Arapça Farsça Çocuk Adları, Z Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler
Z Harfiyle Başlayan Arapça-Farsça Çocuk Adları, Arapça Farsça Çocuk Adları, Z Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler

Arapça Farsça Çocuk Adları, Z Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler
Z Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Zabit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Askere kumanda eden rütbeli asker. 2. Ticaret gemilerinden, geminin hareketini yöneten idareci. 3. İdare etme gücü olan. (Mecaz) Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZABİT |
(Ar.) Er. 1. Askere kumanda eden rütbeli asker. 2. Ticaret gemilerinden, geminin hareketini yöneten idareci. 3. İdare etme gücü olan. (Mecaz) |
ZADE |
(Fars.) Er. 1. Evlat, oğul. 2. Dürüst, doğru adam. |
ZAFER |
(Ar.) l. Amaca ulaşma, basan. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zafir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zafer kazanan, üstün gelen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÂFİR |
(Ar.) Er. - Zafer kazanan, üstün gelen. |
ZAĞNOS |
(Tür.) Er. - Bir tür doğan ' kuşu. |
Zahid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zühd sahibi, şüpheli şeyleri bile terkederek günahtan kaçan, Allah korkusuyla dünya nimetlerinden el çeken (kimse) muttaki. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÂHİD |
(Ar.) Er. - Zühd sahibi, şüpheli şeyleri bile terkederek günahtan kaçan, Allah korkusuyla dünya nimetlerinden el çeken (kimse) muttaki. |
Zahide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zahid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAHİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zahid). |
Zahir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlak, parlak yıldız. Allah'ın Adlerindendir. Kur'an-ı Kerim'de Hadid suresi 3. ayette geçer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAHİR |
(Ar.) Er. - Parlak, parlak yıldız. Allah'ın isimlerindendir. Kur'an-ı Kerim'de Hadid suresi 3. ayette geçer. |
Zahire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zahir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAHİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zahir). |
Zahit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dince yasak olan şeylerden sakınan > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Zahrettin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin zerresi, Dinin çekirdeği > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Zaid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Artan, artıran. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAİD |
(Ar.) Er. - Artan, artıran. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Zaide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zaid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zaid). |
Zaik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tad alan, tadıcı, tadan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAİK |
(Ar.) Er. - Tad alan, tadıcı, tadan. |
Zaika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zaik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAİKA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zaik). |
Zaim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kefil. 2. Prenses, şef. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAİM |
(Ar.) Er. 1. Kefil. 2. Prenses, şef. |
Zaime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zaim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAİME |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zaim). |
Zakir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zikreden, ,anan. Allah'ı gerektiği gibi teşbih ve tehmid eden. Kur'an'ı öğüt verici, gerçek bir zikir olarak gören. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAKİR |
(Ar.) Er. - Zikreden, ,anan. Allah'ı gerektiği gibi teşbih ve tehmid eden. Kur'an'ı öğüt verici, gerçek bir zikir olarak gören. |
Zakire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zakir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAKİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zakir). |
Zal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: iran’da eskiden kalma mitolojik bir savaşçı. aynı zamanda horoz ibiği anlamında da kullanılıyor. > Kökeni: Farsça |
Zambak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel ve iri çiçekli bir süs bitkisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAMBAK |
(Ar.) Ka. - Güzel ve iri çiçekli bir süs bitkisi. |
Zamir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İç, yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZAMİR |
(Ar.) Er. 1. İç, yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük. |
Zamire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zamir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZAMİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zamir). |
