Macid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şan ve şeref sahibi olan kimse. İyi ahlaklı. Ulu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MACİD

(Ar.) Er. - Şan ve şeref sahibi olan kimse. İyi ahlaklı. Ulu.

Macide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Macid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MACİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Macid).

Macit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şan ve şeref sahibi > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mağfiret

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın kullarının günahlarını bağışlaması, örtmesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAĞFİRET

(Ar.) Ka. - Allah'ın kullarının günahlarını bağışlaması, örtmesi.

Mahbub

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Muhabbet olunmuş, sevilmiş, sevilen, sevgili. 2. Mahbub-i Hûda, (Allah'ın sevgilisi) Hz. Muhammed (s.a.s). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHBUB

(Ar.) Er. 1. Muhabbet olunmuş, sevilmiş, sevilen, sevgili. 2. Mahbub-i Hûda, (Allah'ın sevgilisi) Hz. Muhammed (s.a.s).

Mahbube

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Muhabbet olunmuş, sevilmiş, sevilen. (bkz. Mahbub). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHBUBE

(Ar.) Ka. - Muhabbet olunmuş, sevilmiş, sevilen. - (bkz. Mahbub).

Mahfer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay aydınlığı, ay ışığı > Kökeni: Farsça

MAHFER

(Fars.) Ka. - Ay aydınlığı, ay ışığı.

Mahfi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gizli, saklı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHFİ

(Ar.) Er. - Gizli, saklı.

Mahfuz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Korunmuş, gözetilmiş. Gizlenmiş, saklanmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHFUZ

(Ar.) Er. Korunmuş, gözetilmiş. Gizlenmiş, saklanmış.

Mahin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Hz. Peygamberin Adleri). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHİN

(Ar.) - (bkz. Hz. Peygamberin isimleri).

Mahinev

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni ay, ayça, hilal > Kökeni: Farsça

MAHİNEV

(Fars.) Ka. - Yeni ay, ayça, hilal.

Mahinur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ayın nuru, ışığı. 2. Ay ışığı > Kökeni: Farsça

MAHİNUR

(Fars.) Ka. 1. Ayın nuru, ışığı. 2. Ay yüzlü güzel.

Mahir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Maharetli, hünerli, elinden iş gelir, becerikli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHİR

(Ar.) Er. - Maharetli, hünerli, elinden iş gelir, becerikli.

Mahire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mahir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mahir).

Mahizan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mahi + Zan ’ın birleşimi > Kökeni: Farsça

Mahizar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnleyen ay > Kökeni: Farsça

MAHİZAR

(Fars.) Ka. - İnleyen ay.

Mahizer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: San, altın renginde ay > Kökeni: Farsça

MAHİZER

(Fars.) Ka. - San, altın renginde ay.

Mahmud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hamd olunmuş, sena edilmiş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHMUD

(Ar.) Er. 1. Hamd olunmuş, sena edilmiş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud

Mahmude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bingör otu, sakmunya. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHMUDE

(Ar.) Ka. - Bingör otu, sakmunya.

Mahmur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış, ağırlaşmış, yan baygın göz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHMUR

(Ar.) Er. 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış, ağırlaşmış, yan baygın göz.

Mahmure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -(bkz. Mahmur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHMURE

(Ar.) Ka. -(bkz. Mahmur).

Mahmut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övgüye değer > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mahpare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay parçası, çok > Kökeni: Farsça

MAHPARE

(Fars.) Ka. - Ay parçası, çok güzel kadın.

Mahperi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi peri kadar güzel > Kökeni: Farsça

MAHPERİ

(Fars.) Ka. - Ay gibi peri kadar güzel.

Mahperver

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mehtap > Kökeni: Farsça

MAHPERVER

(Fars.) Ka. - Mehtap.

Mahpeyker

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüzü ay gibi parlak. > Kökeni: Farsça

MAHPEYKER

(Fars.) Ka. 1. Yüzü ay gibi parlak, güzel, nurlu. 2. Kösem Sultan'ın adı.

Mahra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Elverişli, uygun şey. 2. Değerli kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHRA

(Ar.) Ka. 1. Elverişli, uygun şey. 2. Değerli kimse.

Mahru

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay yüzlü. > Kökeni: Farsça

MAHRU

(Fars.) Ka. - Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel.

Mahsun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güçlendirilmiş, güçlü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHSUN

(Ar.) Er. - Güçlendirilmiş, güçlü.

Mahsune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAHSUNE

(Ar.) Ka. - Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş.

Mahsut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. Biçilmiş ekin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHSUT

(Ar.) Er. - Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. Biçilmiş ekin.

Mahşer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Huy, tabiat. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAHŞER

(Ar.) Er. - Huy, tabiat.

Mahter

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni ay, ayça, hilal > Kökeni: Farsça

MAHTER

(Fars.) Ka. - Yeni ay, ayça, hilal.

Mahur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk musikisinde rast perdesi. > Kökeni: Farsça

MAHUR

(Fars.) - Türk musikisinde rast perdesinde karar kılan bir makam. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Maide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üzerinde yemek bulunan sofra. Yemek, şölen. 2. Kur'an-ı Kerim'in 5. suresinin adı. 3. İsa ve Havarilerine gökten inen sofra (Maide-i Mesih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAİDE

(Ar.) Ka. 1. Üzerinde yemek bulunan sofra. Yemek, şölen. 2. Kur'an-ı Kerim'in 5. suresinin adı. 3. İsa ve Havarilerine gökten inen sofra (Maide-i Mesih).

Mail

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir yana eğilmiş, eğik. 2. Hevesli, istekli, yetenekli. Taraflı, içten istekli. 3. Andırır, benzer. 4. Tutkun. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAİL

(Ar.) Er. 1. Bir yana eğilmiş, eğik. 2. Hevesli, istekli, yetenekli. Taraflı, içten istekli. 3. Andırır, benzer. 4. Tutkun.

Maile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mail). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAİLE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mail).

Makal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz, lakırdı. Söyleme, söyleyiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKAL

(Ar.) Er. - Söz, lakırdı. Söyleme, söyleyiş.

Makbul

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kabul olunmuş, alınmış, alınan. Beğenilen, hoş karşılanan, geçer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKBUL

(Ar.) Er. - Kabul olunmuş, alınmış, alınan. Beğenilen, hoş karşılanan, geçer.

Makbule

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Makbul). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAKBULE

(Ar.) Ka. - (bkz. Makbul).

MAKRUN

(Ar.) - Ulaşmış, kavuşmuş, yakın. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Maksud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kasdolunan, istenilen şey, istek. Maksad, niyet, murat. 2. Varılmak istenen yer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKSUD

(Ar.) Er. 1. Kasdolunan, istenilen şey, istek. Maksad, niyet, murat. 2. Varılmak istenen yer.

Maksude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Maksud). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAKSUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Maksud).

Maksum

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayrılmış, bölünmüş. Kısmet. Rızk-ı Maksum; Allah tarafından takdir edilmiş rızık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKSUM

(Ar.) Er. - Ayrılmış, bölünmüş. Kısmet. Rızk-ı Maksum; Allah tarafından takdir edilmiş rızık.

