genç, taze.
• Bektaş : Akran, eş.
• Bera : Fazilet, meziyet sahibi.
• Berkan : Şakıyan, parıldayan.
• Berkin : Güçlü, sağlam.
• Beşer : İnsan.
• Beşir : Müjdeleyen. Güler yüzlü.
• Bilal : Su.
• Bilgehan : Derin bilgi sahibi hakan.
• Bişr : Güler yüzlü.
• Buğra : Erkek deve, hindi, aslan.
• Burak : Peygamber efendimizin Miracda bindiği at.
• Burhan : Delil, sağlam delil, hakkı bâtıldan ayıran.
• Bülent : Yüksek, yüce, uzun.

• C HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Calp: Güçlü
• Can: İnsanın kendi varlığı, yaşam, birey kişi, ruh, güç kuvvet
• Canberk: Sert kişi, sağlam kişi, canı sağlam
• Caner: Yürekten sevilecek kimse
• Cankat: "Cana can kat katmak"tan buyruk, ailemize can katasın
• Cankut: Kutlu kimse, uğurlu can
• Canpolat: Canı polat gibi sağlam, canlı, çelik gibi kimsel
• Cantekin: Biricik can, can şehzade
• Ceyhun: Orta Asya`da bir ırmak
• Coşku: Olağanüstü bir biçimde kendini gösteren duygu yükselmesi, heyecan
• Cafer : Çay, dere, küçük akarsu.
• Câbir : Cebreden, zorlayan, galip gelen.
• Can: Ruh. Aziz, sevgili. Gönül.
• Candar : Silahlı asker.
• Caner : Can dostu.
• Canib : Yan, taraf, yön.
• Cârullah : Allah'a yakın olan, Allah dostu.
• Celâl : Azamet, şeref, kemal ve ikram sahibi.
• Çelebi : Efendi, görgülü ve ince insan.
• Cem : Hükümdar, şah.
• Cemal : Yüz güzelliği
• Cemaleddin : Dinin güzeli, dinin cemali.
• Cemali : Yüzü güzel olan, güzellik sahibi.
• Cenab : Büyük, şerefli
• Cerrah : Ameliyat yapan, operatör.
• Cevat : Çok cömert, eli açık, çok ihsan eden.
• Cevdet : Güzel, kusursuz, cömert, olgun.
• Cevheri : Cevher sahibi.
• Cezmi : Azimli, kararlı.
• Cihad : Din uğrunda düşmanla ve nefsi ile savaşan.
• Cihangir : Cihanın büyük bir bölümünü ele geçiren.
• Civan : Genç, taze, delikanlı.
• Cihanşah : Dünyanın padişahı.
• Cübeyr : Küçük kahraman, küçük yiğit.
• Cüneyt : Küçük asker, askercik.

• Ç HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Çaba: Bir işte iyi bir sonuca ulaşmak için harcanan güç
• Çağ: Başı ve sonu belli olan ve bir özellik taşıyan, kimi zaman birkaç
• Çağan: Mutlu gün, bayram
• Çağatay: Cengiz Han`ın oğlu
• Çağdaş: Aynı zamanda yaşayan, çağımıza uygun, çağımıza yaraşır
• Çağlar: Çağıl çağıl akar, çağıldar, çağlayarak akar
• Çağlayan: Bir akarsuyun yükseklerden köpürerek düştüğü yer, çavlan
• Çağman: Çağdaş kimse, çağın insanı
• Çağrı: Birini bir yere çağırma işi, çağırma, yırtıcı bir kuş
• Çakır: Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuş, ela gözlü kimse
• Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat
• Çetin: İstenilen yola getirilmesi, elde edilmesi zor, güç olan, Kolay olmayan, sert, sarp
• Çetinalp: Zorlu ve yiğit, sert yiğit
• Çevik: Kolaylıkla, çabuklukla davranan, hareketleri hızlı, canlı
• Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan, geniş yapraklı ağaç

• D HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Dal gibi olan, dal gibi ince yapılı
• Demir: Yeraltından çıkarılan, türlü işte kullanılan dayanıklı bir maden, bu madenden yapılmış olan
• Demiralp: Demir gibi sağlam yiğit
• Demiray: Demir gibi sağlam ve Ay gibi güzel
• Demircan: Demir gibi sağlam kimse
• Demirkan: Sağlam ve güçlü kan
• Deniz: Yeryüzünün büyük bölümünü kaplayan çok geniş ve tuzlu su
• Denizhan: Ünlü Oğuz Destanı`na göre, Oğuz Han`ın altı çocuğundan En küçüğü,
• Deren: Tırmık da denilen bir tarım aracı; ekini biçip toplayan, derleyen
• Derin: Dibi, yüzeyin ya da ağzından uzak olan, çok içten gelen ve içe işleyen kendi türünde son derecesine ulaşmış, derinliği olan
• Devrim: Kısa zaman içinde gerçekleştirilen ve olumlu yönde önemli niteliksel Değişimlere yol açan hareket
• Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri, doruk, dik, Yerdeki orman, yayla, dikilerek oluşturulan ağaçlık, çam ve başka Ağaçların gövdeleri, dik olan yer
• Dilmen: Dil bilen kimse, dilci
• Dinç: Sağlık durumu iyi, güçlü, gücü yerinde, canlı
• Dinçalp: Güçlü yiğit, güçlü ve yiğit
• Dinçer: Güçlü er, güçlü kimse
• Dinçtürk: Sağlıklı, sağlam Türk, güçlü Türk
• Diren: Karşı koy, dayan, harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir tarım aracı
• Dirlik: Düzen içinde mutlu yaşam, mutluluk, sevinç, iyi geçinme, erinç
• Doğa: Kendiliğinden var olan, canlı, ve cansız nesnelerden oluşan, Kendini sürekli olarak değiştiren varlığın tümü, tabiat
• Doğan: Küçük kuşlarla beslenen, ava alıştırılarak kuş avında kullanılan, Akdoğan, çakırdoğan, aladoğan gibi türleri olan bir kuş, şahin
• Doğanalp: Şahin ve yiğit yiğit kimse
• Doğanay: Ayın ilk günlerinde Ay, yeni Ay (ayın ilk günleri doğan çocuklara verilir
• Doğu: Güneş`in doğduğu yönden
• Doğuer: Doğu yiğidi
• Doğuş: Doğma, doğma biçimi, yaradılış
• Dolun: Dolgun, dolarak biçimi yuvarlaklaşmış, ayın ondördü
• Dolunay: Yuvarlaklaşmış ay, dolgunlaşmış Ay, Ay`ın on dördü Çok güzel kimse, Ay gibi kimse
• Dora: Doruk
• Doruk: Dağların, tepelerin en yüksek noktası, tepev Durukan: Temiz kan, saf kan
• Dâhi : Üstün zekalı, son derece zeki, anlayışlı.
• Dâi : Dua eden, duacı, hak dine çağıran.
• Dânâ : Çok bilen, bilgili.
• Daniş : Bilgi, bilme, biliş, ilim.
• Danişmend : Bilgili, âlim.
• Dâver : Doğru ve insaflı olan, âdil hükümdar.
• Derviş : Allah için alçak gönüllüğü kabul eden.
• Dilhan : İçten, gönülden söyleyen.
• Dilaver : Yiğit, yürekli, erkek.
• Doğan : Atılgan ve yiğit.
• Dülger : Marangoz.

• E HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek
• Efe: Özellikle Batı Anadolu yiğidi, yiğit, zeybek, ağa, ağabey, kabadayı
• Efekan: Yiğit bir soydan gelen
• Ege: Ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı
• Egemen: Yönetimini kendi gücüyle, dışardan denetime bağlı kalmadan Sürdüren, üstün, sözünü, geçiren
• Ekin: Tahılın tohum olarak tarlaya atıldığı andan başlayarak harman Oluncaya değin aldığı duruma verilen ad
• Emre: Dost, arkadaş, sevdalı, tutkun, ünlü, Türk ozanı Yunus`un adlarından biri
• Engin: Yüksek olmayan, düzey bakımından düşük, denizin, karasularından Uzakta bulunan geniş bölümü, ucu bucağı görünmeyecek denli geniş Eralkan: Al kanlı yiğit
• Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi,
• Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit
• Eray: Ay gibi yiğit
• Erberk: Sağlam, yiğit, sert yiğit
• Erbuğ: Yiğitler başı, komutan
• Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit
• Erdem: İyiliksever, acıma, alçakgönüllülük gibi övgüye değer niteliklerin genel adı
• Erdin: Ereğine ulaştın; Allah yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın Yetiştin
• Erdinç: Dinç yiğit
• Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç
• Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki
• Ergin: Olmuş, olgunlaşmış yetişmiş
• Ergün: Erken doğan güneş, yumuşak, uysal, sulu sepken, sulu kar
• Erim: Bir şeyin erişebileceği uzaklık, muştu, iyi bir şeye işaret olan durum, sevgi
• Erinç: Mutluluk içinde yaşama, dirlik
• Eriz: Yiğidiz, erkeğiz, er izi, er yolu
• Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik
• Erke: İşe çevrilebilen güç,
• Erkmen: Güçlü kimse, güçlü erkek, sözü geçen kimse
• Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit
• Erman: Er kişi, yiğit kişi
• Erol: Yiğit ol, erkek ol, er ol
• Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı
• Ersin: "yiğitsin" "erkeksin" erişsin, ulaşsın, gelişsin, yetişsin, olgunlaşsın
• Ertan: Güneş`in doğma zamanından az önce, şafaktan önce
• Ertaylan: Yiğit ve uzun boylu kimse
• Ertekin: Yiğit ve tek, yiğit ve biricik, biricik yiğit, yiğit prens.
• Erten: Erkek tenli
• Ertürk: Yiğit Türk, erkek Türk
• Eryiğit: Yiğit erkek
• Esen: Hiçbir sayrılığı, hiçbir sakatlığı olmayan, sağlık ve mutluluk içinde olan sağlıklı
• Esener: Sağlıklı yiğit
• Esentürk: Sağlıklı Türk
• Eser: Yel, sert esen yel; esme işini yapar, esinti olur yel olur
• Esmen: Esen yel gibi kimse
• Eti: M.Ö. 1900-1200 yılları arasında Anadolu`da büyük bir Uygarlık kurmuş olan Orta Asyalı bir ulus
• Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama
• Evren: Var olan her şey, bütün varlıkların oluşturduğu bütün, kainat, dünya
• Evrim: Ağır ağır ve kendiliğinden olan değişim, kendiliğinden gelişme
• Ezgü: İyi kimse
• Ecehan : Hanların başı.
• Ecmel : En güzel, en yakışıklı.
• Ecvet : En cömert, varını yoğunu dağıtan. En iyi olan.
• Ede : Ata, büyük kardeş, ağabey.
• Edhem : Kara donlu, yağız at.
• Efe : Batı anadolu yiğidi, zeybek.
• Efken : Atıcı, yıkıcı.
• Eflah : Tamamiyle kurtulan, en çok talihe kavuşan.
• Ekmel : En olgun, mükemmel.
• Ekrem : Çok cömert, iyiliksever, keremi lütfu çok olan.
• Elvan : Renkli, renk renk.
• Emced : Çok şerefli, ve haysiyet sahibi.
• Emir : Bir kavmin, şehrin başı, reisi.
• Emre : Aşık, dost, abi. Beylerbeyi.
• Enes : İnsan.
• Engin : Uçsuz bucaksız deniz.
• Enver : Çok nurlu, çok ışıklı, çok parlak, çok güzel.
• Ercümend : Muhterem, şerefli, itibarlı.
• Erdem : Fazilet.
• Ergün : Sert başlı, oynak ve hızlı giden at.
• Erhan : Yiğit hakan.
• Erkam : Rakamlar, isimler.
• Erkan : Esaslar, direkler, reisler.
• Erkin : Bağımsız hareket eden.
• Erman : Arzusu, isteği olan.
• Erol: Sözünde duran er.
• Ertuğrul : Temiz, yürekli, doğru insan.
• Esat : Çok uğurlu ve mutlu.
• Esed : Aslan, gazanfer, cesur.
• Esved : Siyah, esmer.
• Eşref : En çok şerefli, itibarı en çok yüksek olan.
• Etem : Kusursuz, noksansız.
• Evran : Baht, büyük yılan.
• Eymen : Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı. Sağ taraftaki.
• Eyüp : Tevbe eden, hatalarına pişman olan.
• Ezrak : Mavi, gök renkli. Su gibi saf ve temiz olan.

• F HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Fatih: Fetheden
• Ferdi: Bireysel, tek başına.
• Ferhan: Sevinç, neşe. İyi haber karşısında verilen ödül. Güçlükleri aşıp bir yeri ele geçirme.
• Feridun: Tek başına, eşsiz.
• Ferit: Sıralanmış inci taneleri. Tek başına. Emsalsiz.
• Feyyaz: Bereketli, gür, verimli. Eli açık.
• Fırat: Bir nehir adı. Türkiye`den geçip Basra`ya dökülür.
• Furkan: İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki her şeyi gösteren.
• Fazlı : İyilik, fazilet, erdem, lütuf.
• Fahreddin : Dinin büyüğü, dinde övülmeye layık.
• Fâlih : İsteğine kavuşan, başaran. Çiftçi.
• Faris : Yiğit, mert, binici, at yetiştiricisi.
• Faruk : Hak ile bâtılı ayıran.
• Fasih : Güzel, düzgün ve açık konuşan.
• Fatih : Fetheden, zapteden, aşan.
• Fatin: Zeki, anlayışlı.
• Faysal : Kesin hüküm vereni. Keskin kılıç.
• Fazlullah : Allahü teâlânın lütfu. Üstün ve değerli
• Feda : Kurban olma, gözden çıkarma.
• Fedai : Canını esirgemeyen, can vermeye hazır.
• Feramuz : Şanlı, şerefli, ün kazanmış.
• Feramuş : Hatırdan çıkan, unutulan.
• Ferhan : Sevinçli, neşeli, ferahlı, şen, memnun.
• Ferhat : Sevinç, neşe sahibi.
• Feridüddin : Dinin en üstünü.
• Feridun : Tek, eşi ve benzeri olmayan, kıymetli cevher.
• Ferman : Emir. Padişahların tarafından verilen emir.
• Ferruh : Uğurlu, mübarek, yüzü nurlu, aydın.
• Fettah : Fetheden, her türlü müşkülleri kolaylaştıran.
• Feyyâz : Feyz, bereket ve bolluk veren.
• Feyzullah : Allahü teâlânın feyzi.
• Fuat : Kalb, gönül.
• Furkan : İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren.
• Fuzuli : Fazla, anlamsız, yersiz.

