Arapça Farsça İsimler, S Harfiyle Başlayan Arapça Farsça Çocuk Adları

Arapça Farsça İsimler, S Harfiyle Başlayan Arapça Farsça Çocuk Adları

S Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, Arapça Farsça İsimler, S Harfiyle Başlayan Arapça Farsça Çocuk Adları

TÜRKÇE ADLAR

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

ARAPÇA ADLAR

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

SAAD

(Ar.) Er. - Mutluluk, kutluluk.

Saadeddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin uğurlu ve kutlu kişisi. Türk dil kuralı açısından "d/l" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAADEDDİN

(Ar.) Er. - Dinin uğurlu ve kutlu kişisi. - Türk dil kuralı açısından "d/l" olarak kullanılır.

Saadet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutluluk, kutluluk, bahtiyarlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAADET

(Ar.) Ka. - Mutluluk, kutluluk, bahtiyarlık.

Saba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gündoğusundan esen hafif rüzgar. Türk müziğinin en eski makamlarından. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABA

(Ar.) Er. - Gündoğusundan esen hafif rüzgar. Türk müziğinin en eski makamlarından.

SABAH

(Ar.) - Gündüzün ilk saatleri, günün başlangıcı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sabahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin güzelliği. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinin güzelliği. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Sabahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzellik, letafet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABÂHAT

(Ar.) Ka. - Güzellik, letafet.

Sabahattin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzellik > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sabahnur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabah ışığı, aydınlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABAHNUR

(Ar.) Ka. - Sabah ışığı, aydınlığı.

SABBAR

(Ar.). 1. Çok sabırlı. 2. Atlas çiçeği. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sabi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yedinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİ

(Ar.) Er.-Yedinci.

Sabia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabi).

Sabih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, şirin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİH

(Ar.) Er. - Güzel, şirin.

Sabiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, latif, şirin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİHA

(Ar.) Ka. - Güzel, latif, şirin.

Sabihat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gemiler. 2. Yıldızlar. 3 İmanlıların ruhları. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİHAT

(Ar.) Ka. 1. Gemiler. 2. Yıldızlar. 3 İmanlıların ruhları.

Sabir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sabreden, tahammül eden, Katlanan sabırlı. 2. Acele etmeyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİR

(Ar.) Er. 1. Sabreden, tahammül eden, Katlanan sabırlı. 2. Acele etmeyen.

Sabire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabır). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂBİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabır).

Sabit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Değişmeyen, kımıldamayan. 2. Kanıtlanmış, anlaşılmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABİT

(Ar.) Er. 1. Değişmeyen, kımıldamayan. 2. Kanıtlanmış, anlaşılmış.

Sabite

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareket etmeyen yıldız, gezegen olmayan yıldız. 2. Matematik formülünde değeri değişmeyen miktar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİTE

(Ar.) Ka. 1. Hareket etmeyen yıldız, gezegen olmayan yıldız. 2. Matematik formülünde değeri değişmeyen miktar.

Sabiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük kız çocuğu, küçük kız. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABİYE

(Ar.) Ka. - Küçük kız çocuğu, küçük kız.

Sabri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabırla ilgili, sabra ilişkin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SABRİ

(Ar.) Er. - Sabırla ilgili, sabra ilişkin.

Sabrinnisa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kadınların sabırlısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABRİNNİSA

(Ar.) Ka. - Kadınların sabırlısı.

Sabriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SABRİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabri).

Sacid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Secde eden, alnını yere koyan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SACİD

(Ar.) Er. - Secde eden, alnını yere koyan.

Sacide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sacid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SACİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sacid).

Sacit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Secdeye varan, ibadet eden > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAÇI

(Tür.) Ka. - Düğün armağanı. Gelinin başına saçılan şeker, arpa, para gibi şeyler.

Sa'D

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutlu, uğurlu. İyilik, kuvvetlilik. Ashab Adlerinden, Sa'd b. Ebi Vakkas. Aşere-i Mübeşşere (Cennetle müjdelenmiş olanlar) dandır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SA'D

(Ar.) Er. - Kutlu, uğurlu. İyilik, kuvvetlilik. Ashab isimlerinden, Sa'd b. Ebi Vakkas. Aşere-i Mübeşşere (Cennetle müjdelenmiş olanlar) dandır.

Sada

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ses, yankı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADA

(Ar.) Ka. - Ses, yankı.

SADAK

(Tür.) Er. 1. Ok koymaya yarayan meşin torba. 2. Sabah yeli.

SADAKAT

(Ar.) Dostluk, içten bağlılık, doğruluk, vefalılık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sadberk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüz yapraklı, katmerli > Kökeni: Farsça

SADBERK

(Fars.) Ka. 1. Yüz yapraklı, katmerli. 2. Katmerli bir gül türü.

Sadeddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saadeddin). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADEDDİN

(Ar.) Er. - (bkz. Saadeddin).

SADEDİL

(a.f.i.) Ka. 1. Temiz yürekli. 2. Saf, bön.

SADEGÜL

(a.f.i.) Ka. - Bir gül kadar sade, temiz ve güzel.

SÂDERU

(a.f.i.) Er. - Genç delikanlı.

Sadettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutluluk, saadete erme, mübarek olma > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADEYN

(Ar.). 1. "İki uğurlular". 2. Venüs (Zühre) ile Jüpiter (Müşteri) gezegenleri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sadık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru gerçek hakiki, yalan olmayan, sahte olmayan. Sadakatli, samimi, bağlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂDIK

(Ar.) Er. - Doğru gerçek hakiki, yalan olmayan, sahte olmayan. Sadakatli, samimi, bağlı.

Sadıka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadık). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂDIKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadık).

Sadır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hayrette kalan, şaşıran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂDIR

(Ar.) Er. - Hayrette kalan, şaşıran.

Sadıray

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadır). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADIRAY

(Ar.) Er. - (bkz. Sadır).

Sadi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlulukla, uğurla ilgili, uğurlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADİ

(Ar.) Er. - Mutlulukla, uğurla ilgili, uğurlu.

Sadis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altıncı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADİS

(Ar.) Er. - Altıncı.

Sadiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadi).

Sadreddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin önderi, başı, ileri kişisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADREDDİN

(Ar.) Er. - Dinin önderi, başı, ileri kişisi.

Sadri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Anneye nisbetle çocuk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADRİ

(Ar.) Er. 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Anneye nisbetle çocuk.

Sadriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sadri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SADRİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sadri).

Sadullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tanrının kullu, talihli kıldığı kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADULLAH

(Ar.) Er. - Tanrının kullu, talihli kıldığı kimse.

Sadun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mübarek, kutlu, uğurlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SADUN

(Ar.) Er. - Mübarek, kutlu, uğurlu.

Safa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. 2. Eğlence. 3. Saflık, berraklık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFA

(Ar.) Er. 1. Üzüntü ve kederden uzak olma, endişesizlik, rahat huzur, iç ferahlığı. 2. Eğlence. 3. Saflık, berraklık.

SAFBESTE

(a.f.i.) Er. - Saf bağlanmış, sıra sıra dizilmiş.

Safder

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşman saflarını yaran, yiğit. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFDER

(Ar.) Er. - Düşman saflarını yaran, yiğit.

Safer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Hicri takvimde ikinci ay, sefer. 2. Temiz yürekli, dürüst kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFER

(Ar.) Er. l. Hicri takvimde ikinci ay, sefer. 2. Temiz yürekli, dürüst kimse.

Safevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Safı adındaki kimsenin soyundan olan, Fars hükümdarı Şah İsmail'in soyu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFEVİ

(Ar.) Er. - Safı adındaki kimsenin soyundan olan, Fars hükümdarı Şah İsmail'in soyu.

Saffet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFFET

(Ar.) Er. - Saflık, temizlik, arılık, (bkz. Safvet).

Safi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Katışıksız, katıksız, halis, temiz. 2. Yalnız, sadece, sırf. 3. Kesintilerden sonra kalan kısım, net. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİ

(Ar) Er. 1. Katışıksız, katıksız, halis, temiz. 2. Yalnız, sadece, sırf. 3. Kesintilerden sonra kalan kısım, net.

SAFİGÜL

(a.f.i.) Ka. - Gül gibi, katıksız, saf, duru, temiz.

Safih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gökyüzü. 2. Yassı ve düz halde bulunan şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİH

(Ar.) Er. 1. Gökyüzü. 2. Yassı ve düz halde bulunan şey.

Safiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yassı düz ve geniş yüz, levha. Levha halinde bulunan maden, saç. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİHA

(Ar.) Ka. - Yassı düz ve geniş yüz, levha. Levha halinde bulunan maden, saç.

Safinaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok nazlı, çok nazlanan. > Kökeni: Farsça

SAFİNAZ

(Fars.) Ka. - Çok nazlı, çok naz eden.

Safinur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİNUR

(Ar.) Ka. - Çok nurlu, çok aydınlık, temiz kimse.

SAFİR

(İbr.) - Mavi renkli, değerli bir süs taşı, göktaşı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Safire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnce güzel ses. 2. Islık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİRE

(Ar.) Ka. 1. İnce güzel ses. 2. Islık.

Safiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Katışıksız, katıksız, halis, temiz. Saflık, halislik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Safiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Şafi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİYE

(Ar.) Ka. - Katışıksız, katıksız, halis, temiz. Saflık, halislik.

SAFİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Şafi).

Safiyet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, masumluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAFİYET

(Ar.) Ka. - Saflık, temizlik, masumluk.

Safiyullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temiz yürekli. 2. Hz. Âdem'in lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİYULLAH

(Ar.) Er. 1. Temiz yürekli. 2. Hz. Âdem'in lakabı.

Safiyüddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dini temiz, dini pak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFİYÜDDİN

(Ar.) Er. - Dini temiz, dini pak.

Safvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saflık, temizlik, paklık, arılık, halislik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFVET

(Ar.) Er. - Saflık, temizlik, paklık, arılık, halislik.

Safvetullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Muhammed (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAFVETULLAH

(Ar.) Er. - Hz. Muhammed (s.a.s)'in isimlerinden.

SAFZEN

(a.f.i.) Er. - (bkz, Safder).

SAĞAN

(Tür.) Er. - Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.

SAĞANALP

(Tür.) Er. - (bkz. Sağan).

SAĞBİLGE

(Tür.) Er. - Hekim, doktor.

SAĞCAN

(Tür.) Er. - Sağlıklı kimse.

SAĞINÇ

(Tür.) Er. - Emel, istek, amaç, düşünce.

SAĞIT

(Tür.) Er. - Silah.

SAĞLAM

(Tür.) Er. 1. Hasta veya sakat olmayan. Kolayca hasara uğramayan, bozulmayan, dayanıklı. 2. Doğru, gerçek, sahih. 3. Güvenilir, emin. 4. Mutlaka, muhakkak, herhalde.

SAĞLAMER

(Tür.) Er. - (bkz. Sağlam).

SAĞMAN

(Tür.) Er. - Sağlıklı kim¬se. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kim¬se.

SAĞUN

(Tür.) Er. - Saygın, kutsal.