Maksume

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Maksum). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAKSUME

(Ar.) Ka. - (bkz. Maksum).

Maksur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kasrolunmuş, kısaltılmış, kasılmış. 2. Alıkonulmuş. Bir şeye ayrılmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKSUR

(Ar.) Er. 1. Kasrolunmuş, kısaltılmış, kasılmış. 2. Alıkonulmuş. Bir şeye ayrılmış.

Maksure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Maksur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAKSURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Maksur).

Makul

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akla uygun bulunan. Akıl ile bilinir, akılla kanıtlanan. Oldukça akıllı, sözü akla yakın. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAKUL

(Ar.) Er. - Akla uygun bulunan. Akıl ile bilinir, akılla kanıtlanan. Oldukça akıllı, sözü akla yakın.

Makule

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Makul). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAKULE

(Ar.) Ka. - (bkz. Makul).

Malik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sahip, bir şeye sahip olan, bir şeyi olan. Malikii'l-Mülk, Allah. 2. Yedi cehennemin hakimi ve kapıcısı olan melek. 3. Zebanileri idare eden melek. İmam Malik, Maliki mezhebinin kurucusu. Ashab bu ismi kullanmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MÂLİK

(Ar.) Er. 1. Sahip, bir şeye sahip olan, bir şeyi olan. Malikii'l-Mülk, Allah. 2. Yedi cehennemin hakimi ve kapıcısı olan melek. 3. Zebanileri idare eden melek. İmam Malik, Maliki mezhebinin kurucusu. Ashab bu ismi kullanmıştır.

Malike

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Malik). 1. Mal sahibi olan kadın. 2. Peri, su perisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MALİKE

(Ar.) Ka. - (bkz. Malik). 1. Mal sahibi olan kadın. 2. Peri, su perisi.

MALKOÇ

(Tür.) Er. - Akıncı ocağı reisi.

Malum

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bilinen, belli. Herkesçe bilinen. Faili belli olan fiil. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MALUM

(Ar.) Er. - Bilinen, belli. Herkesçe bilinen. Faili belli olan fiil.

Mamur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bayındır, şenlikli. 2. İmar edilmiş, işlenmiş yer. 3. Beyt-i mamur > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAMUR

(Ar.) Er. 1. Bayındır, şenlikli. 2. İmar edilmiş, işlenmiş yer. 3. Beyt-i mamur

MANA

(Ar.) 1. Mana, anlam. 2. İç, içyüzü. 3. Rüya, düş. - (bkz. Anlam).- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MANOLYA

(Frans.) Ka. - Manolyagillerden. Beyaz renkli ve güzel kokulu çiçekleri olan, süs bitkisi olarak yetiştirilen ağaç ve bu ağacın çiçeği.

Mansur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yardım olunmuş, Allah'ın yardımıyla galip, üstün gelmiş. 2. Türk musikisinde bir düzen. 3. Bir ney çeşidi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MANSUR

(Ar.) Er. 1. Yardım olunmuş, Allah'ın yardımıyla galip, üstün gelmiş. 2. Türk musikisinde bir düzen. 3. Bir ney çeşidi.

Mansure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mansur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MANSURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mansur).

Manzur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bakılan, nazar olunan. Gözde olan, beğenilen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MANZUR

(Ar.) Er. - Bakılan, nazar olunan. Gözde olan, beğenilen.

Manzure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Manzur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MANZURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Manzur).

MARAL

(Tür.) Ka. - Dişi geyik, ceylan, karaca.

Marifet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Herkesin yapamadığı ustalık, herşeyde görülmeyen hususiyet, ustalıkla yapılmış olan şey. 2. Bilme, biliş. 3. Hoşa gitmeyen hareket. 4. Vasıta aracı, ikinci el. Marifetname İbrahim Hakkı Bey'in divan kültürüne ait hazırladığı meşhur eseri. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MARİFET

(Ar.) Ka. 1. Herkesin yapamadığı ustalık, herşeyde görülmeyen hususiyet, ustalıkla yapılmış olan şey. 2. Bilme, biliş. 3. Hoşa gitmeyen hareket. 4. Vasıta aracı, ikinci el. Marifetname

Mariye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şen'un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed'e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim'in annesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MÂRİYE

(Ar.) Ka. - Şen'un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed'e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim'in annesi.

Maruf

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Herkesçe bilinen tanınmış belli. Meşhur ünlü. 2. Şeriatın emrettiği, uygun gördüğü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MARUF

(Ar.) Er. 1. Herkesçe bilinen tanınmış belli. Meşhur ünlü. 2. Şeriatın emrettiği, uygun gördüğü.

Marufe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Maruf). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MARUFE

(Ar.) Ka. - (bkz. Maruf).

Marut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arkadaşı "Harut" ile meşhur olan bir melek olup büyü ile uğraştıklarından dolayı kıyamete kadar kalmak üzere Babil'de bir kuyu içerisine hapsedilmişlerdir. Ad olarak kullanılmaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MÂRUT

(Ar.) - Arkadaşı "Harut" ile meşhur olan bir melek olup büyü ile uğraştıklarından dolayı kıyamete kadar kalmak üzere Babil'de bir kuyu içerisine hapsedilmişlerdir. - İsim olarak kullanılmaz.

Masum

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Suçsuz, kabahatsiz, günahsız, ismet sahibi. 2. Saf, temiz. İmam-ı Rabbani'nin oğlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MASUM

(Ar.) Er. 1. Suçsuz, kabahatsiz, günahsız, ismet sahibi. 2. Saf, temiz. İmam-ı Rabbani'nin oğlu.

Masume

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Masum). İmamiye mezhebinde günahsız sayılan ehl-i beyt mensubu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MASUME

(Ar.) Ka. - (bkz. Masum). İmamiye mezhebinde günahsız sayılan ehl-i beyt mensubu.

Masun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Korunmuş, korunan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MASUN

(Ar.) Er. - Korunmuş, korunan.

Masune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Masun). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MASUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Masun).

Maşuk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevilen, sevilmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAŞUK

(Ar.) Er. - Sevilen, sevilmiş.

Maşuka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Maşuk). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAŞUKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Maşuk).

Matlub

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İstenilen, aranılan, talep edilen şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MATLUB

(Ar.) Er. - İstenilen, aranılan, talep edilen şey.

Matlube

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Matvlub). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MATLUBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Matvlub).

Matuk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MATUK

(Ar.) Er. - Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.

Matuke

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Matuk). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MATUKE

(Ar.) Ka. - (bkz. Matuk).

Maun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zekat. Kur'an-ı Kerim'in 107. suresi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAUN

(Ar.) Er. Zekat. Kur'an-ı Kerim'in 107. suresi.

MAVERA

(Ar.) - Ara, geri, bir şeyin ötesinde bulunan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Maviye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Suya ait. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MAVİYE

(Ar.) Ka. - Suya ait.

Maye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Maya, asıl ve gerekli madde > Kökeni: Farsça

MAYE

(Fars.) Ka. 1. Maya, asıl ve gerekli madde. 2. Para, mal. İktidar güç. 3. Bilgi.