• G HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Gediz : Su birikintisi, gölcük, Ege Bölgesi`nde bir akarsu; adını bu akarsudan alan bir ilçe
• Gencer: Delikanlı, genç yiğit bkz. Gençer
• Genç: Yaşı ilerlememiş olan, yaşlı olmayan, canlı, dinç
• Gençalp: Genç yiğit
• Gençer: Delikanlı, genç yiğit
• Geray: Açık maviye yakın, gök rengindeki Ay
• Giray: Uygun, yaraşır, eski Kırım hanlarının ünvanı
• Girgin: Herkesle çabucak ahbaplık, yakınlık kurabilen, sokulgan kimse
• Gökalp: Gök gözlü yiğit
• Gökay: Mavi Ay; gökyüzündeki ay
• Gökberk: Mavi ve gözlü ve sert
• Gökdeniz: Mavi deniz
• Göker: Gökyüzünün yiğidi, gök yüzlü erkek, mavi gözlü kimse
• Gökhan: Oğuz Han`ın oğlu
• Gökmen: Mavi gözlü ve sarışın kimse
• Göksagun: Mavi gözlü hekim
• Göksel: Gökyüzüyle ilgili
• Göktan: Mavi şafak, mavi tan
• Göktuna: Mavi Tuna
• Göktunç: Mavi gözlü ve tunç gibi
• Göktürk: 552-745 yılları arasında Orta Asya`da hüküm süren, Bumin Han`ca kurulmuş olan Türk devleti ve bu devletin halkından olan kimse
• Gönen: Mutlu ol, sevin
• Gönenç: Varlık, bolluk, mutluluk, sevinç
• Görkem: Gösteriş, görünüş, gürbüz, iyi gelişmiş, göz alıcı ve gösterişli olma hali, göz alıcılık, gösterişlilik
• Görkmen: Alımlı, yakışıklı yiğit, görkemli erkek
• Güçlü: Dayanıklı, zorlu, gücü olan, kuvvetli, sözü geçer
• Güçlüer: Dayanıklı, zorlu yiğit, güçlü yiğit, sözü geçer yiğit
• Güçlütürk: Dayanıklı, zorlu Türk, kuvvetli Türk
• Gültekin: Tek gül, biricik gül, gül gibi güzel ve tek, gül şehzadesi
• Gün: Güneş`in yeryüzüne saçtığı ışık, gündüz, güneş
• Günal: Kırmızı Güneş, al Güneş
• Günalp: Güneş gibi ve yiğit
• Günay: Güneş ve ay, güneş gören yer, güney
• Günberk: Güneş gibi yakıcı ve sert
• Gündoğan: (Güneş doğarken doğan çocuklara konulan adlardan) Doğan güneş, doğan gün
• Gazanfer : Yiğit, aslan gibi cesur.
• Gazi : Savaştan sağ dönen.
• Gevheri : Pırlanta gibi temiz insan.
• Gıyas : Yardım eden.
• Giray: Kırım hanı.
• Gürbüz : Toplu, güçlü dinç erkek. Eskiden Türk imparatorlarına verilen unvan. Kağan

• H HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Hansoy: Han soylu, bey soyundan gelen
• Heper: Bütünüyle yiğit, hep yiğit, her zaman yiğit
• Hınçal: Öcünü onda koyma, öcünü al, öç al
• Habbab : Seven, sevgili, dost.
• Habil : Yumuşak ve temiz huylu.
• Hacib : Kapıcı, kapıcı başı.
• Hafi : Güler yüzlü, çok ikramcı, gizli.
• Hafid : Torun.
• Hakan : Türk hükümdarı.
• Hakem : Hüküm veren.
• Haki : Hikaye eden, anlatan.
• Hakkı : Doğru olan, irfan sahibi, insaflı.
• Haldun : Devamlı yaşlanıp ihtiyarlamayan.
• Halife : Birinin yerine geçen .
• Halil : Dost, sevgili, samimi dost, içten arkadaş.
• Haluk : İyi ve güzel huylu, geçim ehli, İslama yakışır.
• Hamdullah : Allahü teâlâya hamd eden.
• Hammâd : Çok hamd eden, çok dua eden.
• Hamza : Aslan, heybetli, azametli.
• Han : Hakan veya hakana bağlı hükümdar.
• Hanefi : İstikamet üzere olan.
• Hani : Yumuşaklık ve vakar sahibi.
• Hasan : Güzel, iyi, hoş.
• Haseki : Hükümdarların hizmetlerine tahsis edilen zat.
• Hasibi : Cömert, hayırhah.
• Hasin : Kuvvetli, sağlam, muhafaza eden.
• Hâtem : Mühür, üstü mühürlü yüzük, en son.
• Hattâb : Çok güzel konuşan ve nasihat eden.
• Hatip : Hitabeden, güzel söz söyleyen.
• Hayali : Hayal eden.
• Haydar : Aslan, cesur, yiğit, kahraman.
• Hayrani : Hayran olan.
• Hayreddin: Dinde hayırlı kimse, dinin hayırlısı.
• Haşim : Ezen, parçalayan. Hürmet ve ikram eden.
• Haşmet : Heybet ve ihtişam sahibi. Tevazu gösteren.
• Hazım : ihtiyatlı, basiretli, gözü açık, hazımlı.
• Hızır : Yeşil.
• Hicabi : Mahcup, utangaç, hayalı, edepli, terbiyeli, iffetli.
• Hilmi : Yumuşak huylu, sabırlı, vakarlı, sakin.
• Himmet : Lütfeden, gayret eden.
• Hişam : Haya eden, utanan.
• Hud : Büyük, çok hürmet eden.
• Hulusi : Halis, saf, samimi, candan, içi temiz.
• Hurşid : Güneş.
• Huzeyfe : Küçük testici, çömlekçi çırağı.
• Hüccet : Senet, vesika, delil.
• Hüdâvendigâr : Hükümdar, sultan, âmir, hâkim.
• Hüdayi : Hüdânın kulu.
• Hümayun : Mübarek, mutlu, padişaha olan.
• Hüsameddin : Dinin keskin kılıcı.
• Hüseyin : Küçük güzel.
• Hüsrev : Padişah, hükümdar, sultan.

• I HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Ilgar: Akın
• Ilgaz: Çankırı-Kastamonu arasında, Batı Karadeniz Bölgesi`nin en yüksek dağlar topluluğu
• Işın: Bir ışık kaynağından çıkan ve uzayıp giden ışık çizgisi
• Işıner: Işın saçan yiğit
• Işıtan: Aydınlatan, ışık veren

• İ HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• İçöz : İçi özü olan İlbay: Bir ilin, bir obanın yöneticisi
• İlbey: Ülkenin beyi, Orhan Gazi döneminde bir salla Rumeli`ye geçen Türk savaşçılarından, Rumeli de bir çok yeri alan kişi
• İlbilge: Ülkenin, yurdun bilgesi
• İldeniz: Ülkenin, yurdun denizi
• İlkan: İran`da İlhanlılardan sonra kendi adıyla bir devlet kuran Türk
• İlke: (İlk çocuk için) kendisinden vazgeçilmeyecek ana düşünce, Uyulması gereken davranış kuralı
• İlker: (Doğan ilk erkek çocuk için) birinci yiğit, ilk yiğit, ilk erkek
• İlkut: Kutlu ülke, kutlu yurt
• İltan: Ülkenin ışığı
• İltay: Ülkenin yavrusu, çocuğu
• İltekin: Ülkenin şehzadesi
• İlter: Yurdu koruyan, yurdu savunan, yurdu kayıran, ülkesever, yurtsever
• İlteriş: Ülkeyi derleyip toplayan
• İmge: Düş, görüntü, tasarım
• İmre: Dost, arkadaş, ağabey
• İmren: ("İmrenmek"ten buyruk) beğenilen bir şeyin benzerini edinme İsteği, imrenme
• İnal: Güvenilir arkadaş, inanılır kimse, dost, inanca veren, inanılan, şehzade, prens, han
• İhsan : Hakkından fazlasını veren.
• İhvan : Sadık, samimi, candan dost.
• İkrime : Kerem sahibi, cömert.
• İlhami : İlham sahibi.
• İlker: İlk erkek çocuk.
• İmadeddin : Din direği, devleti ayakta tutan.
• İmam : Nümune, rehber, önder, başkan.
• İnayetullah : Allah'ın lütfu, ihsanı.
• İslam : Müslüman, Hakka teslim olan.
• İsmâil (İb): Allahü teâlâya çok ibadet eden.
• İzzet : Değer, şeref, kudret, hürmet ve ikram sahibi.

• K HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Kağan: Hanlar hanı, hakan, han, Orta Asya`da eskiden Moğol İmparatorlarına verilen unvan, İmparator
• Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organları
• Kandemir: Sağlam kan, kanı sağlam olan kimse, sağlam demir
• Kaner: Kanlı yiğit
• Kansu: Çerkez Memluk beyi, Çin`de bir il, Memluk Sultanlığının son Çerkez Sultanı
• Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde,
• Postu çizgili, kedigillerden yırtıcı, güçlü bir hayvan
• Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, Dağ keçisi, yaban keçisi, eti yenen bir kuş, (mecaz olarak)
• Karan: Karanlık
• Kartal: Kızıl kara tüylü, güçlü kıvırcık gagalı, iri ve güçlü, yıryıcı bir kuş
• Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi, pek sert
• Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk
• Kayı: Osmanlıların kökeni olan Oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora
• Kayıhan: Güçlü kağan, sert han, sağlam han
• Kayra: Allah yardımı; Allah'dan ya da büyük bir kimseden gelen iyilik, kayırma, yardım, destek
• Keskin: Çok kesici, iyi keser, çok sert, çok etkili
• Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak
• Kıvanç: Mutlu bir olgudan duyulan şey, sevinç öğünç
• Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi
• Koçhan: Yiğit kağan
• Konur: Kumral, kestanerengi, açık sarı, boz ile sarı arası, (renk) süslü, çalımlı, kimseyi beğenmeyen, gururlu, kahraman, yiğit
• Konuralp: Yiğitler yiğidi, onurlu yiğit
• Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı
• Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit
• Koray: Kor gibi kızarmış ay, kıpkırmızı ay
• Korcan: Kor ateş gibi kimse
• Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el
• Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek
• Korkmaz: Hiçbirşeyden çekinmeyen, yiğit, yürekli
• Korkut: Dedem Korkut öykülerinin anlatıcısı sayılan kişinin adından; "korkutmak"tan buyruk
• Köksal: "Yerinden kolayca oynatılamayacak durumda yerleş!"kökünü derinlemesine sal" "kökleş yerleş" anlamında buyruk
• Kubilay: Çin`de "Yu-An" adıyla yeni bir hanedanlık kuran Moğol İmparatoru, Kubilay Han
• Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert
• Kunter: Sağlam yapılı yiğit, sert yiğit
• Kurt: Sürülere saldıran, köpek türünden yırtıcı, yabanıl hayvan (mecaz olarak) işini iyi bilen, aldanmaz
• Kurtuluş: Tehlikeli ve kötü bir durumdan kurtulma
• Kutay: Iyilik getiren Ay, uğurlu Ay, kutlu ay, kutlu ve ay gibi
• Kuter: Iyilik getiren yiğit, kutlu yiğit
• Kutlay: Uğurlu Ay, kutlu Ay
• Kutlu: Iyilik, uğur getirdiğine inanılan, uğurlu kutsal
• Kutsal: Tapınılacak ya da uğrunda can verilecek denli sevilen;
• Dokunulmaması gereken; uğur getirdiğine inanılan Uğurlu, kutlu Kutsay: Uğurlu say
• Kuzey: Sağını doğuya, solunu batıya veren bir kimsenin tam karşısına düşen yön
• Kaan: Kağan. Hanların hanı, şahinşah.
• Kabil : Kabul eden, önde olan.
• Kadem : Ayak, adım.
• Kâdir : Tükenmez güç ve kudret sahibi.
• Kadîr: Çok güçlü, çok kudretli.
• Kadı : Hüküm, karar ve hakimlik.
• Kalender : Dünyadan el etek çekip boş dolaşan derviş.
• Kamran : İsteğine kavuşmuş, mutlu, bahtiyar.
• Kasım: Taksim eden, bahşeden.
• Kâzım : Öfkesini, gazabını yenen.
• Keleş: Güzel yakışıklı, bahadır.
• Kemal : Olgunluk, bilgi ve fazilet sahibi.
• Keramet : Kerem, ihsan, evliyada görülen harika.
• Kerami : Soylu, şerefli.
• Kerem : Asalet, izzet ve şeref sahibi. Cömert, eli açık.
• Keremşah : Çok cömert, çok eli açık, çok soylu.
• Key : Büyük hükümdar, padişah.
• Keşşaf : Keşfeden, sırları çözen, gizlileri açığa çıkaran.
• Kılıç: İki yüzü keskin eski bir silah.
• Kıymet : Değer, baha, bedel, onur, itibar, makbul oluş.
• Kiram : Soyu temiz olanlar, şerefli ve cömert olanlar.
• Korkut: Büyük dolu tanesi.
• Kuddusi : Mukaddes, ulvi, pak.

• L HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Laçin: Bir cins şahin - Sarp, yalçın
• Lami: Sert, çatık kaslı veya Aslan
• Lema: Her şeye gücü yeten
• Lemi: Becerikli, atılgan
• Levent: Dünya, varlık

• M HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Malkoç: Ünlü bir akıncı soy olan Malkoçoğullarının atası Malkoç Mustafa Bey`in adından
• Meriç: Bulgaristan`dan çıkıp Edirne yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırları boyunca akraka Enez yakınlarında Ege Denizi`ne dökülen ırmak
• Meriçtan: Meriç Irmağı`nın şafağı, Meriç kıyısındaki sabah vakti
• Mert: Sözünün eri; yiğit bahadır, batur
• Merter: Sözünün eri; yiğit
• Mertkal: Her zaman mert olarak yaşa
• Mertol: Sözünün eri ol, yiğit ol
• Mete: Hun Türklerinin büyük hakanı, babası Teoman`ı öldürerek yerine geçti. (M.Ö. 209), otuz beş yıl Hun tahtında kaldı, Oğuz Han olarak da bilinir Moğol Moğolistan halkından. Moğollar Orta Asya`da bir kavimdi; çok eski Çağlarda Türklerle aynı kavimdendi. Cengiz Han`ın kurduğu Moğol İmparatorluğu tarihte ünlüdür.
• Mutlu: Bütün istek ve özlemlerine kavuşmuş olan, mesut
• Müren: Dereden büyük akarsu, çay, ırmak moran
• Mahdum : Hizmet edilen, evlat.
• Mahmud : Övülmüş, medhedilmiş, sena edilmiş.
• Mahmur : Sarhoş, uykulu, baygın gözlü.
• Murat : İstek, arzu, maksat. Seçilen
• Mazhar : Nail olan, şereflenen, bir iyiliğe kavuşan.
• Memun : Korkusuz, tehlikesiz, sağlam, emin.
• Mecdeddin : Dinin büyüğü.
• Mecnun : Deli, divâne, delice seven.
• Medeni: Şehirli, bilgili ve görgülü.
• Mert : Sözünün eri, yiğit, bahadır.
• Mestan : Mest olmuş, bayılmış.
• Metin : Sağlam, dayanıklı.
• Mir : Amir, kumandan, bey, vali, hükümdar.
• Miraç : Merdiven, yükselen, yükseklere çıkan .
• Mirkelam : Kibar konuşan, hoş sohbet, sohbet adamı.
• Mirza : Hükümdar soyundan gelen, beyzade.
• Misbah : Lamba.
• Mithat : Methetme, övme.
• Muammer : Uzun ömürlü, ömür süren, yaşayan, talihli.
• Muaz : Sığınan, korunan, sarılan.
• Muhammed : Yerde ve gökte çok övülen.
• Muharrem : Haram kılınmış, dinen yasak edilmiş.
• Muhtar : Seçilmiş, seçkin.
• Muhterem : Saygıdeğer, sayın, kıymetli, şerefli.
• Muhteşem : Göz kamaştıracak büyüklükte veya güzellikte olan.
• Muhyiddin : Dini ihya eden.
• Muktedi : İktida eden, tâbi olan, uyan.
• Muktedir : iktidarlı, gücü yeten.
• Muktefi : İktifa eden, izinden takip eden, örnek tutan, birine uyan.
• Muslih : Islah eden, düzelten.
• Mustafa : Saf hale getirilmiş, süzülmüş, güzide.
• Mutahhar : Temizlenmiş, mübarek.
• Mutasım : Günahtan çekinen, eliyle tutan, yapışan.
• Muteber : Kadri bilinen, kıymeti takdir edilen.
• Mutemed : Kendisine itimat edilen, güvenilen.
• Mutlu: Halinden, memnun, mesut, bahtiyar.
• Muttalib : Talep eden, isteyen.
• Mübarek : Bereketli, feyizli, uğurlu, hayırlı.
• Mübeşşir : Müjdeci, hayırlı haber verip sevindiren.
• Müjdat : İyi haber, müjdeli haber.
• Mükerrem : Şerefli, muhterem, hürmete erişmiş.
• Mülayim : Yumuşak huylu, medenice hareket eden.
• Mümtaz : İmtiyazlı, üstün tutulmuş, seçkin, seçilmiş.
• Müren : Akarsu, nehir, ırmak.
• Mürsel : Gönderilmiş, yollanmış, nebi.
• Müşir : İşaret eden, yol gösteren, mareşal.
• Müzdad : Artmış, çoğalmış, uzun.

N HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Nart: Yürekli, yiğit
• Nayman: Sekiz; Batı Moğolistan`da yaşayan ve sekiz oymaktan oluşan Türk Topluluğu
• Nogay: 1280-1299 yılları arasında Tuna ve Dobruca Tarlalarının başı olarak saltanat süren, Hulagu Han`ca öldürülen kişi, Nogay Han
• Noyan: Ordular komutanı, başkomutan, soylu kişi
• Nurkut: Aydınlık sal, ışık ver
• Nursal: Aydınlık sal, ışık ver
• Nuyan: Soylu kişi, noyan
• Nabi : Haberci, haber veren.
• Namdar : Meşhur namlı, ünlü, tanınmış.
• Nasreddin : Dine yardım eden.
• Nebi : Haberci, haber getiren, peygamber.
• Necat : Kurtuluşa, selamete eren.
• Necati : Kurtulan, felah bulan.
• Neccar : Dülger, marangoz, doğramacı.
• Necdet : Kahraman, yiğit, efe.
• Necih : Başarılı, galip, muzaffer.
• Necmi : Yıldız
• Nefi : Kazançlı, kârlı.
• Nejat : Soy nesil, nesep, tabiat.
• Nesimi : Hoş ve mülayim.
• Nevzat : Yeni doğmuş çocuk.
• Neşet Yetişen, ileri gelen, doğan.
• Neşat : Sevinç, neşe, keyif.
• Nihat : Tabiat, huy, yaratılış, bünye, karakter.
• Nijad : Soy.
• Niyazi : Yalvaran, yakaran, dua eden.
• Nizam : Düzen, usul, tertip, yol, kaide, sıra, dizi.
• Numan : Refah, konfor.
• Nuaym : Hayat güzelliği, refah.
• Nusret : Yardım, başarı, üstünlük, zafer, galebe, fetih.
• Nüzhet : Neşe, sevinç, eğlence, temizlik, ferahlık.

• O HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Olcay: Rastlantıları düzenlediği, böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
• Olgaç: Olgunlaşmış, yetişmiş, bilen, bilgili
• Oluş: Olma biçimi, var oluş
• Omay: Beğenilen, sevilen
• Ongu: Onmuş olma durumu, sağlık, mutluluk
• Onur: Kişinin kendi öz saygısı, iç değeri, insanın kendine olan saygısı kibir çalım kurum
• Onuray: Onurlu ve Ay gibi güzel
• Oray: Kent üstüne doğan, Ay, kentli Ay
• Oskay: Neşeli, şen, sevinçli
• Oytun: Kuytu yer, beğenilen, güzel kuytu yer, kendisinde kutsallık bulunan, kutsal
• Oğuz : Doğru, sağlam, güçlü, genç.
• Oğuzhan : Oğuzların hükümdarı.
• Okan : Anlayışlı, kavrayışlı.
• Oktay : Hiddetli, kızgın, sinirli.
• Orhan : Şehrin hakimi.
• Osman : Aşere-i mübeşşeredendir. Yani Cennete girecekleri müjdelenen on kişiden biridir. Üçüncü İslâm halifesidir.
• Ozan : Halk şairi, geveze.

• Ö HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Öcal: Sana yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al
• Ödül: İyi bir işe, bir başarıya karşılık olarak verilen armağan
• Öğün: ("Övünmek`ten buyruk) kendi kendini öv, kendi kendini yücelt, övün
• Öğünç: Övünülecek şey, kıvanç, övünç
• Öke: Olağanüstü yetenekleri olan kimse, dahi
• Ökmen: Akıllı, zeki
• Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü
• Ökten: Güçlü, yiğit
• Önal: Önce davran, başa geç
• Önalan: Önce davranan, önde giden, başa geçen
• Öncel: Birine göre kendinden, önce gelen, selef; yol açan, yol gösteren
• Öncü: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte yol açan
• Öncüer: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit
• Önder: Yol gösterici, kılavuz; büyük bir işte, toplumsal bir olguda önde giden, kendine başkalarını uyduran ve onları yöneten kimse, şef, lider Önel: Bir işin yapılması için verilen süre
• Öner: Önde gelen yiğit önde giden erkek
• Över: Bir kimsenin ya da bir şeyin iyiliklerini söyleyebilerek onun değerini belirtir.
• Övgü: Övmek için söylenen güzel söz, övme
• Övün: Kendi kendini öv, kendini yücelt
• Övünç: Bir niteliği nedeniyle övünme işi, sevinme, sevinç, kıvanç
• Özay: Özü Ay gibi
• Özbek: Yürekli, doğru, namuslu; Orta Asya`da yaşayan bir Türk boyu, Bu boydan kimse
• Özberk: Özü sert, özü sağlam
• Özcan: Bir kimsenin kendi öz canı olan
• Özdilek: İçten dilenen şey, içsel dilek
• Özdoğa: Özce doğaya benzeyen kimse
• Özel: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan; her Vakit görülenden ayrı, alışılmıştan, olağandan ayrı
• Özen: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma, özenme
• Özenç: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma işi, özenme işi, özen
• Özer: Özü yiğit, özce erkek, yiğit
• Özerk: Kendi kendini yöneten
• Özgen: Yapıp ettiklerinden hiç kimseye karşı sorumlu olmayan, özgür
• Özgü: Belli bir şeyde ya da kimsede bulunan, başkasında olmayan
• Özgül: Pözü gül kimse; özellikle bir türle ilgili olan, o türe özgü olan
• Özgün: Hiç kimseye benzemeyen
• Özgür: Başkasının kölesi olmayan, eyleminde kimseye hesap vermeyen, hür
• Özinal: Özü inanç verici
• Özinan: Özü inandırıcı
• Özkan: Soylu kan
• Özler: Göreceği gelir, hasret çeker
• Özmen: Özlü kimse, içten kimse
• Özok: Özü ok gibi doğru kimse, doğru özlü kimse
• Özol: Bir şeyin en güçlü bölümü ol, özü ol
• Özsel: Özü sel gibi olan, kimse; içle ilgili, içsel
• Özsoy: Özü temiz, soylu kimse
• Öztan: Gerçek şafakn
• Öztekin: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse; öz şehzade, tam bir şehzade
• Öztuna: Gerçek Tuna Irmağı
• Öztunç: Tunç gibi sağlam kimse, özü tunç
• Öztürk: Gerçek Türk; özü Türk, öz Türk

• P HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Pamir: Orta Asya`da yükseltilerle dolu kütle, yayla
• Pars: Etoburlardan, sıcak ülkelerde yaşayan, derisi benekli, Yırtıcı bir hayvan
• Pasin: Eski bir Türk oymağını adı
• Pekcan: Sağlam, dayanıklı can; güçlü can; çok cana yakın
• Peker: Sert yiğit, sağlam, dayanıklı yiğit, sıkı yiğit, çok yiğit, pek yiğit
• Pekin: Kuşkuya yer olmayacak denli kesin
• Pekiner: Pek yiğit, kuşkuya yer olmayacak denli yiğit
• Pekşen: Çok şen
• Perk: Sağlam, güçlü, sert, berk
• Polat: Sertleştirilmiş demir, su verilmiş demir, çelik; çelik gibi sert
• Polatalp: Çelik yiğit
• Polathan: Çelik gibi sert han, çelik kağan
• Polatkan: Çelik kan, sağlam kan
• Pusat: Zırh ve korunma araçlarının genel adı; silah

• R HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Raci: Sezgi, anlayış, dikkat
• Rasin: Beyaz ay, dolunay
• Raşit: Dürüst, güvenilir
• Refik: Yüce, ulu
• Reha: Candan, cana yakın
• Renan: Kızıl kan
• Reşat: Kahraman, cesur, savasçi
• Reşit: Yigit, cesur
• Rusen: Sabah güneş dogarkenki zaman
• Rüçhan: Bir Türk boyu
• Raci : Rica eden, yalvaran, ümitli, dileyen.
• Racih : Üstün, kıymetli, faziletli ve itibarı fazla olan. Tercihli.
• Rafet : Merhamet etme, acıma, esirgeme.
• Ramazan : Çok sıcak olan, günahları yakan.
• Ramiz : İşaret koyan, işaretle konuşan.
• Rauf : Pek esirgeyen, çok merhamet eden.
• Recai : Rica eden, dua eden, Allahü teâlâya yalvaran.
• Recep : Mübarek, muazzam, muhterem; kıymetli.
• Refah : Bolluk, rahatlık, her türlü sıkıntıdan kurtulma.
• Re`fet : Acıyan, merhamet eden.
• Reha : Kurtuluş, halas.
• Reis : Baş, başkan.
• Resül : Yeni bir kitap ile gönderilen peygamber.
• Reşat : Hak yolunda yürüme, doğru yol.
• Reşid : Akıllı, iyi ve olgun.
• Rifat : Yükseklik, yücelik, büyük rütbe.
• Rüçhan : Üstün olan.
• Rıdvan : Razı, memnun. Cennetin kapısındaki melek.
• Rıza : Kadere razı olan. Tasavvufta iradenin yok edilmesiyle elde edilen makam.

• S HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Sağcan: Sağlıklı can, sağlıklı kimse
• Sağlam: Dayanıklı, kolay bozulmaz; yıkılmaz; zarar görmemiş, bozulmamış; güvenilir, dürüst
• Salman: Özgür, hiç kimsenin kölesi olmayan
• Saltuk: Kendi başına bir varlığı olan; Doğu Anadolu`da kurulan
• Sanal: Ün kazan, ünlü ol
• Sanalp: Ünlü yiğit
• Sanberk: Ünü sağlam
• Sancar: Eski Türk adlarından; kısa kama
• Sançar: Sancar
• Saner: Ünlü yiğit, tanınmış kimse
• Sanlı: Çok tanınmış, herkesçe bilinen, ünlü
• Saran: Çevresini kuşatan, çevreleyen; kollarının arasına alan; hoşa giden, beğenilen Sargın insanı saran, çeken, çekici; sevimli; candan, içten, yürekten, tutkun, istekli
• Sarp: Geçilmesi, çıkılması güç, çok dik
• Sarper: Dik başlı yiğit, sarp yiğit
• Sarphan: Sarp kağan
• Saruhan: Sarı kağan, sarı han; Saruhan, Selçuk uçbeylerindendi, Manisa`yı alarak Saruhanlı Beyliği`ni kurmuştu
• Savaş: Birbirine düşman iki ordunun çarpışması, silahlı eylem
• Saygın: Saygı gösterilen, güvenilir olan, saygı gören
• Sayhan: Saygı gösteren kağan
• Seçen: Iyiyi kötüden ayıran, seçme işini yapan kimse
• Seçkin: Seçilerek en iyi diye ayrılan; benzerleri arasında göze çarpan; seçilmiş
• Seçkiner: Herkesçe beğenilen yiğit
• Sel: Sürekli yağmurlardan ya da eriyen karlardan oluşarak önüne Gelen herşeyi alıp götüren taşkın su
• Selçuk: Küçük sel; tezcanlı, evecen, hızlı; Selçuklulara adını veren Sultan Selçuk`tan
• Sencer: Halden bilen kimse; kale, hisar; Çağatay hanlarından birinin adı Sener: Sen yiğitsin
• Seren: "sermek" eylemini yapan; gemilerde yelken direği Sergen: Sergilenmiş olan, sergi; raf
• Sert: Kesilmesi, kırılması, çizilmesi ya da çiğnenmesi güç olan; hoşgörüsüz
• Seyhan: Çukurova`da Adana`dan geçerek Akdeniz`e dökülen büyük ırmak
• Seyhun: Orta Asya`da bir ırmak
• Sezgin: Sezme yeteneği olan kimse, sezici
• Somer: Katışıksız yiğit, tam yiğit
• Sona: Bir tür ördek, suna; artık ondan sonrası olmayan, sona gelen; (mecaz olarak) son çocuk
• Sonay: Artık ondan sonrası olmayan Ay; (mecaz olarak) son çocuk
• Soner: Artık ondan sonrası olmayan yiğit; (mecaz olarak) son erkek Çocuk, son yiğit
• Sorkun: Bir tür söğüt
• Soydan: Soylu, iyi bir soydan gelen
• Soyer: Soyu er, soyu yiğit, soylu yiğit
• Soyhan: Soyu han olan, kağan soylu
• Soykan: Soylu kan
• Soylu: Öteden beri temiz tanınmış, bir aileden olan, soyu temiz olan
• Sökmen: Selçuklular çağında Hasankeyf Artuklu Beyliği`ni kuran
• Sönmez: Sürekli olarak yanar, hiç sönmeden yanar
• Sözen: Iyi ve güzel konuşan kimse
• Sözer: Iyi ve güzel konuşan yiğit; sözünün eri kimse
• Süalp: Asker yiğit
• Süer: Er yiğit, yürekli kişi, asker yiğit
• Sümer: Aşağı Mezopotamya`da bir bölge Sümer ülkesi; M.Ö. 400 Yıllarında bu bölgede devlet kuran bir türk kavmi
• Sadeddin : Dinin mübarek kişisi.
• Sadullah : Allahü teâlânın saadeti.
• Sadun : Uğurlu olan, uğur getiren.
• Safa : Saf, berrak, temiz, kedersiz, gönlü şen.
• Saffet : Saf, halis, temiz. Hile ve dubaradan uzak olan.
• Saffan : Saf, halis.
• Salahaddin : Dine bağlı, dini düzgün.
• Sâman : Servet sahibi, zengin, rahat, dinç, düzenli.
• Sedat : Doğru ve haklı
• Selami : Barış, huzur ve selamet sahibi.
• Selçuk: Sel gibi akan.
• Selman : Barışçı, sulhçu.
• Serdar : Asker başı, kumandan, komutan, reis.
• Serhat : Sınır boyundaki asker.
• Sertaç : Başa konan taç.
• Server : Baş, reis, seyyid, bir topluluğun ileri geleni.
• Sevban : Elbiseli, giyinmiş, kuşanmış.
• Seyfi : Kılıç kuşanmış, asker.
• Seyfullah : Allah'ın kılıcı, askeri.
• Seymen : Çiftlik bekçisi.
• Seyyid : Efendi, bey, Peygamber efendimizin torunu Hazret-i Hüseyin'in soyundan gelenler.
• Sezgin : Sezen sezici, duygulu, hassas.
• Sinan : Mızrak, süngü.
• Sirac : Lamba, ışık, güneş, ay.
• Siraceddin : Dinin kandili.
• Siyami : Oruçlu, kendini kötülüklerden men eden.
• Soner : Bir işte son yardımı yapan. Son olması istenen.
• Sunullah : Allah'ın kudreti, meydana getirdiği varlığı.

• Ş HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Şahin: Küçük kuşlarla beslenen, eğitilerek kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş sınıfı ve bu sınıftan bir kuş, doğan
• Şahinalp: Şahin gibi yiğit
• Şahiner: Şahin gibi yiğit
• Şan: İyi tanınma, ün
• Şanal: Adın her yanda duyulsun, ünün yaygınlaşsın, iyi ün sahibi ol
• Şanlı: Ünü yaygın, ünlü, iyi ün sahibi
• Şanlıbay: İyi ün sahibi ve varsıl kimse
• Şansal: Adını, şanını her yana duyur, şan ver
• Şanver: Ünün, şanın her yana yayılsın
• Şen: Yaşamından memnunluğunu davranışlarıyla gösteren, bunu çevresindekilere de yayan kimse, neşeli
• Şener: Neşeli yiğit, şen yiğit, şen erkek
• Şenol: Her zaman neşeli ol
• Şensoy: Soyu şen kimse, şen soydan
• Şimşek: Çok bulutlu, yağmurlu havalarda, buluttan buluta ya da yere elektrik boşalırken oluşan, kırık çizgi biçimindeki çok yoğun elektrik akımı; (mecaz olarak) çok hızlı kimse
• Şölen: Eğlenmek ya da bir güzel olayı kutlamak için yapı
• Şaban : Aralık, fasıla.
• Şabi : Cemaat ehli.
• Şadan : Sevinçli, keyifli, neşeli, bahtiyar.
• Şahap : Alev, ateş parçası, akan yıldız.
• Şahinalp: Şahin gibi yiğit.
• Şahsüvar : Usta binici, çok iyi ata binen.
• Şâfi : Şefaat eden, şifa veren.
• Şarani : Saçı gür
• Şecaeddin : Dinin kahramanı, dinin yiğidi.
• Şehlevent : Uzun boylu, yakışıklı genç.
• Şemseddin : Dinin güneşi.
• Şemsi : Güneş gibi parlayan.
• Şerafeddin : Dinin şereflisi.
• Şeref : Asil, yüksek, şanlı, şöhretli atalara sahip olmak.
• Şevket : Büyüklük, kudret ve kuvvetten doğan haşmet.
• Şevki : Şevkli, neşeli, istekli.
• Şeyban : Saçlarına ak düşmüş, ihtiyar, yaşlı.
• Şihab : Cesur, parlak yıldız, kıvılcım.
• Şihabeddin : Dinin parlak yaldızı.
• Şinasi : Tanıyan, tanıyıcı, bilen, anlayan.
• Şir : Aslan.