Zarafet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İncelik, güzellik, zariflik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZARAFET |
(Ar.) Ka. - İncelik, güzellik, zariflik. |
Zarif |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nazik ve hoş konuşan, ince ve hoş tavırlı olan kimse, kibar. 2. İnceliği, latifliği ile hoşa giden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZARİF |
(Ar.) Er. 1. Nazik ve hoş konuşan, ince ve hoş tavırlı olan kimse, kibar. 2. İnceliği, latifliği ile hoşa giden. |
Zarife |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zarif). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZARİFE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zarif). |
Zati |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZATİ |
(Ar.) Er. 1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili. |
Zatinur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık, nurlu kişi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZATİNUR |
(Ar.) Ka. - Aydınlık, nurlu kişi. |
Zatiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zati). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZATİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zati). |
Zayiçe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldızların belli zamandaki ye > Kökeni: Farsça |
ZAYİÇE |
(Fars.) Ka. - Yıldızların belli zamandaki yerlerini gösteren cetvel. |
Zebercet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zümrütten daha açık yeşil olan, zümrüt kadar değerli olmayan bir süs taşı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEBERCET |
(Ar.) Ka. - Zümrütten daha açık yeşil olan, zümrüt kadar değerli olmayan bir süs taşı. |
Zebih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kesilmiş veya kesilecek kurban. 2. Hz. İsmail ile Hz. Muhammed'in babası Hz. Abdullah'ın lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEBİH |
(Ar.) Er. 1. Kesilmiş veya kesilecek kurban. 2. Hz. İsmail ile Hz. Muhammed'in babası Hz. Abdullah'ın lakabı. |
Zeheb |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın. (bkz. Zer). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEHEB |
(Ar.) Er. - Altın. (bkz. Zer). |
Zehra |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok beyaz ve parlak yüzlü. Hz. Muhammed'in kızı Hz. Fatıma'nın lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEHRA |
(Ar.) Ka. - Çok beyaz ve parlak yüzlü. Hz. Muhammed'in kızı Hz. Fatıma'nın lakabı. |
Zehre |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çiçek. (bkz. Şükufe). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEHRE |
(Ar.) Ka. - Çiçek. (bkz. Şükufe). |
ZEHREVAN |
(Ar.). - Kur'an'daki sure-i Bakara ile Sure-i Al-i İmran. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zekai |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zekayla ilgili, zekaya ait. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEKAİ |
(Ar.) Er. - Zekayla ilgili, zekaya ait. |
Zekavet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zeka, zeki-lik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEKAVET |
(Ar.) Ka. - Zeka, zeki-lik. |
ZEKERİYA |
(Tür.) Er. - Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen peygamberlerden biri. |
Zeki |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zekalı çabuk anlayan ve kavrayan. 2. Zeka belirten. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEKİ |
(Ar.) Er. 1. Zekalı çabuk anlayan ve kavrayan. 2. Zeka belirten. |
Zekire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Belleği güçlü olan, unutmayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEKİRE |
(Ar.) Ka. - Belleği güçlü olan, unutmayan. |
Zekiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anlayışlı, kavrayışlı, zeka sahibi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEKİYE |
(Ar.) Ka. - Anlayışlı, kavrayışlı, zeka sahibi. |
Zelem |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tüyü ve demir ucu bulunmayan küçük bir ok çeşididir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Zeliha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Züleyha). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZELİHA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Züleyha). |
ZEMHERİR |
(Ar.) - Gündönümünden sonraki şiddetli soğuklar, kara kış. (22. Aralık'tan 31 Ocak'a kadar). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZEMİN |
(Fars.) Er. 1. Yer, yeryüzü. 2. Temel, dayanak. Konu, tema. |
ZEMİNE |
(Fars.) Ka. - (bkz. Zemin). |
ZEMZEM |
(Ar.) - Ka'be çevresindeki ünlü kuyu ve bu kuyunun müslümanlarca kutsal sayılan suyu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZENAN |
(Fars.) Ka. 1. Kadınlar. 2. (bkz. Nisa). |
ZENNİŞAN |
(f.a.i.) Ka. - Ünlü, tanınmış kadın. |
ZENNUR |
(Tür.) Ka. - (bkz. Zinnur). |
ZERAK |