Mazhar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Nail olma, şereflenme. 3. Bazı tekkelerde oturarak uyurken dayanılan kısa değerde. 4. Bir çeşit tef. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAZHAR

(Ar.) Er. 1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Nail olma, şereflenme. 3. Bazı tekkelerde oturarak uyurken dayanılan kısa değerde. 4. Bir çeşit tef.

Mazlum

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zulüm görmüş. 2. Halim, selim, sakin, sessiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAZLUM

(Ar.) Er. 1. Zulüm görmüş. 2. Halim, selim, sakin, sessiz.

Mazmun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Borçluluk, kefalet. 2. Ödenmesi gereken şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAZMUN

(Ar.) Er. 1. Borçluluk, kefalet. 2. Ödenmesi gereken şey.

Mazyar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Taberistan'daki Karini hükümdarlarının sonuncusu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MAZYAR

(Ar.) Er. - Taberistan'daki Karini hükümdarlarının sonuncusu.

MEBDE

(Ar.) - Baş, başlangıç, ilke.- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mebhur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soluyan, soluğan, nefes darlığına yakalanmış olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEBHUR

(Ar.) Er. - Soluyan, soluğan, nefes darlığına yakalanmış olan.

Mebhure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mebhur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEBHURE

(Ar.) Ka. (bkz. Mebhur).

Mebruk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tebrike şayeste. Kullu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEBRUK

(Ar.) Er. - Tebrike şayeste. Kullu.

Mebruke

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mebruk). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEBRUKE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mebruk).

Mebrur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beğenilmiş, hayırlı, yararlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEBRUR

(Ar.) Er. - Beğenilmiş, hayırlı, yararlı.

Mebrure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mebrur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEBRURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mebrur).

Mebsude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mebsut). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEBSUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mebsut).

Mebsut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Açılmış, yayılmış. Uzun uzadıya anlatılan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEBSUT

(Ar.) Er. - Açılmış, yayılmış. Uzun uzadıya anlatılan.

Mebşure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüzü beyaz, gösterişli güzel kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEBŞURE

(Ar.) Ka. - Yüzü beyaz, gösterişli güzel kadın.

Mecdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mecid). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MECDİ

(Ar.) Er. - (bkz. Mecid).

Mecdide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rızkı bol, nasibi açık, bahtiyar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MECDİDE

(Ar.) Ka. - Rızkı bol, nasibi açık, bahtiyar.

MECERRE

(Ar.) 1. Samanyolu. 2. Harekete müsait yol, cadde veya yer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mecid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok ulu, yüce, şan ve şeref sahibi. Allah'ın sıfatlarından. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. Abdülmecid, Allah'ın (Mecid'in) kulu.. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MECİD

(Ar.) Er. - Çok ulu, yüce, şan ve şeref sahibi. Allah'ın sıfatlarından. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. Abdülmecid, Allah'ın (Mecid'in) kulu..

Meciddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin ululuğu, büyüklüğü. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MECİDDİN

(Ar.) Er. - Dinin ululuğu, büyüklüğü. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Mecide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük ulu. Şan ve şeref sahibi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MECİDE

(Ar.) Ka. - Büyük ulu. Şan ve şeref sahibi.

Mecit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok şerefli, büyük şan sahibi > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mecnun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MECNUN

(Ar.) Er. 1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı.

MECRA

(Ar.). - Suyun aktığı yatak, su yolu. Bir işin gidiş yolu. Bedendeki ahlatın alıştığı yol. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mecut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Talihi açık, mutlu, şanslı kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MECUT

(Ar.) Er. - Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

MEDÂ

(Ar.). Mesafe. Son. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MEDAR

(Ar.). 1. Dayanak. 2. Dönence. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Medeni

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Medine'ye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEDENİ

(Ar.) Er. 1. Medine'ye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır.

Medid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEDİD

(Ar.) Er. - Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi.

Medide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Medid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEDİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Medid).

Medih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEDİH

(Ar.) Er. - Methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu.

Mediha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Medih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEDİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Medih).

Medine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arabistan'da bir şehir. Hz. Peygamberin kabrinin bulunduğu şehir. Hacıların Mekke'den sonra ziyaret ettikleri şehir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEDİNE

(Ar.) Ka. - Arabistan'da bir şehir. Hz. Peygamberin kabrinin bulunduğu şehir. Hacıların Mekke'den sonra ziyaret ettikleri şehir.

Med'Uv

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Davet olunmuş, çağırılmış, davetli. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MED'UV

(Ar.) Er. - Davet olunmuş, çağırılmış, davetli. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

MEFAHİR

(Ar.) - İftihar edilecek, övünülecek şeyler. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mefhar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övünme. Övünmeye sebeb olan, güvenmeyi gerektiren. Mefhar-i kainat Muhammed (s.a.s). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEFHAR

(Ar.) Er. - Övünme. Övünmeye sebeb olan, güvenmeyi gerektiren. Mefhar-i kainat

Mefharet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İftihar duyma, övünme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEFHARET

(Ar.) Ka. - İftihar duyma, övünme.

Mefkure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ülkü, ideal. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEFKURE

(Ar.) Ka. - Ülkü, ideal.

Mefruz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Farz olunmuş, varsayılmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEFRUZ

(Ar.) Er. - Farz olunmuş, varsayılmış.

Mefruza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mefruz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEFRUZA

(Ar.) Ka. - (bkz. Mefruz).

Meftuh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEFTUH

(Ar.) Er. 1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş.

Meftuha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meftah). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEFTUHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Meftah).

Meftun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEFTUN

(Ar.) Er. 1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış.

Meftune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meftun). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEFTUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meftun).

Mehdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEHDİ

(Ar.) Er. 1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. - Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu.

Mehdiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mehdi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEHDİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mehdi).

Mehib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Heybetli, azametli, korkunç (mehub). 2. Arslan (Esed, gazanfer, haydar, şir). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEHİB

(Ar.) Er. 1. Heybetli, azametli, korkunç (mehub). 2. Arslan (Esed, gazanfer, haydar, şir).

Mehir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay > Kökeni: Farsça

MEHİR

(Fars.) Ka. - Ay.

Mehlika

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay yüzlü güzel > Kökeni: Farsça

MEHLİKA

(Fars.) Ka. - Ay yüzlü güzel.

MEHMET

(Tür.) Er. - Muhammed isminin türkçesi. (bkz. Muhammed).

Mehpare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay parçası, çok güzel. > Kökeni: Farsça

MEHPARE

(Fars.) Ka. - Ay parçası, çok güzel.

MEHRE

(Tür.) Ka. - Hind okyanusu sahili ile Hadramut arasında bir ülke.

Mehru

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay yüzlü güzel > Kökeni: Farsça

MEHRU

(Fars.) Ka. - Ay yüzlü güzel.

Mehtap

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ay aydınlığı, ay ışığı. > Kökeni: Farsça

MEHTAP

(Fars.) Ka. 1. Ay aydınlığı, ay ışığı. Dolunay. 2. Alay, eğlence, zevklenme. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Mehveş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi, ay yüzlü, güzel. > Kökeni: Farsça

MEHVEŞ

(Fars.) Ka. - Ay gibi, ay yüzlü, güzel.

