A Harfiyle Başlayan Türkçe Çocuk Adları, Türkçe Çocuk İsimleri, Bebek Adları, Bebek İsimleri, Öz Türkçe adlar
Türkçe Adlar, Türkçe Çocuk Adları, Türkçe Çocuk İsimleri, Bebek Adları, Bebek İsimleri Öz Türkçe adlar, öz Türkçe isimler, öz Türkçe erkek adları,
Türkçe Adlar, Türkçe Çocuk Adları, Türkçe Çocuk İsimleri, Bebek Adları
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
|
Aba |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saygıdeğer, saygıya layık kişi. Bazı Türk boylarında “ana’’, ’’abla’’, bazılarında ise baba anlamında da kullanılmaktadır. > Kökeni: Türkçe |
|
Abak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, iffetli, namuslu kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Abaka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yakın akraba, amca çocuğu > Kökeni: Türkçe |
|
Abaka han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlhanlı Kağanı Hülagü Han'ın oğlu > Kökeni: Türkçe |
|
Abakan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alicenap, yüce > Kökeni: Türkçe |
|
Abakay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yakın akraba, yeğen, amca çocuğu 2. Sibirya’da saygın ve sözü geçen hanımlara verilen bir unvan > Kökeni: Türkçe |
|
Abakıymış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönül kırıcı, can yakıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Abala |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Abla > Kökeni: Türkçe |
|
Abar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avar > Kökeni: Türkçe |
|
Abarga Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hastalık Tanrısı İnsanlara hastalık verir > Kökeni: Türkçe |
|
Abaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hanım yürüyüşü (Küçük narin adım) > Kökeni: Türkçe |
|
Abay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aydınlık, aydınlık verici 2. Hayret uyandıran, hayret verici > Kökeni: Türkçe |
|
Abay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Becerikli, hünerli > Kökeni: Türkçe |
|
Abçar (avşar) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İşin ehli kişi, iş bitirici 2. Uyumlu, itaatkar 3. Ava düşkün, savaşçı > Kökeni: Türkçe |
|
Abdan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Abı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Can, ruh 2. Soyluluk > Kökeni: Türkçe |
|
Abıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönüllü > Kökeni: Türkçe |
|
Abıdan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçli, gönül insanı > Kökeni: Türkçe |
|
Abık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçli, gönüllü > Kökeni: Türkçe |
|
Abıkan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soylu > Kökeni: Türkçe |
|
Abıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönüllü, istekli > Kökeni: Türkçe |
|
Abılay Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir Kazak kağanı > Kökeni: Türkçe |
|
Abınak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sakinleşmiş gönül rahatlığı içinde olan > Kökeni: Türkçe |
|
Abınç (avunç) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avunç, teselli > Kökeni: Türkçe |
|
Abışka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçten, içtenlikle çalışan > Kökeni: Türkçe |
|
Abıyaş Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaşam Tanrısı İnsanları ve canlıları yönetip yönlendirir. > Kökeni: Türkçe |
|
Abız |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ruhsal, ruhlarla ilgili > Kökeni: Türkçe |
|
Abike |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alicenap, yüksek gönüllü. > Kökeni: Türkçe |
|
Abin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlu, memnun, hoşnut > Kökeni: Türkçe |
|
Acabay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Amca, ağabey. Güçlü, kuvvetli, başladığı işi bitiren. Büyük. > Kökeni: Türkçe |
|
Acar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gayretli, Hareketli 2. Gözü pek, yırtıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Aclan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Açık, açılan > Kökeni: Türkçe |
|
Acu. (acı, açığ) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açık 2. Keskin, sert 3. Açı, aralık > Kökeni: Türkçe |
|
Acun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünya, yeryüzü > Kökeni: Soğdca |
|
Acunal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acun+Al (almaktan) > Kökeni: Türkçe |
|
Acunay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acun+Ay+ “Dünya güzeli” > Kökeni: Türkçe |
|
Acunluk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünya malı, dünyalık > Kökeni: Türkçe |
|
Acunsuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünya malında gözü olmayan > Kökeni: Soğdca+Türkçe |
|
Aça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Toplum içinde saygınlığı olan kişi 2. Analık derecesinde saygıya layık hanım > Kökeni: Türkçe |
|
Açan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Açma eylemi içinde olan (Çiçek gibi) > Kökeni: Türkçe |
|
Açığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açık, dürüst 2. Bahşiş bey ya da hanların verdiği bahşiş > Kökeni: Türkçe |
|
Açık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Açığ) Büyük kardeş > Kökeni: Türkçe |
|
Açıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Açık, açılmış > Kökeni: Türkçe |
|
Açılay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi doğ, ay gibi açıl anlamında kullanılan bir ad > Kökeni: Türkçe |
|
Açuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Açık) İyi huylu, mülayim > Kökeni: Türkçe |
|
Ada |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dört yanı su ile çevrili toprak parçası > Kökeni: Türkçe |
|
Adagalı (Adagalah) Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fitne Tanrısı Yeryüzünde bozgunculuk yapar > Kökeni: Türkçe |
|
Adak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Söz, nişan 2. Bağış, sungu > Kökeni: Türkçe |
|
Adal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sadık, güvenilir > Kökeni: Türkçe |
|
Adalan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, şöhretli > Kökeni: Türkçe |
|
Adaldı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Adalır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Adalmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ad almayı hak etmiş, adını alan. Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Adan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uygunluk, liyakat > Kökeni: Türkçe |
|
Adanı Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyilik Tanrısı İnsanlara iyilikler yapar > Kökeni: Türkçe |
|
Adanır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çalışkan, adanmış, fedakar, ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Adanmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adaklı, adak olmuş > Kökeni: Türkçe |
|
Adar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adama eyleminde bulunan > Kökeni: Türkçe |
|
Aday |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Memnunluk, hoşnutluk > Kökeni: Türkçe |
|
Adberilgen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adına layık ve ününü hak etmiş kişi, ad verilen. > Kökeni: Türkçe |
|
Adıktı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Adın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, adı anılan > Kökeni: Türkçe |
|
Adınçığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seçkin, mümtaz 2. Olağanüstü, fevkalade, bambaşka > Kökeni: Türkçe |
|
Adıöte |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adı+Öte Temiz bir üne sahip > Kökeni: Türkçe |
|
Adıvar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, tanınmış, adı duyulmuş. > Kökeni: Türkçe |
|
Adıyakşı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adı+Yakşı (Adı güzel) > Kökeni: Türkçe |
|