• T HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Talas: Yelin kaldırdığı toz; kasırga, fırtına
• Talay: Dal gibi ince, Ay gibi güzel; çok büyük göl, deniz
• Talaz: Dalga, kasırga, fırtına.bkz. Talas
• Talu: İyi, güzel, seçilmiş, seçkin
• Tamar: Bkz. Damar
• Tamay: Dolunay, ay`ın dolgun durumu
• Tamer: Bütünüyle yiğit, tam yiğit
• Tamerk: Tam güçlü, özerk
• Tan: Güneş`in doğmasından önceki zaman, şafak
• Tanalp: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
• Tanay: Şafak kızıllığının Ay`ı, şafak vaktinin Ay`ı
• Tanberk: Şafak gibi aydınlık ve sağlam kimse
• Tanbey: Şafak beyi, şafak vaktinin beyi
• Taner: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
• Tanerk: Şafak gücü; güçlü şafak
• Tanju: Yücelik, ululuk, Çinlilerin Türk hakanlarına verdiği unvan, Kağan, hakan, hükümdar.
• Tankut: Uğurlu şafak vakti; şafak uğuru; kutlu şafak
• Tansel: Şafak vaktinin seli
• Tansoy: Şafak gibi güzel soydan kimse
• Tansu: Şaşkınlık verecek denli güzel şey, olağanüstü şey, insanları Hayran eden ve doğaüstü sayılan olay,
• Tanyel: Şafak vaktinin yeli
• Tanyer: Şafağın doğduğu yer
• Taran: Tarla, geniş toprak, geniş yer
• Tarhan: Soylu kimse, bey varsıl kimse
• Tarkan: Eskiden bey, vezir gibi kullanılmış bir san; saygıdeğer kimse; Dağılmış bir durumda olan, karmakarışık, dağınık
• Taşan: Yükselerek bulunduğu yerin kıyısından aşan, kabına sığmayan
• Taşar: Kabına sığmaz, coşar, coşkun
• Taşkın: Taşmış bir durumda olan, coşkun; su baskını
• Taylan: Uzun boylu ve yakışıklı kimse
• Tekay: Biricik Ay,
• Tekin: Bir tane, biricik, bir benzeri daha olmayan; beyoğlu, yiğit şehzade
• Teoman: Hun İmparatoru Mete`nin, yani Oğuz Han`ın babası
• Tınaz: Ot ya da saman yığını; ekin yığını, yığı
• Timuçin: Büyük Moğol İmaparatorluğu`nun kurucusu Cengiz`in asıl adı
• Timur: Demir; Timurlenk, aksak timur da denilen ünlü Türk-Moğol İmparatoru, Yıldırım Beyazıt`ı tutsak eden kimse
• Tokcan: Doymuş kimse
• Toker: Gözü gönlü tok yiğit
• Tolga: Savaşta askerlerin başlarına giydikleri demirden yapılmış koruyucu başlık
• Tolonay: Dolunay, Ay`ın on dördündeki durumu
• Tolun: Dolgun, dolun, bedir
• Tonguç: Ilk çocuk; çocuk
• Toprak: Toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik Cisimlerden oluşan ve üzerindeki bütün canlılara yaşama ortamı sağlayan madde; kara; ülke, yurt; topraktan yapılmış
• Toros: Anadolu`nun güneyinde, Akdeniz boyunca uzanan ünlü sıradağ
• Toygar: Çayırkuşu, tarlakuşu, torgay, turgay
• Tuna: Karaormanlardan doğup Karadeniz`e dökülen, Abrupa`nın Volga`dan sonra en uzun ırmağı
• Tunacan: Sevgili Tuna, can Tuna
• Tuncel: Tunçtan yapılmış el
• Tuncer: Tunçtan yiğit, tunç gibi sağlam yiğit
• Tunç: Bakır, çinko ve kalayın karışımından oluşan, pirince Benzeyen koyu kızıl alaşım
• Tutku: Bir şeye karşı duyulan aşırı istek eğilim
• Türkcan: Can türk, sevgili Türk
• Türker: Yiğit Türk, er Türk
• Türkmen: Oğuz Türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse
• Taceddin : Dinin tac

• U HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ
• Uca: Ulu, yüce, yüksek, erişilmez
• Uğur: İnsana iyilik getirdiğine inanılan doğaüstü güç ya da bir iyiliğin muştucusu sayılan herhangi bir belirti; iyilik kaynağı olan şey
• Uğuralp: Uğurlu yiğit
• Ulaş: ("Varmak, ardından koşup yetişmek" anlamına gelen "ulaşmak"tan Buyruk) yetiş, eriş
• Ulu: Çok büyük erdemleri olan, yüce; erişilmez derecede yüksek ve büyük;
• Ulualp: Yüce yiğit, ulu yiğit
• Ulubay: Yüce ve zengin kimse
• Uluhan: Yüce kağan
• Umay: Hint Okyanusu adalarında bulunan güvercin büyüklüğünde Zümrüt yeşili kanatları olan, kemikle beslenen, üzerinde Uçtuğu kişiye zenginlik ve mutluluk getireceğine inanılan masal kuşu, devlet kuşu, devlet kuşu;
• Umut: Ummaktan doğan iç erinci, umulan şey, ümit
• Ural: Asya`da bir sıradağ; bu sıradağlardan çıkıp Hazer Denizi`ne dökülen bir ırmak
• Utkan: Ateşli kan, od kan
• Utku: Birçok emek ve çekinceli uğraşmalar sonucu erişilen mutlu sonuç, yengi, zafer
• Uygar: Uygarlığın olanaklarından yararlanan ya da böyle olanakları olan bir ülkede yaşayan
• Uygur: VII. Yüzyılda Orta Asya`da büyük bir devlet ve uygarlık kurmuş olan Türk ulusu ve bu ulustan olan kimse
• Uysal: Yumuşak başlı, söz dinler, söz anlar, uyar
• Uzay: Bütün varlıkları her yandan kaplayan sonsuz boşluk
• Uzel: Usta el, becerikli el, işe yatkın el
• Uzer: Becerikli yiğit

• Ü HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Üçer: Üç yiğit
• Ülgen: Ulu, yüce, yüksek, sağlam;
• Ülkü: Kişiyi umut içinde yaşatan, ulaşılmaya çalışılan yüce dilek, amaç, erek
• Ünal: Ad sahibi ol, ünlen, tanın
• Ünalan: Ad sahibi olan, ünlenmiş kişi, ünü olan kimse, iyi ad sahibi
• Ünalp: Ünlü yiğit
• Ünay: Ünlü ve ay gibi kimse, ünü olan Ay
• Üner: Ünlü yiğit
• Ünlü: Herkesçe tanınan, ün salmış olan, tanınmış
• Ünsal: Her yana adını duyur
• Ünver: Her yana adını duyur, çok tanınmış biri ol, ünlen
• Ürkmez: Korkmaz
• Ürün: Doğadan elde edilen yararlı şey

V HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Vakkas : Savaşçı, okçu.
• Vakur : Ağırbaşlı, temkinli.
• Vakıf : Duran, ayakta duran.
• Vâlâ : Yüksek, yüce.
• Vecdi : İlahi aşka dalan, vecde gelen, kendinden geçen.
• Vecit : Vecde gelen, İlahi cezbe ile bayılan.
• Vecihi : Bir kavmin büyüğü.
• Vedat : Sevgi ve dostluk gösteren.
• Vefa : Sözünde duran, dostluğunu devam ettiren.
• Veli : Ermiş.
• Varan: Giden, varan Varlık: Var olan her şey; önemli, yararlı, değerli şey; var oluş; para Mal, mülk ve genel olarak zenginlik Varol her zaman yaşa
• Vural: Vurarak al, vurup al.
• Vurgun: Vurulmuş çok sevmiş kimse, tutkun

• Y HARFİYLE BAŞLAYAN ERKEK İSİMLERİ

• Yağan: Yağış
• Yağız: Koyu buğday rengi, esmer
• Yağızalp: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
• Yalaz: Ateş dili, ateşin her yana uzanan dili, yalım, alaz
• Yalazalp: Yalımlı yiğit, yalım gibi yiğit
• Yalçın: Düz, çıplak ve dik; düz, kaygan, sarp, dik
• Yalçıner: Sarp yiğit, dik yiğit
• Yalgın: Ilgım, serap; aşı kalemi almaya ve aşılamaya elverişli ağaç, çiçek
• Yalım: Ateşin dili, alaz, yalaz, yalaza, alev
• Yalın: Çıplak; içine başka şey katılmamış, sade; gösterişsiz, süssüz
• Yalınalp: Katışıksız yiğit, sade yiğit
• Yalkın: Yalnız, tek, tek başına; ince, zayıf
• Yalman: Düz, çıplak ve yassı taş; mızrak ucu; dik, sarp, yalçın
• Yamaç: Dağın eğik yüzeyi, eğik yanı, bayır; karşı
• Yaman: İşbilir, kurnaz, becerikli
• Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses
• Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz
• Yavuzalp: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
• Yenal: Yenerek al
• Yener: Oyun, yarış, savaş gibi şeylerde karşısındakine üstün gelir
• Yengi: Üstün gelme, yenme, utku, zafer
• Yetkin: Yetişkin, olgunlaşmış, erişmiş
• Yıldıralp: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit
• Yıldıray: Parıldayan Ay, ışık saçan Ay
• Yıldırım: Büyük bir ışıkla gürültü çıkararak hava ile yer arasında olan elektrik Boşalması, şimşek; Osmanlı İmparatoru Yıldırım Beyazıt`ın adından
• Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam
• Yiğitalp: Yiğitler yiğidi, erler eri
• Yiğitcan: Güçlü ve yürekli kimse
• Yöntem: Bir işte tutulacak yol, ereğe ulaşmak için tutulacak özenli yol
• Yurdakul: Yurda hizmet eden, yurda kul olan kimse
• Yüce: Yüksek, büyük, erişimez, ulu
• Yücel: Yüce bir duruma gel, yüceleş, büyüdükçe büyü, yükseldikçe yüksel, Büyük ol, ulu ol
• Yüksel: Yükseklere çık, yücel; ilerle
• Yahya : Canlı, hayat süren.
• Yaver : Yardım edici, imdada koşan.
• Yavuz : Yaman, korkusuz.
• Yekta : Tek, eşsiz, benzersiz.

Z HARFİYLE BAŞLAYAN İSİMLER

• Zafer : Maksada ulaşma, barışma, düşmanı yenme.
• Zâfir : Zafer kazanan, üstün gelen.
• Zamir : Yürek, iç, vicdan.
• Zekai : Çabuk anlayışlı, keskin zekalı.
• Zekeriyya : Erkek zat.
• Zeyd : Artan, çoğalan.
• Zeynel : Süslü.
• Ziver : Süs, ziynet ehli.
• Ziya : Işık, aydınlık, nur.
• Ziyad : Fazlalık, çokluk, bolluk.
• Zübeyr : Akıllı.

Kız bebek isimleri 2019 | En güzel, anlamlı ve modern kız çocuk isimleri

• A HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• AÇELYA: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki
• AÇILAY: Ay`ın şekilleri, yansıması
• ADAL: Ün kazan
• AFET: Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın
• AFİFE : Namuslu, namusuna çok düşkün olan
• AFİTAP : 1.Güneş. 2. Çok güzel, parlak yüzlü kadın
• AĞÇA: Temiz, saf
• AHENK: Uyum
• AHSEN: Çok güzel, olağanüstü güzel
• AHU: Ceylan, karaca 2.Çok güzel, ince, zarif kadın.
• AHUCAN: Çok güzel dost.
• AHUEDA: Nazlı güzel.
• AHUELA: Çok güzel gözlü.
• AHUGÜL: Çok güzel.
• AHUGÜZAR: Becerikli güzel.
• AHUNAZ: Nazlı güzel,
• AHUNİSA: Çok güzel kadın.
• AHUNUR: Göz kamaştıran güzelliğe sahip olan.
• AHUSE: Coşkulu güzellik
• AHUŞEN: Güzel ve neşeli.
• AJDA: Filiz, sürgün. Çok genç.
• AJLAN: Hızlı, çabuk, telaşlı
• AKASYA: Güzel kokulu bir süs bitkisi
• AKEL: Eli uğurlu anlamında
• AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün
• AKSEV: Aydınlığı sev, ışık saç
• AKSU: Anadolu`da değişik boylarda bir çok akarsuyun adı
• AKŞIN: Beyaz tenli kadın
• AKTAN: Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan
• ALA: Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş
• ALAGÜL: Çok renkli gül.
• ALÇİÇEK: Kırmızı çiçek.
• ALÇİN: Kızıl renkli küçük bir kuş
• ALEDA: Nazlı, kaprisli
• ALEV: Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime
• ALEYNA: Bizim üzerimize olsun
• ALGIN: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun
• ALGÜL: Kırmızı gül. Gül kırmızısı
• ALIM: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, albeni
• ALKIM: Gökkuşağı
• ALKIZ: Kırmızı yanaklı, sağlıklı kız.
• ALTIN: Yüksek değerli bir maden
• ALYA: Yüksek yer, yükseklik, gök
• AMİNE: Yüreğinde korku olmayan.
• ANDAÇ: Anılar, hatıralar
• ANIL: Başkaları tarafından sözün edilsin
• ANKA: Kaf Dağı`nda bulunduğu söylenen masal kuşu
• ARIN: Arı, katışıksız, temiz, kirden uzak
• ARKIN: Yavaş, ağır, sakin
• ARMAĞAN: Hediye, ödül
• ARNİSA: Çok namuslu kadın
• ARSEN: Kurtuluş, özgürlük
• ARSU: Su kadar berrak
• ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan
• ARZU: Herhangi bir şey için duyulan aşırı istek
• ARZUCAN: Candan isteyen.
• ARZUGÜL: İstenilen, beğenilen gül.
• ARZUM: İsteğim, dileğim, hevesim.
• ARZUNAZ: Naz yapan,
• ASALBİKE: Gerçek hanım, gerçek güzel
• ASEL: Bal, Cennetteki dört sudan biri
• ASENA: Dişi kurt, güzel kız
• ASLI: Temelli, köklü. Bir şeyin benzeri.
• ASLICAN: Özü can gibi sevgili
• ASLIHAN: Han soyundan gelen.
• ASLIM: Özü geçmişe ait
• ASLINAZ: Nazlı olması geçmişinden gelen.
• ASLINUR: Nur saçan bir geçmişi olan.
• ASLISU: Geçmişi su gibi berrak ve temiz olan.
• ASU: Azgın, huysuz, isyan eden. Afacan.
• ASUDE: Rahat, huzur içinde olan
• ASUELA: Ela gözlü yaramaz
• ASUMAN: Gökyüzü
• ASYA: Dünyanın en büyük kıtası
• AŞINA: Bildik, tanıdık.
• AŞKIM: Sevdiğim, sevgilim.
• AŞKIN: Aşmış, ileri
• AYBEN: Ben ayım anlamında
• AYBENİZ: Ay gibi parlak tenli, ay benizli.
• AYBİKE: Ay gibi güzel kız
• AYBİRGEN: Ay veren
• AYCAN: Ay gibi sevilen, aydınlık can.
• AYÇA: Yay biçimindeki ay, Hilal.
• AYÇAĞ: Ay gibi parlak çağ.
• AYÇAN: Ay gibi aydınlık kişi.
• AYÇİÇEK: Gün çiçek
• AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki
• AYDAN: Güzelliğini aydan almış, ay gibi parlak ve güzel
• AYDENİZ: Hem ay, hem de deniz
• AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında
• AYEVİ: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi
• AYGEN: Gönül arkadaşı
• AYGÖNÜL: Güzel gönüllü.
• AYGÜN: Hem ay, hem gün
• AYKAL: Ay gibi parlak ve ışıklı kal
• AYKIZ: Ay+Kız
• AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay
• AYLA: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi
• AYLAN: Ay gibi güzel değerlere sahip olan.
• AYLİN: AYLA ile aynı anlamdadır
• AYNUR: Ay ışığı
• AYPERİ: Ay ve peri gibi çok güzel.
• AYSAR: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse
• AYSEL: Ay gibi olan güzelliğiyle nam salmış olan
• AYSEMA: Ay gibi parıldayan yüz.
• AYSEREN: Güzelliğini gözler önüne seren.
• AYSIN: Sen aysın, ay kadar güzelsin
• AYSU: Ay gibi parıltılı ve su gibi berrak.
• AYSUN: Ay gibi ışıltılı ve güzel.
• AYŞE: Rahat ve huzur içinde yaşayan
• AYŞEGÜL: Güller içinde mutlu yaşayan.
• AYŞEN: Neşeli, gülen, aydınlık.
• AYŞENUR: Ayşe+Nur
• AYŞIL: Ay ışığı
• AYŞİM, AYŞİN: Darlak ışık saçan.
• AYTEN: Güzel bir tene sahip olan.
• AYTU: Aya benzeyen tuğlu.
• AZİZE: Saygın, sevgili, kutsal.
• AZRA: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız
• Adalet : Doğruluk, zulmetmeme, haksızları terbiye.
• Adniye : Salih, Cennetlik.
• Afitab : Güneş ışığı.
• Ahu : Ceylan, maral.
• Aişe : Bolluk içinde rahat yaşayan.
• Amine : Korkusuz.
• Arzu : İstek, hasret. İstenilen beğenilen kadın.
• Asiye : Direk, acılı kadın.
• Aslı : Temelli, köklü.
• Aslıhan : Han soyundan olan.
• Asuman : Gök, gökkubbe, sema.
• Atiye : Bağış, verme, iyilik.
• Atıfet : Bir sebebi bulunmadan duyulan sevgi.
• Ayfer : Ay ışığı.
• Ayla : Kadın, eş hanım.
• Aylin : Ayın çevresinde görülen ışıklı daire, hale.
• Aynur : Ay gibi parlak.
• Ayperi : Peri gibi güzel.
• Ayten : Ay gibi parlak renkli.
• Ayşegül : Güleç, gül gibi renkli, canlı ve rahat ömür süren.
• Ayşen : Neşeli, parlak, sevimli.
• Azimet : Gidiş. Takva yolunu seçen.
• Azra : Bakire.