Mekin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temekkün eden, oturan yerleşen. 2. Vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEKİN

(Ar.) Er. 1. Temekkün eden, oturan yerleşen. 2. Vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

Mekine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mekin). 1. İktidar ve onur sahibi. 2. Yer tutup oturan, yerleşmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEKİNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mekin). 1. İktidar ve onur sahibi. 2. Yer tutup oturan, yerleşmiş.

Meknun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saklı, gizli, iyice korunmuş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEKNUN

(Ar.) Er. - Saklı, gizli, iyice korunmuş.

Meknune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meknun). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEKNUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meknun).

Meknuz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEKNUZ

(Ar.) Er. - Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış.

Meknuze

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meknuz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEKNUZE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meknuz).

Mekremet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kerem, cömertlik. Saygı, ağırlama. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEKREMET

(Ar.) Er. - Kerem, cömertlik. Saygı, ağırlama.

Mekşufe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Açılmış, açık. Bilinmez değil, keşfolunmuş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEKŞUFE

(Ar.) Ka. - Açılmış, açık. Bilinmez değil, keşfolunmuş.

Mela

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Doluluk. 2. Topluluk. 3. Ova. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELÂ

(Ar.) Ka. 1. Doluluk. 2. Topluluk. 3. Ova.

Melahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzellik, yüz güzelliği. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELAHAT

(Ar.) Ka. - Güzellik, yüz güzelliği.

Melda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Genç, körpe ve nazik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELDÂ

(Ar.) Ka. - Genç, körpe ve nazik.

Melek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Allah'ın nurdan yarattığı varlıklar. Allah'ın emirlerine tam itaat eden varlıklar. 2. Halim, selim güzel huylu kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELEK

(Ar.) Ka. 1. Allah'ın nur¬dan yarattığı varlıklar. Allah'ın emirlerine tam itaat eden varlıklar. 2. Ha¬lim, selim güzel huylu kimse.

MELEKNAZ

(a.f.i.) Ka. - (bkz. Melek).

Meleknur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Melek). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELEKNUR

(Ar.) Ka. - (bkz. Melek).

MELEKPER

(a.f.i.) Ka. - Melek kanatlı.

MELEKRU

(a.f.i.) Ka. - Melek yüzlü.

MELEKSİMA

(a.f.i.) Ka. - Melek şimali.

Melhuz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Umulur, beklenir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELHUZ

(Ar.) Er. - Umulur, bek¬lenir.

Melhuza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Melhuz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELHUZA

(Ar.) Ka. - (bkz. Mel¬huz).

Melih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Melahat sahibi, güzel, şirin, sevimli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELİH

(Ar.) Er. - Melahat sahibi, güzel, şirin, sevimli.

Meliha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Melih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELİHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Melih).

Melik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Padişah, hakan, hükümdar. 2. Mal sahibi. 3. Allah'ın Adlerinden, (bkz. Abdülmelik). Melikşah Sultan Sencer'in babası olan büyük Selçuklu hükümdarı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELİK

(Ar.) Er. 1. Padişah, hakan, hükümdar. 2. Mal sahibi. 3. Allah'ın isimlerinden, (bkz. Abdülmelik). Melikşah

Melikanber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kudretli, nüfuzlu, Habeş köle. Melik ve anber Adlerinden birleşik Ad. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELİKANBER

(Ar.) Er. - Kudret¬li, nüfuzlu, Habeş köle. Melik ve anber isimlerinden birleşik isim.

Melike

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kadın hükümdar. Hükümdar karısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MELİKE

(Ar.) Ka. - Kadın hüküm¬dar. Hükümdar karısı.

Melikserver

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğu Sultanı hükümdar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELİKSERVER

(Ar.) Er. - Doğu Sultanı hükümdar.

Melikşah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük Selçuklu Devleti hükümdarı (1072-1092) Alparslan’ın oğlu > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MELODİ

(Yun.) Ka. - Nağme, ahenk, ezgi.

MELTEM

(Tür.) Ka. - Yazın düzenli olarak karadan denize doğru esen rüzgar.

Memdud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzatılan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEMDUD

(Ar.) Er. - Uzatılan.

Memdude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Memdud). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEMDUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Memdud).

Memduh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övülmüş, övülecek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEMDUH

(Ar.) Er. Övülmüş, övü¬lecek.

Memduha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Memduh). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEMDUHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Memduh).

Memnun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Minnet altında bulunan. 2. Sevinmiş, sevinçli. Razı hoşnut, (bkz. Dilşad). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEMNUN

(Ar.) Er. 1. Minnet altın¬da bulunan. 2. Sevinmiş, sevinçli. Ra¬zı hoşnut, (bkz. Dilşad).

Memnune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Memnun). Sevinmiş, sevinçli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEMNUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mem¬nun). Sevinmiş, sevinçli.

Memun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam, (bkz. Emin). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEMUN

(Ar.) Er. - Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam, (bkz. Emin).

Menaf

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dağın sivri tepesi. 2. Cahiliye döneminde Arapların putu. Ad olarak kullanılmaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MENAF

(Ar.) Er. 1. Dağın sivri te¬pesi. 2. Cahiliye döneminde Arapla¬rın putu. - İsim olarak kullanılmaz.

MENDERES

(Yun.) Er. - Akarsu yataklarının dolanbaçlı kısmı. Ege bölgesindeki 3 akarsudan birisinin adı.

MENEKŞE

(Fars.) Ka. - Menekşe¬gillerden birçok çeşitleri bulunan ko¬yu mor çiçek açan süs bitkisi. Koyu mor renk.

MENGÜ

(Tür.) - Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu

MENGÜALP

(Tür.) Er. - Ölümsüz, güçlü, kuvvetli, yiğit.

MENGÜBAY

(Tür.) Er. - Varlıklı kimse.

MENGÜBERT

(Tür.) Er. - Allah verdi.

MENGÜCEK

(Tür.) Er. - Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar'ı içine alan bölgeyi fethederek XII. yy.'ın ilk yansına kadar elinde tutan Türk sülalesi.

MENGÜÇ

(Tür.) Er. - Yaşlı.

MENGÜER

(Tür.) Er. - (bkz. Mengü).

MENGÜTAY

(Tür.) Er. - (bkz. Mengüer).

Mennan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok ihsan eden, verici, ihsanı bol. Abd takısı alarak kullanılır. Allah'ın Adlerinden (bkz. Abdülmennan). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MENNAN

(Ar.) Er. - Çok ihsan eden, verici, ihsanı bol. - Abd takısı alarak kullanılır. Allah'ın isimlerinden (bkz. Abdülmennan).

Mensur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saçılmış, dağılmış. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MENSUR

(Ar.) Er. - Saçılmış, dağılmış. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.

Mensure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mensur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Mensure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Menşur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MENSURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mensur).

MENSURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Menşur).

Menşur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MENŞUR

(Ar.) Er. - Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış.

Menzur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MENZUR

(Ar.) Er. - Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş.

Menzure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Menzur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MENZURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Menzur).