(Ar.) - Mavi, gök renkli. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zerare |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saçıntı, saçılan > Kökeni: Farsça |
ZERARE |
(Fars.) - Saçıntı, saçılan şey. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zerefşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altın saçan. > Kökeni: Farsça |
ZEREFŞAN |
(Fars.) Ka. 1. Altın saçan, altın saçıcı. 2. Altın kakmalı. 3. Bir lale türü. |
ZEREN |
(Tür.) - Anlayışlı, kavrayışlı, zeki. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zergun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın renkli, altın gibi sarı. > Kökeni: Farsça |
ZERGUN |
(Fars.) Ka. - Altın renkli, altın gibi san olan. |
Zergül |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın gibi > Kökeni: Farsça |
ZERGÜL |
(Fars.) Ka. - Altın gibi. |
Zeria |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vesile, bahane, fırsat. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZERİA |
(Ar.) Ka. - Vesile, bahane, fırsat. |
Zerin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altından olan, altın gibi parlak. > Kökeni: Farsça |
ZERİN |
(Fars.) - Altından olan, altın gibi parlak olan, san olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zerişte |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altın tel, sırma. 2. Sarı. > Kökeni: Farsça |
ZERİŞTE |
(Fars.) 1. Altın tel, sırma. 2. San. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZERKA |
(Ar.). 1. Gök gözlü. 2. Gök mavisi. 3. Mavi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zernigar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altınla işlenmiş, yaldızlı > Kökeni: Farsça |
ZERNİGAR |
(Fars.) Ka. - Altınla işlenmiş, yaldızlı. |
Zernişan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kılıç, kalemtıraş gibi şeylerin üzerine kakma altınla yapılan işleme süs. > Kökeni: Farsça |
ZERNİŞAN |
(Fars.) Ka. - Kılıç gibi şeylerin üzerine kakma altınla yapılan işleme, süs. |
ZERR |
(Ar.) Er. - Karınca yumurtası. Ebu Zerr |
Zerrin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altından mamul. > Kökeni: Farsça |
ZERRİN |
(Fars.) Ka. 1. Altından mamul. 2. Altın renginde sarı. 3. Parlak. 4. Güzel kokulu bir cins çiçek. 5. Fulya. |
Zertar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altın tel, sırma. > Kökeni: Farsça |
ZERTAR |
(Fars.) Ka. 1. Altın tel, sırma. 2.Güneş ışını. |
Zerver |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın yaldızlı olan > Kökeni: Farsça |
ZERVER |
(Fars.) - Altın yaldızlı olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZEVAHİR |
(Ar.) 1. Parlak yıldızlar. 2. (bkz. Zahir). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zeval |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1.Yerinden ayrılıp, gitme. 2. Zail olma, sona erme. 3. Güneşin başucunda bulunma zamanı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEVAL |
(Ar.) Er. 1.Yerinden ayrılıp, gitme. 2. Zail olma, sona erme. 3. Güneşin başucunda bulunma zamanı. |
ZEVKAN |
(Ar.) 1. Zevk bakımından, zevkçe. 2. Zevk yoluyla. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZEVRA |
(Ar.) 1. Dicle nehri. 2. Bağdat şehri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZEVRAK |
(Ar.). 1. Kayık, sandal. 2. Mekke'de yapılan zemzem şişesi. 3. Çiçek testisi, kadehi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zevvak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeyi çok fazla tadan. 2. Bir şeyi çok fazla deneyen. 3. Bir şeyin çok fazla farkına varan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEVVAK |
(Ar.) Er. 1. Bir şeyi çok fazla tadan. 2. Bir şeyi çok fazla deneyen. 3. Bir şeyin çok fazla farkına varan. |
Zeycan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Candan, cana yakın > Kökeni: Farsça |
ZEYCAN |
(Fars.) Er. - Candan, cana yakın. |
Zeyneb |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Değerli taşlar, mücevherler. Zeyneb binti Cahş Peygamberimiz (s.a.s)' in hanımlarından. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEYNEB |
(Ar.) Ka. - Değerli taşlar, mücevherler. Zeyneb binti Cahş Peygamberimiz (s.a.s)' in hanımlarından. |
Zeyneddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin zineti, süsü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYNEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin zineti, süsü. |
ZEYNEL |
(Tür.) Er. - Zeynelabidin adından kısalmış ad. |
Zeynelabidin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İbadet edenlerin süsü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYNELABİDİN |
(Ar.) Er. İbadet edenlerin süsü. |
Zeyni |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süsle, bezekle ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYNİ |
(Ar.) Er. - Süsle, bezekle ilgili. |
Zeyniye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zeyni). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEYNİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zeyni). |
ZEYNO |
