SAAD

(Ar.) Er. - Mutluluk, kutluluk.

Saadeddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin uğurlu ve kutlu kişisi. Türk dil kuralı açısından "d/l" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAADEDDİN

(Ar.) Er. - Dinin uğurlu ve kutlu kişisi. - Türk dil kuralı açısından "d/l" olarak kullanılır.

Saadet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutluluk, kutluluk, bahtiyarlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAADET

(Ar.) Ka. - Mutluluk, kutluluk, bahtiyarlık.

Saba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gündoğusundan esen hafif rüzgar. Türk müziğinin en eski makamlarından. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABA

(Ar.) Er. - Gündoğusundan esen hafif rüzgar. Türk müziğinin en eski makamlarından.

SABAH

(Ar.) - Gündüzün ilk saatleri, günün başlangıcı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sabahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin güzelliği. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinin güzelliği. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Sabahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzellik, letafet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABÂHAT

(Ar.) Ka. - Güzellik, letafet.

Sabahattin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzellik > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sabahnur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabah ışığı, aydınlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABAHNUR

(Ar.) Ka. - Sabah ışığı, aydınlığı.

SABBAR

(Ar.). 1. Çok sabırlı. 2. Atlas çiçeği. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sabi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yedinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİ

(Ar.) Er.-Yedinci.

Sabia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabi).

Sabih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, şirin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİH

(Ar.) Er. - Güzel, şirin.

Sabiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, latif, şirin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİHA

(Ar.) Ka. - Güzel, latif, şirin.

Sabihat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gemiler. 2. Yıldızlar. 3 İmanlıların ruhları. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİHAT

(Ar.) Ka. 1. Gemiler. 2. Yıldızlar. 3 İmanlıların ruhları.

Sabir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sabreden, tahammül eden, Katlanan sabırlı. 2. Acele etmeyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİR

(Ar.) Er. 1. Sabreden, tahammül eden, Katlanan sabırlı. 2. Acele etmeyen.

Sabire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabır). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂBİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabır).

Sabit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Değişmeyen, kımıldamayan. 2. Kanıtlanmış, anlaşılmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİT

(Ar.) Er. 1. Değişmeyen, kımıldamayan. 2. Kanıtlanmış, anlaşılmış.

Sabite

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareket etmeyen yıldız, gezegen olmayan yıldız. 2. Matematik formülünde değeri değişmeyen miktar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİTE

(Ar.) Ka. 1. Hareket etmeyen yıldız, gezegen olmayan yıldız. 2. Matematik formülünde değeri değişmeyen miktar.

Sabiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük kız çocuğu, küçük kız. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİYE

(Ar.) Ka. - Küçük kız çocuğu, küçük kız.

Sabri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabırla ilgili, sabra ilişkin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABRİ

(Ar.) Er. - Sabırla ilgili, sabra ilişkin.

Sabrinnisa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kadınların sabırlısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABRİNNİSA

(Ar.) Ka. - Kadınların sabırlısı.

Sabriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABRİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabri).

Sacid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Secde eden, alnını yere koyan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SACİD

(Ar.) Er. - Secde eden, alnını yere koyan.

Sacide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sacid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SACİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sacid).

Sacit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Secdeye varan, ibadet eden > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAÇI

(Tür.) Ka. - Düğün armağanı. Gelinin başına saçılan şeker, arpa, para gibi şeyler.

Sa'D

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutlu, uğurlu. İyilik, kuvvetlilik. Ashab Adlerinden, Sa'd b. Ebi Vakkas. Aşere-i Mübeşşere (Cennetle müjdelenmiş olanlar) dandır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SA'D

(Ar.) Er. - Kutlu, uğurlu. İyilik, kuvvetlilik. Ashab isimlerinden, Sa'd b. Ebi Vakkas. Aşere-i Mübeşşere (Cennetle müjdelenmiş olanlar) dandır.

Sada

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ses, yankı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADA

(Ar.) Ka. - Ses, yankı.

SADAK

(Tür.) Er. 1. Ok koymaya yarayan meşin torba. 2. Sabah yeli.

SADAKAT

(Ar.) Dostluk, içten bağlılık, doğruluk, vefalılık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sadberk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüz yapraklı, katmerli > Kökeni: Farsça

SADBERK

(Fars.) Ka. 1. Yüz yapraklı, katmerli. 2. Katmerli bir gül türü.

Sadeddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saadeddin). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADEDDİN

(Ar.) Er. - (bkz. Saadeddin).

SADEDİL

(a.f.i.) Ka. 1. Temiz yürekli. 2. Saf, bön.

SADEGÜL

(a.f.i.) Ka. - Bir gül kadar sade, temiz ve güzel.

SÂDERU

(a.f.i.) Er. - Genç delikanlı.

Sadettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutluluk, saadete erme, mübarek olma > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADEYN

(Ar.). 1. "İki uğurlular". 2. Venüs (Zühre) ile Jüpiter (Müşteri) gezegenleri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sadık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru gerçek hakiki, yalan olmayan, sahte olmayan. Sadakatli, samimi, bağlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂDIK

(Ar.) Er. - Doğru gerçek hakiki, yalan olmayan, sahte olmayan. Sadakatli, samimi, bağlı.

Sadıka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadık). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂDIKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadık).

Sadır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hayrette kalan, şaşıran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂDIR

(Ar.) Er. - Hayrette kalan, şaşıran.

Sadıray

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadır). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADIRAY

(Ar.) Er. - (bkz. Sadır).

Sadi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlulukla, uğurla ilgili, uğurlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADİ

(Ar.) Er. - Mutlulukla, uğurla ilgili, uğurlu.

Sadis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altıncı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADİS

(Ar.) Er. - Altıncı.

Sadiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadi).

Sadreddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin önderi, başı, ileri kişisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADREDDİN

(Ar.) Er. - Dinin önderi, başı, ileri kişisi.

Sadri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Anneye nisbetle çocuk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADRİ

(Ar.) Er. 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Anneye nisbetle çocuk.

Sadriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADRİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadri).

Sadullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tanrının kullu, talihli kıldığı kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADULLAH

(Ar.) Er. - Tanrının kullu, talihli kıldığı kimse.

Sadun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mübarek, kutlu, uğurlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADUN

(Ar.) Er. - Mübarek, kutlu, uğurlu.

Safa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. 2. Eğlence. 3. Saflık, berraklık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFA

(Ar.) Er. 1. Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. 2. Eğlence. 3. Saflık, berraklık.

SAFBESTE

(a.f.i.) Er. - Saf bağlanmış, sıra sıra dizilmiş.