MERAFİ

(Ar.) 1. Dağın sivri tepesi. 2. İslam'dan evvel Arapların putu. -İsim olarak kullanılmaz.

Merahan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERAHÂN

(Ar.) Er. 1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali.

MERAL

(Tür.) Ka. - (bkz. Maral).

Meram

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arzu istek. İçten tasarlanan niyet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MERAM

(Ar.) Ka. - Arzu istek. İçten tasarlanan niyet.

MERCAN

(Ar.) Selenterelerin mercanlar sınıfından olup kayalık yerlerde koloni meydana getirerek yaşayan, iskeleti kalkerli kırmızı renkli deniz hayvanı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Merd

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Adam, insan. 2. Sağlam, güvenilir. > Kökeni: Farsça

MERD

(Fars.) Er. 1. Adam, insan. 2. Özü sözü doğru kabadayı, yiğit. -Türk dil kurallarına göre "d/t" değişmesiyle kullanılır.

Merdan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mertler, insanlar, erkekler. > Kökeni: Farsça

MERDAN

(Fars.) Er. - Mertler, insanlar, erkekler, yiğitler.

Merdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mertlik, erlik. Cesaret. > Kökeni: Farsça

MERDİ

(Fars.) Er. - Mertlik, erlik. Cesaret, yüreklilik. İnsanlık.

Merdüm

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnsan, adam. 2. Gözbebeği. > Kökeni: Farsça

MERDÜM

(Fars.) 1. İnsan, adam. 2. Gözbebeği. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MEREVİŞ

(Tür.) Ka. - Terementi ağacının tohumu.

Merğub

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERĞUB

(Ar.) Er. 1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan.

Merğube

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mergup). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MERĞUBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mergup).

MERİÇ

(Tür.) - Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Merih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERİH

(Ar.) Er. - Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen.

MERKÜR

(Fran.) Er. - Güneşe en yakın gezegen.

Mersa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Liman. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MERSA

(Ar.) Ka. - Liman.

MERT

(Fars.) Er. 1. Özü, sözü doğru yiğit. 2. Erkek insan.

MERTEL

(f.t.i.) Er. - (bkz. Mert).

MERTER

(f.t.i.) Er. - (bkz. Mert).

MERTKAL

(f.t.i.) Er. - Her zaman doğru kal.

MERTKAN

(f.t.i.) Er. - Mert soydan gelen.

MERTOL

(f.t.i.) Er. - Her zaman sözünün eri ol.

Mervan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Emevi sülalesinin Mervan kolu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERVAN

(Ar.) Er. - Emevi sülalesinin Mervan kolu.

Merve

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mekke'de bir dağın adı olup hacılar, Merve ile Safa arasında Sa'y ederler yani 7 defa gidip gelirler. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MERVE

(Ar.) Ka. - Mekke'de bir dağın adı olup hacılar, Merve ile Safa arasında Sa'y ederler yani 7 defa gidip gelirler.

MERYEM

(İbr.) Ka. - 1. Abid. İbadete düşkün insan. 2. Hz. İsa'nın annesi.

Merza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Meleklerin Kraliçesi > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Merzat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rıza, hoşnutluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERZAT

(Ar.) Er. - Rıza, hoşnutluk.

Merzuk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rızıklandırılmış, rızık verilmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MERZUK

(Ar.) Er. - Rızıklandırılmış, rızık verilmiş.

Merzuka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Merzuk). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MERZUKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Merzuk).

Meserret

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinçler. Şenlik, sevinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MESERRET

(Ar.) Ka. - Sevinçler. Şenlik, sevinç.

Mesih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. Mesih Hz. İsa'nın elini sürdüğü hastaların derhal iyileşmesi dolayısıyla kendisine Ad olarak verilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MESİH

(Ar.) Er. 1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. - Mesih

MESRUR

(Ar.) - Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mesrure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mesrur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MESRURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mesrur).

Mesud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saadetli, bahtlı, bahtiyar, kutlu. Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MESUD

(Ar.) Er. - Saadetli, bahtlı, bahtiyar, kutlu. - Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır.

Mesude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mesud). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MESUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mesud).

Mesut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutlu, sevinçli, neşeli > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Meşhed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yer. İran'da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEŞHED

(Ar.) Er. - Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yer. İran'da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

Meşhur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünlü, argın, tanınmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEŞHUR

(Ar.) Er. - Ünlü, argın, tanınmış.

Meşhure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meşhur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEŞHURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meşhur).

Meşkur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEŞKUR

(Ar.) Er. - Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan.

Meşkure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meşkur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEŞKURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meşkur).

METE

(Tür.) Er. - Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174).

METEHAN

(Tür.) Er. - (bkz. Mete)

Methiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birini övmek maksadıyla yazılmış eser, kaide. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

METHİYE

(Ar.) Ka. - Birini övmek maksadıyla yazılmış eser, kaide.

Metin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

METİN

(Ar.) Er. 1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

METİNER

(Tür.) Er. - (bkz. Metin).

Meva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sığınılacak yer, yurt, mesken. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVA

(Ar.) Ka. - Sığınılacak yer, yurt, mesken.

Mevcud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. -Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEVCUD

(Ar.) Er. - Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. -Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Mevcude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mevcud). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVCUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mevcud).

Mevdut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEVDUT

(Ar.) Er. - Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı.

Meveddet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevgi, muhabbet. Dostluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVEDDET

(Ar.) Ka. - Sevgi, muhabbet. Dostluk.

Mevhibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vergi, ihsan, bağış. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVHİBE

(Ar.) Ka. - Vergi, ihsan, bağış.

Mevlud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu yer. 3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum eser. Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEVLUD

(Ar.) Er. 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu yer. 3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum eser. - Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır.

Mevlude

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mevlud). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVLUDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mevlud).

Mevlut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğma, dünyaya gelme (Mevlid-Mevlüd) > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mevlüde / Mevlide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1.Doğma, dünyaya gelme. 2.Doğulan zaman > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Mevsim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yılın dört bölümünden biri. 2. Dağlamak suretiyle damga vurmak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVSİM

(Ar.) Ka. 1. Yılın dört bö¬lümünden biri. 2. Dağlamak suretiyle damga vurmak.

Mevsul

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Peygamber'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEVSUL

(Ar.) Er. - Hz. Peygamber'in isimlerinden.

Mevsunne

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bahar yağmuru yağmış toprak. 2. Baştan aşağı süslü zırh. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVSUNNE

(Ar.) Ka. 1. Bahar yağmuru yağmış toprak. 2. Baştan aşağı süslü zırh.

Mevzun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Biçimli, yakışıklı, güzel. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEVZUN

(Ar.) Er. - Biçimli, yakışıklı, güzel.

Mevzune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mevzun). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEVZUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mevzun).

Meymun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uğurlu, bereketli, kutlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEYMUN

(Ar.) Er. - Uğurlu, bereketli, kutlu.

Meymune

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meymun). Hz. Peygamberin en son hanımı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEYMUNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meymun). Hz. Peygamberin en son hanı¬mı.

Meysur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEYSUR

(Ar.) Er. - Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler.