• B HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• BADE: Aşk, kutsal sevgi
• BAHA: Değerli, kıymeti çok
• BAHAR: Yazla kış arasında olan mevsim. Güzellik, gençlik çağı.
• BAHARGÜL: Bahar gülü.
• BALA: Yavru çocuk
• BALCA: Bal gibi, bala benzer
• BALIN: Yar, sevgili
• BALKIN: Pırıldayan, parlak
• BALKIZ: Bal kadar tatlı kız
• BANU: Prenses; Hanımefendi. Yeni evli gelin.
• BANUHAN: Hatun hükümdar.
• BAŞAK: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı
• BEDİZ: Resim, tasvir, süs, bezek
• BEGÜM: Hanım; Kadın hükümdar.
• BEHİN: İyinin iyisi
• BEHİYE: Güzel.
• BELDE: Memleket, şehir, kasaba
• BELEMİR: Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Açtığı kokusunun dağılmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında
• BELEN: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol
• BELFÜ: Kar tanesi
• BELGİ: İşaret
• BELGİN: Kesin ve eksiksiz belirlenen
• BELGÜN: Aydınlık gün.
• BELİN: Korku ile şaşkın şakın bakmak.
• BELİZ: İşaret, iz; alamet
• BELKIS: Efsaneye göre Hazreti Süleyman Aleyhisselam zamanındaki Saba melikesinin adı.
• BELMA: Uysal, sakin.
• BELUR: Billur, billurdan olan.
• BENAN: Parmak uçları
• BENAY: Ben ayım, ay gibiyim
• BENEK: Namuslu kadın
• BENGİ, BENGÜ: Ölümsüz, sonsuz
• BENGİSU: Ölümsüzlük suyu
• BENGÜL: Gül gibi.
• BENİZ: Yüz
• BENNUR: Işık saçan.
• BERGÜZAR: Anılmak için verilen şey, andaç
• BERİA: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili
• BERİL: Zümrüt
• BERİN, BERRİN: En yüksek, en ulu anlamında
• BERKE: Zerdali, kayısı. Kamçı, değnek
• BERNA: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı
• BERRAK: Duru
• BERRAN: Keskin, kesici
• BESİME: Sevimli, güler yüzlü.
• BESİSU: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su
• BESTE: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü
• BESTEGÜL: Gül kadar güzel ve duygulu.
• BESTENİGAR: Türk müziğinde bileşik bir makam
• BETÜL, BETİL: Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hazreti Meryem ve Hazreti Fatma`nın diğer isimleri
• BEYZA: Çok beyaz, lekesiz
• BİGE: Evlenmemiş, çocuk doğurmamış olan. Sultan.
• BİHTER: Daha iyi, en iyi
• BİKE: Evlenmemiş, çocuğu olmamış kadın
• BİLCAN: Bilgili dost.
• BİLGE: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi
• BİLHAN: Çok bilgili
• BİLLUR: Pek duru, pürüzsüz
• BİLNAZ: Çok naz eden.
• BİLNUR: Bilge kişi.
• BİNAY: Öylesine güzel ki bin ay eder.
• BİNGÜL: Gülü bol; Gül bahçesi
• BİNNAZ: Çok nazlı, cilveli, kaprisli.
• BİNNUR: Çok ışıklı, ışığı gür
• BİRAY: Ay gibi tek, eşsiz
• BİRBET: Yüzü benzersiz
• BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın
• BİRİCİK: Bir tane, tek, emsalsiz
• BİRGÜL: Tek ve güzel bir gül.
• BİRSEN: Yalnız sen
• BİRSU: "Bir içim su" denilebilecek kadar güzel olan.
• BUKET: Çiçek demeti
• BURCU: Güzel koku, ıtır
• BURÇAK: Bir bitki
• BURÇİN: Dişi geyik
• BUSE: Öpücük
• BÜGE: Bent, su benti.
• BÜŞRA: Müjde, sevinçli haber
• Banu : Ev kadını.
• Begüm : Saygı değer kadın, hanım.
• Behiye : Güzel, alımlı kadın.
• Benan : Parmakla gösterilecek kadar güzel.
• Bengi : Sonsuz, tiryaki.
• Berat : Yapılan hayırlı bir iş yüzünden affetmek üzere verilen karşılık.
• Beren : Kuzu.
• Berin : Manen çok yüksek, yüce yaradılışlı.
• Berire : İhsan sahibi, sadık.
• Berna : Genç, cesur, civan.
• Besamet : Güler yüzlü.
• Betigül : Gül gibi kokan mektup.
• Betül : Erkeklerden çekinen, ibadete düşkün, namuslu ve çok temiz kadın. Hazret-i Fâtıma ve Hazret-i Meryem`in ünvanı.
• Beyhatun : Hakanın hanımı.
• Beylem : Çiçek demedi, buket, sunuş.
• Beyza : Çok beyaz, çok temiz, parlak.
• Bilge : Bilgisiyle davranışları birbirine uyan.
• Bilgehatun : Derin bilgi sahibi kadın.
• Binnaz : Çok nazlı.
• Birgül : Tek ve benzersiz gül.
• Buket : Demet, çiçek demedi.
• Burc : Taze dal, filiz.
• Burçin : Dişi geyik.
• Burcu : Güzel kokan.
• Büşrâ : Müjde, sevinç, hayırlı haber. Acele, çabuk.

• C HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ

• CAHİDE: Çalışıp çabalayan.
• CANAN: Gönülden sevilmiş, yar.
• CANAY: Ay gibi temiz.
• CANDAN: İçten, gönülden
• CANDAŞ: Candan, değerli dost
• CANEDA: İçten, sevimli kişi
• CANEL: İçten, candan uzatılan dostluk eli.
• CANFEZA: Müzikte bileşik bir makam
• CANKIZ: Sevilen, sevimli, şirin kız
• CANKUT: Sevimli, cana yakın
• CANSEL: Hayat veren su.
• CANSIN: İçten, gönüldensin.
• CANSU: Can suyu. Hayat veren su.
• CAVİDAN: Sürekli, kalıcı olan, sonsuz.
• CELİLE: Büyük, ulu.
• CEMİLE: Hatır hoşluğu için yapılan hareket.
• CEMRE: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi
• CENNET: Çok güzel yer. İyilik yapanların, günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer.
• CEREN: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan
• CEVHER: Bir şeyin özü. Güç, enerji.
• CEVZA: İkizler burcunun eski adı
• CEYDA: İnce-uzun boyunlu ve güzel
• CEYLAN: Süzgün ve tatlı bakışlı. Yapısı ince ve uyumlu olan. Gözlerinin güzelliğiyle ünlü zarif, ince bacaklı memeli.
• CİHANBANU: Dünya hükümdarı.
• CİHANNUR: Alemi aydınlatan nurlu ışık.
• Cânân : Sevgili, dilber, gönül verilen. Tasavvufta Allah.
• Cangül : İç açıcı.
• Cavidan : Sonsuz, ölümsüz, ebedi.
• Ceyda : Yararlı, herkese iyilik yapan.
• Ceylan : İnce biçimli, güzel gözlü bir geyik cinsi.
• Cihanfer : Cihanı aydınlatan çok güzel kadın.

• Ç HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• ÇAĞ: Belirli bir özellik göz önünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi
• ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış
• ÇAĞIN: Şimşek, yıldırım
• ÇAĞLA Badem, kayısı, erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali
• ÇAĞRI: Davet. Doğan kuşu. Mavi hareli göz.
• ÇAKIL: Su yataklarında sürtünmeyle yuvarlaklaşmış küçük taşlar
• ÇEVREN: Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk
• ÇIĞLIK: İnce ve keskin bağırış.
• ÇİÇEK: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü
• ÇİĞDEM: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi
• ÇİLAY: Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler.
• ÇİLEN: Hafif yağan yağmur, çisenti.
• ÇİSE(M): Hafif yağan yağmur(um)
• ÇİSİL: İnce ince yağan yağmur
• ÇOLPAN: Çoban yıldızı

• D HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ

• DAMLA: Çok küçük miktarda su. Çok az.
• DALGA: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi
• DEFNE: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki
• DEMET: Çiçek bağlamı, deste
• DEMİ: Kadife, şeftali gibi şeylerin üzerinde bulunan ince tüy
• DENİZ: Yeryüzünün çoğunu örten engin su
• DEREN: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren
• DERİN: Sığ olmayan
• DERYA: Büyük deniz anlamında
• DERYANUR: Bilgisiyle ışık saçan.
• DESEN: Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri
• DESTE: Bağlam, demet.
• DESTEGÜL: Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek. Bağlanmış gül demeti.
• DEVİN: Hareket, kımıldanış
• DEVİNSU: Suyun ritmik hareketleri. Akarsu.
• DEVRİN: Bir kişi veya olayın gündemde olduğu tarih dönemi.
• DİCLE: Bir nehir adı. Ulu ırmak.
• DİDAR: Güzel yüz. Görme.
• DİDE: Göz, göz bebeği
• DİDEM: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim
• DİLA: Gönlümü çalan.
• DİLAN: Gönüllerce olan, yürekler dolusu.
• DİLARA: Gönül alan, gönül okşayan.
• DİLAY: Gönle ışık saçan, ay kadar güzel
• DİLBER: Gönlü yakan güzel. Alımlı güzel kadın.
• DİLDAR: Gönlü baskı altında tutan sevgili
• DİLDE: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse
• DİLEK: İstek, rica, arzu.
• DİLEM: Gönül ilacı
• DİLER: Dilemek eyleminden
• DİLHAN: İçten ve yürekten konuşan
• DİLNİŞİN: Gönülde yer tutan, hoş, güzel
• DİLRÜBA: Gönlü şen, dertsiz
• DİLSEREN: Hatiplik yeteneğini gözler önüne seren.
• DİLSU: Dil+Su
• DİLŞAH: Gönül şahı, sevgili, sultan.
• DİNİZ: Sakin, dingin.
• DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; Tabiat
• DOĞANGÜN: Doğmakta olan gün
• DOĞAY: Ayın yeni doğuş hali
• DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön
• DOLUNAY: Ayın tam yuvarlak olduğu an
• DORA: Doruk, zirve
• DURUGÜL: Gül gibi temiz olan.
• DUYGU: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim
• DUYGUN: Duygulu, hassas, hisli kişi.
• DUYGUNİSA: Duygulu, hassas kadın.
• Derya : Deniz, çok bol, pek çok.
• Destegül : Gül demeti, çiçek buketi.
• Dicle : Büyük ırmak. Irak`ta denize dökülen bir nehir.
• Didar : Yüz, çehre, suret, görüş, göz, görme gücü.
• Dilara : Gönül alıcı, sevgili.
• Dilber : Güzel, sevgili, gönül çekici.
• Dilbeste : Gönül bağlamış, âşık.
• Dildade : Gönül vermiş, düşkün, tutkun.
• Dildar : Gönlü hüküm altında tutan sevgili.
• Dilrüba : Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan.
• Dilsafa : Gönlü ferah kedersiz.
• Dilşad : Gönlü sevinçli, yüreği şen.
• Dilşikâr : Gönül avlayan, kendine bağlayan.
• Dürdane : İnci tanesi, inci serpen.

• E HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ

• EBRU: 1.Keman kaş. 2.Bulut rengi. 3.Bir sanat dalı
• ECE: Kraliçe. Güzel kız, kadın.
• ECEGÜN: Çok güzel bir günde doğan
• ECEM: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında
• ECENAZ: Nazlı güzel.
• ECESU: Su gibi berrak ve güzel.
• ECMEL: Çok güzel
• EDA: Naz, cilve. Davranış, tavır. Verme, ödeme. (Namaz için)kılma, yerine getirme. Üslup.
• EFİL: Rüzgar, dalgalanma.
• EGE: Türkiye`nin batısında yer alan deniz
• ELANAZ: Ela gözlü, nazlı güzel.
• ELANUR: Ela gözleriyle nur saçan.
• ELÇİN: Deste, tutam
• ELİF: Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.
• ELİFE: Tutku, istek, alışılan şey.
• ELİZ: El izi.
• ELVAN: Renkler, çeşitler.
• EMEL: Arzu, özlem.
• EMET: Bereket, bolluk
• EMİNE: İnanılır, güvenilir.
• ENER: Dağ eteği
• EREM: Cennet
• ERENDİZ: Jüpiter gezegeninin adı
• ERÇİL: Doğru, inanılır, güvenilir kişi.
• ERDA: Beyaz karınca.
• ESEN: Sağlıklı, salim
• ESENGÜL: Rüzgar gibi esen, Gül gibi güzel kokan.
• ESER: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça
• ESİM: Rüzgar gibi olan.
• ESİN: Sabah rüzgarı
• ESMA: İsimler, adlar. Çok yüksek olan.
• ESMACAN: Adı can olan.
• ESMAGÜL: Adı gül.
• ESMANUR: Adı nur.
• ESNA: Yüksek, yüce. Bir işin yapıldığı an.
• ESRA: En çabuk, çok çabuk
• EŞAY: Ayin güzelliğiyle eşdeğer güzelliğe sahip olan.
• EŞLEM: Selametli, güvenilir
• EVA: Havva. Yaratılan ilk kadın.
• EVİN: Bir şeyin içindeki öz; Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü
• EYLÜL: Sonbaharda bir ay adı
• EZGİ: Melodi, şarkı, türkü
• EZGİN: Sesi düzenli gelen. Paraca durumu bozuk olan. Çok sıkıntı çekmiş.
• Ebru : Kaş.
• Eda : Tavırları hoş, nazlı.
• Efser : Taç.
• Ela: Sarıya çalar kestane rengi.
• Elif : Arap alfabesinin ilk harfi, dost, tanıdık.
• Emel : Güçlü arzu, umulan şey.
• Erva : Çok güzel, son derece cesur ve yiğit adam.
• Esma : İsmi olan.
• Esra : Gece yolculuğuna çıkan.