Sahabe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sahipler, sahip çıkanlar, tutanlar. 2. Asr-ı saadet döneminde yaşamış ve Hz. Muhammed'i görmüş mü'min kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHABE

(Ar.) Er. 1. Sahipler, sahip çıkanlar, tutanlar. 2. Asr-ı saadet döneminde yaşamış ve Hz. Muhammed'i görmüş mü'min kimse.

Sahabet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sahip çıkma. Koruma, arka olma, yardım etme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHABET

(Ar.) Ka. - Sahip çıkma. Koruma, arka olma, yardım etme.

Sahaf

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahatlık veren, eğlendiren, güldüren. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahara

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöl,Ayrıca Tunus’ta bir çölün adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahavet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: El açıklığı, cömertlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHAVET

(Ar.) Er. - El açıklığı, cömertlik.

Sahba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Al, kızıl. 2. Şarap, kırmızı şarap. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHBA

(Ar.) Ka. 1. Al, kızıl. 2. Şarap, kırmızı şarap.

Sahiba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyi elde etmiş olan > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sahip. Koruyan, gözeten. 2. Bir iş yapmış olan. 3. Herhangi bir niteliği olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİBE

(Ar.) Ka. 1. Sahip. Koruyan, gözeten. 2. Bir iş yapmış olan. 3. Herhangi bir niteliği olan.

SAHİBKIRAN

(f.a.i.) Er. 1. Her zaman basan, üstünlük kazanan hükümdar. 2. Ünlü bir çeşit lale.

Sahil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Deniz, nehir, göl kıyısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİL

(Ar.) Ka. - Deniz, nehir, göl kıyısı.

Sahir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gece uyumayan, uykusuz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHİR

(Ar.) Er. - Gece uyumayan, uykusuz.

Sahire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHİRE

(Ar.) Ka. 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel.

Sahra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kır, ova, çöl. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAHRA

(Ar.) Ka. - Kır, ova, çöl.

Sahranur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöldeki kutsal ışık > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sahre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kaya. Kütle. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHRE

(Ar.) Er. - Kaya. Kütle.

Sahretullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beytü'l-Makdis'de Beni İsrail peygamberlerinin ibadet ettikleri meşhur kaya. Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semaya buradan çıkmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHRETULLAH

(Ar.) Er. - Beytü'l-Makdis'de Beni İsrail peygamberlerinin ibadet ettikleri meşhur kaya. Hz. Peygamber (s.a.s) Miraç gecesinde semaya buradan çıkmıştır.

Sahur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gece uyanıklığı, uykusuzluk. 2. Ay ağılı, hale. Dünya'nın Ay'a düşen, Ay tutulmasını meydana getiren gölgesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAHUR

(Ar.) Er. 1. Gece uyanıklığı, uykusuzluk. 2. Ay ağılı, hale. Dünya'nın Ay'a düşen, Ay tutulmasını meydana getiren gölgesi.

Saib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hedefe doğru ulaşan. İsabetli olan, doğru olan, hata etmeyen. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİB

(Ar.) Er. - Hedefe doğru ulaşan. İsabetli olan, doğru olan, hata etmeyen. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Said

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mübarek, kutlu, uğurlu. Mübarek, mesut. Sevap kazanmış, Allah katında makbul tutulmuş. Sahabe Adlerinden > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİD

(Ar.) Er. - Mübarek, kutlu, uğurlu. Mübarek, mesut. Sevap kazanmış, Allah katında makbul tutulmuş. Sahabe isimlerinden

Saide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Said). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Said).

Saik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevk eden, götüren. Süren sürücü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİK

(Ar.) Er. - Sevk eden, götüren. Süren sürücü.

Saika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Saika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İstekli, hevesli, şevkli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Saik).

SAİKA

(Ar.) Ka. - İstekli, hevesli, şevkli.

Saim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oruç tutan kimse, oruçlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂİM

(Ar.) Er. - Oruç tutan kimse, oruçlu.

Saime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Saim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Saim).

Sair

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seyreden, hareket eden, yürüyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAİR

(Ar.) Er. - Seyreden, hareket eden, yürüyen.

Saire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sair). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sair).

Sait

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutlu, cennetlik > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sakıb

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Delen, delik açan. 2. Çok parlak. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂKIB

(Ar.) Er. 1. Delen, delik açan. 2. Çok parlak. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Sakıba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAKIBA

(Ar.) Ka. 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan.

Saki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Su veren, su dağıtan. Kadehle içki sunan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAKİ

(Ar.) Er. - Su veren, su dağıtan. Kadehle içki sunan.

Sakin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareketsiz olan, oynamayan. 2. Uslu kendi halinde yavaş. 3. Bir yerde yerleşen, oturan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAKİN

(Ar.) Er. 1. Hareketsiz olan, oynamayan. 2. Uslu kendi halinde yavaş. 3. Bir yerde yerleşen, oturan.

Sakine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hareketsiz, kımıltısız, durgun. Sessiz. 2. Heyecanı veya kızgınlığı olmayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAKİNE

(Ar.) Ka. 1. Hareketsiz, kımıltısız, durgun. Sessiz. 2. Heyecanı veya kızgınlığı olmayan.

SAKMAN

(Tür.) Er. 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz sakin kimse.

SALABET

(Ar.) 1. Peklik, katılık, sağlamlık. 2. Manevi kuvvet, dayanma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Salah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALAH

(Ar.) Er. 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık.

Salâh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Selametle anlamını taşır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Salahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmakladır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinine bağlı kimse. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmakladır.

Salar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş, kumandan, başbuğ, ön > Kökeni: Farsça

SALAR

(Fars.) Er. - Baş, kumandan, başbuğ, önder.

Salat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALÂT

(Ar.) Er. - Namaz.

SALCAN

(Tür.) Er. - (bkz. Salar).

SALDAM

(Tür.) Er. - Ciddilik, ağırbaşlılık.

SALIK

(Tür.) Er. - Haber, bilgi. Haberci.

SALIKBEY

(Tür.) Er. - (bkz. Salık).

Salih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yarar, yakışır, elverişli, uygun. Salahiyeti bulunan, yetkili. 2. Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi, muttaki. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALİH

(Ar.) Er. 1. Yarar, yakışır, elverişli, uygun. Salahiyeti bulunan, yetkili. 2. Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi, muttaki.

Saliha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi (kadın). (bkz. Salih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂLİHA

(Ar.) Ka. - Dinin emir ve yasaklarına uyan, iyi ahlak sahibi (kadın). - (bkz. Salih).

Salim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hasta veya sakat olmayan, sağlam. 2. Ayıpsız, kusursuz, noksansız. 3. Korkusuz, endişesiz, emin. 4. Aruzda cüzlerinden hiçbiri zihafa uğramayan vezin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALİM

(Ar.) 1. Hasta veya sakat olmayan, sağlam. 2. Ayıpsız, kusursuz, noksansız. 3. Korkusuz, endişesiz, emin. 4. Aruzda cüzlerinden hiçbiri zihafa uğramayan vezin.

Salime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Salim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SALİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Salim).

Salise

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üçüncü. 2. Saniyenin altmışta biri. 3. Binbaşılık derecesinde mülki rütbe. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SALİSE

(Ar.) Ka. 1. Üçüncü. 2. Saniyenin altmışta biri. 3. Binbaşılık derecesinde mülki rütbe.

SALKIM

(Tür.) Ka. - Üzüm gibi birçoğu bir sap üzerinde bir arada bulunan yemiş. Üzerinde kısa saplı dallar bulunan çiçek. Akasya.

SALMAN

(Tür.) Er. - Başıboş, serbest, özgür.

SALTAR

(Tür.) 1. Tek, yalnız. 2. Yalnız başına giden. 3. Temiz, saf. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SALTI

(Tür.) Er. - Gezgin, yolculuk eden.

SALTIK

(Tür.) Er. 1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür.

SALTUK

(Tür.) Er. - Erzurum ve yöresinde Selçuklular devrinde Saltuklular beyliğini kuran Türk beyi Emir Saltuk (1072).

SALTUKALP

(Tür.) Er. -(bkz. Saltık).

SALUR

(Tür.) Er. 1. Kılıç. 2. Oğuzların Üçok boyuna bağlı bir Türk kabilesi.

Salvecar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çevgan, cirit oynanılan eğri sopa. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SALVECÂR

(Ar.) Er. - Çevgan, cirit oynanılan eğri sopa.

Samahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik, (bkz. Semahat). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMAHAT

(Ar.) Ka. - Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik, (bkz. Semahat).

SAMAN

(Fars.) Er. 1. Zenginlik. Rahat, dinç. 2. Düzen.

Samani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saman rengi, açık sarı. > Kökeni: Farsça

Samed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ezeli, ebedi ve yüce olan ve hiç kimseye veya şeye ihtiyacı olmayan, mutlak malik olan yüce Allah. Allah'ın Adlerindendir. "abd" takısı almadan kullanılmaz. Abdüssamed. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMED

(Ar.) Er. - Ezeli, ebedi ve yüce olan ve hiç kimseye veya şeye ihtiyacı olmayan, mutlak malik olan yüce Allah. - Allah'ın isimlerindendir. "abd" takısı almadan kullanılmaz. Abdüssamed.

Samet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sonsuz, ebedi > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İşiten, duyan dinleyen. Dinleyici. 2. Yüksek, yüce. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİ

(Ar.) Er. 1. İşiten, duyan dinleyen. Dinleyici. 2. Yüksek, yüce.

Samia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşitme duygusu, hissi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂMİA

(Ar.) Ka. - İşitme duygusu, hissi.

Samih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömert, eli açık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİH

(Ar.) Er. - Cömert, eli açık.

Samiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samih). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİHA

(Ar.) Er. - (bkz. Samih).

Samim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyin merkezi, içi, asli kısmı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİM

(Ar.) Er. - Bir şeyin merkezi, içi, asli kısmı.

Samime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Samim).

Samin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sekizinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİN

(Ar.) Er. - Sekizinci.

Samir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Samire). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAMİR

(Ar.) Er. - (bkz. Samire).

Samire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Meyveli, meyva veren. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİRE

(Ar.) Ka. - Meyveli, meyva veren.

Samiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, yüce. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAMİYE

(Ar.) Ka. - Yüksek, yüce.

Samiyenur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu büyük, yüce > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Samyeli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneyden esen sıcak rüzgar > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANAÇ

(Tür.) - Dağarcık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SÂNAHÂT

(Ar.) - Çok düşünmeden fikre doğan, akla gelen şeyler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANAK

(Tür.) Er. 1. Kısa zaman, az süre. 2. Fikirsiz, düşüncesiz.

SANAL

(Tür.) Adın duyulsun, ün kazan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANALP

(Tür.) Er. - (bkz. Sanal).

SANAT

(Ar.) - Sanat, ustalık, hüner, marifet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANAY

(Tür.) - Ay san. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SANBAY

(Tür.) Er. - Ünlü kimse.

SANBERK

(Tür.) Er. - Gücüyle tanınmış, ün yapmış.

SANCAKTAR

(Tür.) Er. - Sancak taşıyan kimse. Sancak taşıma görevlisi.

SANCAR

(Tür.) Er. 1. Kısa kama. 2. Saplar, batırır, yener. 3. Selçuklu sultanlarından birisinin adı.