Meysure

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Meysur). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEYSURE

(Ar.) Ka. - (bkz. Meysur).

Mezid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Artmış, artırılmış, büyümüş. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MEZİD

(Ar.) Er. - Artmış, artırıl¬mış, büyümüş. - Türk dil kuralı açı¬sından "d/t" olarak kullanılır.

Meziyet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir kişiyi başkalarından ayıran ve yücelten vasıf, üstünlük, değerlilik yüksek karakter. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MEZİYET

(Ar.) Ka. - Bir kişiyi başkalarından ayıran ve yücelten va¬sıf, üstünlük, değerlilik yüksek karak¬ter.

Midhat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övme. Türk dil kuralı açısından "d/t" değişmesiyle kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİDHAT

(Ar.) Er. - Övme. - Türk dil kuralı açısından "d/t" değişmesiyle kullanılır.

Miftah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapılacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz.Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİFTAH

(Ar.) Er. 1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapı¬lacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz.Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

Mihca

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Cihad meydanında ilk şehid olan Müslümanın adı. (Bedir Savaşı) > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mihin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük, ulu > Kökeni: Farsça

MİHİN

(Fars.) Er. - Büyük, ulu.

Mihine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Mihin) > Kökeni: Farsça

MİHİNE

(Fars.) Ka. - (bkz. Mihin).

MİHNE

(Ar.) - Düzleştirmek. - Er¬kek ve kadın adı olarak kullanılır.

MİHRACE

(Sanskritçe.) Ka. - Hindistan'da kral ve prenseslere verilen unvan.

MİHRAN

(Ar.) - Nehir. Pakis¬tan'dan geçen İndus nehrine İslam müellifleri tarafından verilen isim. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mihri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güneş. 2. Sevgi. > Kökeni: Farsça

MİHRİ

(Fars.) Ka. 1. Güneş. 2. Sev¬gi. 3. Eylül ayı. - Mihr ü mah, güneş ile ay.

Mihriban

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şefkatli, merhametli, muhabbetli. > Kökeni: Farsça

MİHRİBAN

(Fars.) Ka. - Şefkatli, merhametli, muhabbetli, güleryüzlü, yumuşak huylu.

Mihrican

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sonbahar > Kökeni: Farsça

MİHRİCAN

(Fars.) - Sonbahar. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mihrimah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneş ile ay. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MİHRİMAH

(Ar.) Ka. - Güneş ile ay.

Mihrinaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Naz güneşi. Çok nazlı. > Kökeni: Farsça

MİHRİNAZ

(Fars.) Ka. - Naz güneşi. Çok nazlı.

Mihrinisa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kadınlığın güneşi, erdemli kadın. > Kökeni: Farsça

MİHRİNİSA

(Fars.) Ka. - Kadınlı¬ğın güneşi, erdemli, nitelikli kadın.

Mihrinur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işık saçan, aydınlatan > Kökeni: Farsça

MİHRİNUR

(Fars.) Ka. - Işık sa¬çan, aydınlatan güneş.

Mihrişah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şahların güneşi > Kökeni: Farsça

MİHRİŞAH

(Fars.) Ka. - Şahların güneşi.

Mihriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneşe ait, güneşle ilgili. > Kökeni: Farsça

MİHRİYE

(Fars.) Ka. - Güneşe ait, güneşle ilgili.

Mikail

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dört büyük melekten rızıkların taksimine memur melek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİKAİL

(Ar.) Er. - Dört büyük me¬lekten rızıkların taksimine memur melek.

Mikat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİKAT

(Ar.) Er. 1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer.

MİMOZA

(Lat.) Ka. - Baklagillerden ince ve san yapraklı çiçek açan bir cins süs bitkisi, küstümotu.

Mina

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Camın ana maddesi. 2. Liman, iskele. 3. Gökyüzü. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MİNA

(Ar.) Ka. 1. Camın ana maddesi. 2. Liman, iskele. 3. Gökyüzü.

MİNE

(Fars.) Ka. 1. Maden ve çini üzerine vurulan camı andırır cila. 2. Dişlerin üzerindeki ince ve parlak tabaka. 3. İnce ve parlak nakış.

MİNŞAR

(Ar.) 1. Cennet. 2. Şişe sırça. 3. Zümrüt, zebercet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MİRAÇ

(Ar.). 1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Hz. Muhammed (s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır.

Miran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beyler > Kökeni: Farsça

MİRAN

(Fars.) Er. - Beyler.

Mir'At

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ayna. 2. Meşhur bir çeşit lali. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MİR'AT

(Ar.) Ka. 1. Ayna. 2. Meşhur bir çeşit lali.

Miray

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın ilk günleri > Kökeni: Farsça

MİRAY

(Fars.) Ka. - Ayın ilk günleri.

Mircan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Canın içi > Kökeni: Farsça

MİRCAN

(Fars.) Ka. - Canın içi.

Mirhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Mircan) > Kökeni: Farsça

MİRHAN

(Fars.) Ka. - (bkz. Mircan).

Mirkelam

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, nazik konuşan kimse. > Kökeni: Farsça

MİRKELAM

(Fars.) Er. - Güzel, nazik konuşan kimse.

Mirnur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Mircan) > Kökeni: Farsça

MİRNUR

(Fars.) Ka. - (bkz. Mircan).

Mirza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bazı Türk topluluklarında ve İran'da kullanılan bir soyluluk sanı.
İranlılara özgü bir soyluluk sanı, "beyzade" anlamında.
Bir yıldızın adı.
1. emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen. 2. doğu türk devletlerinde asalet unvanı. 3. dubb-i ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız.
Reis. Bey. > Kökeni: Farsça

MİRZA

(Fars.) Er. 1. Emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen. 2. Doğu Türk devletlerinde asalet unvanı. 3. Dubb-i Ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız.

Mirzahan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hükümdar soyundan gelen. Bazı Türk topluluklarında ve İran'da kullanılan bir soyluluk sanı.
İranlılara özgü bir soyluluk sanı, "beyzade" anlamında.
Bir yıldızın adı.
1. emiroğlu beyi, hükümdar soyundan gelen. 2. doğu türk devletlerinde asalet unvanı. 3. dubb-i ekber yıldız kümesindeki parlak yıldız.
Reis. Bey. > Kökeni: Farsça

MİSAK

(Ar.) - Sözleşme, yemin, and, ahid. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Misbah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlatma cihazı, ışık çırağı. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİSBAH

(Ar.) Er. - Aydınlatma cihazı, ışık çırağı. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden.

Mislina

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eshab'ül-Kehf'in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Mizan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Terazi. 2. Sağlama. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MİZAN

(Ar.) Er. 1. Terazi. 2. Sağlama.

Muaddal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Hz. Peygamberin Adlerinden). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUADDAL

(Ar.) Er. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

Mualla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüce, yüksek, (bkz. Bülent). Makamı, rütbesi yüksek. 2. Bir yazı stili. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUALLA

(Ar.) Ka. 1. Yüce, yüksek, (bkz. Bülent). Makamı, rütbesi yüksek. 2. Bir yazı stili.