• F HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• FATMA: Çocuğunu sütten kesen kadın.
• FATMAGÜL: Gül gibi güzel yeni anne olmuş kadın .
• FAZİLET: Erdemli, iyi ahlaklı
• FERAH: Aydınlık, iç açıcı
• FERAHGÜL: Güzelliğiyle neşe saçan.
• FERAHNUR: İnsanın gönlünü ışık saçarak aydınlatan
• FERAY: Ay ışığı, ayın parlaklığı, ışıltı saçması.
• FERCAN: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan
• FERDA: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet
• FERDACAN: İçtenliğini hiç kaybetmeyecek olan.
• FERHAN: Sevinçli, gönlü hoş
• FERİ: Köke değil dallara ait olan. İkinci derecede olan.
• FERİDE: Eşi benzeri olmayan, tek. Çok değerli inci.
• FERİS: Şık, zarif.
• FERİSU: Temizliği ve berraklığıyla ışık saçan.
• FERNUR: Aydınlık, ışık.
• FERSUDE: Eskimiş, yıpranmış, örselenmiş.
• FEYZA: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.
• FEZA: Boşluk, sinirsizlik; Uzay
• FİDAN: Yeni yetişen ağaç
• FİGEN: Yaralayan, kıran
• FİLİZ: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.
• FİRDEVS: Cennetler. Cennet bahçeleri.
• FİRUZE: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı
• FULYA: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek
• FUNDA: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik
• FÜRUZAN: Parlayan, parlak
• Fatıma : Kendisi ve nesli Cehennem ateşinden kesilmiş.
• Fazilet : Erdem, iyi huyların ve üstün vasıfların hepsi.
• Ferdiye : Tek ve eşsiz.
• Ferah : Bol, geniş, neşeli, açık.
• Feray : Parlak, aydınlık ay.
• Ferhunde : Uğurlu kutlu.
• Feriha : Sevinçli, ferah.
• Ferihan : Razı, hoşnut, sevinçli.
• Ferişte : Melek.
• Ferzane : Hakim, filozof, bilgin, âlim.
• Figen : Çiçek demeti, gölge eden.
• Fitnat : Zihin açık, çabuk kavrayışlı.
• Firdevs : Sekiz Cennetten biri, altın ve gümüştendir.
• Firkat : Ayrı olan, sevgiden uzak kalan.
• Fulya : Güzel kokulu bir nergis.
• Füruzan : Çok parlak, aydınlık, parlayan, nurlu.
• Füsun : Büyü, sihir, efsun.
• Füsünkâr : Büyüleyici güzel.

• G HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• GAMZE: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur
• GAYE: Amaç, erek
• GAZAL: Ak geyik, ahu; Geyik yavrusu; Güzel söz (mecazi)
• GAZEL: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar
• GELİNCİK: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek
• GENCAY: Yeni doğmuş ay; Hilal biçimindeki ay
• GERÇEK: Yakıştırma veya yalanı olmayan
• GİZEM: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey
• GONCA: Tam açılmamış çiçek
• GONCAGÜL: Gül goncası.
• GÖK: Yerin göz ile görülebilen ufuklarından başlayarak yukarıda kubbenin içi gibi gözüken sonsuz boşluk; Mavi renk
• GÖKAY: Hem gök, hem ay; Güzel ay
• GÖKBEN: Ben gökyüzü anlamında
• GÖKÇE: Gök mavisi, mavi gözlü güzel
• GÖKÇENAZ: Nazlı mavi.
• GÖKSU: Türkiye`nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı
• GÖKYEL: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz
• GÖNEN: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması
• GÖNÜL: İstek, arzu, sevgi.
• GÖNÜLGÜL: Gül gibi zarif bir gönlü olan.
• GÖRKE: Heybetli
• GÖRKEM: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu, ihtişam.
• GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen nitelikte olan. Çok güzel.
• GÖZDEM: Beğendiğim, sevdiğim, saydığım, bitanem.
• GÖZDENAZ: Nazlı güzel.
• GÖZDENUR: İnsanlara vermiş olduğu iç huzurla herkesin beğenisini kazanan.
• GÖZEN: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar
• GÜHER: Cevher
• GÜL: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül
• GÜLAL: Gülün kırmızısı gibi güzel.
• GÜLAY: Gül gibi güzel, ay gibi aydınlık olan.
• GÜLBAHAR: Ebru yapmakta kullanılan koyu kırmızı toprak rengi
• GÜLBEN: Gül yüzlü, gül gibi beni olan.
• GÜLBİN: Gül fidanı, gül yetişen yer.
• GÜLCAN: Gül gibi güzel kişi.
• GÜLCE: Gül gibi.
• GÜLÇİÇEK: Her yönüyle güzel olan.
• GÜLÇİN: Gül toplayan, gül seven.
• GÜLDEN: Güle ilişkin, gülden yapılmış. Gül soluklu.
• GÜLEDA: Gül gibi güzel ve nazlı.
• GÜLEN: Güleç yüzlü, mutlu anlamında
• GÜLENAY: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel
• GÜLFEM: Ağzı gül gibi olan
• GÜLFER: Zarifliği ve güzelliğiyle göz kamaştıran.
• GÜLGEN: Güler yüzlü
• GÜLGÜN: Gül renkli; Gülen, gülümseyen
• GÜLHAN: Gül kadar çok sevilen, han, hakan
• GÜLİN: Güzel, zarif.
• GÜLİNAZ: Nazlı, güzel.
• GÜLİSTAN: Gül bahçesi
• GÜLİZ: Gül yetiştiren
• GÜLİZAR: Al yanaklı, gül yanaklı; Alaturka müzikte bir bileşik bir makam
• GÜLNİHAL: Gül fidanı.
• GÜLNİSA: Gül gibi kadınlar anlamında
• GÜLNUR: Işık saçan güzellik.
• GÜLPERİ: Gizemli gül, saklı gül.
• GÜLRİZ: Gül saçan
• GÜLRU: Gül yüzlü, gül yanaklı
• GÜLSANEM: Çok güzel kadın.
• GÜLSELİ(N): Coşkulu bir güzelliğe sahip olan.
• GÜLSU: Gül ve su gibi güzel
• GÜLSÜN: Yaşam boyu yüzü gülsün anlamında
• GÜLŞAH: Gül dalı; Güzelliğiyle ün salmış olan
• GÜLŞEN: Gül bahçesi
• GÜLTEN: Gül tenli, vücudu gül gibi
• GÜN: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam
• GÜNAL: Işık al, ışıklı ol
• GÜNAN: Doğumuyla sevinç getiren; Anılan gün
• GÜNAY: Hem gün, hem ay
• GÜNÇİÇEK: Ay çiçek
• GÜNDEN: Güne ilişkin, güneşe ilişkin; Güneşten bir parça
• GÜNDÜZ: Günün aydınlık bölümü
• GÜNEŞ: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi
• GÜNEY: Her zaman güneş gören, güneşli yer; Bir yön
• GÜNHAN: Oğuzhan`ın altı oğlundan biri
• GÜNNAZ: Nazlı kişi.
• GÜNNUR: Güneş gibi ışık saçan.
• GÜNSU: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak
• GÜRAY: Bol ışıklı ay, güçlü ay
• GÜRDAL: Güçlü dal, sık dal
• GÜVEN: Güvenmekten, yürekli ol anlamında
• GÜZ: Sonbahar
• GÜZEL: Hoşa giden, hayranlık uyandıran
• GÜZİN: Seçilmiş, seçkin. Beğenilen.
• GÜZÜN: Güz mevsiminde olan
• Gazal : Geyik, ceylan, ahu.
• Gönül : Kalb.
• Gözde : Göze girmiş, bir büyüğün sevip beğendiği.
• Gülbanu: Gül hanım.
• Gülberk : Gül yaprağı.
• Gülbin : Gül fidanı, gül dalı, gül bahçesi, güllük.
• Gülbiz : Gül saçan, gül serpen.
• Gülçehre : Gül yüzlü, yüzü gül gibi hoş.
• Gülcemal : Yüzü gül gibi güzel.
• Gülçiçek : Gül gibi taze, çiçek tazeliği taşıyan.
• Gülçin : Gül toplayan, gül derleyici.
• Güldemet : Gül buketi, gül demeti.
• Gülendam : Gül gibi ince, uzun, güzel vücutlu.
• Güleser : Yüzünde gülümseme eksik olmayan.
• Gülfam : Pembe, gül renginde.
• Gülfem : Gül dudaklı, gül ağızlı.
• Gülfer : Gül gibi parlak.
• Gülfeşan : Gül saçan.
• Gülfidan : Gül gibi genç.
• Gülhiz : Gül yetiştiren.
• Gülistan : Gül bahçesi, güllük.
• Gülizar : Gül yanaklı.
• Gülnar : Katmerli ve büyük gül, büyük çiçek.
• Gülnaz : Gül gibi ince ve narin, nazlanan.
• Gülsima : Gül yüzlü.
• Gülsüm : Yüzü dolgun. Ümmügülsüm: Gülsümün annesi.
• Gülter : Yeni açılmış gül.
• Gülşen : Gül bahçesi, gülistan.
• Güzide : Seçkin, seçilmiş, seçme.

• H HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• HABİBE: Sevgili, seven dost.
• HALE: Ayın çevresindeki ışık halkası.
• HALENUR: Kutsal ışık
• HANDAN: Güleç, sevinçli, şen şakrak.
• HANDE: Gülüş, gülme. Açılma. Eğlenme.
• HANİFE: Allah`ın birliğine inanan; Hazreti Muhammed aleyhisselam zamanından önce tek yaradana inanan
• HARİKA: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran
• HASİBE: Değerli, soyca temiz, soylu.
• HASLET: Doğuştan gelen güzel huy
• HAVVA: Yaratılan ilk kadın.
• HAYAL: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü
• HAYAT: Ömür, yaşam
• HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği
• HAZAN: Sonbahar
• HAZAR: Barış
• HEVES: Bir şeye duyulan istek
• HELİN: Yuva
• HİCRAN: Ayrılık, bir yerden ayrılmak. Ayrılığın sebep olduğu dayanılmaz acı.
• HİLÂL: Ayın yay biçimindeki görünüşü, yeni ay, ayça.
• HİLDE: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek
• HOŞSEDA: Hoşa giden ses
• HÜLYA: İnsanın kurduğu tatlı düş;
• HÜMA: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu
• HÜMEYRA: Kızıllık, pembelik
• HÜNER: İnce ve şaşırtıcı ustalık
• HÜRREM: Sevinçli, güler yüzlü
• HÜSNA: Pek çok güzel
• Hacer : Taş, kaya parçası.
• Hatice : Erken doğan kız çocuğu.
• Hale : Ayın çevresinde görülen ışık halkası.
• Halenur : Işıklı, aydınlık daire, hale.
• Hamiyet : Milli onur ve haysiyet.
• Handan : Gülen, şen.
• Hande : Gülen, alay eden.
• Harika : Tabiat dışı meydana gelen fevkalade olay.
• Hasna : Çok güzel kadın.
• Haver : Gün doğusu, ortak.
• Havle : Güçlü, kuvvetli, takatlı, kudretli.
• Havva : Bir şeyin kıvamı, olgun. Hazret-i Ademin hanımı.
• Hayrunnisa : Kadınların hayırlısı, iyisi.
• Hediye : İkram olarak verilen şey.
• Hicran : Ayrılık, ayrılığın verdiği unutulmaz acı.
• Hicret : Bir ülkeden başka birine göç etmiş olan.
• Hilâl : Yeni ay.
• Hoşeda : Davranışı hoş, hareketi güzel.
• Hoşendam : Boyu posu güzel, görünümü düzgün.
• Hoşkadem : Güzel ayaklı, uğurlu.
• Hoşneva : Güzel sesli.
• Hoşnigar : Tatlı, güzel bakışlı.
• Huban : Güzeller. Güzel olan.
• Huri : Cennet kızı gibi güzel.
• Huriye : Çok güzel.
• Hülya : Kuruntu, hayal.
• Hümeyra : Küçük kırmızı. Hazret-i Âişe'nin ünvanı
• Hürrem : Taze, şen şakrak, sevinçli. Güler yüzlü.
• Hürriyet : İradesine göre karar veren. Kendine ve başkasına zarar vermeyecek şekilde serbest.
• Hüsnâ : En güzel, pek güzel.
• Hüsnügül : Gül gibi güzel.
• Hüveyda : Apaçık, belli, besbelli.

• I HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• ILGAZ: Atın dört nala koşması. Hücum, akın.
• ILGIM: Serap
• ILGIN: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık (genellikle küçük akarsu kıyılarında bulunur)
• ILGIT: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında
• ILIM: Uzlaşmacı yumuşaklık
• IRMAK: Akarsuların en büyüğü
• IŞIK: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji. Aydınlık, nur.
• IŞIL: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık
• IŞILAY: Işıltılı ay, parlayan ay
• IŞILTI: Parıltı, titrek ışık.
• IŞIN: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi
• IŞINBIKE: Aydınlık saçan kadın.
• ITIR: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans

• İ HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• İCLAL: Ağırlama, ikram. Büyüklük, ululuk.
• İDİL: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler`in verdiği ad
• İDİLSU: Su için yazılmış şarkı.
• İLAYDA: Su perisi
• İLBÜKE: İlbey hanımı, seçkin hanım
• İLCAN: Ülkenin canı, sevdiği.
• İLGİ: İki şey arasındaki ilişki; Bir şeye duyulan merak; Eğilim
• İLGİN: Yabancı, gurbette yaşayan.
• İLGÜN: Ülke güneşi. Başkaları, yabancılar.
• İLKAY: Ayın ilk hali.
• İLKBAHAR: Yılın ılık mevsimi
• İLKCAN: İlk doğan çocuklara verilen ad.
• İLKE: Temel alınan düşünce, kural
• İLKGÜZ: Eylül ayı
• İLKİM: İlk çocuğum anlamında
• İLKİN: İlk çocuklar için kullanılan adlardan. Önce, öncelikle.
• İLKNUR: İlk ışık
• İLKYAZ: İlkbahar
• İLTER: Yurdu koruyan, yurtsever.
• İMRAN: Evine bağlı, evcimen anlamında
• İMREN: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.
• İNANÇ: İnanılan şey
• İNCİ: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde
• İNCİLAY: Parlama, ışıldama
• İNCİNUR: İnci gibi ışıklı, parlak.
• İPAR: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek
• İPEK: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar, zarif.
• İREM: Bahçeleriyle ünlü masal kenti
• İREN: Özgür, serbest
• İSMİHAN: Hükümdar ismi
• İYEM: Güzellik, iyilik.
• İZEL: El izi anlamında
• İZEM: Büyüklük, ululuk
• İZGİ: Güzel, adaletli, zeki
• İZİM: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti anlamında
• İclal : Saygı ve büyüklük gösteren, ikram eden.
• İffet : Namuslu, helali isteyen, haramdan kaçan.
• İkbal : Baht açıklığı, işlerin yolunda gitmesi.
• İrem : Şeddatın Cennet diye yaptırdığı ünlü bahçe.

• J HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• JALE: Çiğ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları
• JALENUR: Parlayan, ışıldayan çiğ.
• JANSET : Güneşin Doğuşu (Çerkez ismi)
• JANSELİ : Güneşin Doğduğu Yer (Çerkez İsmi)
• JÜLİDE: Dağınık, karmakarışık.
• Jale : Kırağı, çiğ, şebnem.
• Jülide : Saçı dağınık.