Safder

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşman saflarını yaran, yiğit. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFDER

(Ar.) Er. - Düşman saflarını yaran, yiğit.

Safer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Hicri takvimde ikinci ay, sefer. 2. Temiz yürekli, dürüst kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFER

(Ar.) Er. l. Hicri takvimde ikinci ay, sefer. 2. Temiz yürekli, dürüst kimse.

Safevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Safı adındaki kimsenin soyundan olan, Fars hükümdarı Şah İsmail'in soyu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFEVİ

(Ar.) Er. - Safı adındaki kimsenin soyundan olan, Fars hükümdarı Şah İsmail'in soyu.

Saffet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFFET

(Ar.) Er. - Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet).

Safi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Katışıksız, katıksız, halis, temiz. 2. Yalnız, sadece, sırf. 3. Kesintilerden sonra kalan kısım, net. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİ

(Ar) Er. 1. Katışıksız, katıksız, halis, temiz. 2. Yalnız, sadece, sırf. 3. Kesintilerden sonra kalan kısım, net.

SAFİGÜL

(a.f.i.) Ka. - Gül gibi, katıksız, saf, duru, temiz.

Safih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gökyüzü. 2. Yassı ve düz halde bulunan şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİH

(Ar.) Er. 1. Gökyüzü. 2. Yassı ve düz halde bulunan şey.

Safiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yassı düz ve geniş yüz, levha. Levha halinde bulunan maden, saç. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİHA

(Ar.) Ka. - Yassı düz ve geniş yüz, levha. Levha halinde bulunan maden, saç.

Safinaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok nazlı, çok nazlanan. > Kökeni: Farsça

SAFİNAZ

(Fars.) Ka. - Çok nazlı, çok naz eden.

Safinur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİNUR

(Ar.) Ka. - Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.

SAFİR

(İbr.) - Mavi renkli, değerli bir süs taşı, göktaşı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Safire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnce güzel ses. 2. Islık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİRE

(Ar.) Ka. 1. İnce güzel ses. 2. Islık.

Safiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Katışıksız, katıksız, halis, temiz. Saflık, halislik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Safiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Şafi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİYE

(Ar.) Ka. - Katışıksız, katıksız, halis, temiz. Saflık, halislik.

SAFİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Şafi).

Safiyet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, masumluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİYET

(Ar.) Ka. - Saflık, temizlik, masumluk.

Safiyullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temiz yürekli. 2. Hz. Âdem'in lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİYULLAH

(Ar.) Er. 1. Temiz yürekli. 2. Hz. Âdem'in lakabı.

Safiyüddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dini temiz, dini pak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİYÜDDİN

(Ar.) Er. - Dini temiz, dini pak.

Safvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, paklık, arılık, halislik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFVET

(Ar.) Er. - Saflık, temizlik, paklık, arılık, halislik.

Safvetullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Muhammed (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFVETULLAH

(Ar.) Er. - Hz. Muhammed (s.a.s)'in isimlerinden.

SAFZEN

(a.f.i.) Er. - (bkz, Safder).

SAĞAN

(Tür.) Er. - Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.

SAĞANALP

(Tür.) Er. - (bkz. Sağan).

SAĞBİLGE

(Tür.) Er. - Hekim, doktor.

SAĞCAN

(Tür.) Er. - Sağlıklı kimse.

SAĞINÇ

(Tür.) Er. - Emel, istek, amaç, düşünce.

SAĞIT

(Tür.) Er. - Silah.

SAĞLAM

(Tür.) Er. 1. Hasta veya sakat olmayan. Kolayca hasara uğramayan, bozulmayan, dayanıklı. 2. Doğru, gerçek, sahih. 3. Güvenilir, emin. 4. Mutlaka, muhakkak, herhalde.

SAĞLAMER

(Tür.) Er. - (bkz. Sağlam).

SAĞMAN

(Tür.) Er. - Sağlıklı kim¬se. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kim¬se.

SAĞUN

(Tür.) Er. - Saygın, kutsal.

Sahabe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sahipler, sahip çıkanlar, tutanlar. 2. Asr-ı saadet döneminde yaşamış ve Hz. Muhammed'i görmüş mü'min kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHABE

(Ar.) Er. 1. Sahipler, sahip çıkanlar, tutanlar. 2. Asr-ı saadet döneminde yaşamış ve Hz. Muhammed'i görmüş mü'min kimse.

Sahabet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sahip çıkma. Koruma, arka olma, yardım etme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHABET

(Ar.) Ka. - Sahip çıkma. Koruma, arka olma, yardım etme.

Sahaf

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahatlık veren, eğlendiren, güldüren. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahara

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöl,Ayrıca Tunus’ta bir çölün adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahavet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: El açıklığı, cömertlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHAVET

(Ar.) Er. - El açıklığı, cömertlik.

Sahba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Al, kızıl. 2. Şarap, kırmızı şarap. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHBA

(Ar.) Ka. 1. Al, kızıl. 2. Şarap, kırmızı şarap.

Sahiba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyi elde etmiş olan > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sahip. Koruyan, gözeten. 2. Bir iş yapmış olan. 3. Herhangi bir niteliği olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİBE

(Ar.) Ka. 1. Sahip. Koruyan, gözeten. 2. Bir iş yapmış olan. 3. Herhangi bir niteliği olan.

SAHİBKIRAN

(f.a.i.) Er. 1. Her zaman basan, üstünlük kazanan hükümdar. 2. Ünlü bir çeşit lale.

Sahil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Deniz, nehir, göl kıyısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİL

(Ar.) Ka. - Deniz, nehir, göl kıyısı.

Sahir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gece uyumayan, uykusuz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHİR

(Ar.) Er. - Gece uyumayan, uykusuz.

Sahire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİRE

(Ar.) Ka. 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel.

Sahra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kır, ova, çöl. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHRA

(Ar.) Ka. - Kır, ova, çöl.

Sahranur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöldeki kutsal ışık > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kaya. Kütle. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHRE

(Ar.) Er. - Kaya. Kütle.

Sahretullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beytü'l-Makdis'de Beni İsrail peygamberlerinin ibadet ettikleri meşhur kaya. Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semaya buradan çıkmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHRETULLAH

(Ar.) Er. - Beytü'l-Makdis'de Beni İsrail peygamberlerinin ibadet ettikleri meşhur kaya. Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semaya buradan çıkmıştır.

Sahur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gece uyanıklığı, uykusuzluk. 2. Ay ağılı, hale. Dünya'nın Ay'a düşen, Ay tutulmasını meydana getiren gölgesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHUR

(Ar.) Er. 1. Gece uyanıklığı, uykusuzluk. 2. Ay ağılı, hale. Dünya'nın Ay'a düşen, Ay tutulmasını meydana getiren gölgesi.