Sanem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Put. 2. Çok güzel kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANEM

(Ar.) 1. Put. 2. Çok güzel kadın. - İsim olarak kullanılmaz.

SANER

(Tür.) Er. - Ünlü, tanınmış kimse.

Sanevber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çam fıstığı. Çam fıstığı kozalağı. 2. Sevgilinin boyu-posu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANEVBER

(Ar.) Ka. 1. Çam fıstığı. Çam fıstığı kozalağı. 2. Sevgilinin boyu-posu.

Sanevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkinci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂNEVİ

(Ar.) Er. - İkinci.

Sani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İkinci. 2. Yapan, işleyen, meydana getiren. 3. Yaratan. Allah'ın Adlerinden. Saniullah veya Abdüssani şeklinde Ad olur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SANİ

(Ar.) Er. 1. İkinci. 2. Yapan, işleyen, meydana getiren. 3. Yaratan. Allah'ın isimlerinden. Saniullah veya Abdüssani şeklinde isim olur.

Sania

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düzme, uydurma iş, tuzak, hile. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİA

(Ar.) Ka. - Düzme, uydurma iş, tuzak, hile.

Sanih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SANİH

(Ar.) Er. - Zihin ve düşüncede oluşup çıkan, fikre doğan.

Saniha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sanih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sanih).

Saniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir dakikanın veya derecenin altmışta biri. 2. İkinci derecede mülki rütbe. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SANİYE

(Ar.) Ka. 1. Bir dakikanın veya derecenin altmışta biri. 2. İkinci derecede mülki rütbe.

SANNUR

(Tür.) Ka. - Nurlu, ışıklı, güzel.

SANVER

(Tür.) Er. - (bkz. Sanal).

SARA

(İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis, katkısız, temiz.

Saraç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Koşum, eğer takımlarıyla benzeri şeyler yapan veya satan kimse. Meşin üzerine süsleme yapan kimse. 2. Sirac kelimesinin değişikliğe uğramış şekli. Kandil. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARAÇ

(Ar.) Er. 1. Koşum, eğer takımlarıyla benzeri şeyler yapan veya satan kimse. Meşin üzerine süsleme yapan kimse. 2. Sirac kelimesinin değişikliğe uğramış şekli. Kandil.

SARAHAT

(Ar.) - Açıklık, ibarede açıklık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Saramet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğitlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARÂMET

(Ar.) Er. - Yiğitlik.

Sarban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Deve sürücüsü. > Kökeni: Farsça

SÂRBAN

(Fars.) Er. - Deve sürücüsü. Deveci.

Sarçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Serçe > Kökeni: Farsça

SARÇE

(Fars.) Ka. - Serçe.

SARDUÇ

(Tür.) Er. - Bülbül.

SARGAN

(Tür.) Er. 1. Çorak yerlerde biten bir ot. 2. Bir tür balık.

SARGIN

(Tür.) 1. Candan, içten, yürekten. 2. Çekici cazibeli. 3. Kapa¬lı, puslu hava. 4. İstekli, hevesli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SARGINAL

(Tür.) Er. - (bkz. Sargın).

SARGUT

(Tür.) Er. - İhsan, bağış, ödül.

SARIALP

(Tür.) Er. - Sarışın yiğit. Ruhi Sarıalp', Türk atlet ve yönetici.

SARICABAY

(Tür.) Er. - (bkz. Sarıalp).

SARIÇİÇEK

(Tür.) Ka. 1. Sarı renkli çiçek. 2. Artvin ve çevresinde oynanan bir tür halk oyunu.

Sarif

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sarfeden, harcayan. Değiştiren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÂRİF

(Ar.) Er. - Sarfeden, harcayan. Değiştiren.

Sarife

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -(bkz. Sarif). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARİFE

(Ar.) Ka. -(bkz. Sarif).

Sarih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARİH

(Ar.) Er. 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at).

Sariha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sarih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Sarih).

Sarim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Keskin, kesici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARİM

(Ar.) Er. - Keskin, kesici.

Sarime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sarim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÂRİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Sarim).

Sariye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A) > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SARKAN

(Tür.) Er. - Kovan.

SARMAŞIK

(Tür.) Ka. - Koyu yeşil renkli, değişik biçimli yapraklan olan tırmanıcı bir bitki.

SARP

(Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.

SARPER

(Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.

SARPHAN

(Tür.) Er. - (bkz. Sarper).

SARPKAN

(Tür.) Er. - Sert, güçlü soydan gelen.

Sarra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevindirici, sevinçli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SARRA

(Ar.) Ka. - Sevindirici, sevinçli.

SARTIK

(Tür.) Er. - Azad olunmuş, salıverilmiş, özgür.

SARU

(Tür.) Er. - Sarı benizli, tenli insan.

SARUBATU

(Tür.) Er. - Osman Beyin kardeşi.

SARUCA

(Tür.) Er. - (bkz. Sarıca).

SARUHAN

(Tür.) Er. - Harizm'den gelip Anadolu'ya yerleşen Saruhanoğulları beyliğinin kurucusu.

SARVAN

(Tür.) Er. - Deve süren, deveci.

SATI

(Tür.) Ka. 1. Satma, satış. Alışveriş. 2. Düğün armağanı.

SATIBEY

(Tür.) Er. - (bkz. Satı).

SATIGÜL

(Tür.) Ka. - (bkz. Satı).

SATIKBUĞRA

(Tür.) Er. - (bkz. Satılmış, Buğra).

SATILMIŞ

(Tür.) Er. - Uzun ömürlü olması için doğumundan önce ermişlere adanan çocuk, satı.

SATUK

(Tür.) Er. - (bkz. Satılmış).

Satvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ezici kuvvet, zorluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SATVET

(Ar.) Er. - Ezici kuvvet, zorluluk.

SAV

(Tür.) 1. Söz, haber, dedikodu. İleri sürülerek savunulan düşünce. 2. Sağlam. 3. Şöhret, ün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAVAŞ

(Tür.) Er. - İki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, cenk, muharebe, harb. Doğuş, kavga. Mücadele uğraş.

SAVAŞER

(Tür.) Er. - Savaşan asker, insan, savaşçı.

SAVAT

(Tür.) Er. - Gümüş üstüne yapılan çizgiler, süsler.

SAVER

(Tür.) Er. - Sağlam, zinde, güçlü erkek.

SAVGAT

(Tür.) Er. - Hediye, armağan, bahşiş, ihsan.

Savlet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şiddetli saldırı, hücum. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAVLET

(Ar.) Er. - Şiddetli saldırı, hücum.

Savni

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Koruma, gözetme ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAVNİ

(Ar.) Er. - Koruma, gözetme ile ilgili.

SAVTEKİN

(Tür.) Er. - (bkz. Sav).

SAVTUNA

(Tür.) Er. - Sözünde duran kimse.

SAVTUR

(Tür.) Er. - Sağlıklı kal, hoşça kal.

SAYAR

(Tür.) - Saygılı, hürmet eden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Saye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gölge. 2. Sahip > Kökeni: Farsça

SAYE

(Fars.) 1. Gölge. 2. Sahip çıkma, koruma, siyanet. Yardım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sayeban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sayvan, gölgelik. > Kökeni: Farsça

SÂYEBÂN

(Fars.) Ka. 1. Sayvan, gölgelik. Büyük çadır. 2. Koruyan.

Sayedar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gölgeli, gölgesi > Kökeni: Farsça

SÂYEDÂR

(Fars.) Er. 1. Gölgeli, gölgesi olan, gölge eden. 2. Koruyan, sahip çıkan.

Sayezar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gölgelik > Kökeni: Farsça

SÂYEZÂR

(Fars.) Ka. - Gölgelik.

Sayfi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaza ait, yazla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAYFİ

(Ar.) Er. - Yaza ait, yazla ilgili.

Sayfiyye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazlık, yazlık ev. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SAYFİYYE

(Ar.) Ka. - Yazlık, yazlık ev.

SAYGI

(Tür.) - İnsanlara karşı dikkatli, ölçülü, özenli davranmaya neden olan sevgi duygusu değer yargısı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYGIN

(Tür.) - Saygı gören, sayılan, hatırlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYGUR

(Tür.) Er. - (bkz. Saygın).

SAYGÜL

(Tür.) Ka. 1. (bkz. Saygın). 2. Nadir, eşsiz gül, sayılı gül.

SAYHAN

(Tür.) Er. - Adaletli yönetici, hükümdarların adili, ölçülüsü.

SAYIL

(Tür.) - Saygı gör, sözün dinlensin, değerin artsın. Değerli, saygıdeğer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYILGAN

(Tür.) Er. - Kendini saydıran, saygın kimse.

SAYINBERK

(Tür.) Er. - Kendisine saygı gösterilen insan.

SAYINER

(Tür.) Er. - Değerli, saygı duyulan kimse.

SAYKAL

(Tür.) Er. - Düz, düzgün, pürüzsüz. Gösterişli.

SAYKUT

(Tür.) Er. - Uğurlu, kutlu, saygıdeğer kimse.

SAYMAN

(Tür.) Er. - Hesap işleriyle uğraşan kimse.

SAYRAÇ

(Tür.) - Öten, cıvıldayan, şakıyan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SAYRAK

(Tür.) - (bkz. Sayraç). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sayyad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avcı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SAYYAD

(Ar.) Er. - Avcı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

SAZAK

(Tür.) Er. 1. Kuvvetli ve soğuk esen yel. Soğuk yelle birlikte yoğun hafif kar. 2. Bataklık, sazlık. 3.Küçük pınar, kaynak.

SAZAN

(Tür.) Er. - Göllerde ve sazlık yerlerde yaşayan bir tatlısu balığı.

Sazkar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Uygun, münasip. > Kökeni: Farsça

SÂZKÂR

(Fars.) Er. 1. Uygun, münasip. 2. Türk müziğinde birleşik bir makam. 3. Saz çalan sanatkar.

Seba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yedi. İslam öncesi Sami ve Arap kavimleri yedi sayısının kutsal bir nitelik taşıdığına inanırlardı, "yedi" sayısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBA

(Ar.) Ka. - Yedi. İslam öncesi Sami ve Arap kavimleri yedi sayısının kutsal bir nitelik taşıdığına inanırlardı, "yedi" sayısı.

Sebahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabahat). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBAHAT

(Ar.) Ka. - (bkz. Sabahat).

Sebat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sabit). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBAT

(Ar.) Er. - (bkz. Sabit).

Sebatı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sebatlık, sözünde kararında durma. Sebatlı, sözünde duran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBATI

(Ar.) Er. - Sebatlık, sözünde kararında durma. Sebatlı, sözünde duran.

Sebih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüzme, yüzüş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBİH

(Ar.) Er. - Yüzme, yüzüş.

SEBİL

(Ar.) 1. Yol, büyük cadde. 2. Su dağıtılan yer. Hayır için parasız dağıtılan su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sebla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzun, kirpikli göz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEBLA

(Ar.) Ka. - Uzun, kirpikli göz.

Sebre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ölçülü, deneyimli. Sahabeden bu ismi taşıyanlar olmuştur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEBRE

(Ar.) Er. - Ölçülü, deneyimli. Sahabeden bu ismi taşıyanlar olmuştur.

Sebuçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük kap. > Kökeni: Farsça

SEBUÇE

(Fars.) Ka. - Küçük kap. Küçük testi.

SEBÜK

(Tür.) Er. 1. Hafif, yeğni. Çabuk hızlı. Ağırbaşlı olmayan. 2. Sevgili, aziz.

SEBÜKALP

(Tür.) Er. - Hızlı, atak, yiğit.

SEBÜKTEKİN

(Tür.) Er. - (bkz. Sebük).

Secahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -Yumuşak huyluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SECAHAT

(Ar.) Er. -Yumuşak huyluluk.

SECÂVEND

(Fars.) Er. - Kur'an-ı Kerim'i manasına uygun olarak okumak için konulan durak işaretleri.

SECCAC

(Ar.). - Çağlayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Seciye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaratılış, huy, karakter tabiat. İyi huy. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SECİYE

(Ar.) Er. - Yaratılış, huy, karakter tabiat. İyi huy.

SEÇGÜL

(Tür.) Ka. - Seçilmiş gül.

SEÇİL

(Tür.) Ka. - Benzerleri arasından seçil, beğenil, üstün ol, sevgi ve saygı gör.

SEÇKİN

(Tür.) Er. - Seçilmiş, ayrılmış benzerlerinden üstün olduğu için ayrılmış, mümtaz, güzide.

SEÇKİNER

(Tür.) Er. - (bkz. Seçkin).

Seda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ses. Yankı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDA

(Ar.) Ka. - Ses. Yankı.

Sedacet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sadelik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDACET

(Ar.) Ka. - Sadelik.

Sedad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğruluk, hak. Doğru ve haklı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEDAD

(Ar.) Er. - Doğruluk, hak. Doğru ve haklı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Sedat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğruluk, haklılık > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sedef

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEDEF

(Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya.

SEDEN

(Tür.) Ka. - Uyanık, tetikte, gözü açık olan.

Sedid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru hak. (bkz. Sedad). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEDİD

(Ar.) Er. - Doğru hak. (bkz. Sedad).

Sefa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFA

(Ar.) Er. 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.

Sefer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir yerden bir yere gitme, yolculuk, seyahat. 2. Savaş hazırlığı. Savaşa gitme. Harp, savaş. 3. Gemilerin kalktıkları limana tekrar dönünceye kadar yaptıkları fiil. 4. Istılahta Şer'i bakımdan üç gün üç gecelik (veya onsekiz saatlik) yola gitmek için kişinin oturduğu yerden ayrılması. 5. Defa, kere. 6. Arabî ayların ikincisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFER

(Ar.) Er. 1. Bir yerden bir yere gitme, yolculuk, seyahat. 2. Savaş hazırlığı. Savaşa gitme. Harp, savaş. 3. Gemilerin kalktıkları limana tekrar dönünceye kadar yaptıkları fiil. 4. Istılahta

Seffah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel söz söyleyen, hatip. Cömert, eli açık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFFAH

(Ar.) Er. - Güzel söz söyleyen, hatip. Cömert, eli açık.

Sefine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vapur, gemi. 2. Uzayın güney yarımı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEFİNE

(Ar.) Ka. 1. Vapur, gemi. 2. Uzayın güney yarımı.

Sefir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: El içi. Yabancı diplomat > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEFİR

(Ar.) Er. - El içi. Yabancı diplomat

Segban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seymen, yeniçeri ocağı. > Kökeni: Farsça

SEGBAN

(Fars.) Er. 1. Seymen, yeniçeri ocağına bağlı asker. 2. Osmanlı saraylarında av köpeklerine bakan bakıcı.

Seha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sehavet, kerem, cömertlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHÂ

(Ar.) Er. - Sehavet, kerem, cömertlik.

SEHÂB

(Ar.) 1. Bulut. 2. Karanlık. 3. Bulut gibi uçan böcekler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sehabe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tek bulut. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHÂBE

(Ar.) Ka. - Tek bulut.

Sehavet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cömertlik, (bkz. Sahavet). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHAVET

(Ar.) Er. - Cömertlik, (bkz. Sahavet).

Seher

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabahın gün doğmadan önceki zamanı, tan ağartısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHER

(Ar.) Ka. - Sabahın gün doğmadan önceki zamanı, tan ağartısı.

Sehhar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuvvetle kendine çeken, büyüleyici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHHAR

(Ar.) Er. - Kuvvetle kendine çeken, büyüleyici.

Sehhare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok güzel, büyüleyici kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHHARE

(Ar.) Ka. - Çok güzel, büyüleyici kadın.

Sehl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kolay, sade. Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHL

(Ar.) Er. - Kolay, sade. Sahabe isimlerindendir.

Sehle

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yumuşak. 2. Kolay. 3. Taze, körpe. Habeşistan'a hicret eden kadın sahabelerden. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEHLE

(Ar.) Ka. - 1. Yumuşak. 2. Kolay. 3. Taze, körpe. Habeşistan'a hicret eden kadın sahabelerden.

Sehran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Geceleri uyanık duran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEHRAN

(Ar.) Er. - Geceleri uyanık duran.

Sekime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dayanıklılık, dayanma, karşı koyma. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEKİME

(Ar.) Ka. - Dayanıklılık, dayanma, karşı koyma.

Sekine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sakin olma, sükunet. Huzur, gönül rahatlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEKİNE

(Ar.) Ka. - Sakin olma, sükunet. Huzur, gönül rahatlığı.

Selahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinine bağlı kimse. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Selahattin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinine bağlı kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Selam

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnsanların birbirleriyle karşılaştıklarında kullandıkları yakınlık dostluk, saygı ifade eden söz, yaptıkları işaret veya hareket. 2. Emniyet, huzur, selamet, esenlik, sağlık, sağlamlık. 3.Selam Yüce Allah'ın Adlerinden, Fani olmama, ze-valsizlik, her çeşit arıza ve hadiseden salim olmak. Her türlü tehlikeden koruyup selamete çıkaran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAM

(Ar.) Er. 1. İnsanların birbirleriyle karşılaştıklarında kullandıkları yakınlık dostluk, saygı ifade eden söz, yaptıkları işaret veya hareket. 2. Emniyet, huzur, selamet, esenlik, sağlık, sağlamlık. 3.Selam

Selame

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Selam). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELAME

(Ar.) Ka. - (bkz. Selam).

Selameddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin kurtuluşu. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMEDDİN

(Ar.) Er. - Dinin kurtuluşu. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

SELAMET

(Ar.) Esenlik. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. Kurtulma, kurtuluş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMİ

(Ar.) Er. - İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.

Selamullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın selamı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELAMULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın selamı.

Selatin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sultanlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELATİN

(Ar.) Er. - Sultanlar.

SELCAN

(Tür.) - Coşkun, taşkın yaratılışlı kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELÇUK

(Tür.) Er. 1. Güzel konuşma yeteneği olan. 2. XI. Anadolu, Kafkaslar ve Orta Doğu'da imparatorluk kuran Türk topluluğunun hükümdarı.

SELDA

(Tür.) Ka. - Sel, taşkın su.

SELDAĞ

(Tür.) Ka. - Dağları aşan sel, coşku.

SELDANUR

(Tür.) Ka. - Nur seli.

SELEN

(Tür.) - Sel gibi coşkun, taşkın kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Seli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yavaş akan su. > Kökeni: Farsça

SELİKA

(Ar.) - Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş erkek çocuğu, ilker. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİL

(Ar.) Er. - Yeni doğmuş erkek çocuğu, ilker.

Selile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş ilk kız çocuğu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELİLE

(Ar.) Ka. - Yeni doğmuş ilk kız çocuğu.

Selim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kusuru, noksanı olmayan, sağlam, doğru. 2. Tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş. 3. Temiz, samimi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİM

(Ar.) Er. 1. Kusuru, noksanı olmayan, sağlam, doğru. 2. Tehlikesiz, zararsız, kurtulmuş. 3. Temiz, samimi.

Selime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Selim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Selim).

SELİN

(Tür.) Ka. 1. Gür akan su. 2. Orta Asya'da yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bitki.

Selis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kolay yumuşak. 2. Bağlı, boyun eğmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELİS

(Ar.) Er. 1. Kolay yumuşak. 2. Bağlı, boyun eğmiş.

SELLEM

(Ar.) - "Selamete erdirsin" manasıyla dualarda geçen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selma

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş (kadın). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELMA

(Ar.) Ka. 1. Barış içinde bulunma, huzur, erinç. 2. Güzel, hoş (kadın).

Selman

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış içinde bulunma, huzur, erinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMAN

(Ar.) Er. - Barış içinde bulunma, huzur, erinç.

Selmani

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Niyaz kabul eden derviş. İran İsfahan'ından olup, Rasulullah'la birlikte İslami mücadelede üzerine düşeni fazlasıyla yapmış büyük mücahid ve sahabi. Selman-ı Farisi'ye nispetle bu ad kullanılmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMANİ

(Ar.) Er. - Niyaz kabul eden derviş. İran İsfahan'ından olup, Rasulullah'la birlikte İslami mücadelede üzerine düşeni fazlasıyla yapmış büyük mücahid ve sahabi. Selman-ı Farisi'ye nispetle bu ad kullanılmıştır.

Selmi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barışla ilgili, barışçıl. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SELMİ

(Ar.) Er. - Barışla ilgili, barışçıl.

Selmin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELMİN

(Ar.) Ka. - Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.

SELNUR

(Tür.) Ka. - Nur seli, ışık seli.

SELSAL

(Ar.) - Tatlı, lezzetli, hafif su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELSEBİL

(Ar.) 1. Tatlı ve hafif su. 2. Cennette bir çeşmenin adı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Selva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELVA

(Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman

Selvet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönül rahatı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SELVET

(Ar.) Ka. - Gönül rahatı.

Sem´an

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşiterek. Dinleyerek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEM´AN

(Ar.) Er. - İşiterek. Dinleyerek.

Sema

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek. 4. Mevlevilikte musiki eşliğinde icra edilen dönme hareketi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMA

(Ar.) Ka. 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek. 4. Mevlevilikte musiki eşliğinde icra edilen dönme hareketi.

SEMAHAT

(Ar.) - Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Semaî

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Semaya, göğe havaya ait. 2. Gökten düşmüş. Allah tarafından olan, ilahi. 3. İşitme esasına dayalı olarak öğrenilen, (bkz. Semavi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMAÎ

(Ar.) Er. 1. Semaya, göğe havaya ait. 2. Gökten düşmüş. Allah tarafından olan, ilahi. 3. - İşitme esasına dayalı olarak öğrenilen, (bkz. Semavi).

SEMÂN

(Fars.) Er. 1. Gökyüzü. 2. Güneş ayının 27. günü. 3. Bıldırcın.

Semane

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Seman) > Kökeni: Farsça

SEMÂNE

(Fars.) Ka. - (bkz. Seman).

Semaniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sekiz. (bkz. Seman). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMANİYE

(Ar.) Ka. - Sekiz. (bkz. Seman).

Semanur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu gökyüzü > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Semavat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gökler. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMÂVÂT

(Ar.) Ka. - Gökler.

Semavi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Semaya mensup, sema ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMAVİ

(Ar.) Er. - Semaya mensup, sema ile ilgili.