MUAMMER

(Ar.) - Ömür süren, yaşayan, yaşamış. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Muarra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çıplak, soyulmuş. An, temizlenmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUARRA

(Ar.) Ka. - Çıplak, soyulmuş. An, temizlenmiş.

MUATTAR

(Ar.). - Güzel kokulu, ıtırlı. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Muaviye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Emevi devletinin ilk hükümdarı olup Hind ve Ebu Süfyan'ın oğludur. Mekke'de doğmuştur. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in kayınbiraderi ve vahiy katibidir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUAVİYE

(Ar.) Er. - Emevi devletinin ilk hükümdarı olup Hind ve Ebu Süfyan'ın oğludur. Mekke'de doğmuştur. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in kayınbiraderi ve vahiy katibidir.

Muaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Korunan, sığınan. 2. Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muaz b. Cebel, sahabeden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUAZ

(Ar.) Er. 1. Korunan, sığınan. 2. Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muaz b. Cebel, sahabeden.

Muazzez

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Muaz). Ta'ziz edilmiş, izzetlendirilmiş. İzzet ve şeref sahibi. İkram ve izaz olunan, ağırlanan, hürmetle, saygı ile kabul olunan. Kıymetli, değerli, aziz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUAZZEZ

(Ar.) Ka. - (bkz. Muaz). - Ta'ziz edilmiş, izzetlendirilmiş. İzzet ve şeref sahibi. İkram ve izaz olunan, ağırlanan, hürmetle, saygı ile kabul olunan. Kıymetli, değerli, aziz.

Mubahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Günahı, sevabı olmayan, işlemesi ne haram, ne de helal olan (mubah). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUBAHAT

(Ar.) Ka. - Günahı, sevabı olmayan, işlemesi ne haram, ne de helal olan (mubah).

Mucib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İcabet eden, uyan. İcap eden, gereken. 2. Sebeb olan, vesile teşkil eden. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUCİB

(Ar.) Er. 1. İcabet eden, uyan. İcap eden, gereken. 2. Sebeb olan, vesile teşkil eden. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Mucibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mucib). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUCİBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mucib).

Mucid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yaratıcı. 2. Bir buluş ortaya çıkaran kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUCİD

(Ar.) Er. 1. Yaratıcı. 2. Bir buluş ortaya çıkaran kimse.

Mucide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mucid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUCİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mucid).

Mucize

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hayran bırakan, olağanüstü olay. İnsan aklının alamayacağı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUCİZE

(Ar.) Ka. - Hayran bırakan, olağanüstü olay. İnsan aklının alamayacağı.

Mudat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çorak su, tatlı su, buruk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Mufaddal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Faziletli, fazileti çok adam. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUFADDAL

(Ar.) Er. - Faziletli, fazileti çok adam.

Muğdat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Arapça Mudad'tan))Çorak su, tatlı su, buruk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Muhabbet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sevme, sevgi. 2. Dostluk. Dostça konuşma. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUHABBET

(Ar.) Ka. 1. Sevme, sevgi. 2. Dostluk. Dostça konuşma.

Muhaccel

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ayağı sekili beyaz at. 2. Gerdeğe konulmuş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHACCEL

(Ar.) Er. 1. Ayağı sekili beyaz at. 2. Gerdeğe konulmuş.

Muhacir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Göç eden, göçmen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHACİR

(Ar.) Er. - Göç eden, göçmen.

Muhafız

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. Bekçi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHAFIZ

(Ar.) Er. - Muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. Bekçi.

Muhammed

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş. 2. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. Kur'an'da dört yerde zikredilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHAMMED

(Ar.) Er. 1. Birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş. 2. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. Kur'an'da dört yerde zikredilmiştir.

Muhammet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Birçok defalar hamdu sena olunmuş, tekrar tekrar övülmüş. 2. Birçok güzel huylara sahip. Hz. Peygamber (s.a.s)’in Adlerindendir. Dedesi Abdülmuttalib tarafından, gökte hak yerde halk övsün niyetiyle bu ad konulmuştur. Kur’an’da dört yerde zikredilmiştir. Bknz. Muhammed > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Muharrem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tahrim olunmuş, haram kılınmış. 2. Kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. Müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir. Bu ayın ilk 10 gününde Kerbela vakasının yıldönümünde matem yapılır. 10. gününde aşure pişirilir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHARREM

(Ar.) Er. 1. Tahrim olunmuş, haram kılınmış. 2. Kamer takviminin birinci ayı aşura ayı. Müslümanlıktan önce bu ayda savaşmak yasak olduğu için bu ad verilmiştir. Bu ayın ilk 10 gününde Kerbela vakasının yıldönümünde matem yapılır. 10. gününde aşure pişirilir.

Muhbir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Haber veren, haberci. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHBİR

(Ar.) Er. - Haber veren, haberci.

Muhdin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Hz. Peygamberin Adlerinden). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHDİN

(Ar.) Er. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

Muhib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seven, sevgi besleyen, dost. 2. Tutkan, yer. 3. Bir tarikata intisap etmemekle birlikte yakınlığı olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHİB

(Ar.) Er. 1. Seven, sevgi besleyen, dost. 2. Tutkan, yer. 3. Bir tarikata intisap etmemekle birlikte ya-kınlığı olan.

Muhibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Muhib). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUHİBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Muhib).

Muhiddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dini saran, çevreleyen. Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHİDDİN

(Ar.) - Dini saran, çevreleyen. - Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır.

Muhittin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dini güçlendiren > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Muhlis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Halis, katıksız. Dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHLİS

(Ar.) Er. - Halis, katıksız. Dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan.

Muhlise

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Muhlis). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUHLİSE

(Ar.) Ka. - (bkz. Muhlis).

Muhsin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İhsan eden, iyilikte, bağışta bulunan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHSİN

(Ar.) Er. - İhsan eden, iyilikte, bağışta bulunan.

Muhsine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Muhsin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUHSİNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Muhsin).

Muhtar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İhtiyar eden, seçilmiş, seçkin. Hareketinde serbest olan, istediği gibi davranan, dilediğini yapan. 2. Köy veya mahalle işlerine bakmak üzere halkın seçtiği kimse. Hz. Peygamber (s.a.s)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUHTAR

(Ar.) Er. 1. İhtiyar eden, seçilmiş, seçkin. Hareketinde serbest olan, istediği gibi davranan, dilediğini yapan. 2. Köy veya mahalle işlerine bakmak üzere halkın seçtiği kimse. Hz. Peygamber (s.a.s)'in isimlerinden.

Muhterem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İhtiram olunmuş. Saygıdeğer, sayılan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUHTEREM

(Ar.) Ka. - İhtiram olunmuş. Saygıdeğer, sayılan.

MUHTEŞEM

(Ar.) - İhtişamlı, tantanalı, debdebeli, görkemli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MUHYİ

(Ar.) - İhya eden, dirilten, canlandıran, hayat veren. - Allah'ın isimlerindendir. "Abd" takısı alarak kullanılır. Abdulmuhyi.

Muid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Öğretmen yardımcısı. Asistan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUİD

(Ar.) Er. - Öğretmen yardımcısı. Asistan.

Muin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yardımcı. Çırak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUİN

(Ar.) Er. - Yardımcı. Çırak.