Saib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hedefe doğru ulaşan. İsabetli olan, doğru olan, hata etmeyen. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİB

(Ar.) Er. - Hedefe doğru ulaşan. İsabetli olan, doğru olan, hata etmeyen. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Said

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mübarek, kutlu, uğurlu. Mübarek, mesut. Sevap kazanmış, Allah katında makbul tutulmuş. Sahabe Adlerinden > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİD

(Ar.) Er. - Mübarek, kutlu, uğurlu. Mübarek, mesut. Sevap kazanmış, Allah katında makbul tutulmuş. Sahabe isimlerinden

Saide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Said). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Said).

Saik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevk eden, götüren. Süren sürücü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİK

(Ar.) Er. - Sevk eden, götüren. Süren sürücü.

Saika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Saika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İstekli, hevesli, şevkli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Saik).

SAİKA

(Ar.) Ka. - İstekli, hevesli, şevkli.

Saim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oruç tutan kimse, oruçlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂİM

(Ar.) Er. - Oruç tutan kimse, oruçlu.

Saime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Saim).

Sair

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seyreden, hareket eden, yürüyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİR

(Ar.) Er. - Seyreden, hareket eden, yürüyen.

Saire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sair). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sair).

Sait

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutlu, cennetlik > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sakıb

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Delen, delik açan. 2. Çok parlak. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂKIB

(Ar.) Er. 1. Delen, delik açan. 2. Çok parlak. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Sakıba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAKIBA

(Ar.) Ka. 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan.

Saki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Su veren, su dağıtan. Kadehle içki sunan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAKİ

(Ar.) Er. - Su veren, su dağıtan. Kadehle içki sunan.

Sakin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareketsiz olan, oynamayan. 2. Uslu kendi halinde yavaş. 3. Bir yerde yerleşen, oturan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAKİN

(Ar.) Er. 1. Hareketsiz olan, oynamayan. 2. Uslu kendi halinde yavaş. 3. Bir yerde yerleşen, oturan.

Sakine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareketsiz, kımıltısız, durgun. Sessiz. 2. Heyecanı veya kızgınlığı olmayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAKİNE

(Ar.) Ka. 1. Hareketsiz, kımıltısız, durgun. Sessiz. 2. Heyecanı veya kızgınlığı olmayan.

SAKMAN

(Tür.) Er. 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz sakin kimse.

SALABET

(Ar.) 1. Peklik, katılık, sağlamlık. 2. Manevi kuvvet, dayanma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Salah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALAH

(Ar.) Er. 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık.

Salâh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Selametle anlamını taşır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Salahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmakladır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinine bağlı kimse. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmakladır.

Salar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş, kumandan, başbuğ, ön > Kökeni: Farsça

SALAR

(Fars.) Er. - Baş, kumandan, başbuğ, önder.

Salat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALÂT

(Ar.) Er. - Namaz.

SALCAN

(Tür.) Er. - (bkz. Salar).

SALDAM

(Tür.) Er. - Ciddilik, ağırbaşlılık.

SALIK

(Tür.) Er. - Haber, bilgi. Haberci.

SALIKBEY

(Tür.) Er. - (bkz. Salık).

Salih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yarar, yakışır, elverişli, uygun. Salahiyeti bulunan, yetkili. 2. Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi, muttaki. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALİH

(Ar.) Er. 1. Yarar, yakışır, elverişli, uygun. Salahiyeti bulunan, yetkili. 2. Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi, muttaki.

Saliha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi (kadın). (bkz. Salih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂLİHA

(Ar.) Ka. - Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi (kadın). - (bkz. Salih).

Salim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hasta veya sakat olmayan, sağlam. 2. Ayıpsız, kusursuz, noksansız. 3. Korkusuz, endişesiz, emin. 4. Aruzda cüzlerinden hiçbiri zihafa uğramayan vezin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALİM

(Ar.) 1. Hasta veya sakat olmayan, sağlam. 2. Ayıpsız, kusursuz, noksansız. 3. Korkusuz, endişesiz, emin. 4. Aruzda cüzlerinden hiçbiri zihafa uğramayan vezin.

Salime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Salim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SALİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Salim).

Salise

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üçüncü. 2. Saniyenin altmışta biri. 3. Binbaşılık derecesinde mülki rütbe. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SALİSE

(Ar.) Ka. 1. Üçüncü. 2. Saniyenin altmışta biri. 3. Binbaşılık derecesinde mülki rütbe.

SALKIM

(Tür.) Ka. - Üzüm gibi birçoğu bir sap üzerinde bir arada bulunan yemiş. Üzerinde kısa saplı dallar bulunan çiçek. Akasya.

SALMAN

(Tür.) Er. - Başıboş, serbest, özgür.

SALTAR

(Tür.) 1. Tek, yalnız. 2. Yalnız başına giden. 3. Temiz, saf. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SALTI

(Tür.) Er. - Gezgin, yolculuk eden.

SALTIK

(Tür.) Er. 1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür.

SALTUK

(Tür.) Er. - Erzurum ve yöresinde Selçuklular devrinde Saltuklular beyliğini kuran Türk beyi Emir Saltuk (1072).

SALTUKALP

(Tür.) Er. -(bkz. Saltık).

SALUR

(Tür.) Er. 1. Kılıç. 2. Oğuzların Üçok boyuna bağlı bir Türk kabilesi.

Salvecar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çevgan, cirit oynanılan eğri sopa. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALVECÂR

(Ar.) Er. - Çevgan, cirit oynanılan eğri sopa.

Samahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik, (bkz. Semahat). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMAHAT

(Ar.) Ka. - Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik, (bkz. Semahat).

SAMAN

(Fars.) Er. 1. Zenginlik. Rahat, dinç. 2. Düzen.

Samani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saman rengi, açık sarı. > Kökeni: Farsça

Samed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ezeli, ebedi ve yüce olan ve hiç kimseye veya şeye ihtiyacı olmayan, mutlak malik olan yüce Allah. Allah'ın Adlerindendir. "abd" takısı almadan kullanılmaz. Abdüssamed. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMED

(Ar.) Er. - Ezeli, ebedi ve yüce olan ve hiç kimseye veya şeye ihtiyacı olmayan, mutlak malik olan yüce Allah. - Allah'ın isimlerindendir. "abd" takısı almadan kullanılmaz. Abdüssamed.

Samet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sonsuz, ebedi > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İşiten, duyan dinleyen. Dinleyici. 2. Yüksek, yüce. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİ

(Ar.) Er. 1. İşiten, duyan dinleyen. Dinleyici. 2. Yüksek, yüce.