SEMÂZEN

(a.f.i.) Er. - Sema yapan, törenle dönen mevlevi.

SEMEN

(Fars.) Ka. - Yasemin.

Semenber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: göğsü yasemin gibi beyaz olan
(fars.) ka. - göğsü yasemin gibi beyaz olan. > Kökeni: Farsça

SEMENBER

(Fars.) Ka. - Göğsü yasemin gibi beyaz olan.

Semenbu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yasemin kokulu > Kökeni: Farsça

SEMENBU

(Fars.) Ka. - Yasemin kokulu.

Sementen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yasemin renkli > Kökeni: Farsça

SEMENTEN

(Fars.) Ka. - Yasemin renkli.

Semerat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yemişler, meyveler. Faydalar, verimler. 2. Neticeler. 3. Devlete ait mülklerden alınan vergiler. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMERAT

(Ar.) Ka. 1. Yemişler, meyveler. Faydalar, verimler. 2. Neticeler. 3. Devlete ait mülklerden alınan vergiler.

Semere

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semerat). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMERE

(Ar.) Er. - (bkz. Semerat).

Semi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşiten, işitme kuvveti olan. Allah'ın Adlerinden, (bkz. Abdüssemi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİ

(Ar.) Er. - İşiten, işitme kuvveti olan. Allah'ın isimlerinden, (bkz. Abdüssemi).

Semih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eli açık, cömert. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİH

(Ar.) Er. - Eli açık, cömert.

Semiha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Semih).

Semin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pahalı, kıymetli. Çok değerli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİN

(Ar.) Er. - Pahalı, kıymetli. Çok değerli.

Semina

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem in 2. kızının adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Semine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Semin).

Semir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİR

(Ar.) Er. 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.

SEMİRAMİS

(İbr.) Ka. - Doğu mitolojisinde adı geçen, dünyanın 7 harikasından biri olan Babil'in asma bahçelerini kurduran Asur kraliçesi.

Semire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Semir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Semir).

Semiullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Abdüssemi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEMİULLAH

(Ar.) Er. - (bkz. Abdüssemi).

Semra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esmer. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMRA

(Ar.) Ka. - Esmer.

Semure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çoğalan, zengin olan, meyve veren verimli. Ashabın kullandığı isimlerden. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEMURE

(Ar.) Ka. - Çoğalan, zengin olan, meyve veren verimli. Ashabın kullandığı isimlerden.

SENA

(Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Senabil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başaklar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENABİL

(Ar.) Ka. - Başaklar.

SENAHAN

(a.f.i.) Öven, metheden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Senan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, parlak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENAN

(Ar.) Ka. - Işıklı, parlak.

SENÂVER

(a.f.i.) Ka. - Öven, metheden.

SENAY

(Tür.) Ka. - Sen aysın, ay gibi güzelsin.

Senem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Put, (bkz. Sanem). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENEM

(Ar.) - Put. İsim olarak kullanılmaz, (bkz. Sanem).

Senevat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seneler, yıllar, sinin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENEVÂT

(Ar.) Ka. - Seneler, yıllar, sinin.

Senevi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seneye mensup, sene ile ilgili, bir yıllık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SENEVİ

(Ar.) Er. - Seneye mensup, sene ile ilgili, bir yıllık.

SENGÜL

(Tür.) Ka. - Sen gülsün, gül gibi güzelsin.

Senih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Süs, bezek. 2. İnci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SENİH

(Ar.) Er. 1. Süs, bezek. 2. İnci.

Seniha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnciler, süs, bezek. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENİHA

(Ar.) Ka. - İnciler, süs, bezek.

Seniye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, yüce, ali, bülend. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SENİYE

(Ar.) Ka. - Yüksek, yüce, ali, bülend.

Sepid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beyaz, ak, beyza > Kökeni: Farsça

SEPİD

(Fars.) Er. - Beyaz, ak, beyza.

Sepide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tan vakti > Kökeni: Farsça

SEPİDE

(Fars.) Ka. - Tan vakti.

SERA

(Fars.) Ka. - Saray. Büyük konak. Köşk.

Serab

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöllük arazide hayal görmek. > Kökeni: Farsça

SERAB

(Fars.) Ka. - Çöllük arazide, ışık kırılması sonucu görülen aldatıcı gerçek olmayan hayal, ılgım, salgım. - Türk dili açısından "b/p" olarak kullanılır.

Seraçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saraycık, küçük saray. > Kökeni: Farsça

SERÂÇE

(Fars.) Ka. - Saraycık, küçük saray, konak.

SERALP

(Tür.) Er. - Baş yiğit.

Seran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, parlak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SERAN

(Ar.) Ka. - Işıklı, parlak.

Seraser

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Baştan başa, büsbütün. > Kökeni: Farsça

SERÂSER

(Fars.) Er. 1. Baştan başa, büsbütün. 2. Altın veya gümüş telle dokunmuş kıymetli bir çeşit kumaş.

Seray

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay gibi güzellerin başı. > Kökeni: Farsça

SERAY

(Fars.) Ka. 1. Ay gibi güzellerin başı. 2. Büyük konak. Saray.

Seraya

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşman üzerine gönderilen küçük süvari müfrezeleri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERAYA

(Ar.) Er. - Düşman üzerine gönderilen küçük süvari müfrezeleri.

Serazat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Serbest, özgür. Raha > Kökeni: Farsça

SERAZAT

(Fars.) Er. - Serbest, özgür. Rahat, dertsiz.

Serbülend

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başta gelen, yüce, üstün. > Kökeni: Farsça

SERBÜLEND

(Fars.) Er. - Başta gelen, yüce üstün. - Türk müziğinde eski bir makam, zamanımızda örneği yoktur.

Serbülent

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş savaşçı > Kökeni: Farsça

SERCAN

(Tür.) Er. - Sevgili, sevilen, başcan.

Serçin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seçen ve seçkin > Kökeni: Farsça

SERDAR

(Fars.) Er. - Başkumandan, başbuğ. Sefer zamanında padişah yerine ordunun başında sefere giden veziri azamlara verilen unvan, serdar-ı ekrem.

SERDENGEÇTİ

(Tür.) Er. - Fedai, akıncı, yiğit.

Serdil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş, gönül > Kökeni: Farsça

SERDİL

(Fars.) Ka. - Baş, gönül.

SERDİNÇ

(f.t.i.) Er. - Başı dinç, sakin, rahat, huzurlu.

SEREN

(Tür.) Er. 1. Uzun, kalın ve silindir şekilli çam kerestesi. Yelkenlilerde ana direğe dik şekilde tutturulan ve yelken germeye yarayan ağaç. Seren yapılan köknar kerestesi. 2. Orun, makam.

SERENGÜL

(Tür.) Ka. - (bkz. Serendil). - Baş gül. Güllerin birincisi.

SERGEN

(Tür.) Er. 1. Laf. 2. Vitrin. 3. Tepelerdeki düzlük yer. 4. Yorgun, perişan.

SERHAD

(f.a.i.) Er. - Hudut, sınır, sınırbaşı; iki devlet arasındaki sınır boyu. - Türk dil kuralına göre "d/t" getirilerek de kullanılır.

Serhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurt, canavar. 2. Baş okuyucu, şarkıcı başı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERHAN

(Ar.) Er. 1. Kurt, canavar. 2. Baş okuyucu, şarkıcı başı.

Serhenk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çavuş. 2. Türk > Kökeni: Farsça

SERHENK

(Fars.) Er. 1. Çavuş. 2. Türk müziğinde çok eski birleşik makam.

Serhun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Asil kan, soylu kan > Kökeni: Farsça

SERHUN

(Fars.) Er. - Asil kan, soylu kan.

Seri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çabuk, hızlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERİ

(Ar.) Er. - Çabuk, hızlı.

SERİM

(Tür.). 1. Serme işi. 2. Sabırlı. 3. Genellikle öykülerde başlangıç bölümüne verilen ad. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SERİMER

(Tür.) Er. - Sabırlı kimse.

Seriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Peygamber (s.a.s)'in bulunmadığı küçük askeri birliklere verilen ad. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SERİYE

(Ar.) Ka. - Hz. Peygamber (s.a.s)'in bulunmadığı küçük askeri birliklere verilen ad.

SERKAN

(f.t.i.) Er. - Soylu kan, başkan.

SERKIZ

(f.t.i.) Ka. - Baş kız, kızların, güzellerin başı.

Serkut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlu, talihli, kutlu insan > Kökeni: Farsça

SERKUT

(Fars.) Er. - Mutlu, talihli, kutlu insan.

Serma

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soğuk kış > Kökeni: Farsça

SERMA

(Fars.) Ka. - Soğuk kış.

Sermed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ebedilik, ebediyet, sonsuzluk. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SERMED

(Ar.) Er. - Ebedilik, ebediyet, sonsuzluk. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Sermelek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Meleklerin başı, melek kadar güzel. > Kökeni: Farsça

SERMELEK

(Fars.) Ka. - Meleklerin başı, melek kadar güzel ve iyi.

SERMİN

(Tür.) Ka. - Nermin, Şermin gibi adlara benzetilerek yapılmıştır.

Sernaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok nazlı > Kökeni: Farsça

SERNAZ

(Fars.) Ka. - Çok nazlı.

Sernevaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş okşayan, sevecen > Kökeni: Farsça

SERNEVAZ

(Fars.) Ka. - Baş okşayan, sevecen.

Sernur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş ışık. İlk ışık > Kökeni: Farsça

SERNUR

(Fars.) Ka. - Baş ışık. İlk ışık.

SEROL

(f.t.i.) Er. - Önder ol, baş ol.

SERPİL

(Tür.) Ka. - İyi geliş, büyü, güzelleş.

SERPİN

(Tür.) Ka. - Yağmur.

Serra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Genişlik, kolaylık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SERRA

(Ar.) Ka. - Genişlik, kolaylık.

Serraç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çok sevilen, sayılan > Kökeni: Farsça

SERRAÇ

(Fars.) Ka. 1. Çok sevilen, sayılan kimse, baştacı. 2. (Ar.) Saraç.

Sertaç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baştacı, çok sevilen, sevgili. > Kökeni: Farsça

SERTAÇ

(Fars.) Er. - Baştacı, çok sevilen, sayılan.

SERTAP

(Tür.) Er. - İnatçı, direngen.

SERTEL

(Tür.) Er. - Sert, katı, acımasız el.

SERTER

(Tür.) Er. - Katı, sırt, acımasız.

SERTUĞ

(Tür.) Er. - Baş tuğ.

Serva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz, masal > Kökeni: Farsça

SERVA

(Fars.) Ka. - Söz, masal.

Server

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Baş, başkan, reis, ulu > Kökeni: Farsça

SERVER

(Fars.) Er. - Baş, başkan, reis, ulu.

SERVET

(Ar.) - Zenginlik, varlık. Zenginliği meydana getiren mal, mülk, para. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SERVİ

(Fars.) - Koyu yeşil yapraklı, ince uzun bir ağaç türü. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Servinaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dallan yana sarkan servi. 2 > Kökeni: Farsça

SERVİNAZ

(Fars.) Ka. 1. Dallan yana sarkan servi. 2. Uzun boylu sevgili.