Adıyaman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adı+Yaman Ürkütücü bir üne sahip kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Adıyeke |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adı+Yeke (yeğ) Saygıyla anılan kişi, adı yeğlenen kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Adkır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aygır, erkek at > Kökeni: Türkçe |
|
Admış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ün almış, tanınmış > Kökeni: Türkçe |
|
Adsız |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fakir, kimsesiz > Kökeni: Türkçe |
|
Afşar (abçar) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Oğuzların 24 boyundan biri. 2.Çabuk iş gören, atılgan. 3. Uyumlu 4. Ava düşkün, girişken, savaşçı, atılgan. > Kökeni: Türkçe |
|
Afşın/Afşin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Apçın, (Opçın) 1.Zırh, demir örgülü savaş giysisi 2. Ünlü Selçuklu komutanı. > Kökeni: Türkçe |
|
Aftaba |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Su ibriği > Kökeni: Türkçe |
|
Aga (ağa, aka) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Saygıdeğer, ulu kişi 2. Cömert, koruyucu 3. Büyük erkek kardeş, ağabey > Kökeni: Türkçe |
|
Agola |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yönetici, amir > Kökeni: Türkçe |
|
Agun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tatmin, avuntu > Kökeni: Türkçe |
|
Agunmuş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avunmuş, sakin > Kökeni: Türkçe |
|
Ağa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kırsal kesimde varlıklı kişi. Eliaçık kişi. Ağabey > Kökeni: Türkçe |
|
Ağabey |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük erkek kardeş > Kökeni: Türkçe |
|
Ağaça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akça, beyazca, alımlı > Kökeni: Türkçe |
|
Ağalak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oğlak > Kökeni: Türkçe |
|
Ağalbay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Muhterem, saygıdeğer > Kökeni: Türkçe |
|
Ağan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüksek, yukarıda, yukarılara çıkan 2. Geceleri gökten hızla geçen, ışıklı nokta > Kökeni: Türkçe |
|
Ağar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ağı ağırbaşlı, oturaklı 2. Gönül ferahlığı 3. Göğe yükseliş > Kökeni: Türkçe |
|
Ağartmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Namuslu, dürüst 2. Alçak gönüllü, mütevazı > Kökeni: Türkçe |
|
Ağat (akat) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namuslu, gönüllü, iffetli > Kökeni: Türkçe |
|
Ağaya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Makul, geçerli, uygun > Kökeni: Türkçe |
|
Ağduk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutsal, muhterem > Kökeni: Türkçe |
|
Ağıcı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağcı, Akçı, Akıcı, Hazinedar, Hazine sorumlusu > Kökeni: Türkçe |
|
Ağıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Varlık, hazine, servet > Kökeni: Türkçe |
|
Ağılgat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Saygıdeğer 2. Yıldız, gezegen > Kökeni: Türkçe |
|
Ağım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükseliş > Kökeni: Türkçe |
|
Ağır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ağırbaşlı, olgun 2. Ünlü, saygın > Kökeni: Türkçe |
|
Ağırbaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağır+baş, olgun, alçak gönüllü > Kökeni: Türkçe |
|
Ağış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Ağıç) Hazine, servet > Kökeni: Türkçe |
|
Ağıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mersiye, ölüm Türküsü, göğe yükselen feryat > Kökeni: Türkçe |
|
Ağlamış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çileli, çile çeken > Kökeni: Türkçe |
|
Ağmık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ünlü, tanınmış 2. Yüksek rütbeli > Kökeni: Türkçe |
|
Ağrak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükselen, ilerleyen > Kökeni: Türkçe |
|
Ağrıtmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acı kuvvete sahip kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Ağul |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay’ın halesi 2. Oba, köy > Kökeni: Türkçe |
|
Ağutur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükselten, yukarı çıkaran > Kökeni: Türkçe |
|
Ağzukara |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağzı+Kara. Sert konuşan, acımasız ve hükmedici konuşan kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Ak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Beyaz 2. Doğuş, doğum 3. Yükseliş 4.Parlaklık 5.Devinim, hareketlilik 6.Namusluluk, iffet ve güvenirliğin simgesi > Kökeni: Türkçe |
|
Aka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük, ulu kişi, saygıdeğer kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Akaba |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yokuş, meyil > Kökeni: Türkçe |
|
Akaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Akalın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Alın Dürüst, namuslu > Kökeni: Türkçe |
|
Akan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Akıcı 2. Yükselen > Kökeni: Türkçe |
|
Akar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dere, akarsu > Kökeni: Türkçe |
|
Akarca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dere, ırmak > Kökeni: Türkçe |
|
Akarsu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dere, ırmak > Kökeni: Türkçe |
|
Akaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Aş Helal rızık > Kökeni: Türkçe |
|
Akay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Ay 1. Ayın en güzel anı 2. Yenisey Türklerinde “hanımefendi” anlamında kullanılır. > Kökeni: Türkçe |
|
Akbaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Baş Dürüst, namuslu > Kökeni: Türkçe |
|
Akbel |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dürüst, sözüne güvenilir kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Akbergü |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Vergi: Kişilik yapısı, fıtrat, huy, iyi huylu > Kökeni: Türkçe |
|
Akça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Beyaza kaçan 2. İpekli dokuma 3. Para, maliye, hazine > Kökeni: Türkçe |
|
Akçakoca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Olgun ve bilge kişi. 2. Saçı sakalı ağarmış yaşlı kişi. Osman Gazi'nin ünlü komutanlarından > Kökeni: Türkçe |
|
Akçalar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+çalar Ak tenli hanım > Kökeni: Türkçe |
|
Akçalı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zengin, mal sahibi > Kökeni: Türkçe |
|
Akçalmaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Çalmaz: Yanık tenli hanım > Kökeni: Türkçe |
|
Akçıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ak tenli, akça yüzlü 2. Ağarmış, aklaşmış > Kökeni: Türkçe |
|
Akçın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sözüne güvenilen, sağlam kişilikli > Kökeni: Türkçe |
|
Akçora |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Çura 1. Kamcı (Şamanist) gelenekte iyi ruh ve iyilik perisi > Kökeni: Türkçe |
|
Akel |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+El Dürüst, namuslu > Kökeni: Türkçe |
|
Akgün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Gün Gelecek, istikbal > Kökeni: Türkçe |
|
Akgün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzel günler 2. Gelecek güzel günlere duyulan umut. > Kökeni: Türkçe |
|
Akhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Han Kamcı (Şamanist) gelenekte “İyilik Tanrısı” > Kökeni: Türkçe |
|
Akı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eli açık, cömert, zengin gönüllü > Kökeni: Türkçe |
|
Akım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yönelim, yükseliş 2. Akmaktan, akıcı, yayılıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Akın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Saldırı, hücum 2. Kazak ve Kırgızlarda, ozan ve müzisyenlere verilen ad > Kökeni: Türkçe |
