Nabi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Haberci, haber veren. 2. Yüksek, yüce. 3. Büyük Türk şairidir. 17. asrın ikinci yarısında yaşamıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NABİ

(Ar.) Er. 1. Haberci, haber veren. 2. Yüksek, yüce. 3. Büyük Türk şairidir. 17. asrın ikinci yarısında yaşamıştır.

Nabia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NABİA

(Ar.) Ka. - Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan.

Nabiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ulu, şerefli kimse. 2. Sonradan şair olan kimse. 3. Haberci, haber veren. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NABİYE

(Ar.) Ka. 1. Ulu, şerefli kimse. 2. Sonradan şair olan kimse. 3. Haberci, haber veren.

Naci

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Necat bulan, kurtulan, selamete kavuşan. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NACİ

(Ar.) Er. - Necat bulan, kurtulan, selamete kavuşan. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.

Nacil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soyu sopu temiz olan kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NACİL

(Ar.) Er. - Soyu sopu temiz olan kimse.

Naciye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Naci). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NACİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Naci).

Nadan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kaba, dobra > Kökeni: Farsça

NADAN

(Fars.) Ka. - Kaba, dobra.

Nadi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nida eden, haykıran, çağıran. 2. Toplantı, meclis, (bkz. Nida). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NADİ

(Ar.) Er. 1. Nida eden, haykı¬ran, çağıran. 2. Toplantı, meclis, (bkz. Nida).

NADİDE

(Fars.) Ka. - Görülmemiş görülmedik. Pek seyrek bulunan, çok değerli.

Nadim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pişmanlık duyan, pişman. Tevbe eden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NADİM

(Ar.) Er. - Pişmanlık duyan, pişman. Tevbe eden.

Nadime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nadim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NADİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Nadim).

Nadir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Seyrek, az, ender bulunur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NÂDİR

(Ar.) Er. - Seyrek, az, ender bulunur.

Nadire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nadir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÂDİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nadir).

Nadiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bağırıp, çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NADİYE

(Ar.) Ka. 1. Bağırıp, çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.

Naferiz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Göbek düşüren. > Kökeni: Farsça

NÂFERİZ

(Fars.) Er. 1. Göbek düşüren. 2. Koku saçan.

NAFİ'

(Ar.) - Yararlı, kârlı. Şifalı, hayır ve fayda verici şeyler yaratan Allah. - Esmaü'l-Hüsna'dandır. "Abd" takısı alarak kullanılır.

Nafia

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bayındırlık işleri. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÂFİA

(Ar.) Ka. - Bayındırlık işleri.

Nafih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Üfleyen, üfleyici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAFİH

(Ar.) Er. - Üfleyen, üfleyici.

Nafile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mal, ganimet, ihsan bağış. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAFİLE

(Ar.) Ka. - Mal, ganimet, ihsan bağış.

Nafiz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Delen, delip geçen. İçeriye giren, işleyen. 2. Tesir eden, sözü geçen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAFİZ

(Ar.) Er. 1. Delen, delip geçen. İçeriye giren, işleyen. 2. Tesir eden, sözü geçen.

Nafize

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nafiz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAFİZE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nafiz).

Nagehan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ansızın, birdenbire > Kökeni: Farsça

NÂGEHAN

(Fars.) Ka. - Ansızın, birdenbire.

Nağme

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ahenk güzel ses. (bkz. Ezgi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAĞME

(Ar.) Ka. - Ahenk güzel ses. (bkz. Ezgi).

Nahid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Venüs (zühre) gezegeni. > Kökeni: Farsça

NAHİD

(Fars.) Er. - Venüs (zühre) gezegeni. (Arapça'da) Yeni yetişen kız. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Nahide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Nahid) > Kökeni: Farsça

NAHİDE

(Fars.) Ka. - (bkz, Nahid).

Nahire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın ilk günü ya da son gecesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAHİRE

(Ar.) Ka. - Ayın ilk günü ya da son gecesi.

Nahit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Venüs, zühre yıldızı > Kökeni: Farsça

Naib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, Şeriata göre hükmeden hakim. 2. Nöbet bekleyen, nöbetle gelen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAİB

(Ar.) Er. - 1. Vekil, birinin yerine geçen, kadı vekili, Şeriata göre hükmeden hakim. 2. Nöbet bekleyen, nöbetle gelen.

Naibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vekil, birinin yerine geçen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAİBE

(Ar.) Ka. - Vekil, birinin yerine geçen.

Nail

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Muradına eren, ermiş, ele geçiren. Naili Divan edebiyatı şairlerinden olup asıl adı Salih'tir. Manastır'da doğmuş, Mısır'da vefat etmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAİL

(Ar.) Er. - Muradına eren, ermiş, ele geçiren. Naili

Naile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nail). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAİLE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nail).