(Tür.) Ka. - Zeynep adının bozulmuş hali. |
Zeynullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın süsü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYNULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın süsü. |
Zeynur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zinnur). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYNUR |
(Ar.) Er. - (bkz. Zinnur). |
ZEYREK |
(Tür.) Er. 1. İlgi çekici. 2. Eli uz, usta. 3. Akıllı, zeki. |
Zeyyal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzun etekli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEYYAL |
(Ar.) Ka. - Uzun etekli. |
Zeyyan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süsler, pırıltılar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZEYYAN |
(Ar.) Ka. - Süsler, pırıltılar. |
Zeyyat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zeytinyağı, zeytinyağı yapan kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZEYYAT |
(Ar.) Er. - Zeytinyağı, zeytinyağı yapan kimse. |
Ziba |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Süslü, güzel > Kökeni: Farsça |
ZİBA |
(Fars.) Ka. 1. Süslü, güzel. 2. Yakışıklı. |
Zibaru |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel yüzlü. > Kökeni: Farsça |
ZİBARU |
(Fars.) Ka. - Güzel yüzlü, dilber. |
Zican |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Canlı, canayakın, candan. > Kökeni: Farsça |
ZİCAN |
(Fars.) Ka. 1. Canlı, canayakın, candan. |
Zihni |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zihinle, akılla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİHNİ |
(Ar.) Er. - Zihinle, akılla ilgili. |
Zihniye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zihni). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZİHNİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zihni). |
ZİKRA |
(Ar.) 1. Anma, hatırlama. 2. İbret, örnek. 3. Öğüt. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zikri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anma ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİKRİ |
(Ar.) Er. - Anma ile ilgili. |
Zinde |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Diri, yaşayan, canlı. 2. Diri > Kökeni: Farsça |
ZİNDE |
(Fars.) 1. Diri, yaşayan, canlı. 2. Dinç, sağlam, güçlü kuvvetli. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zinet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süs, bezek. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZİNET |
(Ar.) Ka. - Süs, bezek. |
Zinnur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu, ışıklı, aydınlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİNNUR |
(Ar.) Er. - Nurlu, ışıklı, aydınlık. |
Zinnure |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zinnur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZİNNURE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Zinnur). |
Zinnureyn |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İki nur sahibi. Hz. Osman'a Hz. Muhammed (s.a.s)'in iki kızıyla evlendiği için bu ad verilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİNNUREYN |
(Ar.) Er. - İki nur sahibi. Hz. Osman'a Hz. Muhammed (s.a.s)'in iki kızıyla evlendiği için bu ad verilmiştir. |
ZİRVE |
(Ar.) - Doruk, bir şeyin en yüksek noktası, tepesi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZİŞAN |
(Ar.) 1. Şanlı, sereni. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zivekar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vekarlı. Vakar dolu. Vakar sahibi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİVEKAR |
(Ar.) Er. - Vekarlı. Vakar dolu. Vakar sahibi. |
Ziver |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süs, bezek > Kökeni: Farsça |
ZİVER |
(Fars.) - Süs, bezek. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ZİVERBEY |
(Tür.) Er. - (bkz. Ziver). |
Ziya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık, parlaklık, nur, ışık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİYA |
(Ar.) Er. - Aydınlık, parlaklık, nur, ışık. |
ZİYAD |
(Tür.) Er. - Fazlalık, çokluk. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. Ziyat. |
Ziyaeddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin ışığı, aydınlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZİYAEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin ışığı, aydınlığı. |
ZİYNET |
(Tür.) Ka. - (bkz. Zinet). |
Ziyneti |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süsle, bezekle ilgili > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZİYNETİ |
(Ar.) Ka. - Süsle, bezekle ilgili |
ZOBU |
(Tür.) Er. 1. İri yarı, kadın, kaba. 2. Delikanlı. 3. Zor, sıkıntılı. 4. Eski vezir konaklarındaki hizmetlilere verilen ad. |
ZORAL |
(Tür.) Er. - Zor al. |
ZORLU |
(Tür.) Er. 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı.4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken. |