|
Akınay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akın+Ay Türkistan’da hanım ozanlara verilen ad > Kökeni: Türkçe |
|
Akıncı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Akın eden, saldıran 2. Osmanlılar dönemindeki, öncü birliklere ve bu birliklere dahil olan kişilere verilen ünvan > Kökeni: Türkçe |
|
Akış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yükseliş 2. Akmaktan akış 3. Servet, hazine > Kökeni: Türkçe |
|
Akkara |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Kara Zıtların bütünlüğü > Kökeni: Türkçe |
|
Akman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temiz, iffetli 2. Apak, bembeyaz 3. Akoba > Kökeni: Türkçe |
|
Aksak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aksayan, seken 2. Yükselen, çıkan > Kökeni: Türkçe |
|
Aksoy |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+soy soylu > Kökeni: Türkçe |
|
Akşaman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Şaman Kamcı (Şamanist) gelenekte, iyi ruhlarla ilgilenen ve ilişkiye giren kam > Kökeni: Türkçe+Fr. |
|
Akşit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yürekli, gözükara > Kökeni: Türkçe |
|
Aktan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Tan seher vakti, şafak > Kökeni: Türkçe |
|
Akuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Uz (Uzman, usta) > Kökeni: Türkçe |
|
Akün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Ün Temiz, şöhretli > Kökeni: Türkçe |
|
Akyol |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Yol Dürüst, namuslu, doğru yolda giden kişi. > Kökeni: Türkçe |
|
Akyön |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+Yön Dürüst, doğru yönde giden kişi.> Kökeni: Türkçe |
|
Akyüz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ak+yüz Dürüst > Kökeni: Türkçe |
|
Al |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bayrak kumaşı 2. Kızarmış, kızarık 3. El, kolun bilekten aşağı kısmı 4. Ala, alaca 5.Almaktan al > Kökeni: Türkçe |
|
Ala |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Karışık renkli, benekli > Kökeni: Türkçe |
|
Alaban, alavan (alban) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Timsah > Kökeni: Türkçe |
|
Alaca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Karışık renkli > Kökeni: Türkçe |
|
Alaçuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kulübe, baraka, Altay Türklerinde, oda, çadırın iç bölmesi > Kökeni: Türkçe |
|
Alagan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Algan) fatih > Kökeni: Türkçe |
|
Alagaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ender rastlanan, nadir > Kökeni: Türkçe |
|
Alagün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ala+Gün Gün ortası > Kökeni: Türkçe |
|
Alak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yok edici, öldürücü, alıcı, avlayıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Alan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Işık, nur 2. Orman içindeki açık ve düzlük bölge 3. Algan > Kökeni: Türkçe |
|
Alança |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bahçelerdeki ağaç aralarında bulunan çimenlik bölge > Kökeni: Türkçe |
|
Alangoya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın geyik. Ünlü Moğol destanının kutsal sayılan kadın kahramanı > Kökeni: Türkçe |
|
Alanguva / alangoya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ala+Geyik Cengiz Kaan’ın onuncu göbekten büyük anası 2. Ergenekon destanında adı geçen uldız han’ın kızı 3. Türk mitolojisinde yer alan ünlü kadın ki, efsaneye göre, bir nevi Türklerin ’’Meryem ana”sı gibidir. > Kökeni: Türkçe |
|
Alar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yalancı karanlık (Gündüz vaktinde) > Kökeni: Türkçe |
|
Alas (alaz) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kamcı (Şamanist) gelenekte “ateş Tanrısı’’ > Kökeni: Türkçe |
|
Alasayvan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şafak vakti, Güneşin doğuşu > Kökeni: Türkçe |
|
Alası |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Erek, amaç, sahip olunması istenen nesne > Kökeni: Türkçe |
|
Alataş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ala+Taş Köz, ateş parçası > Kökeni: Türkçe |
|
Alayunt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ala+Yunt Altay Türklerinde “kısrak” anlamında kullanılmaktadır. > Kökeni: Türkçe |
|
Alba |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükümlülük, hizmet yükümlülüğü > Kökeni: Türkçe |
|
Albaga |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hasılat, savaş ya da av ganimeti > Kökeni: Türkçe |
|
Alban |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Haraç, ganimet > Kökeni: Türkçe |
|
Albatu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bürokrat, hizmetle yükümlü kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Albeni |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çekim, cazibe, sempati > Kökeni: Türkçe |
|
Albotay Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gezgin Tanrısı Yolculara yardım eder > Kökeni: Türkçe |
|
Alcu (alçu) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alıcı, avcı > Kökeni: Türkçe |
|
Alçiçek |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Al+Çiçek Gülün Türkçe karşılığı > Kökeni: Türkçe |
|
Alçin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kızıl renkli bir çalı kuşu > Kökeni: Türkçe |
|
Alçu (alcu) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. algan, fatih, 2. alcı, avcı > Kökeni: Türkçe |
|
Aldı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Öncü, öndeki, selef 2. Algan, Fatih > Kökeni: Türkçe |
|
Aldur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ok atışı, oklayış > Kökeni: Türkçe |
|
Alev (yalav, yal kökünden) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ateşten çıkan ışık > Kökeni: Türkçe |
|
Algan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fatih, fetheden > Kökeni: Türkçe |
|
Algan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fatih, fetheden > Kökeni: Türkçe |
|
Algazın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yabani vahşi hayvan > Kökeni: Türkçe |
|
Algı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fetih, Almaktan. Alım 2. Fehim, algılama > Kökeni: Türkçe |
|
Algın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Serap 2. Yüksek yer 3. Bitiricilik, bitiriş > Kökeni: Türkçe |
|
Algış (alkış) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dua, yakarış, niyaz > Kökeni: Türkçe |
|
Algu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tüm, hepsi 2. Toplum, topluluk 3. Silah 4.Alıcı, avcı > Kökeni: Türkçe |
|
Algur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sakin, kendi halinde, kendinden emin > Kökeni: Türkçe |
|
Algün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Al+Gün” Kazak ve Kırgızlarda, doğum sırasında yaşanan dikkat çekici, unutulmaz günleri simgeler. > Kökeni: Türkçe |
|
Alıcı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alcu, avcı > Kökeni: Türkçe |
|
Alık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alıngan, kırgın > Kökeni: Türkçe |
|
Alım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çekim, cazibe 2. vergi, haraç > Kökeni: Türkçe |
|
Alımga |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazıcı, (Han ve Kaanların buyruk ve fermanlarını yazan görevli kişi) > Kökeni: Türkçe |
|
Alımlı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çekici, cazibeli > Kökeni: Türkçe |
|
Alınak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alın+Ak dürüst, namuslu > Kökeni: Türkçe |
|
Alıncahan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Alınçak han) Oğuzname’ye göre, Türk’ün oğullarındandır. > Kökeni: Türkçe |
|