Samia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşitme duygusu, hissi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂMİA

(Ar.) Ka. - İşitme duygusu, hissi.

Samih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömert, eli açık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİH

(Ar.) Er. - Cömert, eli açık.

Samiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samih). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİHA

(Ar.) Er. - (bkz. Samih).

Samim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyin merkezi, içi, asli kısmı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİM

(Ar.) Er. - Bir şeyin merkezi, içi, asli kısmı.

Samime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Samim).

Samin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sekizinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİN

(Ar.) Er. - Sekizinci.

Samir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samire). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİR

(Ar.) Er. - (bkz. Samire).

Samire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Meyveli, meyva veren. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİRE

(Ar.) Ka. - Meyveli, meyva veren.

Samiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, yüce. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİYE

(Ar.) Ka. - Yüksek, yüce.

Samiyenur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu büyük, yüce > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Samyeli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneyden esen sıcak rüzgar > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANAÇ

(Tür.) - Dağarcık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SÂNAHÂT

(Ar.) - Çok düşünmeden fikre doğan, akla gelen şeyler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANAK

(Tür.) Er. 1. Kısa zaman, az süre. 2. Fikirsiz, düşüncesiz.

SANAL

(Tür.) Adın duyulsun, ün kazan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANALP

(Tür.) Er. - (bkz. Sanal).

SANAT

(Ar.) - Sanat, ustalık, hüner, marifet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANAY

(Tür.) - Ay san. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANBAY

(Tür.) Er. - Ünlü kimse.

SANBERK

(Tür.) Er. - Gücüyle tanınmış, ün yapmış.

SANCAKTAR

(Tür.) Er. - Sancak taşıyan kimse. Sancak taşıma görevlisi.

SANCAR

(Tür.) Er. 1. Kısa kama. 2. Saplar, batırır, yener. 3. Selçuklu sultanlarından birisinin adı.

Sanem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Put. 2. Çok güzel kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANEM

(Ar.) 1. Put. 2. Çok güzel kadın. - İsim olarak kullanılmaz.

SANER

(Tür.) Er. - Ünlü, tanınmış kimse.

Sanevber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çam fıstığı. Çam fıstığı kozalağı. 2. Sevgilinin boyu-posu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANEVBER

(Ar.) Ka. 1. Çam fıstığı. Çam fıstığı kozalağı. 2. Sevgilinin boyu-posu.

Sanevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂNEVİ

(Ar.) Er. - İkinci.

Sani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İkinci. 2. Yapan, işleyen, meydana getiren. 3. Yaratan. Allah'ın Adlerinden. Saniullah veya Abdüssani şeklinde Ad olur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SANİ

(Ar.) Er. 1. İkinci. 2. Yapan, işleyen, meydana getiren. 3. Yaratan. Allah'ın isimlerinden. Saniullah veya Abdüssani şeklinde isim olur.

Sania

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düzme, uydurma iş, tuzak, hile. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİA

(Ar.) Ka. - Düzme, uydurma iş, tuzak, hile.

Sanih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SANİH

(Ar.) Er. - Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan.

Saniha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sanih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sanih).

Saniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir dakikanın veya derecenin altmışta biri. 2. İkinci derecede mülki rütbe. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİYE

(Ar.) Ka. 1. Bir dakikanın veya derecenin altmışta biri. 2. İkinci derecede mülki rütbe.

SANNUR

(Tür.) Ka. - Nurlu, ışıklı, güzel.

SANVER

(Tür.) Er. - (bkz. Sanal).

SARA

(İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis, katkısız, temiz.

Saraç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Koşum, eğer takımlarıyla benzeri şeyler yapan veya satan kimse. Meşin üzerine süsleme yapan kimse. 2. Sirac kelimesinin değişikliğe uğramış şekli. Kandil. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARAÇ

(Ar.) Er. 1. Koşum, eğer takımlarıyla benzeri şeyler yapan veya satan kimse. Meşin üzerine süsleme yapan kimse. 2. Sirac kelimesinin değişikliğe uğramış şekli. Kandil.

SARAHAT

(Ar.) - Açıklık, ibarede açıklık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Saramet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğitlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARÂMET

(Ar.) Er. - Yiğitlik.

Sarban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Deve sürücüsü. > Kökeni: Farsça

SÂRBAN

(Fars.) Er. - Deve sürücüsü. Deveci.

Sarçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Serçe > Kökeni: Farsça

SARÇE

(Fars.) Ka. - Serçe.

SARDUÇ

(Tür.) Er. - Bülbül.

SARGAN

(Tür.) Er. 1. Çorak yerlerde biten bir ot. 2. Bir tür balık.

SARGIN

(Tür.) 1. Candan, içten, yürekten. 2. Çekici cazibeli. 3. Kapa¬lı, puslu hava. 4. İstekli, hevesli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SARGINAL

(Tür.) Er. - (bkz. Sargın).

SARGUT

(Tür.) Er. - İhsan, bağış, ödül.

SARIALP

(Tür.) Er. - Sarışın yiğit. Ruhi Sarıalp', Türk atlet ve yönetici.

SARICABAY

(Tür.) Er. - (bkz. Sarıalp).

SARIÇİÇEK

(Tür.) Ka. 1. Sarı renkli çiçek. 2. Artvin ve çevresinde oynanan bir tür halk oyunu.

Sarif

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sarfeden, harcayan. Değiştiren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂRİF

(Ar.) Er. - Sarfeden, harcayan. Değiştiren.

Sarife

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -(bkz. Sarif). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARİFE

(Ar.) Ka. -(bkz. Sarif).

Sarih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARİH

(Ar.) Er. 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at).

Sariha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sarih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sarih).

Sarim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Keskin, kesici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARİM

(Ar.) Er. - Keskin, kesici.

Sarime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sarim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂRİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Sarim).

Sariye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A) > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARKAN

(Tür.) Er. - Kovan.

SARMAŞIK

(Tür.) Ka. - Koyu yeşil renkli, değişik biçimli yapraklan olan tırmanıcı bir bitki.

SARP

(Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.

SARPER

(Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.

SARPHAN

(Tür.) Er. - (bkz. Sarper).

SARPKAN

(Tür.) Er. - Sert, güçlü soydan gelen.

Sarra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevindirici, sevinçli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARRA

(Ar.) Ka. - Sevindirici, sevinçli.

SARTIK

(Tür.) Er. - Azad olunmuş, salıverilmiş, özgür.

SARU

(Tür.) Er. - Sarı benizli, tenli insan.

SARUBATU

(Tür.) Er. - Osman Beyin kardeşi.

SARUCA

(Tür.) Er. - (bkz. Sarıca).