Settar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Örten. Günahları örten, Allah. Allah'ın Adlerinden "abd" takısı alarak kullanılır. Abdüssettar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SETTAR

(Ar.) Er. - Örten. Günahları örten, Allah. - Allah'ın isimlerinden "abd" takısı alarak kullanılır. Abdüssettar.

Seva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Denklik, beraberlik, beraber olma. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEVA

(Ar.) Er. - Denklik, beraberlik, beraber olma.

Sevad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esmerlik, kara renkli adam. Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEVAD

(Ar.) Er. - Esmerlik, kara renkli adam. - Sahabe isimlerindendir.

SEVAL

(Tür.) Ka. - Severek al, hep sev.

SEVAN

(Tür.) - Severek al, hatırla. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEVAY

(Tür.) Ka. - Sevimli ay.

Sevban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Giyinen, kuşanan. Hz. Peygamber'in azatlısının adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEVBAN

(Ar.) Ka. - Giyinen, kuşanan. Hz. Peygamber'in azatlısının adı.

SEVCAN

(Tür.) - Sevgili insan, sevimli Erkek ve kadın adı olarak kul¬lanılır.

Sevda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeye karşı hissedilen şiddetli arzu. 2. Şiddetli sevgi, aşk. 3. Aşırı istek, heves. 4. Kara sevda, mali hülya, melankoli. 5. Hüzün. İptila. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEVDA

(Ar.) Ka. 1. Bir şeye karşı hissedilen şiddetli arzu. 2. Şiddetli sevgi, aşk. 3. Aşırı istek, heves. 4. Kara sevda, mali hülya, melankoli. 5. Hüzün. İptila.

Sevde

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Siyah, esmer, esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. Sevde. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEVDEKAR

(a.f.i.) Ka. - Sevdalı.

SEVEN

(Tür.) - Sevgi duyan, sevgi dolu kimse. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEVENAY

(Tür.) Ka. - (bkz. Sevay).

SEVENCAN

(Tür.) Ka. - (bkz. Sevcan).

SEVENER

(Tür.) Er. - Sevgi duyan, sevgi dolu kimse.

SEVENGÜL

(Tür.) Ka. - Sevimli gül, sevgiyi hatırlatan gül.

SEVENGÜN

(Tür.) Ka. - (bkz. Sevgün).

SEVGEN

(Tür.) Er. - Sevmiş, seven.

SEVGİ

(Tür.) Ka. - Sevme hissi, aşk muhabbet.

SEVGİNAZ

(Tür.) Ka. - Çok nazlı, sevgili.

SEVGÜR

(Tür.) - Çok seven. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEVİK

(Tür.) Er. 1. Dost, arkadaş. 2. Unutkan, saf kimse. 3. Sevgili, sevilen.

SEVİL

(Tür.) Ka. - Her zaman sevilen, beğenilen biri olma temennisi.

SEVİLAY

(Tür.) Ka. - Ay gibi her zaman sevil.

SEVİM

(Tür.) Ka. 1. Sevme, muhabbet. 2. Başkalarının sevmesine sebeb olan vasıf, cazibe.

SEVİNÇ

(Tür.) Ka. - Bir halden hoşnut olmanın doğurduğu heyecan.

SEVKAN

(Tür.) - Sevgili, asil kan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEVNAZ

(Tür.) Ka. - Çok nazlı sevgili.

SEVNUR

(Tür.) Ka. - Sevgi nuru, ışığı, aygınlığı.

SEVTAP

(Tür.) Ka. - Tapılacak kadar sevgi duyulan.

SEVÜKTEKİN

(Tür.) Er. - Çok sevilen, tek tutulan.

Seyehat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seyahat, gezi. 2. Gölgenin güneşle beraber dönmesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYEHÂT

(Ar.) Er. 1. Seyahat, gezi. 2. Gölgenin güneşle beraber dönmesi.

Seyfeddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dini koruyan, dinin kılıcı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYFEDDİN

(Ar.) Er. - Dini koruyan, dinin kılıcı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Seyfi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kılıçla ilgili kılıç şeklinde. 2. Askerlikle ilgili. Askeri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYFİ

(Ar.) Er. 1. Kılıçla ilgili kılıç şeklinde. 2. Askerlikle ilgili. Askeri.

Seyfiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Seyfı). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEYFİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Seyfı).

Seyfullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın kılıcı. Ali (r.a.)'nin ve Hz. Halid b. Velid'in lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYFULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın kılıcı. - Ali (r.a.)'nin ve Hz. Halid b. Velid'in lakabı.

SEYHAN

(Ar.) 1. Ürdün'ün ötesinde Hz. Musa'nın mezarının bulunduğu şehir. 2. Adana ovasını yararak İskenderun körfezine dökülen nehir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEYHUN

(Tür.) Er. - (bkz. Seyhan).

Seyidhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hanların başı, önderi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYİDHAN

(Ar.) Er. - Hanların başı, önderi.

Seyit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Efendi, bey > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Seylab

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sel, sel suyu. > Kökeni: Farsça

SEYLÂB

(Fars.) Er. - Sel, sel suyu. -Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır.

SEYLAN

(Ar.) - Akma, akış. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEYRAN

(Ar.) - Gezme, bakıp seyretme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Seyyal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akan, akıcı, akışkan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEYYÂL

(Ar.) Ka. - Akan, akıcı, akışkan.

Seyyare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneşin çevresinde belli bir eğri çizerek dolaşan yıldız, gezegen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEYYARE

(Ar.) Ka. - Güneşin çevresinde belli bir eğri çizerek dolaşan yıldız, gezegen.

Seyyid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi, lider. 2. Hz. Peygamber'in soyundan olan kimse. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SEYYİD

(Ar.) Er. 1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi, lider. 2. Hz. Peygamber'in soyundan olan kimse. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Seyyide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Seyyid). Muhterem (kadın). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SEYYİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Seyyid). - Muhterem (kadın).

SEZA

(Fars.) Er. - Münasip, uygun, yaraşır.

Sezai

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uygun yaraşan, münasip > Kökeni: Farsça

SEZAİ

(Fars.) Er. - Uygun yaraşan, münasip.

SEZAL

(Tür.) Er. - Sezgili.

SEZAN

(Tür.) Ka. - Sezgili.

Sezavan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Münasip uygun, yaraşır > Kökeni: Farsça

SEZAVAN

(Fars.) Er. - Münasip uygun, yaraşır.

SEZAY

(Tür.) Ka. - (bkz. Sezan).

SEZCAN

(Tür.) - (bkz. Sezal). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZEK

(Tür.) - Çabuk sezen, duyarlı, hassas. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZEN

(Tür.) - Duyan, hisseden, anlayan, sezgili. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZER

(Tür.) - Duyar, hisseder, anlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZGEN

(Tür.) - Sezen, hisseden, duyan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZGİ

(Tür.) 1. Sezme kabiliyeti, seziş. 2. Deneme ve akıl yürütme sonucu olmayıp doğrudan bilme, anlama ve kavrama, tahaddüs. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZGİN

(Tür.) - Sezme yeteneği olan, duygulu anlayışlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZGİNAY

(Tür.) - (bkz. Sezgin). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SEZİN

(Tür.) Ka. - (bkz. Sezgin).

SEZMEN

(Tür.) Er. - Sezen, anlayan kimse.

Sıbgatullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaratıcı gücü, kuvveti olan Allah'ın kulu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIBGATULLAH

(Ar.) Er. - Yaratıcı gücü, kuvveti olan Allah'ın kulu.

SIDAL

(Tür.) Er. 1. Güç, kuvvet, dayanıklılık. 2. Olgunlaşmaya, erginleşmeye başlayan. 3. Öfkeli, sinirli.

SIDAM

(Tür.) Er. - Sade, yalın, düz, süssüz.

SIDAR

(Tür.) Er. - Dayanıklı.

Sıddık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çok doğru olan, hiç yalan söylemeyen. Hakikati kabul eden ve onaylayan kişi. 2. Kur'an'da peygamberleri vasfetmek, iman edenlerin sıfatı ve şehitlikten önde gelen makam kastedilerek zikredilmiştir. Ebu Bekir Sıddık Hz. Ebu Bekir'in lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIDDIK

(Ar.) Er. 1. Çok doğru olan, hiç yalan söylemeyen. Hakikati kabul eden ve onaylayan kişi. 2. Kur'an'da peygamberleri vasfetmek, iman edenlerin sıfatı ve şehitlikten önde gelen makam kastedilerek zikredilmiştir. Ebu Bekir Sıddık

Sıdıka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok doğru, yalan söylemeyen. Hz. Aişe ve Hz. Meryem'in lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SIDIKA

(Ar.) Ka. - Çok doğru, yalan söylemeyen. Hz. Aişe ve Hz. Meryem'in lakabı.

Sıdk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Doğruluk, gerçeklik. 2. Temiz kalplilik, halisiyet. 3. Sadakat. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIDK

(Ar.) Er. 1. Doğruluk, gerçeklik. 2. Temiz kalplilik, halisiyet. 3. Sadakat.

Sıdkı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İç, yürek temizli-ğiyle, doğrulukla ilgili. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIDKI

(Ar.) Er. - İç, yürek temizli-ğiyle, doğrulukla ilgili. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Sıdkiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İç yürek temizliğiyle doğrulukla ilgili, (bkz. Sıdıka). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SIDKİYE

(Ar.) Ka. - İç yürek temizliğiyle doğrulukla ilgili, (bkz. Sıdıka).

SILA

(Ar.). - Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SINGIN

(Tür.) Er. 1. Kırık, dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

SIRALP

(Tür.) Er. - Sır saklayan yiğit-

Sırat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yol, tarik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIRAT

(Ar.) Er. - Yol, tarik.

Sıratullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dosdoğru yol. Allah'ın yolu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIRATULLAH

(Ar.) Er. - Dosdoğru yol. Allah'ın yolu.

SIRMA

(Tür.) Ka. 1. Altın yaldızlı veya yaldızsız ince gümüş tel. 2. Rütbe gösteren sarı şerit. Sırmadan yapılmış.

Sırrı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sırla ilgili, sırra ait. 2. Mistik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SIRRI

(Ar.) Er. 1. Sırla ilgili, sırra ait. 2. Mistik.

Sırriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sırrı). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SIRRİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sırrı).

Sıyanet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Koruma, korunma. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SIYANET

(Ar.) Ka. - Koruma, korunma.

SİBEL

(Tür.) Ka. 1. Buğday başağı. 2. Henüz yere düşmemiş yağmur damlası. 3. Eski Türklerdeki bir tanrıça.

Sidre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arabistan kirazı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SİDRE

(Ar.) Ka. - Arabistan kirazı.

Sika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güven, emniyet. İnanılır, güvenilir kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİKA

(Ar.) Er. - Güven, emniyet. İnanılır, güvenilir kimse.

Sikaye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Su içecek kab. İçilecek suyun toplanması için yapılan yer. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SİKAYE

(Ar.) Ka. - Su içecek kab. İçilecek suyun toplanması için yapılan yer.

SİMA

(Fars.) Ka. 1. Yüz, çehre, beniz. 2. Kimse, insan, tip.