Alınçak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çekici, cazip 2. Alıngan, nazik > Kökeni: Türkçe |
|
Alıngan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alınan, incinen, gücenen > Kökeni: Türkçe |
|
Alk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bitirmek, yok etmek, sona erdirmek, bitiricilik > Kökeni: Türkçe |
|
Alka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bitirici, yok edici 2. İleri, ilerici > Kökeni: Türkçe |
|
Alkabölük |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alka+bölük. Vurucu tim > Kökeni: Türkçe |
|
Alkan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alkan, fatih > Kökeni: Türkçe |
|
Alkan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kırmızı kan > Kökeni: Türkçe |
|
Alkar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bitirici, yok edici > Kökeni: Türkçe |
|
Alkaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bitirici, yok edici ALKI > Kökeni: Türkçe |
|
Alkım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. gökkuşağı 2. gerdan > Kökeni: Türkçe |
|
Alkım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gökkuşağı > Kökeni: Türkçe |
|
Alkır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tamamlayıcı, bitirici > Kökeni: Türkçe |
|
Alkış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Algış, dua, övme, yüceltme > Kökeni: Türkçe |
|
Alma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Elma > Kökeni: Türkçe |
|
Almakay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Elma yanaklı > Kökeni: Türkçe |
|
Almaluk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Alınması gerekli olan 2. Elma bahçesi > Kökeni: Türkçe |
|
Almas |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Almaz, nazlı > Kökeni: Türkçe |
|
Almıla |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Elma > Kökeni: Türkçe |
|
Almış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Algan, fatih > Kökeni: Türkçe |
|
Almila |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kızıl elma > Kökeni: Türkçe |
|
Alp |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bu sözcük birçok erdemi içinde barındırır. Bilgelik, yiğitlik, fedakarlık, kahramanlık,gözükaralık, toplumculuk, vb. ile birlikte tüm bunlar arasındaki uyumu da içerir. > Kökeni: Türkçe |
|
Alp |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kahraman, yiğit, cesur > Kökeni: Türkçe |
|
Alpagu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşmanına tek başına saldıran kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Alpagut |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Alplik gösteren kişi 2. Kurt soyundan 3. Seçkin ve saygın kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Alpagut |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alplik gösteren kişi. Kurt soyundan olan > Kökeni: Türkçe |
|
Alparslan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit, cesur kişi. Ünlü Selçuklu Kağanı. > Kökeni: Türkçe |
|
Alpay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cesur, yiğit kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Alper |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cesur, yiğit, savaşçı kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Alper tunga |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü Türk kağanı > Kökeni: Türkçe |
|
Alperen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alp+Eren (Gazi, Derviş) Toplumun sayıp sevdiği, örnek aldığı savaşçı kişilerin genel adı > Kökeni: Türkçe |
|
Alperen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Toplumun sayıp sevdiği, örnek aldığı savaşçı kahraman > Kökeni: Türkçe |
|
Alpgiray |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit Kırım hanı > Kökeni: Türkçe |
|
Alphan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit kağan > Kökeni: Türkçe |
|
Alpman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alp gibi Alpçe yaşayan > Kökeni: Türkçe |
|
Alpman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alp gibi Alpçe yaşayan > Kökeni: Türkçe |
|
Alptigin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit tigin, cesur şehzade (Alptekin) > Kökeni: Türkçe |
|
Alptuğ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit, cesur, yürekli, savaşçı kimse > Kökeni: Türkçe |
|
Altaçu (altaç) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aldatıcı taktik sahibi > Kökeni: Türkçe |
|
Altamış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aldatıcı, hileci > Kökeni: Türkçe |
|
Altan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altın 2. Güneşin doğuş anı, Şafak > Kökeni: Türkçe |
|
Altan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneşin doğuş anı > Kökeni: Türkçe |
|
Altanurug |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Altın Uruk) Cengiz Kağan ve oğullarının soyuna verilen unvanlardan > Kökeni: Türkçe |
|
Altanurug |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cengiz Han'ın soyundan gelen kişilere verilen ad > Kökeni: Türkçe |
|
Altar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tapınaklarda, üzerinde kurban kesilen, günlük yakılan, dini tören yapılan taş masa > Kökeni: Türkçe |
|
Altay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Al+Tay 2. Altın 3. Ormanlarla kaplı yüksek dağ > Kökeni: Türkçe |
|
Altay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Orta Asya'da dağ > Kökeni: Türkçe |
|
Altındağ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın+Dağ Altay dağlarının diğer adı. > Kökeni: Türkçe |
|
Altu (aldu) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. ilk, birinci 2. algan, fatih > Kökeni: Türkçe |
|
Altuğ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kırmızı renkli tuğ > Kökeni: Türkçe |
|
Altun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın > Kökeni: Türkçe |
|
Altunsabak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altun+Sabak (sopa, değnek) > Kökeni: Türkçe |
|
Aluç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Alıcı (Alçu) 2. Kayın cinsi bir ağaç > Kökeni: Türkçe |
|
Alungan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alıngan, nazlı > Kökeni: Türkçe |
|
Alunur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nazlı > Kökeni: Türkçe |
|
Alyu(Algu) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çağatay Han’ın torunu > Kökeni: Türkçe |
|
Amaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Umaç) Gaye, hedef, beklenti > Kökeni: Türkçe |
|
Aman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Yaman) sertlik > Kökeni: Türkçe |
|
Amgak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Emek+zahmet > Kökeni: Türkçe |
|
Amıtay Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kurul Tanrısı Yaşlılar kurulunu korur ve doğru kararlar almalarını sağlar > Kökeni: Türkçe |
|
Anaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Anacık 2. Analık duygusu çok gelişmiş 3. Anaya çeken 4. Doğurgan, üretken > Kökeni: Türkçe |
|
Anagay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anaya çekmiş, anaya benzer > Kökeni: Türkçe |
|
Anasıoğlu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anası (nın) Oğlu (Babası erken ölmüş ve özellikle anası tarafından bin bir güçlüklerle yetiştirilip büyütülmüş, yetim çocuklar için kullanılmış olduğu anlaşılan Türk adlarından) > Kökeni: Türkçe |
|
Anat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Anı, Anılan 2. Yakın, hısım > Kökeni: Türkçe |
|
Anaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeğrek, evla, eftal > Kökeni: Türkçe |
|
Ancasın Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldırım Tanrısı Şimşekler ve yıldırımlar çaktırır > Kökeni: Türkçe |
|
And (ant) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. yemin, söz 2. yakın akraba > Kökeni: Türkçe |
|