SARUHAN

(Tür.) Er. - Harizm'den gelip Anadolu'ya yerleşen Saruhanoğulları beyliğinin kurucusu.

SARVAN

(Tür.) Er. - Deve süren, deveci.

SATI

(Tür.) Ka. 1. Satma, satış. Alışveriş. 2. Düğün armağanı.

SATIBEY

(Tür.) Er. - (bkz. Satı).

SATIGÜL

(Tür.) Ka. - (bkz. Satı).

SATIKBUĞRA

(Tür.) Er. - (bkz. Satılmış, Buğra).

SATILMIŞ

(Tür.) Er. - Uzun ömürlü olması için doğumundan önce ermişlere adanan çocuk, satı.

SATUK

(Tür.) Er. - (bkz. Satılmış).

Satvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ezici kuvvet, zorluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SATVET

(Ar.) Er. - Ezici kuvvet, zorluluk.

SAV

(Tür.) 1. Söz, haber, dedikodu. İleri sürülerek savunulan düşünce. 2. Sağlam. 3. Şöhret, ün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAVAŞ

(Tür.) Er. - İki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, cenk, muharebe, harb. Doğuş, kavga. Mücadele uğraş.

SAVAŞER

(Tür.) Er. - Savaşan asker, insan, savaşçı.

SAVAT

(Tür.) Er. - Gümüş üstüne yapılan çizgiler, süsler.

SAVER

(Tür.) Er. - Sağlam, zinde, güçlü erkek.

SAVGAT

(Tür.) Er. - Hediye, armağan, bahşiş, ihsan.

Savlet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şiddetli saldırı, hücum. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAVLET

(Ar.) Er. - Şiddetli saldırı, hücum.

Savni

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Koruma, gözetme ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAVNİ

(Ar.) Er. - Koruma, gözetme ile ilgili.

SAVTEKİN

(Tür.) Er. - (bkz. Sav).

SAVTUNA

(Tür.) Er. - Sözünde duran kimse.

SAVTUR

(Tür.) Er. - Sağlıklı kal, hoşça kal.

SAYAR

(Tür.) - Saygılı, hürmet eden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Saye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gölge. 2. Sahip > Kökeni: Farsça

SAYE

(Fars.) 1. Gölge. 2. Sahip çıkma, koruma, siyanet. Yardım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sayeban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sayvan, gölgelik. > Kökeni: Farsça

SÂYEBÂN

(Fars.) Ka. 1. Sayvan, gölgelik. Büyük çadır. 2. Koruyan.

Sayedar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gölgeli, gölgesi > Kökeni: Farsça

SÂYEDÂR

(Fars.) Er. 1. Gölgeli, gölgesi olan, gölge eden. 2. Koruyan, sahip çıkan.

Sayezar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gölgelik > Kökeni: Farsça

SÂYEZÂR

(Fars.) Ka. - Gölgelik.

Sayfi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaza ait, yazla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAYFİ

(Ar.) Er. - Yaza ait, yazla ilgili.

Sayfiyye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazlık, yazlık ev. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAYFİYYE

(Ar.) Ka. - Yazlık, yazlık ev.

SAYGI

(Tür.) - İnsanlara karşı dikkatli, ölçülü, özenli davranmaya neden olan sevgi duygusu değer yargısı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYGIN

(Tür.) - Saygı gören, sayılan, hatırlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYGUR

(Tür.) Er. - (bkz. Saygın).

SAYGÜL

(Tür.) Ka. 1. (bkz. Saygın). 2. Nadir, eşsiz gül, sayılı gül.

SAYHAN

(Tür.) Er. - Adaletli yönetici, hükümdarların adili, ölçülüsü.

SAYIL

(Tür.) - Saygı gör, sözün dinlensin, değerin artsın. Değerli, saygıdeğer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYILGAN

(Tür.) Er. - Kendini saydıran, saygın kimse.

SAYINBERK

(Tür.) Er. - Kendisine saygı gösterilen insan.

SAYINER

(Tür.) Er. - Değerli, saygı duyulan kimse.

SAYKAL

(Tür.) Er. - Düz, düzgün, pürüzsüz. Gösterişli.

SAYKUT

(Tür.) Er. - Uğurlu, kutlu, saygıdeğer kimse.

SAYMAN

(Tür.) Er. - Hesap işleriyle uğraşan kimse.

SAYRAÇ

(Tür.) - Öten, cıvıldayan, şakıyan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYRAK

(Tür.) - (bkz. Sayraç). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sayyad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avcı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAYYAD

(Ar.) Er. - Avcı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

SAZAK

(Tür.) Er. 1. Kuvvetli ve soğuk esen yel. Soğuk yelle birlikte yoğun hafif kar. 2. Bataklık, sazlık. 3.Küçük pınar, kaynak.

SAZAN

(Tür.) Er. - Göllerde ve sazlık yerlerde yaşayan bir tatlısu balığı.

Sazkar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Uygun, münasip. > Kökeni: Farsça

SÂZKÂR

(Fars.) Er. 1. Uygun, münasip. 2. Türk müziğinde birleşik bir makam. 3. Saz çalan sanatkar.

Seba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yedi. İslam öncesi Sami ve Arap kavimleri yedi sayısının kutsal bir nitelik taşıdığına inanırlardı, "yedi" sayısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBA

(Ar.) Ka. - Yedi. İslam öncesi Sami ve Arap kavimleri yedi sayısının kutsal bir nitelik taşıdığına inanırlardı, "yedi" sayısı.

Sebahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabahat). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBAHAT

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabahat).

Sebat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabit). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBAT

(Ar.) Er. - (bkz. Sabit).

Sebatı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sebatlık, sözünde kararında durma. Sebatlı, sözünde duran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBATI

(Ar.) Er. - Sebatlık, sözünde kararında durma. Sebatlı, sözünde duran.

Sebih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüzme, yüzüş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBİH

(Ar.) Er. - Yüzme, yüzüş.

SEBİL

(Ar.) 1. Yol, büyük cadde. 2. Su dağıtılan yer. Hayır için parasız dağıtılan su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sebla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzun, kirpikli göz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBLA

(Ar.) Ka. - Uzun, kirpikli göz.

Sebre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ölçülü, deneyimli. Sahabeden bu ismi taşıyanlar olmuştur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBRE

(Ar.) Er. - Ölçülü, deneyimli. Sahabeden bu ismi taşıyanlar olmuştur.

Sebuçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük kap. > Kökeni: Farsça

SEBUÇE

(Fars.) Ka. - Küçük kap. Küçük testi.

SEBÜK

(Tür.) Er. 1. Hafif, yeğni. Çabuk hızlı. Ağırbaşlı olmayan. 2. Sevgili, aziz.