• K HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• KADER: Alınyazısı, yazgı. Talih.
• KAİNAT: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar
• KAMELYA: Pembe, kırmızı, beyaz çiçekler açan bir süs bitkisi.
• KAMER: 1. ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında
• KAMİLE: Tam, eksiksiz. Kemale ermiş. Bilgin, bilgili.
• KAMURAN: İstediğine ulaşmış, mutlu.
• KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya`nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan
• KARANFİL: Kokulu bir çiçek.
• KARDELEN: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi
• KARMEN: Parlak kırmızı.
• KAYRA: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; İhsan, lütuf
• KERİME: Cömert. Ulu, büyük. Kız çocuk.
• KEVSER: Cennette bulunduğuna inanılan su.
• KIVANÇ: Sevinç
• KIVILCIM: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası
• KIZILTAN: Kızıl renk almış tan
• KÖSEM: Sürünün önünden giden, yol gösteren koç. Cildi temiz, pürüzsüz.
• KUĞU: Beyaz tüylü bir su kuşu
• KUMRU: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş
• KUMSAL: Kumla örtülü deniz kıyısı
• KUTAY: Kutlu, uğurlu ay
• KUTSAL: Güçlü bir dinsel saygı uyandıran kimse
• KUZEY: Bir yön
• KÜBRA: Büyük, ulu; Büyük önerme
• Kader : Hayrın ve şerrin Allah'tan geldiğine inanan.
• Keriman : Kerimin çoğulu, keremi bol, cömert.
• Kevser : Maddeten ve mânen çok, nesli kalabalık. Cennetteki meşhur havuz.
• Kezban : Ev kadını.
• Kısmet : Talih, nasip, kader.
• Kudret : Kuvvet, takat, güç, varlık, ehliyet, kabiliyet.
• Kutan : Kutlu, kutsal, mutlu.
• Kübra : En büyük en azametli.
• Kündem : İtaatli, saygılı.

• L HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• LAL: Parlak, koyu kırmızı renkte olan
• LALE: Çan biçiminde bir çiçek
• LALEHAN: Lalelerin sultanı.
• LALEZAR: Lale yetiştirilen yer, lale bahçesi.
• LAMİA: Parlayan, parlak.
• LATİFE: Yumuşak, hoş, güzel, nazik. Güldüren güzel söz, şaka.
• LEMA: Parıltı, parlayış.
• LEMAN: Parlama, parıltı.
• LEMİS: Dokunma, elleme.
• LERZAN: Titreyen, titrek
• LEYAN: Parlayan, parlayıcı. Konfor. Lüks hayat.
• LEYLA: Saçları gece gibi simsiyah olan kadın; Çok karanlık gecede görülen ışık.
• LEYLİFER: Gece ışığı
• LİLA: Açık eflatun
• Lalezar : Lale bahçesi.
• Lamiha : Parlayan, parıldayan, parlak.
• Leman : Titrek.
• Lerzan . Titreyen, titrek.
• Letafet : Latiflik, hoşluk, yumuşaklık.
• Leyan : Konforlu, lüks hayat.
• Leyla : Uzun ve karanlık gece.

• M HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• MAHİRE: Hünerli, becerikli.
• MAHPERİ: Güzeller güzeli.
• MAİDE: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet
• MANOLYA: Bir süs bitkisi
• MARAL: Dişi geyik
• MAVİSU: Deniz
• MAYIS: Bir bahar ayı
• MEBRUKE: Kutlu kadın ("mübarek kelimesinin dişisi")
• MEDİHA: Övülen, beğenilen, sevilen kadın.
• MEHİR: Ay parçası
• MEHPARE: Ay parçası gibi güzel.
• MEHTAP: Ay ışığı, dolunay.
• MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın
• MELDA: İnce ve taze bedenli
• MELEK: Allah katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi)
• MELİHA: Güzel, şirin, sevimli.
• MELİKE: Kadın hükümdar, padişah eşi.
• MELİS: Bal, bal arısı
• MELİSA: Oğul otu
• MELTEM: Yazın karadan denize doğru esen yel
• MENEKŞE: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek
• MERAL: Dişi geyik, ceylan.
• MERCAN: deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü
• MERİÇ: Bulgaristan`dan çıkıp Edirne
• yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırı boyunca akarak Enez yakınlarında Ege Denizi`ne dökülen ırmak MERİH: Mars gezegeni
• MERVE: Mekke`de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı
• MERYEM: İsa peygamberin annesinin adı
• MERZE: Mercan.
• MEYYAL: Meyleden, aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik.
• MISRA: Manzumenin satırlarından her biri, dizeler.
• MİHRİBAN: Dost, sevgili, yarendeş. İyi yürekli, güler yüzlü.
• MİHRİCAN: Dost, sevgili. Sonbahar.
• MİHRİGÜL: Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel.
• MİHRİNAZ: Çok nazlı.
• MİHRİNUR: Güldüğünde ışıklar saçan.
• MİMOZA: Bir süs bitkisi
• MİNA: Mine. Liman. Şişe, cam, billur. Şarap şişesi.
• MİNE: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça
• MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan
• MİRCAN: Güneş gibi aydınlık.
• MÜGE: İnci çiçeği
• MÜJDE: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış
• MÜJGAN: Kirpikler.
• Mahinev : Yeni doğmuş ay.
• Mahiye : Aylık.
• Mahpeyker : Ay yüzlü parlak ve nur yüzlü.
• Mahru : Ay gibi parlak yüzlü.
• Maide : Kurulmuş hazır sofra.
• Makbule : Kabul olunmuş, beğenilmiş.
• Maral : Dişi geyik.
• Mayda : Narin ince yapılı.
• Mebşure : Yüzü güzel, endamlı.
• Mefharet : İftihar eden.
• Mefkure : Ulaşılmak istenen en yüce amaç.
• Mehlika : Ay yüzlü.
• Mehpare : Ay parçası.
• Mehtap : Ay ışığı.
• Mehveş : Ay gibi güzel.
• Melahat : Güzel yüzlü.
• Melda : İnce ve taze.
• Melek : Masum, halim selim.
• Melis : Bal arısı.
• Menfuse : Pek hoş, çok hoşa giden, en güzel.
• Meriç : Ege denizine dökülen nehir.
• Merve : Kâbe yakınındaki küçük bir tepe.
• Meryem : Dinine bağlı.
• Mesadet : Mutlu.
• Mestinaz : Süzgün bakışlı.
• Mevhibe : Bahşiş, ihsan, bağış.
• Meysere : Zenginlik, rahatlık.
• Mihman : Misafir.
• Mihriban : Seven, güler yüzlü.
• Mihrimah : Güneş ile ay.
• Mihrinaz : Çok nazlı
• Mimoza : Yaprağına dokununca toplanan bir çiçek.
• Mualla : Yüce, yüksek.
• Muattar : Güzel kokulu.
• Muazzez : İzzet ve şeref sahibi, değerli.
• Muhabbet : Sevgi.
• Muhaddere : Namuslu, iffetli, örtülü müslüman
• Mukadder : Alın yazısına inanan.
• Mukaddes : Mübarek, temiz.
• Mübeccel : Yüceltilmiş, büyütülmüş, tebcil edilmiş.
• Müberra : Temize çıkarılmış, açıkca belirtilmiş.
• Mübeşşer : Müjdelenen, iyi haber verilip sevindirilen.
• Mübeyyen : Açıklanmış ortaya çıkarılmış.
• Müjde : İyi haber sevinçli haber.
• Müjgan : Kirpikler.
• Müjgen : Kirpik
• Münevver : Aydınlatılmış, kültürlü ve bilgili, aydın.
• Münteha : Netice, son yer.
• Mürüvvet : İnsanlık, mertlik, sevinçli günlerini görme.
• Müşerref : Şerefli kılınmış.
• Müveddet : Sevgi, dostluk, muhabbet.
• Müyesser : Kolayca yapılan nasip olan.
• Müzehher : Çiçekli, çiçek açmış, çiçeklenmiş.
• Müzeyyen : Süslü, süslenmiş, bezenmiş, donanmış.

• N HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• NADİDE: Az bulunur, görülmemiş. Çok değerli, eşsiz.
• NADİRE: Az bulunan.
• NAĞME: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz
• NAHİDE: Venüs gezegeni. Ergenlik çağında genç kız.
• NARİN: İnce, ince yapılı, kibar
• NAŞİDE: Şair, şiir okuyan ve yazan.
• NAZ: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış
• NAZAN: Cilve yapan, nazlanan, nazenin.
• NAZER: Nazar
• NAZGÜL: Gül kadar güzel olan, nazlı.
• NAZLI(M): Naz yapan; İşveli(m), edalı(m)
• NAZLIHAN: Naz yapan han anlamında
• NECLA: Evlat, çocuk. Soylu.
• NEFİSE: Çok güzel, değerli.
• NEHAR: Gündüz anlamındadır
• NEHİR: Akarsu, ırmak
• NEHİRE: Gereğinden fazla.
• NERGİS: Bir süs bitkisi
• NERMİN: Yumuşak, narin, ince.
• NESLİ: Soylu.
• NESLİHAN: Han soyundan. Sevgi ile hükmeden.
• NESLİŞAH: Şah soyundan
• NESRİN: Yaban gülü
• NEŞE(M): Gönül açıklığı(m), sevinc(im)
• NEŞVE: Keyif, neşe.
• NEVA: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam
• NEVAL: Talih, kader, kısmet.
• NEVADE: Torun anlamında
• NEVBAHAR: İlkbahar, ilkyaz
• NEVESER: Türk Müziğinde Dede Efendi`nin bulduğu bileşik bir makam
• NEVGECE: Yeni yeni oluşan gece
• NEVGÜL: Yeni açmış gül
• NEVRA: Beyaz çiçek. Işıklı olma, parlaklık.
• NEVRES: Yeni yetişen.
• NEYİR: Işıklı, aydınlık, parlak
• NİGAR: Resim kadar güzel sevgili; Nakış; Resim
• NİHAL: İnce ve düzgün vücutlu sevgili. Fidan, taze sürgün.
• NİHAN: Saklanmış, gizli olan; Sır
• NİL: Çivit. Mısır`da bir nehir
• NİLAY: Işıklı mavi, ışıklı lacivert.
• NİLGÜN: Lacivert renkli, çivit renginde
• NİLÜFER: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi
• NİRAN: Nurlar, aydınlıklar, ışıklar. Ateşler. Cehennem.
• NİSA: Kadın, kadınlar.
• NİSAN: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı
• NUR: Aydınlık, parıltı, parlaklık
• NURAN: Nurlu, ışıklı.
• NURAY: Işık saçan.
• NURCAN: Aydınlık insan.
• NURFER: Işık veren, aydınlatan, ferahlatan.
• NURGÜL: Nur+Gül
• NURGÜN: Nur+Gün
• NURPERİ: Bir peri kadar göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan.
• NURSAL: Işıksal ışıkla ilgili
• NURSAY: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında
• NURSELİ: Işık seli (yağmuru) anlamında
• NURSEZA: Nura layık, ışığa, aydınlığa layık anlamında
• NURTEN: Işık gibi duru tenli anlamında
• NUTİYE: Gökyüzündeki en parlak yıldız
• NÜKET: Nükte, zarif, güzel sözler
• NÜKHET: Güzel koku
• NÜKTE: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz
• Nakşıdil : Gönül nakışı.
• Nalan : İnleyen, ağlayan, sızlayan, figan eden.
• Narin : İnce yapılı, nazik ve kibar.
• Nazan : Nazlı, naz eden.
• Nazende : Naz edici, nazlı.
• Nazenin : Çok nazlı, narin, ince yapılı.
• Nazik : İnce, narin, zarif.
• Nazikendam : Narin yapılı.
• Nazile : Aşağı inen.
• Nazlı : Naz eden.
• Nebahat : Şan ve şeref sahibi.
• Necla : Kız evlat.
• Nedret : Az bulunan, ender.
• Nehar : Gündüz.
• Nemika : Mektup.
• Neriman : Pehlivan, kahraman, yiğit.
• Nermin : Yumuşak, nazik, kibar.
• Neslihan : Padişah soyundan gelen.
• Neslişah : Şah neslinden.
• Nesrin : Yaban gülü, mısır gülü, van gülü.
• Neşe : Sevinç içinde olan.
• Neşide : Ünlü mısra, beyit, manzume.
• Neval : Talih, kısmet, baht açıklığı. İhsan, bağış.
• Nevbahar : İlk bahar.
• Nevbaht : Talihi yeni.
• Nevber : Yeni yetişmiş turfanda sebze, meyve.
• Nevcivan : Taze, genç, delikanlı.
• Neveda : Herkesten ayrı bir edası olan.
• Nevin : Yeni, yepyeni, yeni şey.
• Nevinbal : Taze yeni yetişmiş fidan.
• Nevinur : Çeşitli görünümde ışıklar.
• Nevres : Yeni biten, genç taze.
• Nevsal : Yeni yıl.
• Nevvare : Nurlu, ışıklı, parlak, ağaç çiçeği.
• Nezafet : Temizlik, paklık.
• Nezahet : Temizlik, paklık, iç temizliği, incelik, rikkat.
• Nezaket : Naziklik, zariflik, incelik, terbiye, edep.
• Nida : Seslenen.
• Nigahban : Gözcü, bekçi.
• Nigar : Resim, nakış, resim gibi güzel.
• Nihal : Fidan, genç. Fidan gibi ince yapılı.
• Nihan : Gizli, sır, örtünmesi gerekli yerleri örten.
• Nilgün : Mavi renkli.
• Nilüfer : Bir su bitkisi
• Niran : Ateş, parlaklık.
• Nur : Işık, parıltı, aydınlık, nur.
• Nuran : Işıklı, nurlu, aydın.
• Nuray : Ay ışığı gibi.
• Nurbanu : Işıklı hanım, nurlu hanım.
• Nurcihan : Cihanın nuru, kâinatın ışıklı, parlak, nurlu.
• Nurçin : Işıklı.
• Nurhan : Aydın hükümdar.
• Nurhayat : Parlak hayat.
• Nurperi : Yüzü nur gibi parlayan peri gibi güzel.
• Nurşen : Işık gibi şen ve güler yüzlü.
• Nurşin : Çok lezzetli.
• Nükhet : Güzel ve hoş koku.

• O HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• OKSAL: Ok at; Oka ilişkin
• OKŞAN: Sevil, şefkat gör.
• OLCA: Ganimet, bolluk.
• OLCAY: Mutlu, ongun; Rastlantıları düzenlediği ve böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
• OLGAÇ: Bilgi ve görgüde olgunlaşan
• OMAY: Gözde, sevilen, beğenilen.
• ONGÜL: Ön ayak olmak; İlk gül
• ORKİDE: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı
• OYA: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel
• OYLUM: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı

• Ö HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• ÖDÜL: Armağan
• ÖĞÜN: Kendini yücelt. Zaman. Kez, defa.
• ÖĞÜT: Tavsiye.
• ÖMÜR: Yaşama süresi, hayat.
• ÖNAY: Yeni çıkmış ay
• ÖNGÜL: Direnen, inatçı. Kılavuz. Öncü, teşvik eden.
• ÖRGÜN: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
• ÖVGÜ: Övme, övmek için söylenen söz
• ÖVGÜN: Övülmüş, övülen kişi
• ÖVÜNÇ: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övünç,
• ÖYKÜ: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay
• ÖZBEN: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında
• ÖZDE: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
• ÖZDEN: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
• ÖZEN: Büyük hassasiyet göstermek
• ÖZGE: Yabancı. İyi, güzel. Cana yakın, şakacı. Yürekli, gözü pek
• ÖZGEN: Başına buyruk. Rahat. Özü geniş. Kuzu kulağı otunun filizi
• ÖZGÜL: Gerçek gül, benim gülüm anlamında
• ÖZGÜR: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür
• ÖZLEM: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret
• ÖZLEN: Görme isteği uyandır, kavuşma isteği ver, seni özlesinler
• ÖZNİL: Nil gibi verimli.
• ÖZNUR: Özü ışıklı, aydınlık.
• ÖZSU: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su
• ÖZÜN: Şiir. Hak edilmiş ün.
• ÖZTEN: Güzel tenli.