Anda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birlikte ant içmiş (kan kardeşi) (Anda’lık Türklerin en eski geleneklerinden biridir. Andalar birbirlerini kardeşlerinden daha ileride korur, sayar ve kayırmaya çalışırlar.) > Kökeni: Türkçe |
|
Andaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hatıra, anı olsun diye verilip, alınan hediye > Kökeni: Türkçe |
|
Andaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yadigar > Kökeni: Türkçe |
|
Andarıman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anılara değer veren ve saygı gösteren kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Andır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anısı ola hatıra > Kökeni: Türkçe |
|
Ang Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Varlık Tanrısı Yeryüzündeki tüm varlığın düzenini temsil eder > Kökeni: Türkçe |
|
Angay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anılarına bağlı olan kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Angı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Anı, hatıra, 2. Yetki, yeterlilik > Kökeni: Türkçe |
|
Angım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mamur, hakim > Kökeni: Türkçe |
|
Angın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, anılan, adı duyulan > Kökeni: Türkçe |
|
Angış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, meşhur > Kökeni: Türkçe |
|
Angıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaban ördeği > Kökeni: Türkçe |
|
Anık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Anlayış, yetenek, fehim 2. Hafıza, bellek 3. Hazır, mevcutlu > Kökeni: Türkçe |
|
Anıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hatırlanma, anımsanma dileği > Kökeni: Türkçe |
|
Anıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anı olsun diye yapılan yapı > Kökeni: Türkçe |
|
Anıtgan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anıt yapan > Kökeni: Türkçe |
|
Anlı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sakin, ağırbaşlı 2. Bellek, hafıza > Kökeni: Türkçe |
|
Anlı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, tanınan > Kökeni: Türkçe |
|
Annak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yadigar, hatıra > Kökeni: Türkçe |
|
Ant |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: And, yemin > Kökeni: Türkçe |
|
Antlığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: And içmiş, Yeminli > Kökeni: Türkçe |
|
Anuçur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övülmüş, övülmeye layık > Kökeni: Türkçe |
|
Anuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yadigar, hatıra > Kökeni: Türkçe |
|
Anuş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anış, anma eylemi, anı > Kökeni: Türkçe |
|
Apa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ulu, büyük, saygıyı ve hürmeti hak etmiş kişi (Bazı Türk bölgelerinde “baba” anlamına da kullanılmaktadır. > Kökeni: Türkçe |
|
Apağ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Apak, temiz > Kökeni: Türkçe |
|
Apak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, namuslu, iffetli > Kökeni: Türkçe |
|
Apateg |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Apatek) Apa+Tegtek (gibi, benzer) ARA > Kökeni: Türkçe |
|
Apsatı Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Av Tanrısı Vahşî hayvanların da koruyucusudur > Kökeni: Türkçe |
|
Aral |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ada 2. Aralık, orta, ortalık > Kökeni: Türkçe |
|
Aral |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ada. Orta Asya'da göl > Kökeni: Türkçe |
|
Aram |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fırsat, uygun zaman > Kökeni: Türkçe |
|
Aras |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. At kılı 2. Kalın yün 3. Talih, baht > Kökeni: Türkçe |
|
Aras |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Talih, şans > Kökeni: Türkçe |
|
Araslan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arslan (Çuvaşlarca söylenişi) > Kökeni: Türkçe |
|
Arat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cesaret, yüreklilik > Kökeni: Türkçe |
|
Arat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cesaret > Kökeni: Türkçe |
|
Arban Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tıp Tanrısı Aynı adda dokuz kişidirler > Kökeni: Türkçe |
|
Arbış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyü, efsun > Kökeni: Türkçe |
|
Arbuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyü, sihir > Kökeni: Türkçe |
|
Arca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arıca, saf, temiz 2. Çam ağacı, çamdan yapılmış kutu > Kökeni: Türkçe |
|
Arda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Uzun değnek 2. Artçı, halife, ardı sıra giden > Kökeni: Türkçe |
|
Arda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Artçı > Kökeni: Türkçe |
|
Ardalı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Ardalu) Yönetici, amir > Kökeni: Türkçe |
|
Ardıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Halife, artçı 2. Bir ağaç türü > Kökeni: Türkçe |
|
Arga |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zeki, akıllı > Kökeni: Türkçe |
|
Argan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Arkan) Kement, kement bağı > Kökeni: Türkçe |
|
Argatu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaban koyunu > Kökeni: Türkçe |
|
Argıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kır, mera 2. Gurur > Kökeni: Türkçe |
|
Argın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yavaş, sakin 2. Gelecek yıl > Kökeni: Türkçe |
|
Argun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pars cinsinden avcı bir hayvan > Kökeni: Türkçe |
|
Argun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pars türünden avcı bir hayvan > Kökeni: Türkçe |
|
Arguş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Arkuş) 1. Edepli, terbiyeli 2. Haberci, haber veren > Kökeni: Türkçe |
|
Argüden |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ar+Güden, Arlı, edepli > Kökeni: Türkçe |
|
Arı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Arık) 1. Saf, arı, arınmış 2. Irmak, dere > Kökeni: Türkçe |
|
Arıca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soylu, temiz, iyi huylu > Kökeni: Türkçe |
|
Arıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış, sulh > Kökeni: Türkçe |
|
Arığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arı, arık > Kökeni: Türkçe |
|
Arık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arı, arınmış, temiz 2. Narin, ince yapılı > Kökeni: Türkçe |
|
Arıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arınmış, temiz, pak > Kökeni: Türkçe |
|
Arın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saf, arınmış > Kökeni: Türkçe |
|
Arınç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Barış, kurtuluş 2. Temizlik, saflık, günahsızlık > Kökeni: Türkçe |
|
Arınç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış, kurtuluş > Kökeni: Türkçe |
|
Arınık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saf, şeffaf, billur > Kökeni: Türkçe |
|
Arınmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, gönüllü > Kökeni: Türkçe |
|
Arkan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, arı kandan gelen. Üstün, galip > Kökeni: Türkçe |
|
Arkın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Argın, yavaş, sakin 2. Halef, ardıç > Kökeni: Türkçe |
|
Arkın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yavaş. Artçı > Kökeni: Türkçe |
|
Arkış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ulak, haberci 2. Kervan, kafile > Kökeni: Türkçe |
|
Arkun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Halef, geriden gelen, takipçi > Kökeni: Türkçe |
|
Arkuy |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Siper, mevzi > Kökeni: Türkçe |
|
Arkuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Arguz) Edepli, iyi huylu > Kökeni: Türkçe |
|