SEBÜKALP

(Tür.) Er. - Hızlı, atak, yiğit.

SEBÜKTEKİN

(Tür.) Er. - (bkz. Sebük).

Secahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -Yumuşak huyluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SECAHAT

(Ar.) Er. -Yumuşak huyluluk.

SECÂVEND

(Fars.) Er. - Kur'an-ı Kerim'i manasına uygun olarak okumak için konulan durak işaretleri.

SECCAC

(Ar.). - Çağlayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Seciye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaratılış, huy, karakter tabiat. İyi huy. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SECİYE

(Ar.) Er. - Yaratılış, huy, karakter tabiat. İyi huy.

SEÇGÜL

(Tür.) Ka. - Seçilmiş gül.

SEÇİL

(Tür.) Ka. - Benzerleri arasından seçil, beğenil, üstün ol, sevgi ve saygı gör.

SEÇKİN

(Tür.) Er. - Seçilmiş, ayrılmış benzerlerinden üstün olduğu için ayrılmış, mümtaz, güzide.

SEÇKİNER

(Tür.) Er. - (bkz. Seçkin).

Seda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ses. Yankı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDA

(Ar.) Ka. - Ses. Yankı.

Sedacet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sadelik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDACET

(Ar.) Ka. - Sadelik.

Sedad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğruluk, hak. Doğru ve haklı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEDAD

(Ar.) Er. - Doğruluk, hak. Doğru ve haklı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Sedat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğruluk, haklılık > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sedef

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDEF

(Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya.

SEDEN

(Tür.) Ka. - Uyanık, tetikte, gözü açık olan.

Sedid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru hak. (bkz. Sedad). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEDİD

(Ar.) Er. - Doğru hak. (bkz. Sedad).

Sefa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFA

(Ar.) Er. 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.

Sefer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir yerden bir yere gitme, yolculuk, seyahat. 2. Savaş hazırlığı. Savaşa gitme. Harp, savaş. 3. Gemilerin kalktıkları limana tekrar dönünceye kadar yaptıkları fiil. 4. Istılahta Şer'i bakımdan üç gün üç gecelik (veya onsekiz saatlik) yola gitmek için kişinin oturduğu yerden ayrılması. 5. Defa, kere. 6. Arabî ayların ikincisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFER

(Ar.) Er. 1. Bir yerden bir yere gitme, yolculuk, seyahat. 2. Savaş hazırlığı. Savaşa gitme. Harp, savaş. 3. Gemilerin kalktıkları limana tekrar dönünceye kadar yaptıkları fiil. 4. Istılahta

Seffah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel söz söyleyen, hatip. Cömert, eli açık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFFAH

(Ar.) Er. - Güzel söz söyleyen, hatip. Cömert, eli açık.

Sefine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vapur, gemi. 2. Uzayın güney yarımı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEFİNE

(Ar.) Ka. 1. Vapur, gemi. 2. Uzayın güney yarımı.

Sefir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: El içi. Yabancı diplomat > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFİR

(Ar.) Er. - El içi. Yabancı diplomat

Segban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seymen, yeniçeri ocağı. > Kökeni: Farsça

SEGBAN

(Fars.) Er. 1. Seymen, yeniçeri ocağına bağlı asker. 2. Osmanlı saraylarında av köpeklerine bakan bakıcı.

Seha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sehavet, kerem, cömertlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHÂ

(Ar.) Er. - Sehavet, kerem, cömertlik.

SEHÂB

(Ar.) 1. Bulut. 2. Karanlık. 3. Bulut gibi uçan böcekler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sehabe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tek bulut. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHÂBE

(Ar.) Ka. - Tek bulut.

Sehavet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömertlik, (bkz. Sahavet). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHAVET

(Ar.) Er. - Cömertlik, (bkz. Sahavet).

Seher

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabahın gün doğmadan önceki zamanı, tan ağartısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHER

(Ar.) Ka. - Sabahın gün doğmadan önceki zamanı, tan ağartısı.

Sehhar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuvvetle kendine çeken, büyüleyici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHHAR

(Ar.) Er. - Kuvvetle kendine çeken, büyüleyici.

Sehhare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok güzel, büyüleyici kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHHARE

(Ar.) Ka. - Çok güzel, büyüleyici kadın.

Sehl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kolay, sade. Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHL

(Ar.) Er. - Kolay, sade. Sahabe isimlerindendir.

Sehle

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yumuşak. 2. Kolay. 3. Taze, körpe. Habeşistan'a hicret eden kadın sahabelerden. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHLE

(Ar.) Ka. - 1. Yumuşak. 2. Kolay. 3. Taze, körpe. Habeşistan'a hicret eden kadın sahabelerden.

Sehran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Geceleri uyanık duran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHRAN

(Ar.) Er. - Geceleri uyanık duran.

Sekime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dayanıklılık, dayanma, karşı koyma. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEKİME

(Ar.) Ka. - Dayanıklılık, dayanma, karşı koyma.

Sekine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sakin olma, sükunet. Huzur, gönül rahatlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEKİNE

(Ar.) Ka. - Sakin olma, sükunet. Huzur, gönül rahatlığı.

Selahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinine bağlı kimse. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Selahattin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Selam

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnsanların birbirleriyle karşılaştıklarında kullandıkları yakınlık dostluk, saygı ifade eden söz, yaptıkları işaret veya hareket. 2. Emniyet, huzur, selamet, esenlik, sağlık, sağlamlık. 3.Selam Yüce Allah'ın Adlerinden, Fani olmama, ze-valsizlik, her çeşit arıza ve hadiseden salim olmak. Her türlü tehlikeden koruyup selamete çıkaran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAM

(Ar.) Er. 1. İnsanların birbirleriyle karşılaştıklarında kullandıkları yakınlık dostluk, saygı ifade eden söz, yaptıkları işaret veya hareket. 2. Emniyet, huzur, selamet, esenlik, sağlık, sağlamlık. 3.Selam

Selame

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Selam). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELAME

(Ar.) Ka. - (bkz. Selam).

Selameddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin kurtuluşu. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMEDDİN

(Ar.) Er. - Dinin kurtuluşu. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

SELAMET

(Ar.) Esenlik. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. Kurtulma, kurtuluş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMİ

(Ar.) Er. - İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.

Selamullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın selamı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın selamı.

Selatin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sultanlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELATİN

(Ar.) Er. - Sultanlar.

SELCAN

(Tür.) - Coşkun, taşkın yaratılışlı kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELÇUK

(Tür.) Er. 1. Güzel konuşma yeteneği olan. 2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğu'da imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.

SELDA

(Tür.) Ka. - Sel, taşkın su.