• P HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• PAMİRA: Orta Asya`da bir yayla
• PAPATYA: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi
• PARLA: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol
• PELİN: Acı ve güzel kokulu bir bitki
• PELİNSU: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında
• PERÇEM: Kahkül
• PERRAN: Uçan, uçucu
• PERVİN: Ülker yıldızı
• PETEK: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları
• PEYDA: Belli, açık, ortaya çıkmak, oluşmak
• PINAR: Büyük su kaynağı
• PIRILTI: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık
• Pakize : Çok temiz, hoş ve güzel saf, iyi, lekesiz.
• Pendiye : Öğüt veren.
• Peren : Ülker yıldızı.
• Peri : Çok güzel, çekici.
• Peride : Uçarak yükselmiş, rengini atmış.
• Perihan : Peri padişahı.

• R HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• RABİA: Dördüncü.
• RAHŞAN: Parlayan, parlak, aydınlık, ışıltı.
• RANA: İyi, güzel, yumuşak, hoş
• RAVZA: Sulu, su yatağı yer; Bahçe
• REBİA: Bahar.
• RENAN: Çok ses çıkaran, çınlayan
• RENGİN: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel
• REVAN: Yürüyen, giden; akan, akıp giden. Ruh, can.
• REYHAN: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen
• REZZAN: Ağırbaşlı, onurlu
• RİMA: Dişi ceylan yavrusu
• ROSA: Gül rengi, pembe kırmızı arası bir renk.
• RUHAN: Güzel kokulu
• RUHSAR: Yanak, yüz, güzel yüz
• RUHŞEN: Neşeli, canlı.
• RUHUGÜL: Gül kadar temiz bir ruha sahip olan.
• RUKİYE: Büyü, sihir.
• RÜÇHAN: Üstünlük
• RÜYA: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut
• Rahime : Müminlere çok acıyan kadın.
• Rahşan : Parlak, parlayan.
• Rana : Güzel, hoş görünen.
• Ravza : Bahçe, yeşilliği bol, çiçekli bahçe.
• Rayiha : Koku, güzel koku.
• Refhan : Varlık içinde yaşayan, bolluk içinde bulunan.
• Remide : Ürkmüş, korkmuş, ürkek, korkak.
• Rengin : Renkli, boyalı, güzel.
• Reside : Erimiş, yetişmiş, olgunlaşmış.
• Reyhan : Rızk, merhamet, güzel koku. Fesleğen.
• Rikkat : İncelik, naziklik.
• Rugeş : Canlı yüzlü, taze yüzlü.
• Ruken : Güler yüzlü, müjde veren.
• Rukiye : Büyüleyici güzellikte. Rumeysa : Büyük yıldız
• Ruşen : Aydın, parlak, belli, aşikar, apaçık, ortada.
• Ruzenin : Çiçek gibi güzel yüzlü.
• Rüveyda : Hoş, ince, nazik.
• Rüveyha : İncelik, zariflik.

• S HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• SABA: Gündoğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar. Türk müziğinde bir makam
• SABAH: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler
• SAHRA: Kır, ova, çöl
• SALİHA: Yararlı, iyi, elverişli.
• SANAL: Sanlı ol, ünlen
• SARA: Halis, saf, katkısız
• SARE: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk
• SARGIN: Albenili, çekici, büyüleyici, yıldızı şirin, hoşa giden, sevimli, güzel
• SAYE: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma
• SAYGIN: Sayılan, sevilen
• SAYIL: Her zaman saygı gör
• SEBLA: Uzun kirpikli göz
• SEÇİL: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen
• SEÇKİN: Benzerler arasında nitelikleriyle göze çarpan, elit
• SEDA: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı
• SEDEF: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
• SEDEN: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak
• SEGAH: Doğu müziğinin makamlarından
• SEHER: Tan ağartısı
• SEL: Taşkın su
• SELDA: Bir söğüt cinsi
• SELEN: Haber, müjde
• SELİN: Gür akan su
• SELİNTİ: Ufak sel
• SELMA: Barış içinde, huzur, erinç.
• SELMİN: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan
• SELVA: Amerika`da Amazon, Afrika`da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.
• SELVİ: İnce uzun ağaç
• SEMA: Gökyüzü; Göç
• SEMANUR: Nurlu gökyüzü
• SEMEN: Yasemin çiçeği. Semizlik.
• SEMİN: Değerli, pahalı; Semizlik
• SEMİRAMİS: Babil`in Asma Bahçeleri`ni kurduran Asur kraliçesi
• SEMRA: Esmer kadın.
• SENA: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adi
• SENAHAN: Metheden, alkışlayan, öven
• SENAR: Yar, aşık, seven insan
• SENAY: Ay gibi güzelsin.
• SENEM: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı; Arapça`da put; Arapça`da kendine tapılacak kadar güzel olan kadın, sevgili, güzel
• SERA: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç
• SERAP: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı
• SERAY: Ay gibi güzel
• SEREN: Gemi direği
• SERMA: Kış soğuğu
• SERPİL: Gelişmek, büyümek.
• SERPİN: Yağmur
• SERRA: Rahatlık, kolaylık
• SERTAP (SERTAB): İnatçı anlamında
• SEVAL: Severek al anlamında
• SEVDA: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek
• SEVDEM: Sevginin en son demi
• SEVEN: Bir başkasına sevgi duyan
• SEVGİ: İnsanı bir şeye ya da bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu
• SEVGÜL: Gül gibi sevilen.
• SEVİL: Her zaman sevilen biri ol
• SEVİM: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik
• SEVİNÇ: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku
• SEVTAP: Tapılacak kadar çok sevilen.
• SEYLAN: Sel, akma, akış
• SEYYAL: Akıcı, akışkan
• SEZEN: Hisseden, sezgili
• SEZER: Açık bir kanıt olmaksızın, olmuş ya da olacak bir şeyi duyumsar
• SEZGİ: Sezmek eyleminden sezgi;
• Sezme yeteneği
• SEZİN: Sezinleme işi, sezme. Duygulu, anlayışlı.
• SILA: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ
• SİBEL: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca "si belle": öylesine güzel anlamında)
• SİM: Gümüş gibi parlak ve beyaz
• SİMA: Yüz, çehre
• SİMGE: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler
• SİNEM: Yüreğim, çok sevdiğim
• SONEDA: Nazlı olmaması temenni edilen
• SONGÜZ: Kasım ayının halk arasındaki adı
• SONYAZ: Sonbahar
• SU: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı
• SUMRU: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi
• SUNA: Boylu, poslu, yakışıklı. Yaban ördeği.
• SURPERİ: Peri güzeli.
• SUZAN: Yakan, yakıcı.
• SÜHEYLA: Yumuşak ve iyi huylu, mütevazı kadın.
• SÜNDÜS: Ham ipek, ipekli.
• SÜSEN: Nisan-Haziran dönemlerinde açan güzel kokulu bir çiçek
• Saadet : Kavuşan, mutlu.
• Sabahat : Latif, yüzü güzel, cemal sahibi.
• Sabia : Yedinci.
• Saniye : İkinci.
• Sara : Halis, katkısız, saf.
• Sare : Sıçrayan, atlayan.
• Satıa : Meydana çıkan, yükselen, nur saçan, parlak.
• Seda : Ses.
• Seha : Eli açık, cömert.
• Sehavet : Cömertliği seven
• Seher : Gecenin son altıda biri olan vakit ki, bu zaman yapılan dualar makbuldür.
• Sekine : Gönlü rahat.
• Selamet : Sağlık, esenlik, kurtuluş, sâkin olma.
• Selma : Barışçı, itaatli, iyi yolda.
• Selvican : Selvi seven, selvi canlı.
• Semahat : Cömert, iyiliksever.
• Semra : Esmer, kumral renkte, esmer güzeli.
• Sena : Övme, methetme.
• Seniyye : Yüksek, yüce.
• Serap : Işığın yansımasından doğan yanılma.
• Sevde : Esmer güzeli.
• Sibel : Buğday başağı.
• Suna: Erkek ördek. Endamlı.
• Suzan : Yakan, yanan.
• Süeda : Saadetli, kutlu, uğurlu. Saidin çoğulu.
• Sükeyne : Sessiz, sakin, başlı, vakarlı.
• Sülün : İnce narin.
• Sümeyye : Ammar b.Yaser`in annesi. İlk İslam şehidi.
• Sündüs : Altın ve gümüş telle işlemeli ipek kumaş.
• Süveyda : Kalbin ortasındaki kara benek.

• Ş HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• Şahdane : Mutlu, bahtiyar, dindar, temiz yürekli.
• Şahika : Dağ tepesi, dağ doruğu.
• Şahmelek : Güzeller güzeli.
• Şaziment : Özellikleri kimseye benzemeyen.
• Şebnem : Gece nemi, çiğ, nem, rutubet.
• Şehnaz : Çok nazlı.
• Şehriban : Şehrin en büyük âmiri, vali.
• Şemsinisa : Kadınların güneşi.
• Şermende : Utangaç.
• Şermin : Utanan, sıkılan.
• Şermize : Küçük insan topluluğu.
• Şetaret : Şenlik, neşeli olma, sevinç.
• Şeybe : Beyaz saçlı, yaşlı, saçı ağarmış.
• Şeyda : Âşık, tutkun. Sevgiden aklını kaybetmiş.
• Şeyma : Bedeninde ben, alamet olan.
• Şirin : Tatlı, cana yakın sevimli.
• Şule : Alev, parıltı.
• Şükran : Teşekkür eden, minnettar kalan.
• Şükufe : Çiçek gibi güzel, tomurcuk.
• Şifa: Hastalıktan kurtulma, şifa bulma

• T HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• TAÇNUR : Mutluluk
• TAHİRE : Gün doğusundan esen rüzgar
• TAİBE : Tövbe eden, pişmanlık duyan
• TALHA : Güzellik
• TALİA : Güzel, şirin
• TALİHA : Rastlantıları düzenlediğine ve insanlara iyi veya kötü durumlar hazırladığına inanılan doğa üstü güç, şans, felek
• TAMAY : Dolunay, ayın on dördüncü
• TANAY : Secde eden
• TANSELİ : Şafak vakti gelen sel
• TANSU : Göğüsle ilgili
• TANYEL : Katıksız, arı - Seçilmiş
• TANYELİ : Tan vakti esen rüzgar
• TARA : Sahur zamanı doğan kız çocuğuna verilen ad
• TAYYİBE : 1.İyi davranış. 2.Yatıştırıcı, hoşa giden söz
• TENAY : Uygun, yakışan - Yetkili olan - Dine uygun hareket eden
• TENDÜ : Öz, asıl
• TENNUR : Yüksek, ulu
• TİJEN : Taç, taçlar
• TUBA : 1.Cennette bulunduğun inanılan büyük ağaç. 2.Güzellik, iyilik. 3.Rahat
• TUĞÇE : Küçük tuğ
• TULÜ : Doğuş, doğma (güneş için) anlamında
• TÜLAY : Ayın ince ışığı
• TÜLİN : Ayın çevresinde görülen ışık halkası
• TÜNAY : Gece ve ay
• TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
• TÜRKÜ : Yankı, ses
• TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
• Tıflıgül : Gonca gül.
• Tiraje : Gök kuşağı.
• Tuba Cennet ağacı.
• Tülin : Ayna.
• Türkan : Padişaha saltanatta ortaklık eden eşi.

• U HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• UBEYDE : Yaradanın kölesi
• UĞURGÜL : Uğurlu gül
• UHDE : Birinin yapmakla yükümlü olduğu iş, görev.
• ULYA : En yüce, en ulu, yüksek
• UMAY : Devlet kuşu
• UMUR : Görgü, deneyim
• UZEL : Usta, becerikli
• Ulya : Pek yüce.

• Ü HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• ÜLKÜ : Amaç, ideal
• ÜMRAN : 1.Bayındırlık. 2.Uygarlık, medeniyet. 3.İlerleme, mutluluk, refah
• ÜNZİLE : Gönderilmiş
• ÜZGÜ : Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, eziyet.
• Ülfet : Dost olan, yakınlık duyan.
• Ümeyme : Küçük anne.
• Ümmühan : Hükümdarın annesi.

• V HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• VAHİBE : Hibe eden, bağışlayan.
• VAHİDE : Tek yalnızca bir tane.
• VARİDE : Gelen, erişen - Söylenti
• VEDİA : Korunması için bırakılan emanet
• VERDA : Gül.
• VİLDAN : Yeni doğmuş çocuklar
• VİRA : Durmadan, aralıksız, sürekli.
• Vecahet : Güzel yüzlü, itibarlı, şerefli.
• Vedia : Emanet.
• Vedide : Dost, sevgili. Çok seven.
• Vesamet : Güzel olan.
• Vesile : Vasıta olan.
• Vildan : Yeni doğmuş çocuk.
• Vuslat : Dostuna, sevdiğine kavuşan.
• Vera: Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak duran.

• Y HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• YAĞMUR : Bulutlardan yeryüzüne düşen su damlacıkları.
• YAPRAK : Bitkilerin solunumunu sağlayan, yeşil ve türlü biçimlerdeki ince bölüm
• YAREN : Dost, arkadaş
• YASEMİN : Çeşitli renklerde kokulu çiçekleri olan bir bitki
• YAŞAM : Hayat
• YELDA : 1.Uzun. 2.Yılın en uzun gecesi
• YELİZ : Ferah yer, aydınlık, havadar
• YEŞİM : Açık yeşil ve pembe renkli kolay işlenen değerli bir taş
• YILDIZ : Gökyüzündeki ışıklı cisimlerin her biri.
• YONCA : Çiçekleri kırmızı veya mor renkli çayır bitkilerinin genel adı
• YÜKSEL : Başarı kazan, yücel
• Yâdigar : Dost hatırası.
• Yârıdil : Gönül dostu, içten arkadaş.
• Yelda : Uzun ve siyah.
• Yeldem : Çabuk, çevik, çalak.
• Yeşim : Sert ve kıymetli yeşil taş.

• Z HARFİYLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ
• ZEHRA : Çok beyaz, parlak yüzlü
• ZEHRE : Çiçek.
• ZELİHA : Züleyha, su perisi
• ZENNAN : Kadınlar
• ZENNUR : Zinnur, nurlu, ışıklı
• ZEREN : Anlayışlı, kavrayışlı.
• ZERİN : Altından ya da altına benzer olan.
• ZERRİN : Altından yapılmış.
• ZEYNEP : Süs, bezek.
• ZİNNUR : Nurlu, ışıklı
• ZİŞAN : Şanlı, şerefli - Bir tür lale
• ZUHAL : Satürn gezegeninin adı.
• ZULAL : Hafif, güzel, soğuk su.
• ZÜBEYDE : Öz, asıl
• ZÜHRE : Çoban yıldızı, venüs.
• ZÜLAL : Saf, temiz, hafif tatlı su.
• ZÜLEYHA : Su perisi - Hazreti Yusuf`un karısı
• ZÜMRA : Akıllı, çabuk kavrayan kadın.
• ZÜMRÜT : Cam parlaklığında, yeşil renkte, saydam bir süs taşı.
• Zehra : Yüzü beyaz ve parlak, nurani yüzlü.
• Zekavet : Çabuk anlayan, tez kavrayan.
• Zerafet : Kibarlı, incelik, zariflik.
• Zerengül : Altın gibi gül.
• Zerişte : Altın tel, sırma.
• Zerrin : Altına benzeyen, altın gibi parlak ve kıymetli.
• Zeyneb : Görünüşü ve kokusu güzel, olgun ve dolgun.
• Ziba : Süslü, bezekli. Güzel.

• TÜRKÇE ADLAR (Aradığınız adı aşağıdaki harflerle arayabilirsiniz.)

  A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

  ARAPÇA ADLAR

  A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z