Arlağ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arlı, edepli > Kökeni: Türkçe |
|
Arlat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Biricik oğul, anaların en çok üstüne düştükleri oğul > Kökeni: Türkçe |
|
Armagun / Armağan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Armağan, hediye > Kökeni: Türkçe |
|
Armağan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hediye > Kökeni: Türkçe |
|
Arman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Onurlu, arlı, edepli 2. Dilek, istek 3. Hayal, fantezi > Kökeni: Türkçe |
|
Arman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Onurlu > Kökeni: Türkçe |
|
Arpa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Büyü, tılsım, Kamcı (Şamanist) gelenekte, Kamların okuduğu dua 2. Tahıl > Kökeni: Türkçe |
|
Arpad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arpa > Kökeni: Türkçe |
|
Arsalan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arslan > Kökeni: Türkçe |
|
Arsin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Ersin) Kurtuluş, istiklal > Kökeni: Türkçe |
|
Arslan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yırtıcı hayvan cesaret, atılganlık ve gözü pekliği simgeler. > Kökeni: Türkçe |
|
Arslan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yırtıcı hayvan > Kökeni: Türkçe |
|
Arslanbala |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arslan+Bala. Arslan yavrusu > Kökeni: Türkçe |
|
Arslanbala |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arslan yavrusu > Kökeni: Türkçe |
|
Arslancık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük arslan. Arslan yavrusu > Kökeni: Türkçe |
|
Arslança |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arslan gibi, arslan özelliklerine sahip > Kökeni: Türkçe |
|
Arsu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ar+Su Namuslu, dürüst > Kökeni: Türkçe |
|
Arsun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Efendi, ağırbaşlı 2. Rahata ermiş, huzurlu > Kökeni: Türkçe |
|
Artagan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bereket, artuk, fazlalık, bolluk > Kökeni: Türkçe |
|
Artam |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Erdem > Kökeni: Türkçe |
|
Artık Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yol Tanrısı Yolculara yardım eder > Kökeni: Türkçe |
|
Artım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bereket, bolluk > Kökeni: Türkçe |
|
Artuç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mızrak, mızrak ucu > Kökeni: Türkçe |
|
Artuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fazlalık, üstünlük, bereket Varlık, zenginlik > Kökeni: Türkçe |
|
Artukdoğan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Artuk+doğan Kırgızlarda, olağanüstü vasıflara sahip kişilere verilen bir unvan. > Kökeni: Türkçe |
|
Artun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vakarlı, ölçülü > Kökeni: Türkçe |
|
Artur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cazibeli, çekici, işveli, fettan > Kökeni: Türkçe |
|
Arturu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ekstrem, uç noktalarda 2. Bereket, bolluk > Kökeni: Türkçe |
|
Artut |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Armağan, hediye > Kökeni: Türkçe |
|
Arvış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sihir, büyü, tılsım > Kökeni: Türkçe |
|
Arzık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fanatik, bağnaz, sofu > Kökeni: Türkçe |
|
Asan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sağlıklı, zinde 2. Asma eyleminde olan > Kökeni: Türkçe |
|
Asena |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Efsanevi dişi kurtun adı. Yakın, Yakınlık duyulan > Kökeni: Türkçe |
|
Asena |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, alımlı kadın. Ergenekon Destanının ünlü dişi kurdu > Kökeni: Türkçe |
|
Asıglı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Faydalı, gerekli > Kökeni: Türkçe |
|
Asığ (ası, asık) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fayda, çıkar 2. kar, temettü > Kökeni: Türkçe |
|
Aslan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yırtıcı, güçlü bir hayvan > Kökeni: Türkçe |
|
Aspar (asbar) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Faydalı, işe yarayan > Kökeni: Türkçe |
|
Asrak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Himaye, koruma > Kökeni: Türkçe |
|
Asutay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hırçın tay > Kökeni: Türkçe |
|
Aşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aşmak eyleminden. Azimli, engel tanımaz > Kökeni: Türkçe |
|
Aşıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aşılacak, aşılması gerekli olan 2. İşitmekten. İşit, kulak ver > Kökeni: Türkçe |
|
Aşkar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Savaş atı 2. Kuyruk ve yelesi kara, vücudu kula renginde olan at > Kökeni: Türkçe |
|
Aşkın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aşmış, üstün, faik, akranlarından ileride olan 2. Melodi, nağme > Kökeni: Türkçe |
|
Aşkın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aşmış, üstün > Kökeni: Türkçe |
|
Aştotur Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çoban Tanrısı Çobanları vahşî hayvanlardan korur > Kökeni: Türkçe |
|
Aşuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aşık, aşmış, geçmiş 2. Tolga > Kökeni: Türkçe |
|
Aşula |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yılmaz irade sahibi > Kökeni: Türkçe |
|
Aşur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aşırmaktan. Yılmaz, gayretli > Kökeni: Türkçe |
|
Ata |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ulu, saygıdeğer kişi 2. Baba, dede, ced 3. Adın ve soyun bağlı olduğu kök > Kökeni: Türkçe |
|
Ata |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ulu, saygıdeğer kişi, baba, dede > Kökeni: Türkçe |
|
Atabay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ata+Bay lala, beybaba. Han, Kağan ve padişah çocuklarını eğitip yetiştiren kişilere verilen bir unvan > Kökeni: Türkçe |
|
Atabay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beybaba. Kağan çocuklarına eğitim veren kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Ataç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Atasına bağlı, Atasının yolunda 2. Atadan intikal eden 3. Büyüklük gösteren çocuk > Kökeni: Türkçe |
|
Atadan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Miras, manevi miras > Kökeni: Türkçe |
|
Ataeri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ata+Eri Atalarına ve geçmişine saygılı > Kökeni: Türkçe |
|
Ataeri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atalarına ve geçmişine saygılı > Kökeni: Türkçe |
|
Atagüç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ata+Güç Gücünü atalarından almış > Kökeni: Türkçe |
|
Atağ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Atak) 1. Ün, nam, şöhret 2. Atılgan 3. Dağ yolu 4. Çağlayan 5. Bir şahin türü > Kökeni: Türkçe |
|
Atahan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ata+Han Devletin ilk kurucu büyüğü, devlete ad veren kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Atahan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devleti ilk kuran kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Atakan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kağan ata > Kökeni: Türkçe |
|
Atala |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tanınmış, ünlü ve zengin > Kökeni: Türkçe |
|
Atalan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, meşhur > Kökeni: Türkçe |
|
Atalay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ad almış, ün almış, meşhur kişi (Attila’nın asıl adının bu ve bundan bozulup çevrilmiş hali olduğunu söyleyen bazı tarihçilerimiz de var.) > Kökeni: Türkçe |
|
Atalay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Atalık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Miras > Kökeni: Türkçe |