Muine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Muin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUİNE

(Ar.) Ka. - (bkz. Muin).

MUİZ

(Ar.) - Ağırlayıcı, izzet ve ikram edici. Allah'ın isimlerindendir. "Abd" takısı alarak kullanılır. Abdulmuiz.

Mukaddemun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Hz. Peygamberin Adlerinden). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKADDEMUN

(Ar.) Er. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

MUKADDER

(Ar.) 1. Takdir olunmuş, kıymeti biçilmiş, kadri değeri bilinmiş, beğenilmiş. 2. Yazılı, yazılıp belirlenmiş ilahi taktir. 3. Yazılı olmayıp sözün gelişinden anlaşılan. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Hz. Peygamberin isimlerinden.

MUKADDES

(Ar.) - Takdis edilmiş, mübarek kutsal temiz. Mübarek, kutsal kitaplar, Kur'an, Tevrat, Zebur, İncil. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mukaffa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uyaklı, kafiyeli. (bkz. Hz. Peygamberin Adlerinden). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKAFFA

(Ar.) Er. - Uyaklı, kafiyeli. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

Mukayyet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kayıtlı, bağlı, bağlanmış. 2. Ayağında zincir ve pranga bulunan. 3. Bir işe ehemmiyet veren. 4. Kaydolunmuş, deftere geçmiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKAYYET

(Ar.) Er. 1. Kayıtlı, bağlı, bağlanmış. 2. Ayağında zincir ve pranga bulunan. 3. Bir işe ehemmiyet veren. 4. Kaydolunmuş, deftere geçmiş.

Mukbil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkballi, kutlu, mutlu, bahtiyar, mes'ud. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKBİL

(Ar.) Er. - İkballi, kutlu, mutlu, bahtiyar, mes'ud.

Mukbile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mukbil). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUKBİLE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mukbil).

Mukim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkamet eden, oturan. Hz. Peygamberin Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKİM

(Ar.) Er. - İkamet eden, oturan. Hz. Peygamberin isimlerinden.

Mukime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mukim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUKİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Mukim).

Mukmir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay ışıklı, mehtaplı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKMİR

(Ar.) Er. - Ay ışıklı, mehtaplı.

Mukmire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Mukmir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUKMİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Mukmir).

Muktedir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İktidarlı, gücü yeten, becerebilen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKTEDİR

(Ar.) Er. - İktidarlı, gücü yeten, becerebilen.

Muktefi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İktifa eden. 2. Ardı sıra izinden gidilmiş örnek olan. Hz. Peygamber (s.a.s.)'in Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUKTEFİ

(Ar.) Er. 1. İktifa eden. 2. Ardı sıra izinden gidilmiş örnek olan. - Hz. Peygamber (s.a.s.)'in isimlerinden.

MUNGAR

(Tür.) Er. - Eli açık, cömert.

Munis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ünsiyetli alışılan, yadırganmaz, alışılmış. Cana yakın sevimli. İnsandan kaçmayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUNİS

(Ar.) Er. - Ünsiyetli alışılan, yadırganmaz, alışılmış. Cana yakın sevimli. İnsandan kaçmayan.

Munise

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Munis). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUNİSE

(Ar.) Ka. - (bkz. Munis).

Munteka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Hz. Peygamberin Adlerinden). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUNTEKA

(Ar.) Er. - (bkz. Hz. Peygamberin isimlerinden).

Murad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arzu, istek, dilek. Maksat meram. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MURAD

(Ar.) Er. - Arzu, istek, dilek. Maksat meram. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Muradiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Murad). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MURADİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Murad).

Murat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Amaç, maksat, istek > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Murathan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Murat). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MURATHAN

(Ar.) Er. (bkz. Murat).

Murtaza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İrtiza edilmiş, beğenilmiş seçilmiş. Güzide. 2. Allah'ın razı olduğu kişi, kendisinden razı olunan kişi. Aliyyü'l-Murtaza Hz. Ali'nin lakabı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MURTAZA

(Ar.) Er. 1. İrtiza edilmiş, beğenilmiş seçilmiş. Güzide. 2. Allah'ın razı olduğu kişi, kendisinden razı olunan kişi. - Aliyyü'l-Murtaza

Mus´ab

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zor. Güçlü, dayanıklı. Ashabdan ünlü şehid Mus'ab b. Umeyr'in adıdır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUS´AB

(Ar.) Er. - Zor. Güçlü, dayanıklı. Ashabdan ünlü şehid Mus'ab b. Umeyr'in adıdır.

Musa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vasiyet edilmiş. Vasi nasbolunmuş, vasiyeti yerine getirmekle vazifelendirilmiş. Tavsiye olunmuş. Sina yarımadısında, Eymen vadisinde Tur dağında Allah'ın lütfuna mazhar olarak, kavmine "on emir" adı altında Allah'ın şeriatını bildiren peygamber. Büyük kitaplardan Tevrat ona indirilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUSA

(Ar.) Er. - Vasiyet edilmiş. Vasi nasbolunmuş, vasiyeti yerine getirmekle vazifelendirilmiş. Tavsiye olunmuş. Sina yarımadısında, Eymen vadisinde Tur dağında Allah'ın lütfuna mazhar olarak, kavmine "on emir" adı altında Allah'ın şeriatını bildiren peygamber. Büyük kitaplardan Tevrat ona indirilmiştir.

Musaddık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gerçekliğini ve geçerliliğini resmi yazı ile bildiren. Tasdik eden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUSADDIK

(Ar.) Er. - Gerçekliğini ve geçerliliğini resmi yazı ile bildiren. Tasdik eden.

Muslih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İslah eden, iyileştiren, düzeltici, arabulucu. Barıştıran. Bu kelime Kur'an'da birkaç defa zikredilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUSLİH

(Ar.) Er. - İslah eden, iyileştiren, düzeltici, arabulucu. Barıştıran. Bu kelime Kur'an'da birkaç defa zikredilmiştir.

Muslihiddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin salahı için çalışan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUSLİHİDDİN

(Ar.) Er. - Dinin salahı için çalışan.

Mustafa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temizlenmiş, seçilmiş, güzide. 2. Hz. Peygamberin Adlerinden. 3. Sa'd Suresi 47. ayette geçer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUSTAFA

(Ar.) Er. 1. Temizlenmiş, seçilmiş, güzide. 2. Hz. Peygamberin isimlerinden. 3. Sa'd Suresi 47. ayette geçer.

MUŞTU

(Tür.) Er. - Müjde, sevindirici haber.

MUŞTUBEY

(Tür.) Er. - (bkz. Muştu).

Muta

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İtaat olunan, boyun eğilen, başkalarının kendisine itaat ettikleri. Hz. Peygamberin Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

MUTA

(Ar.) Er. - İtaat olunan, boyun eğilen, başkalarının kendisine itaat ettikleri. Hz. Peygamberin isimlerinden.

MUTAHHAR

(Ar.) - Takdir edilmiş, temizlenmiş, temiz. Temiz mübarek. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Mutalla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaldızlanmış, yaldızlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

MUTALLA

(Ar.) Ka. - Yaldızlanmış, yaldızlı.