SELDAĞ

(Tür.) Ka. - Dağları aşan sel, coşku.

SELDANUR

(Tür.) Ka. - Nur seli.

SELEN

(Tür.) - Sel gibi coşkun, taşkın kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Seli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yavaş akan su. > Kökeni: Farsça

SELİKA

(Ar.) - Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş erkek çocuğu, ilker. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİL

(Ar.) Er. - Yeni doğmuş erkek çocuğu, ilker.

Selile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş ilk kız çocuğu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELİLE

(Ar.) Ka. - Yeni doğmuş ilk kız çocuğu.

Selim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kusuru, noksanı olmayan, sağlam, doğru. 2. Tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş. 3. Temiz, samimi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİM

(Ar.) Er. 1. Kusuru, noksanı olmayan, sağlam, doğru. 2. Tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş. 3. Temiz, samimi.

Selime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Selim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Selim).

SELİN

(Tür.) Ka. 1. Gür akan su. 2. Orta Asya'da yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bitki.

Selis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kolay yumuşak. 2. Bağlı, boyun eğmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİS

(Ar.) Er. 1. Kolay yumuşak. 2. Bağlı, boyun eğmiş.

SELLEM

(Ar.) - "Selamete erdirsin" manasıyla dualarda geçen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selma

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş (kadın). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELMA

(Ar.) Ka. 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş (kadın).

Selman

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış içinde bulunma, huzur, erinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMAN

(Ar.) Er. - Barış içinde bulunma, huzur, erinç.

Selmani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Niyaz kabul eden derviş. İran İsfahan'ından olup, Rasulullah'la birlikte İslami mücadelede üzerine düşeni fazlasıyla yapmış büyük mücahid ve sahabi. Selman-ı Farisi'ye nispetle bu ad kullanılmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMANİ

(Ar.) Er. - Niyaz kabul eden derviş. İran İsfahan'ından olup, Rasulullah'la birlikte İslami mücadelede üzerine düşeni fazlasıyla yapmış büyük mücahid ve sahabi. Selman-ı Farisi'ye nispetle bu ad kullanılmıştır.

Selmi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barışla ilgili, barışçıl. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMİ

(Ar.) Er. - Barışla ilgili, barışçıl.

Selmin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELMİN

(Ar.) Ka. - Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.

SELNUR

(Tür.) Ka. - Nur seli, ışık seli.

SELSAL

(Ar.) - Tatlı, lezzetli, hafif su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELSEBİL

(Ar.) 1. Tatlı ve hafif su. 2. Cennette bir çeşmenin adı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELVA

(Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman

Selvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönül rahatı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELVET

(Ar.) Ka. - Gönül rahatı.

Sem´an

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşiterek. Dinleyerek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEM´AN

(Ar.) Er. - İşiterek. Dinleyerek.

Sema

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek. 4. Mevlevilikte musiki eşliğinde icra edilen dönme hareketi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMA

(Ar.) Ka. 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek. 4. Mevlevilikte musiki eşliğinde icra edilen dönme hareketi.

SEMAHAT

(Ar.) - Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Semaî

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Semaya, göğe havaya ait. 2. Gökten düşmüş. Allah tarafından olan, ilahi. 3. İşitme esasına dayalı olarak öğrenilen, (bkz. Semavi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMAÎ

(Ar.) Er. 1. Semaya, göğe havaya ait. 2. Gökten düşmüş. Allah tarafından olan, ilahi. 3. - İşitme esasına dayalı olarak öğrenilen, (bkz. Semavi).

SEMÂN

(Fars.) Er. 1. Gökyüzü. 2. Güneş ayının 27. günü. 3. Bıldırcın.

Semane

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Seman) > Kökeni: Farsça

SEMÂNE

(Fars.) Ka. - (bkz. Seman).

Semaniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sekiz. (bkz. Seman). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMANİYE

(Ar.) Ka. - Sekiz. (bkz. Seman).

Semanur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu gökyüzü > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Semavat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gökler. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMÂVÂT

(Ar.) Ka. - Gökler.

Semavi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Semaya mensup, sema ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMAVİ

(Ar.) Er. - Semaya mensup, sema ile ilgili.

SEMÂZEN

(a.f.i.) Er. - Sema yapan, törenle dönen mevlevi.

SEMEN

(Fars.) Ka. - Yasemin.

Semenber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: göğsü yasemin gibi beyaz olan
(fars.) ka. - göğsü yasemin gibi beyaz olan. > Kökeni: Farsça

SEMENBER

(Fars.) Ka. - Göğsü yasemin gibi beyaz olan.

Semenbu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yasemin kokulu > Kökeni: Farsça

SEMENBU

(Fars.) Ka. - Yasemin kokulu.

Sementen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yasemin renkli > Kökeni: Farsça

SEMENTEN

(Fars.) Ka. - Yasemin renkli.

Semerat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yemişler, meyveler. Faydalar, verimler. 2. Neticeler. 3. Devlete ait mülklerden alınan vergiler. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMERAT

(Ar.) Ka. 1. Yemişler, meyveler. Faydalar, verimler. 2. Neticeler. 3. Devlete ait mülklerden alınan vergiler.

Semere

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semerat). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMERE

(Ar.) Er. - (bkz. Semerat).

Semi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşiten, işitme kuvveti olan. Allah'ın Adlerinden, (bkz. Abdüssemi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİ

(Ar.) Er. - İşiten, işitme kuvveti olan. Allah'ın isimlerinden, (bkz. Abdüssemi).

Semih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eli açık, cömert. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİH

(Ar.) Er. - Eli açık, cömert.

Semiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Semih).

Semin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pahalı, kıymetli. Çok değerli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİN

(Ar.) Er. - Pahalı, kıymetli. Çok değerli.

Semina

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem in 2. kızının adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Semine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Semin).

Semir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİR

(Ar.) Er. 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.

SEMİRAMİS

(İbr.) Ka. - Doğu mitolojisinde adı geçen, dünyanın 7 harikasından biri olan Babil'in asma bahçelerini kurduran Asur kraliçesi.

Semire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Semir).

Semiullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Abdüssemi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİULLAH

(Ar.) Er. - (bkz. Abdüssemi).

Semra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esmer. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMRA

(Ar.) Ka. - Esmer.

Semure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çoğalan, zengin olan, meyve veren verimli. Ashabın kullandığı isimlerden. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMURE

(Ar.) Ka. - Çoğalan, zengin olan, meyve veren verimli. Ashabın kullandığı isimlerden.

SENA

(Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Senabil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başaklar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENABİL

(Ar.) Ka. - Başaklar.