Simavi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüz, çehre, benizle ilgili. > Kökeni: Farsça

SİMAVİ

(Fars.) Er. - Yüz, çehre, benizle ilgili.

SİMAY

(Tür.) Ka. - Gümüşten ay, gümüş gibi parlak ay.

Simber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gümüş gibi beyaz göğüslü.
göğsü gümüş gibi olan > Kökeni: Farsça

SİMBER

(Fars.) Ka. - Göğsü gümüş gibi olan.

SİMGE

(Tür.) Ka. - İşaret, sembol.

Simin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gümüşten, gümüş yapılı. > Kökeni: Farsça

SİMİN

(Fars.) Ka. - Gümüşten, gümüş gibi, gümüşe benzeyen parlak ışıltı.

Simruy

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gümüş yüzlü > Kökeni: Farsça

SİMRUY

(Fars.) Ka. - Gümüş yüzlü, gümüş gibi parlak, ışıltılı yüzü olan.

Simten

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Teni gümüş gibi güzel. > Kökeni: Farsça

SİMTEN

(Fars.) Ka. - Teni gümüş gibi güzel, parlak olan.

Simurg

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anka kuşu, masal kuşu > Kökeni: Farsça

SİMURG

(Fars.) Er. - Anka kuşu, masal kuşu.

Sina

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arap yarımadasının Mısır ile birleştiği yerde bir üçgen oluşturan yanmada. 2. Bu yarımadada bulunan dağ. 3. Hz. Musa'ya Allah'tan levhaların (sözlerin) geldiği dağ. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİNA

(Ar.) Er. 1. Arap yarımadasının Mısır ile birleştiği yerde bir üçgen oluşturan yanmada. 2. Bu yarımadada bulunan dağ. 3. Hz. Musa'ya Allah'tan levhaların (sözlerin) geldiği dağ.

Sinan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mızrak, süngü vb. silahların sivri ucu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİNAN

(Ar.) Er. - Mızrak, süngü vb. silahların sivri ucu.

SİNCAN

(Tür.) Ka. - Gülgillerden, Doğu Anadolu bölgesinde yetişen, kırmızı ya da kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık ıtırlı bir bitki.

SİNE

(Fars.) Ka. 1. Göğüs. 2. Gönül, yürek. İç derinlik.

SİNEM

(f.t.i.) Ka. - Gönlüm, yüreğim, çok sevdiğim.

SİPAHİ

(Fars.) Er. - Osmanlı İmpa-ratorluğu'nda tımar sahibi bir sınıf atlı asker.

Sipar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Feda eden, veren. > Kökeni: Farsça

SİPAR

(Fars.) Ka. 1. Feda eden, veren. 2. Suya kanmış. 3. Taze, körpe.

Sipas

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şükretme, dua etme > Kökeni: Farsça

SİPÂS

(Fars.). - Şükretme, dua etme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sirac

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Işık meşale, kandil.> Kökeni: Farsça

SİRAC

(Fars.) Er. 1. Işık meşale, kandil, çerağ. 2. Nur saçan anlamında Rasulullah için kullanılmıştır.

Siraceddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: – Dinin kandili, dinin verdiği aydınlık, ışık, ışıklandıran, aydınlatan. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİRACEDDİN

(Ar.) Er. – Dinin kandili, dinin verdiği aydınlık, ışık, ışıklandıran, aydınlatan. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

SİREN

(Tür.) Ka. - Mitolojide geçen, denizde kayalar üzerinde gemicilere şarkılar söyleyen, belden aşağısı balık biçiminde kadın, deniz kızı.

Siret

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir kimsenin manevi durumu, hal ve hareketleri, tabiatı ahlak ve karakteri. Hal ve gidiş. Hal tercümesi. Hz. Muhammed'in hal tercümesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİRET

(Ar.) Er. Bir kimsenin manevi durumu, hal ve hareketleri, tabiatı ahlak ve karakteri. Hal ve gidiş. Hal tercümesi. - Hz. Muhammed'in hal tercümesi.

Sirfiraz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: başını yukarı kaldıran yükselten, benzerlerinden üstün olan. aslı serfıraz'dır > Kökeni: Farsça

SİRFİRAZ

(Fars.) Ka. - Başını yukarı kaldıran yükselten, benzerlerinden üstün olan. Aslı Serfıraz'dır.

Sitare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldız > Kökeni: Farsça

SİTÂRE

(Fars.) Ka. - Yıldız.

Sitaregan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldızlar > Kökeni: Farsça

SİTAREGÂN

(Fars.) Ka. - Yıldızlar.

Siva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başka, gayrı özge. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SİVA

(Ar.) Ka. - Başka, gayrı özge.

SİYADET

(Ar.) Ka. 1. Efendilik, beylik, seyyidlik, sahiplik. 2. Hz. Hasan vasıtasıyla Hz. Peygamber soyundan olma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Siyamı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oruç tutan, oruçlu, kötülükten kaçınan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SİYAMI

(Ar.) Er. - Oruç tutan, oruçlu, kötülükten kaçınan.

SİYASET

(Ar.) 1. Seyislik, at idare etme, at işleriyle uğraşma. 2. Memleket idaresi. 3. Ceza, idam cezası. 4. Politika. Diplomatlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sohbet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Görüşüp, konuşma, arkadaşlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SOHBET

(Ar.) Ka. - Görüşüp, konuşma, arkadaşlık.

SOLAY

(Tür.) - Ay ışığının azalması, solması. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SOLMAZ

(Tür.) Ka.- Her zaman taze, körpe ve genç.

SOMAY

(Tür.) - Ay gibi kusursuz, eksiksiz güzel. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SOMEL

(Tür.) Er. - Doğru, katışıksız, güçlü el.

SOMER

(Tür.) Er. - Doğru, katışıksız güçlü kimse.

Son Harizm hükümdarı (Öl. 1231). Celaleddin Rumi

Ünlü Türk mutasavvıfı, Mevlana. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılmaktadır.

SONALP

(Tür.) Er. - Sonuncu, son doğan yiğit, erkek çocuk.

SONAT

(Tür.) Er. - Bir ya da iki çalgı için yazılmış, üç ya da dört bölümden oluşan müzik yapıtı.

SONAY

(Tür.) - Ay'ın son günleri. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SONER

(Tür.) Er. - (bkz. Sonalp).

SONGUR

(Tür.) Er. 1. Şahin. 2. Ağır, hantal.

SONGURHAN

(Tür.) Er. - (bkz.Songur).

SONGÜL

(Tür.) Ka. - Sonbahar'ın sonlan, kış başlangıcında uçan gül.

SONGÜN

(Tür.) Er. - Sonuncu, son olan. Eğilim, yetenek.

SONNUR

(Tür.) - (bkz. Sonay).

SONTAÇ

(Tür.) Ka. - Eşsiz taç.

SONVER

(Tür.) Ka. - Son olması istenen çocuklara verilen isimlerden.

SORGUN

(Tür.) Er. 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıtkı, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç.

SOYHAN

(Tür.) Ka. - Han soyundan gelen.

SOYKAN

(Tür.) Ka. - Asil, soylu.

SOYSAL

(Tür.) Er. - Uygar, medeni.

SOYSALDI

(Tür.) Er. - Soyu genişledi, tanındı.

SOYSALTÜRK

(Tür.) Er. – Uygar Türk.

SOYSAN

(Tür.) Er. - Tanınmış soy.

SOYSELÇUK

(Tür.) Er. - Selçuklu soyundan.

SOYTEKİN

(Tür.) Er. - Cesur, yiğit. - (bkz. Tekin).

SOYUER

(Tür.) Er. - Yiğit soydan gelen.

SOYURGAL

(Tür.) Er. - İhsan, bağış, hediye, armağan.

SÖKMEN

(Tür.) Er. - Yiğitlere verilen san. Selçuklulara bağlı Hasankeyf Artuklu Beyliğinin kurucusunun adı.

SÖKMENER

(Tür.) Er. - Yiğit kimse.

SÖKMENSU

(Tür.) Er. - Yiğit asker, yiğit subay.

SÖNMEZ

(Tür.) - Parlaklığım, ışığını hiç yitirmeyen, her zaman canlı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SÖNMEZALP

(Tür.) Er. - (bkz. Sönmez alp).

SÖNMEZAY

(Tür.) Ka. - Işığı hiç sönmeyen ay.

SÖZEN

(Tür.) Er. - Söylev veren, güzel konuşan hatib.

SÖZER

(Tür.) Er. - Sözünde duran.

SÖZMEN

(Tür.) - Güzel, etkili konuşan kimse.

Suad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlulukla, saadetle ilgili, mutlu. Sa'd isminin müennesidir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SUAD

(Ar.) Ka. - Mutlulukla, saadetle ilgili, mutlu. Sa'd isminin müennesidir.

SUALP

(Tür.) Er. - Güçlü, yiğit asker.

Suat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlu, mutlulukla ilgili > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Suavi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Herkesin işine koşan, yardım eden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUAVİ

(Ar.) Er. - Herkesin işine koşan, yardım eden.

SUAY

(Tür.) - Suya düşen ay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Subahi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Subhi). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUBAHİ

(Ar.) Er. - (bkz. Subhi).

Subhi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabah vakti, şafak ile ilgili. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUBHİ

(Ar.) Er. - Sabah vakti, şafak ile ilgili. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır.

Subhiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Subhi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SUBHİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Subhi).

SUBUTAY

(Tür.) Er. - Cengiz Han'ın ünlü Moğol generalinin adı.

SUCA

(Tür.) Er. - Uzun düzgün boy.

SUDAN

(Tür.) Ka. - Su gibi güzel, parlak.

Sude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sürmüş, sürülmüş.
Ezilmiş, dövülmüş. > Kökeni: Farsça

Sudeka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru, hakiki dostlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUDEKA

(Ar.) Er. - Doğru, hakiki dostlar.

Sudenaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Boyalı, sürmeli ve Nazlı olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Suder

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık > Kökeni: Farsça

Sudeysi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kabe imamlarından Abdurrahman Es Sudeysi ’nin soyadı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Sudi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yararlı, faydalı, kazançlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUDİ

(Ar.) Er. - Yararlı, faydalı, kazançlı.

Sudiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sudi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SUDİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sudi).

Sudur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Göğüsler. 2. Sadrazamlar. 3. Kazasker. 4. Sadır olma, meydana gelme. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUDUR

(Ar.) Er. 1. Göğüsler. 2. Sadrazamlar. 3. Kazasker. 4. Sadır olma, meydana gelme.

SUERGİN

(Tür.) Er. - Olgun asker.

Sufi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tasavvuf erbabı, mutasavvıf. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUFİ

(Ar.) Er. - Tasavvuf erbabı, mutasavvıf.

Suğra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Daha, pek, en küçük. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SUĞRÂ

(Ar.) Ka. - Daha, pek, en küçük.

SUHAN

(Tür.) Er. - Suyun hakimi, su kaynaklarının yönetimini elinde bulunduran.

Suhansera

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ahenkli söz söyleyen > Kökeni: Farsça

SUHANSERÂ

(Fars.) Ka. - Ahenkli söz söyleyen.

Suheyb

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arkadaş, dost. Rasulullah'ın azatlısının adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUHEYB

(Ar.) Er. - Arkadaş, dost. Rasulullah'ın azatlısının adı.