Zuhal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneşe uzaklık bakımından altıncı durumda olan gezegen, satürn. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZUHAL |
(Ar.) Ka. - Güneşe uzaklık bakımından altıncı durumda olan gezegen, satürn. |
ZUHUR |
(Ar.) Görünme, meydana çıkma, baş gösterme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Zuhuri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Orta oyununda komik rolünü yapan kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZUHURİ |
(Ar.) Er. - Orta oyununda komik rolünü yapan kimse. |
Zübeyde |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Öz, asıl, cevher. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜBEYDE |
(Ar.) Ka. - Öz, asıl, cevher. |
Zübeyir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zübeyr). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜBEYİR |
(Ar.) Er. - (bkz. Zübeyr). |
Zübeyr |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazılı, küçük şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜBEYR |
(Ar.) Er. - Yazılı, küçük şey. |
Zühal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dokuz gezegenden altıncısı (Satürn) > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Zühdi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Zühdiye). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜHDİ |
(Ar.) Er. - (bkz. Zühdiye). |
Zühdiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜHDİYE |
(Ar.) Ka. - Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Züheyr |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1.Küçük çiçek, çiçekcik. 2. Banet Suad kasidesinin sahibi olan Ka'b'ın kendisi gibi şair olan babası. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜHEYR |
(Ar.) Er. 1.Küçük çiçek, çiçekcik. 2. Banet Suad kasidesinin sahibi olan Ka'b'ın kendisi gibi şair olan babası. |
Zühre |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çoban yıldızı, venüs. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜHRE |
(Ar.) Ka. - Çoban yıldızı, venüs. |
Zülal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hafif, saf ve tatlı su. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜLAL |
(Ar.) Ka. 1. Hafif, saf ve tatlı su. |
Züleyha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Yusuf un hanımı, güzelliğiyle ünlenmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜLEYHA |
(Ar.) Ka. - Hz. Yusuf un hanımı, güzelliğiyle ünlenmiştir. |
Zülfi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. (bkz. Zülfıkar). 2. Kılıcın kabzasına iliştirilen süs. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜLFİ |
(Ar.) Er. 1. (bkz. Zülfıkar). 2. Kılıcın kabzasına iliştirilen süs. |
ZÜLFİBAR |
(Fars.) Ka. - Dağılmış, saçılmış saç. |
Zülfibar/zülfübar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dağılmış, saçılmış saç.> Kökeni: Farsça |
Zülfikar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hz. Peygamberin Hz. Ali'ye hediye ettiği çatal ağızlı kılıç. 2. İki parçalı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜLFiKÂR |
(Ar.) Er. 1. Hz. Peygamberin Hz. Ali'ye hediye ettiği çatal ağızlı kılıç. 2. İki parçalı. |
Zülfiyar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevgilinin zülüfleri, saçları. > Kökeni: Farsça |
ZÜLFİYAR |
(Fars.) Ka. - Sevgilinin zülüflü saçı. |
Zülfiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saçları çok güzel olan > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Zülfizar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağlayan, inleyen saç > Kökeni: Farsça |
ZÜLFİZAR |
(Fars.) Ka. - Ağlayan, inleyen saç. |
Zülfü |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zülfikârla ilgili > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Zülfükar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Ali'nin ünlü çatal ağızlı kılıcı > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Zülkarneyn |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜLKARNEYN |
(Ar.) Er. 1. İki boynuzlu anlamında. 2. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender. |
Zümer |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zümreler, gruplar. 2. Kur'an-ı Kerim'in 39. süresi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ZÜMER |
(Ar.) Er. 1. Zümreler, gruplar. 2. Kur'an-ı Kerim'in 39. süresi. |
Zümra |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzel, iyi ahlaklı. 2. Cesur, yiğit, yürekli. 3. Zeki, bilgili kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜMRA |
(Ar.) Ka. 1. Güzel, iyi ahlaklı. 2. Cesur, yiğit, yürekli. 3. Zeki, bilgili kadın. |
Zümrüt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlak yeşil renkli kıymetli taş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜMRÜT |
(Ar.) Ka. - Parlak yeşil renkli kıymetli taş. |
Zürare |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saçıntı, saçılan şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ZÜRARE |
(Ar.) Ka. - Saçıntı, saçılan şey. |