SENAHAN

(a.f.i.) Öven, metheden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Senan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, parlak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENAN

(Ar.) Ka. - Işıklı, parlak.

SENÂVER

(a.f.i.) Ka. - Öven, metheden.

SENAY

(Tür.) Ka. - Sen aysın, ay gibi güzelsin.

Senem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Put, (bkz. Sanem). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENEM

(Ar.) - Put. İsim olarak kullanılmaz, (bkz. Sanem).

Senevat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seneler, yıllar, sinin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENEVÂT

(Ar.) Ka. - Seneler, yıllar, sinin.

Senevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seneye mensup, sene ile ilgili, bir yıllık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SENEVİ

(Ar.) Er. - Seneye mensup, sene ile ilgili, bir yıllık.

SENGÜL

(Tür.) Ka. - Sen gülsün, gül gibi güzelsin.

Senih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Süs, bezek. 2. İnci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SENİH

(Ar.) Er. 1. Süs, bezek. 2. İnci.

Seniha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnciler, süs, bezek. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENİHA

(Ar.) Ka. - İnciler, süs, bezek.

Seniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, yüce, ali, bülend. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENİYE

(Ar.) Ka. - Yüksek, yüce, ali, bülend.

Sepid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beyaz, ak, beyza > Kökeni: Farsça

SEPİD

(Fars.) Er. - Beyaz, ak, beyza.

Sepide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tan vakti > Kökeni: Farsça

SEPİDE

(Fars.) Ka. - Tan vakti.

SERA

(Fars.) Ka. - Saray. Büyük konak. Köşk.

Serab

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöllük arazide hayal görmek. > Kökeni: Farsça

SERAB

(Fars.) Ka. - Çöllük arazide, ışık kırılması sonucu görülen aldatıcı gerçek olmayan hayal, ılgım, salgım. - Türk dili açısından "b/p" olarak kullanılır.

Seraçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saraycık, küçük saray. > Kökeni: Farsça

SERÂÇE

(Fars.) Ka. - Saraycık, küçük saray, konak.

SERALP

(Tür.) Er. - Baş yiğit.

Seran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, parlak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SERAN

(Ar.) Ka. - Işıklı, parlak.

Seraser

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Baştan başa, büsbütün. > Kökeni: Farsça

SERÂSER

(Fars.) Er. 1. Baştan başa, büsbütün. 2. Altın veya gümüş telle dokunmuş kıymetli bir çeşit kumaş.

Seray

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay gibi güzellerin başı. > Kökeni: Farsça

SERAY

(Fars.) Ka. 1. Ay gibi güzellerin başı. 2. Büyük konak. Saray.

Seraya

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşman üzerine gönderilen küçük süvari müfrezeleri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERAYA

(Ar.) Er. - Düşman üzerine gönderilen küçük süvari müfrezeleri.

Serazat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Serbest, özgür. Raha > Kökeni: Farsça

SERAZAT

(Fars.) Er. - Serbest, özgür. Rahat, dertsiz.

Serbülend

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başta gelen, yüce, üstün. > Kökeni: Farsça

SERBÜLEND

(Fars.) Er. - Başta gelen, yüce üstün. - Türk müziğinde eski bir makam, zamanımızda örneği yoktur.

Serbülent

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş savaşçı > Kökeni: Farsça

SERCAN

(Tür.) Er. - Sevgili, sevilen, başcan.

Serçin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seçen ve seçkin > Kökeni: Farsça

SERDAR

(Fars.) Er. - Başkumandan, başbuğ. Sefer zamanında padişah yerine ordunun başında sefere giden veziri azamlara verilen unvan, serdar-ı ekrem.

SERDENGEÇTİ

(Tür.) Er. - Fedai, akıncı, yiğit.

Serdil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş, gönül > Kökeni: Farsça

SERDİL

(Fars.) Ka. - Baş, gönül.

SERDİNÇ

(f.t.i.) Er. - Başı dinç, sakin, rahat, huzurlu.

SEREN

(Tür.) Er. 1. Uzun, kalın ve silindir şekilli çam kerestesi. Yelkenlilerde ana direğe dik şekilde tutturulan ve yelken germeye yarayan ağaç. Seren yapılan köknar kerestesi. 2. Orun, makam.

SERENGÜL

(Tür.) Ka. - (bkz. Serendil). - Baş gül. Güllerin birincisi.

SERGEN

(Tür.) Er. 1. Laf. 2. Vitrin. 3. Tepelerdeki düzlük yer. 4. Yorgun, perişan.

SERHAD

(f.a.i.) Er. - Hudut, sınır, sınırbaşı; iki devlet arasındaki sınır boyu. - Türk dil kuralına göre "d/t" getirilerek de kullanılır.

Serhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurt, canavar. 2. Baş okuyucu, şarkıcı başı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERHAN

(Ar.) Er. 1. Kurt, canavar. 2. Baş okuyucu, şarkıcı başı.

Serhenk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çavuş. 2. Türk > Kökeni: Farsça

SERHENK

(Fars.) Er. 1. Çavuş. 2. Türk müziğinde çok eski birleşik makam.

Serhun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Asil kan, soylu kan > Kökeni: Farsça

SERHUN

(Fars.) Er. - Asil kan, soylu kan.

Seri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çabuk, hızlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERİ

(Ar.) Er. - Çabuk, hızlı.

SERİM

(Tür.). 1. Serme işi. 2. Sabırlı. 3. Genellikle öykülerde başlangıç bölümüne verilen ad. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SERİMER

(Tür.) Er. - Sabırlı kimse.

Seriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Peygamber (s.a.s)'in bulunmadığı küçük askeri birliklere verilen ad. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SERİYE

(Ar.) Ka. - Hz. Peygamber (s.a.s)'in bulunmadığı küçük askeri birliklere verilen ad.

SERKAN

(f.t.i.) Er. - Soylu kan, başkan.

SERKIZ

(f.t.i.) Ka. - Baş kız, kızların, güzellerin başı.

Serkut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlu, talihli, kutlu insan > Kökeni: Farsça

SERKUT

(Fars.) Er. - Mutlu, talihli, kutlu insan.

Serma

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soğuk kış > Kökeni: Farsça

SERMA

(Fars.) Ka. - Soğuk kış.

Sermed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ebedilik, ebediyet, sonsuzluk. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERMED

(Ar.) Er. - Ebedilik, ebediyet, sonsuzluk. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Sermelek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Meleklerin başı, melek kadar güzel. > Kökeni: Farsça

SERMELEK

(Fars.) Ka. - Meleklerin başı, melek kadar güzel ve iyi.

SERMİN

(Tür.) Ka. - Nermin, Şermin gibi adlara benzetilerek yapılmıştır.

Sernaz