Suhulet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kolaylık. Yumuşaklık. Mülayemet. 2. Uygunluk. Elverişlilik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUHULET

(Ar.) Er. 1. Kolaylık. Yumuşaklık. Mülayemet. 2. Uygunluk. Elverişlilik.

Suka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çarşı adamı, esnaf. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUKA

(Ar.) Er. - Çarşı adamı, esnaf.

Sukeyne

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sessiz, sakin, ağırbaşlı. Hz. Hüseyin’ in Kızı > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Sulbi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birinin sulbünden gelme, kendi evladı, oğlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SULBİ

(Ar.) Er. - Birinin sulbünden gelme, kendi evladı, oğlu.

Sulbiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sulbi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SULBİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sulbi).

Suleha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Salih, iyi, yarar, selahiyet, günah işlemeyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SULEHÂ

(Ar.) Ka. - Salih, iyi, yarar, selahiyet, günah işlemeyen.

Sulhi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barışa özgü, barışla ilgili, barışçı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SULHİ

(Ar.) Er. - Barışa özgü, barışla ilgili, barışçı.

Sulhiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sulhi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SULHİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sulhi).

Sultan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Padişah, hükümdar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SULTAN

(Ar.) Ka. - Padişah, hükümdar.

SUNA

(Tür.) Ka. - Erkek ördek. Görünüşündeki zerafet sebebiyle bayan ismi olarak kullanılmıştır.

SUNAR

(Tür.) Ka. - Saygılı bir biçimde verir, takdim eder.

SUNAY

(Tür.) - Ay'ı sun, getir. Sun ve ay kelimelerinden birleşik isim. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SUNER

(Tür.) Er. - Sunucu, sunan.

SUNGU

(Tür.) - Armağan, bağış, ihsan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SUNGUN

(Tür.) Er. 1. Yetenek. 2. Bağış, ihsan.

SUNGUR

(Tür.) Er. 1. Sakin, soğukkanlı (kimse). 2. Akdoğan.

SUNGURALP

(Tür.) Er. - Soğukkanlı ve doğankuşu gibi güçlü, yiğit.

SUNGURBAY

(Tür.) Er. - (bkz. Sunguralp).

SUNGURTEKİN

(Tür.) Er. - (bkz. Sunguralp).

Sunuhi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hatırlayan, gönül alan, kolay anlayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUNUHİ

(Ar.) Er. - Hatırlayan, gönül alan, kolay anlayan.

Sunullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın yarattığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUNULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın yarattığı.

Sure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kur’an ’ın yüz on dört bölümünden her biri. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Suud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kutsal sayılan yıldızlar. 2. Yukarı çıkma, yükselme. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUUD

(Ar.) Er. 1. Kutsal sayılan yıldızlar. 2. Yukarı çıkma, yükselme. -Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Suudi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Suud). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SUUDİ

(Ar.) Er. - (bkz. Suud).

SUYURGAL

(Tür.) Er. - İhsan, bağış, hükümdarca bağışlanan dirlik.

SUYURGAMIŞ

(Tür.) Er. Lütufta, ihsanda bulunan, bağış yapan kimse. Acıyan, merhamet eden.

SUYURGAN

(Tür.) Er. - (bkz. Suyurgamış).

Suzan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yakan, yakıcı. Yanan, yanıcı > Kökeni: Farsça

SUZAN

(Fars.) Ka. - Yakan, yakıcı. Yanan, yanıcı.

Suzi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yanma, tutuşma ile ilgili. > Kökeni: Farsça

SUZİ

(Fars.) Er. 1. Yanma, tutuşma ile ilgili. 2. (Mecazen)

Suzidil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Türk musikisinin şed makamında bir yapı.> Kökeni: Farsça

SUZİDİL

(Fars.) Ka. 1. Türk musikisinin şed makamlarından biri. 2. Gönül ateşi, gönül sıcaklığı.

Suznak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yakan, yakıcı. Dokunaklı. 2 > Kökeni: Farsça

SUZNÂK

(Fars.) Ka. 1. Yakan, yakıcı. Dokunaklı. 2. Türk müziğinde basit bir makam.

SÛZÜLAY

(Tür.) Ka. - Gökte süzülen ay.

Süeda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kutlu, uğurlu insanlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜEDA

(Ar.) Ka. - Kutlu, uğurlu insanlar.

SÜEL

(Tür.) Er. - Asker eli.

SÜER

(Tür.) Er. - Yiğit asker.

SÜERDEM

(Tür.) Er. - Erdemli asker.

SÜERKAN

(Tür.) Er. - Soylu kandan gelen asker.

SÜERSAN

(Tür.) Er. - Yiğitliğiyle ünlü asker.

Süfyan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ashab-ı kiramın meşhurlarından bazılarının ismi. Süfyan-ı Sevri Kelamcı, muhaddis, alim. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜFYAN

(Ar.) Er. - Ashab-ı kiramın meşhurlarından bazılarının ismi. Süfyan-ı Sevri

Süha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyükayı takım yıldızının en küçük yıldızı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜHA

(Ar.) Er. - Büyükayı takım yıldızının en küçük yıldızı.

Sühan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz, lakırdı. Şiir > Kökeni: Farsça

SÜHAN

(Fars.) Er. - Söz, lakırdı. Şiir.

Sühandan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz sahibi, güzel söz. > Kökeni: Farsça

SÜHANDAN

(Fars.) Ka. - Söz sahibi, güzel söz söyleyen.

Süheyl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sema'nın güney yarımküresinde bulunan sefineyi Nuh burcundaki parlak ve büyük yıldızın adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜHEYL

(Ar.) Er. - Sema'nın güney yarımküresinde bulunan sefineyi Nuh burcundaki parlak ve büyük yıldızın adı.

Süheyla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yumuşak, iyi huylu kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜHEYLA

(Ar.) Ka. - Yumuşak, iyi huylu kadın.

SÜHUNET

(Ar.) - Sıcaklık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SÜKAR

(Tür.) Er. - Asker soyundan gelen, yiğit yürekli asker.

Sükeyne

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sessiz, sakin, ağırbaşlı, onurlu. Hz. Hüseyin (r.a.)'in kızının adıdır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜKEYNE

(Ar.) Sessiz, sakin, ağırbaşlı, onurlu. Hz. Hüseyin (r.a.)'in kızının adıdır.

Sükuti

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Susmayı seven, az konuşan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜKUTİ

(Ar.) Er. - Susmayı seven, az konuşan.

Sülasi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Üçlü, üç şeyden meydana gelen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜLASİ

(Ar.) Er. - Üçlü, üç şeyden meydana gelen.

Süleyman

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İbranice "huzur, sükun". 2. Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen peygamberden biri. Ulu'l-Azm peygamberlerdendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜLEYMAN

(Ar.) Er. 1. İbranice "huzur, sükun". 2. Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen peygamberden biri. Ulu'l-Azm peygamberlerdendir.

SÜLÜNAY

(Tür.) Ka. - Ay gibi güzel, uzun boylu, endamlı.

SÜLÜNBİKE

(Tür.) Ka. - Sülün gibi boylu endamlı kadın.

Sülvan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüreğe ferahlık veren ruh, iç açıcı ilaç. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜLVAN

(Ar.) Er. - Yüreğe ferahlık veren ruh, iç açıcı ilaç.

Sülvane

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sülvan). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜLVANE

(Ar.) Ka. - (bkz. Sülvan).

SÜMBÜL

(Fars.) Ka. l. Zambakgillerden, salkım çiçekli, keskin kokulu, soğanlı otsu bitki. 2. Güzellerin saçı.

Sümbülveş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sümbüle benzeyen. > Kökeni: Farsça

SÜMBÜLVEŞ

(Fars.) Ka. - Sümbüle benzeyen, sümbül gibi güzel.

SÜMER

(Tür.) - Eski tarihlerde aşağı Mezopotamya'da yaşamış olan bir kavim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sümeyre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Meyve çağlası. 2. Kıvrılmış yaprak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜMEYRE

(Ar.) Ka. 1. Meyve çağlası. 2. Kıvrılmış yaprak.

Sümeyye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İslam'ın ilk şehidi. Ammar b. Yasir'in annesi ve ilk müslüman olan hanım sahabelerden. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜMEYYE

(Ar.) Ka. - İslam'ın ilk şehidi. Ammar b. Yasir'in annesi ve ilk müslüman olan hanım sahabelerden.

Sümre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esmerlik, karayağızlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜMRE

(Ar.) Er. - Esmerlik, karayağızlık.

Sümret

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Sümre). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜMRET

(Ar.) Ka. - (bkz. Sümre).

Sündüs

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eskiden altın veya gümüş tellerle nakışlı olarak dokunan bir çeşit ipekli kumaş. Kur'an'da cennet elbisesi anlamında Kehf > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜNDÜS

(Ar.) Ka. - Eskiden altın veya gümüş tellerle nakışlı olarak dokunan bir çeşit ipekli kumaş. Kur'an'da cennet elbisesi anlamında Kehf

Sünnet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyi ahlak, iyi tabiat. 2. Hz. Muhammed'in sözleri, işleri ve tasvipleri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜNNET

(Ar.) Er. 1. İyi ahlak, iyi tabiat. 2. Hz. Muhammed'in sözleri, işleri ve tasvipleri.

Sünnetullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın koyduğu nizam. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜNNETULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın koyduğu nizam.

SÜPHAN

(Tür.) Er. - Doğu Anadolu'da Van gölünün kuzey kıyısındaki sönmüş volkan.

Süreha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saf ırklar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜREHA

(Ar.) Er. - Saf ırklar.

SÜREYYA

(Ar.) - Ülker yıldızı, pervin. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Sürre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Para kesesi. 2. Hediye. 3. Osmanlı devletinde halifelik makamınca Mekke ve Medine fakirleri ile alimlerine gönderilen para. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜRRE

(Ar.) Er. 1. Para kesesi. 2. Hediye. 3. Osmanlı devletinde halifelik makamınca Mekke ve Medine fakirleri ile alimlerine gönderilen para.

SÜRSOY

(Tür.) Er. - Soyun sürsün, soyun genişlesin.

Süruri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinçle, neşeyle ilgili. VIII. yy.'ın ünlü Osmanlı şairi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜRURİ

(Ar.) Er. Sevinçle, neşeyle ilgili. - VIII. yy.'ın ünlü Osmanlı şairi.

Sürür

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

SÜRÜR

(Ar.) Er. - Sevinç.

SÜSEN

(Tür.) Ka. - Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.

SÜVARİ

(Fars.) Er. 1. Atlı. Atlı asker. 2. Gemi kaptanı.

Süveyda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kalbin ortasında var kabul edilen siyah nokta. 2. Tohumun ortasında bulunan tanecik. 3. Kalpteki gizli günah. İsim olarak kullanılması uygun değildir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

SÜVEYDA

(Ar.) Ka. 1. Kalbin ortasında var kabul edilen siyah nokta. 2. Tohumun ortasında bulunan tanecik. 3. Kalpteki gizli günah. - İsim olarak kullanılması uygun değildir.

Süzen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Topluca yapılan av > Kökeni: Farsça

Yorumlar (0)