|
Atalmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, meşhur > Kökeni: Türkçe |
|
Ataman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir kısım tarihçilere göre, Osmanlı’nın, kurucusu olan Osman Bey’in asıl adı budur. Bir kısmı atman, bir kısmı otman der. > Kökeni: Türkçe |
|
Ataman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kazak başbuğu > Kökeni: Türkçe |
|
Ataol |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüce bir insan ol dileği > Kökeni: Türkçe |
|
Atasagun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ata+Sagun Hekimlerin en ulusu başhekim. Kamcı (Şamanist) gelenekte de aynı ad, en iyi kamlar için kullanılmaktadır. > Kökeni: Türkçe |
|
Atasagun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bilge hekim > Kökeni: Türkçe |
|
Atay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ünlü, tanınmış 2. Akın, hücum > Kökeni: Türkçe |
|
Atay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bilinen, tanınmış kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Atıgay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, tanınmış > Kökeni: Türkçe |
|
Atığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adı sanı belli, ününü arttırmış kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Atıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, meşhur > Kökeni: Türkçe |
|
Atıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü > Kökeni: Türkçe |
|
Atılgan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atak, gözüpek, cesur > Kökeni: Türkçe |
|
Atılgan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gözüpek > Kökeni: Türkçe |
|
Atılmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atılgan, gözüpek > Kökeni: Türkçe |
|
Atınç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atılgan > Kökeni: Türkçe |
|
Atış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, meşhur > Kökeni: Türkçe |
|
Atilay / Atilla / Attila |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk tarihinin en önemli kişilerinden Batı Hun imparatoru Attila. Bu kişinin adı üzerinde tarihçi ve dilciler pek de anlaşamamışlardır. İtil ırmağı kıyısında doğmuş olmasından dolayı “İtil/Ay” en uygun karşılık gibi görünüyor. Bununla birlikte şu adlar da söylenmektedir. (Atila, Atilla, Atılay, Atilay, Atalay, Atlıhan) |
|
Atlığ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, zengin > Kökeni: Türkçe |
|
Atmaca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yırtıcı bir avcı kuş > Kökeni: Türkçe |
|
Atman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, saygın > Kökeni: Türkçe |
|
Atmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atma eyleminde bulunmuş (ok, kargı vb.) > Kökeni: Türkçe |
|
Atsak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, adı duyulan > Kökeni: Türkçe |
|
Attila |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atacık. Ünlü Hun Kağanı > Kökeni: Türkçe |
|
Atuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bolluk, bereket > Kökeni: Türkçe |
|
Avar (abar) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Heybet, büyüklük (abartı) 2. dirençlilik, dayanıklılık > Kökeni: Türkçe |
|
Avaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nara, yüksek perdeli ses, çığlık > Kökeni: Türkçe |
|
Avcı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Av yapan, avlayan > Kökeni: Türkçe |
|
Avcı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Av ile uğraşan kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Avcıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avlayıcı, av işinin uzmanı > Kökeni: Türkçe |
|
Avgan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avuntu > Kökeni: Türkçe |
|
Avınç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avuntu, teselli > Kökeni: Türkçe |
|
Avınça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avunç > Kökeni: Türkçe |
|
Avıngu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avunç, teselli > Kökeni: Türkçe |
|
Avkar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bozkır bıldırcını > Kökeni: Türkçe |
|
Avlak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Av yeri, av olanı > Kökeni: Türkçe |
|
Avlı Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dağ Tanrısı “Avlı Barkan” olarak da anılır > Kökeni: Türkçe |
|
Avuçu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avunç > Kökeni: Türkçe |
|
Avunç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Teselli, avuntu > Kökeni: Türkçe |
|
Avunduk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avuntu, teselli > Kökeni: Türkçe |
|
Avutmuş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Teselli eden > Kökeni: Türkçe |
|
Ay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünyamızın uydusudur. Türk kültüründe bu ad güzellik, temizlik, ahlaklılık vb. değerleri de içeren birçok öğeyi içinde barındıran bir simge ve mecaz olarak kullanılmıştır. Çok önceleri erkeklerde kullanılmasına karşın, zamanla kız çocuklarına ad olarak verilmiş, gerek başta, gerekse de sonda, birleşik ad olarak değerlendirilmiştir. Bununla birlikte bazen geçmiş örneklerde de görüleceği gibi hem erkeklerde hem de kızlarda kullanılmıştır. Ancak yine de ağırlık kız adlarındadır. > Kökeni: Türkçe |
|
Ayana |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Ana Altay Türklerinin eski Tanrıçalarından > Kökeni: Türkçe |
|
Ayas |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay ışığı, mehtap, gece aydınlığı Altay, Tuva, Çuvaş Türklerinde Tanrı sıfatı olarak kullanılan bir ad 2.Kuru soğuk > Kökeni: Türkçe |
|
Ayas |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay ışığı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayata |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Ata Kamcı (Şamanist) gelenekte, göğün altıncı katına bakan Tanrı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay ışığı 2. Saf, berrak hava 3. Kuru soğuk > Kökeni: Türkçe |
|
Ayaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuru soğuk. Ay ışığı > Kökeni: Türkçe |
|
Aybakım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Bakım, bakmaktan, bakış > Kökeni: Türkçe |
|
Ayban |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Ban Debdebe, şaşa > Kökeni: Türkçe |
|
Aybandı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+bandı (banmak) > Kökeni: Türkçe |
|
Aybar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay gibi parlak 2. Heybet, heybetlilik > Kökeni: Türkçe |
|
Aybar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi parlak > Kökeni: Türkçe |
|
Aybars |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel ve temiz pars. Hun Kağanı Attila'nın amcası > Kökeni: Türkçe |
|
Ayben |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi, ay yüzlü, ayın kendisi > Kökeni: Türkçe |
|
Aybı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İmdat, medet > Kökeni: Türkçe |
|
Aybın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Onur, şeref > Kökeni: Türkçe |
|
Aybike / aybüke |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel, el değmemiş kız. Ay yüzlü melek. > Kökeni: Türkçe |
|
Ayça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın ilk hali, hilal > Kökeni: Türkçe |
|
Ayçıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay ışığı, ay pırıltısı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay’a eş değer güzellikte 2. Dere kenarlarında yetişen hoş kokulu bir çiçek > Kökeni: Türkçe |
|
Aydaboldı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayda+Oldu Ay parçası > Kökeni: Türkçe |
|
Aydan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay parçası > Kökeni: Türkçe |
|
Aydan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzelliğini aydan almış, ay gibi parlak ve güzel > Kökeni: Türkçe |
|