Naim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bollukta yaşayış. 2. Cennetin bir kısmı. Daru'n-Naim > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAİM

(Ar.) Er. 1. Bollukta yaşayış. 2. Cennetin bir kısmı. Daru'n-Naim

Naima

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Haleb'te doğmuş, asıl adı Mustafa Naim'dir. Naima tarihiyle meşhurdur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAİMA

(Ar.) Er. - Haleb'te doğmuş, asıl adı Mustafa Naim'dir. Naima tarihiyle meşhurdur.

Naime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel zarif kadın. Nazlı büyütülmüş kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAİME

(Ar.) Ka. - Güzel zarif kadın. Nazlı büyütülmüş kadın.

Naire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ateş, alev, sıcaklık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAİRE

(Ar.) Ka. - Ateş, alev, sıcaklık.

Naki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAKİ

(Ar.) Er. 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.

Nakib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir kavim veya kabilenin reisi veya vekili. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan ve en eski derviş veya dede. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAKİB

(Ar.) Er. - Bir kavim veya kabilenin reisi veya vekili. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan ve en eski derviş veya dede.

Nakibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnsan ruhu. 2. Akıl. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAKİBE

(Ar.) Ka. 1. İnsan ruhu. 2. Akıl.

Nakiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Naki). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAKİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Naki).

Nakşidil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönül resmi, gönül süsü. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAKŞİDİL

(Ar.) Ka. - Gönül resmi, gönül süsü.

Nalan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnleyen, inleyici, ağlayan, feryat eden. > Kökeni: Farsça

NÂLÂN

(Fars.) Ka. - İnleyen, inleyici, ağlayan, feryad eden. Manası dolayısıyla isim olarak kullanılmamalıdır.

Nale

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnleme, inilti > Kökeni: Farsça

NALE

(Fars.) Ka. - İnleme, inilti.

Nalezen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnleyen, inildeyen. > Kökeni: Farsça

NALEZEN

(Fars.) Ka. - İnleyen, inildeyen.

NAMAL

(Tür.) Er. - Adın duyulsun, ün kazan.

Namdar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namlı, ünlü > Kökeni: Farsça

NAMDAR

(Fars.) Er. - Namlı, ünlü.

NAME

(Fars.) Ka. - Sevgiliye ve aşka ait yazılmış mektup. Mektup. Kitap, dergi.

Namık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazıcı, katip, yazar > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAMIK

(Ar.) Er. - Yazıcı, katip, yazar

Namıka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Namık). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAMIKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Namık).

Nami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namlı, şöhretli ünlü. > Kökeni: Farsça

NAMİ

(Fars.) Er. - Namlı, şöhretli ünlü.

Namiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Olma, yerden bitme kuvvetli, gelişme yetişme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAMİYE

(Ar.) Ka. - Olma, yerden bitme kuvvetli, gelişme yetişme.

NAMUS

(Ar.). 1. Kanun nizam. 2. Ar, edep, haya, ırz. 3. Temizlik, doğruluk. 4. Allah'a yakın olan büyük melek.

Namver

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Adlı, ünlü > Kökeni: Farsça

NAMVER

(Fars.) Er. - Adlı, ünlü.

Nardan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı. > Kökeni: Farsça

NARDAN

(Fars.) Ka. 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlaları.

Nardane

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nar tanesi > Kökeni: Farsça

NARDANE

(Fars.) Ka. - Nar tanesi.

Nardin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir çeşit sümbül. > Kökeni: Farsça

NARDİN

(Fars.) Ka. - Bir çeşit sümbül.

Nargül

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ateş renginde, kırmızı gül. > Kökeni: Farsça

NARGÜL

(Fars.) Ka. - Ateş renginde, kırmızı gül.

NARİN

(Fars.) Ka. - İnce, zarif yapılı, nazik. Zayıf çelimsiz.

Nariye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ateşle ilgili, cin peri. İsim olarak kullanılmaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NARİYE

(Ar.) Ka. - Ateşle ilgili, cin peri. - İsim olarak kullanılmaz.

Nasıh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nasihat eden, öğüt veren. Nasıh-ı Emin Hz. Nuh (a.s.). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASIH

(Ar.) Er. - Nasihat eden, öğüt veren. - Nasıh-ı Emin

Nasıha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nasıh). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÂSIHA

(Ar.) Ka. - (bkz. Nasıh).

Nasır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yardımcı, yardım eden (muin). "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur. Abdünnasır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASIR

(Ar.) Er. - Yardımcı, yardım eden (muin). "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur. Abdünnasır.

Nasib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pay hisse. Birinin elde ettiği şey. Allah'ın kısmet ettiği şey. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASİB

(a.i) Er. - Pay hisse. Birinin elde ettiği şey. Allah'ın kısmet ettiği şey. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır.

Nasibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dikili taş. Yollara nişan için dikilen taş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NASİBE

(Ar.) Ka. - Dikili taş. Yollara nişan için dikilen taş.

Nasr

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yardım. Üstünlük (zafer). Kur'an-ı Kerim'in 110. suresi. Nasrullah Allah'ın yardımı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASR

(Ar.) Er. - Yardım. - Üstünlük (zafer). - Kur'an-ı Kerim'in 110. suresi. Nasrullah

Nasreddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yardımcı, imdada yetişen > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Nasruddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Dine yardımı dokunan. Dilimizde "Nasreddin" şeklinde kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASRUDDİN

(Ar.) Er. - (Dine yardımı dokunan. - Dilimizde "Nasreddin" şeklinde kullanılır.

Nasrullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın nusreti, yardımı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASRULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın nusreti, yardımı.

Nasuh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nasihatçı, öğütçü. 2. Halis, temiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASUH

(Ar.) Er. 1. Nasihatçı, öğütçü. 2. Halis, temiz.

Nasuhi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bozulmaz şekilde tevbe edici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NASUHİ

(Ar.) Er. - Bozulmaz şekilde tevbe edici.

Naşid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NÂŞİD

(Ar.) Er. - Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.

Naşide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Naşid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÂŞİDE

(Ar.) Ka. - (bkz. Naşid).

Naşir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Neşreden, dağıtan, yayan, yayınlayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAŞİR

(Ar.) Er. - Neşreden, dağıtan, yayan, yayınlayan.

Naşit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şiir söyleyen, şiir okuyan > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Natık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Söyleyen konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NATIK

(Ar.) Er. 1. Söyleyen konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici.

Natıka

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Natık). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NATIKA

(Ar.) Ka. - (bkz. Natık).

Nayab

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bulunmaz. Benzeri olmaz > Kökeni: Farsça

NÂYAB

(Fars.) - Bulunmaz. Benzeri olmaz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

NAYMAN

(Moğ.) Er. - Sekiz. Batı Moğolistan'da yaşayan sekiz kabileden oluşan Türk topluluğu.

NAZ

(Fars.) Ka. 1. Kendini beğendirmek için takınılan yapmacık cilve, işve. 2. Bir şeyi beğenmiyormuş gibi gözükme. Şımarıklık. 3. Yalvarma, rica.

Nazan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nazlı > Kökeni: Farsça

NAZAN

(Fars.) Ka. - Nazlı.

Nazdar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nazlı. Naz yapan. Şımarık. > Kökeni: Farsça

Nazende

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Naz edici, nazlı, hoş edalı > Kökeni: Farsça

NAZENDE

(Fars.) Ka. - Naz edici, nazlı, hoş edalı.

NAZENİN

(Fars.) Ka. 1. Cilveli, oynak. Çok nazlı yetiştirilmiş, şımarık. 2. Narin ince yapılı.

Nazıdil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönül nazı. > Kökeni: Farsça

NAZIDİL

(Fars.) Ka. - Gönül nazı, gönül cilvesi.

Nazım

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tanzim eden, düzenleyen. Sıra sıra, dizi dizi olan şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZIM

(Ar.) Er. - Tanzim eden, düzenleyen. Sıra sıra, dizi dizi olan şey.

Nazıme

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nazım). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÂZIME

(Ar.) Ka. - (bkz. Nazım).

Nazır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nazar eden, nezaret eden, bakan, gözeten. 2. Vekil bakan. 3. Bir yüzü bir tarafa yönelik olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZIR

(Ar.) Er. 1. Nazar eden, nezaret eden, bakan, gözeten. 2. Vekil bakan. 3. Bir yüzü bir tarafa yönelik olan.

Nazif

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, pak, nazik, zarif ve şık giyimli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZİF

(Ar.) Er. - Temiz, pak, nazik, zarif ve şık giyimli.

Nazife

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nazif). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAZİFE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nazif).

NAZİK

(Fars.) Ka. 1. İnce, narin. 2. Terbiyeli, saygılı. 3. Güzel zarif.

Nazil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yukardan aşağıya inen. Bir yere konan, bir yerde konaklayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZİL

(Ar.) Er. - Yukardan aşağıya inen. Bir yere konan, bir yerde konaklayan.

Nazile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nazil). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAZİLE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nazil).

Nazir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Taze. 2. Altın. 3. Benzer eş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZİR

(Ar.). - Er. 1. Taze. 2. Altın. 3. Benzer eş.

Nazire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Örnek karşılık. 2. Manzum eserde ayrı vezin ve kafiyede benzer olma hali. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAZİRE

(Ar.) Ka. 1. Örnek karşılık. 2. Manzum eserde ayrı vezin ve kafiyede benzer olma hali.

NAZLAN

(Tür.) Ka. - Kendini beğendir, nazlı ol.

