Sözcük Kökenleri: 'Düve, duva, düğe, düge' 

“Düve, duva, düğe, düge” 


ANLAMI-AÇIKLAMASI: Buzağının büyüğü, dana anlamındadır.

Eski Türkçede tüge olarak bulunurdu.

> Sözcüğün Kökeni: Türkçe
Kaşgarlı Mahmud'un, Divanı Lugatit Türk adlı yapıtında bulunur.
DLT: "tüge" [iki yaşına ulaşan buzağı]

Buzağının büyüğü, dana anlamında kullanılan bu sözcüğümüz bugün Anadaolu'nun her yerinde yaygın olarak kullanılmaktadır.

Kimi yörelerimizde başlık parası olarak düve alınması sıkça görülür.

Düve ile ilgili atasözlerimiz de vardır:
Koca öküz ölmüş de “Gönümü (derimi) düvenin üstüne atıverin” demiş.

 
Yabandan alma düveyi, alır da gider boğayı,

Yabandan alma gelini, alır da gider güveyi. 

Saygılarımla.

Suat Özer

 

Yorumlar (0)