Aydar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Aydar Han) saç perçemi, kakül > Kökeni: Türkçe |
|
Aydemir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi ışıklı, temiz, demir gibi güçlü kimse > Kökeni: Türkçe |
|
Aydın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aydınlık, ışık yoğunluğu 2. Açık, aşikar 3. Entelektüel, münevver > Kökeni: Türkçe |
|
Aydın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işık. Münevver, entelektüel > Kökeni: Türkçe |
|
Aydilge |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel konuşan kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Aydoğan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi doğan > Kökeni: Türkçe |
|
Aygan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçten, samimi, yaren > Kökeni: Türkçe |
|
Aygay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nara, bağırtı > Kökeni: Türkçe |
|
Aygın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sınırsız, uçsuz, geniş > Kökeni: Türkçe |
|
Aygır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Erkek at > Kökeni: Türkçe |
|
Aygırag |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dağ keçisi 2. Bir geyik türü > Kökeni: Türkçe |
|
Ayguçı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yönetici, devlet görevlisi, danışman, yarıcı > Kökeni: Türkçe |
|
Aygün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan > Kökeni: Türkçe |
|
Ayhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oğuz Kağan'ın altı oğlundan biri > Kökeni: Türkçe |
|
Ayhatun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayyüzlü güzel kadın > Kökeni: Türkçe |
|
Ayım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çekicilik, sempati > Kökeni: Türkçe |
|
Ayımça |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay parçası > Kökeni: Türkçe |
|
Ayıntap |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mehtap, ay ışığı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayır |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Değişik, farklı, başka, fark > Kökeni: Türkçe |
|
Ayırbaş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayır+Baş. Değişim, mübadele > Kökeni: Türkçe |
|
Ayırt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fark, farklılık, ayırım > Kökeni: Türkçe |
|
Ayısıg |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Isıg. Ay ısısı, sıcaklığı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söylemek, anlatmak > Kökeni: Türkçe |
|
Ayıtgu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz > Kökeni: Türkçe |
|
Ayıtmış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söyleyen, bildiren, uyaran > Kökeni: Türkçe |
|
Aykaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Konuşkan, konuşmacı, hatip > Kökeni: Türkçe |
|
Aykın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Geniş, ferah, aydınlık > Kökeni: Türkçe |
|
Aykız |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel ve parlak kız > Kökeni: Türkçe |
|
Aykoyun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+koyun Yakut destanlarında adı geçen, eski dönem güç Tanrısı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayla |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ayın çevresindeki ışık halesi 2. Devir, dönüşüm > Kökeni: Türkçe |
|
Ayla |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın çevresindeki ışık dairesi, hale > Kökeni: Türkçe |
|
Aylin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın çevresindeki ışık dairesi, hale > Kökeni: Türkçe |
|
Aylu (aylı) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydan > Kökeni: Türkçe |
|
Ayma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Duyarsız, başıboş vurdum duymaz > Kökeni: Türkçe |
|
Ayman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aya eş değerde > Kökeni: Türkçe |
|
Aymaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vurdumduymaz, başına buyruk > Kökeni: Türkçe |
|
Aymuş Han |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çoban Tanrısı Çobanları korur > Kökeni: Türkçe |
|
Ayral |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuraldışı, istisna > Kökeni: Türkçe |
|
Ayrı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başka, değişik, farklı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayrıç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bölüşüm, taksimat > Kökeni: Türkçe |
|
Ayrıkça (ayıkşa) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Derviş, mecnun > Kökeni: Türkçe |
|
Ayruk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Farklı, değişik 2. Varlıklı, zengin > Kökeni: Türkçe |
|
Aysel |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi parlak > Kökeni: Türkçe |
|
Ayselig (aysiliğ) |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: ay+silig, dürüst, namuslu > Kökeni: Türkçe |
|
Aysen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sen aysın, ay gibi güzelsin anlamında kullanılan bir ad > Kökeni: Türkçe |
|
Aysu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi parlak temiz su > Kökeni: Türkçe |
|
Aysun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uysal > Kökeni: Türkçe |
|
Ayşen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel ve şen > Kökeni: Türkçe |
|
Ayşıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi ışıklı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayşin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi güzel > Kökeni: Türkçe |
|
Aytaç |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi parlak taç takmış kişi > Kökeni: Türkçe |
|
Aytak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Konuşmacı, hatip > Kökeni: Türkçe |
|
Aytar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Haberci, muhbir > Kökeni: Türkçe |
|
Aytek |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Konuşmacı, hatip > Kökeni: Türkçe |
|
Aytek |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi > Kökeni: Türkçe |
|
Aytın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydın, aydınlık > Kökeni: Türkçe |
|
Aytış |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nutuk, anlatım, hitabet > Kökeni: Türkçe |
|
Aytışan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hatip, konuşmacı > Kökeni: Türkçe |
|
Aytigin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay tigini (Aytekin) > Kökeni: Türkçe |
|
Aytuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hatip, konuşmacı > Kökeni: Türkçe |
|
Aytül |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayışığı, mehtap > Kökeni: Türkçe |
|
Ayuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz söylenebilen ve sözün değer gördüğü yer > Kökeni: Türkçe |
|
Ayur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Konu, bahis, bahse konu olan > Kökeni: Türkçe |
|
Ayün |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay+Ün Karahanlılar ve Uygurlar döneminde, han ve kağanların analarına verilen bir unvan > Kökeni: Türkçe |
|
Ayvaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Koca, erkek, eş. Savaş gemilerinde çalışan cerrah yardımcısı > Kökeni: Türkçe |
|
Ayzıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kamcı (Şamanist) gelenekte “Ay Tanrıçası” > Kökeni: Türkçe |
|
Ayzıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk söylencelerinde çocukların ve kadınların koruyucu ruhu > Kökeni: Türkçe |
|
Azboy |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Heyecan > Kökeni: Türkçe |
|
Azgın |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zapt edilmesi zor, sınırı aşmış, tahrik olmuş > Kökeni: Türkçe |
|
Azlağ |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nadir, az rastlanır. > Kökeni: Türkçe |
|
Azrak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nadir, az rastlanır. > Kökeni: Türkçe |
|
Azuk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Azuka, azık > Kökeni: Türkçe |