NAZLI

(Tür.) Ka. - Naz yapan, kendini ağıra satan. Değer verilen sevgili.

NAZLIGÜL

(Tür.) Ka. - (bkz. Nazlı).

NAZLIHAN

(Tür.) Ka. - (bkz. Nazlı.)

Nazmi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dizme, tertib etme, sıraya koyma. Sıra, tertip. Vezinli, kafiyeli söz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NAZMİ

(Ar.) Er. - Dizme, tertib etme, sıraya koyma. Sıra, tertip. - Vezinli, kafiyeli söz.

Nazmiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Naz-mi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAZMİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Naz-mi).

Nazra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir tek bakış. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NAZRA

(Ar.) Ka. - Bir tek bakış.

NAZRET

(Ar.) - Tazelik. 2. Bakma, bakış. 3. İdare, reislik. 4. Nazırlık. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

NEBA

(Ar.) - Haber. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nebahaddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin şanı ve şerefi. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEBAHADDİN

(Ar.) Er. - Dinin şanı ve şerefi. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Nebahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Şan, şeref, onur. 2. Şan, şeref sahibi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEBÂHAT

(Ar.) Ka. 1. Şan, şeref, onur. 2. Şan, şeref sahibi.

Nebalet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zekilik. 2. Büyüklük, ululuk. 3. Cömertlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEBÂLET

(Ar.) Ka. 1. Zekilik. 2. Büyüklük, ululuk. 3. Cömertlik.

Nebi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Haberci. Peygamber. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEBİ

(Ar.) Er. - Haberci. Peygamber.

Nebih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namlı, şerefli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEBİH

(Ar.) Er. - Namlı, şerefli.

Nebihe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nebih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEBİHE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nebih).

Nebil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüksek meziyet ve onur sahibi. 2. Akıllı, anlayışlı. Bilgili, faziletli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEBİL

(Ar.) Er. 1. Yüksek meziyet ve onur sahibi. 2. Akıllı, anlayışlı. Bilgili, faziletli.

Nebile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz, Nebil). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEBİLE

(Ar.) Ka. - (bkz, Nebil).

Nebiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nabiye). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEBİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nabiye).

Necabet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soyluluk, soy temizliği. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECÂBET

(Ar.) Er. - Soyluluk, soy temizliği.

Necaettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dine girip hidayete eren, kurtulan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECAETTİN

(Ar.) Er. - Dine girip hidayete eren, kurtulan.

Necah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İsteğine ulaşma. Kurtulma. İhtiyaçlarını temin edebilmek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECÂH

(Ar.) Er. - İsteğine ulaşma. Kurtulma. İhtiyaçlarını temin edebilmek.

Necat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kurtulma, kurtuluş. Selamet. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECAT

(Ar.) Er. - Kurtulma, kurtuluş. Selamet.

Necati

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kurtulmaya mensup, kurtuluşla ilgili. Necati 15 asır meşhur Osmanlı şairi olup asıl adı İsa'dır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECATİ

(Ar.) Er. - Kurtulmaya mensup, kurtuluşla ilgili. Necati

Neccar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dülger. Marangoz. Daha çok lakab olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECCAR

(Ar.) Er. - Dülger. Marangoz. - Daha çok lakab olarak kullanılır.

Necdet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kahramanllık yiğitlik, efelik. Korkusuz olmak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECDET

(Ar.) Er. - Kahramanllık yiğitlik, efelik. Korkusuz olmak.

Necef

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, sırt tepe, tümsek. Kufe civarlarında Hz. Ali'nin türbesinin bulunduğu yer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECEF

(Ar.) Er. - Yüksek, sırt tepe, tümsek. Kufe civarlarında Hz. Ali'nin türbesinin bulunduğu yer.

Necib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Soyu sopu temiz pak olan kimse. 2. Asilzade, kıymetli, üstün. 3. Güzel ahlak sahibi. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECİB

(Ar.) Er. 1. Soyu sopu temiz pak olan kimse. 2. Asilzade, kıymetli, üstün. 3. Güzel ahlak sahibi. - Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır.

Necibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Necip). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NECİBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Necip).

NECİD

(Ar.). - Yüksek yayla. Arabistan'ın sahil ovasına ve çukur sahaya zıt olan yüksek kısım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Necil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soylu, soyu sopu temiz, kişizade. Asıl. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECİL

(Ar.) Er. - Soylu, soyu sopu temiz, kişizade. Asıl.

Necile

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Necil). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NECİLE

(Ar.) Ka. - (bkz. Necil).

Necip

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soyu temiz, cömert > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Neciy

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sırdaş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECİY

(Ar.) Er. - Sırdaş.

Neciyullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın kurtuluş verdiği kişi. Hz. Peygamberin Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECİYULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın kurtuluş verdiği kişi. Hz. Peygamberin isimlerinden.

Necla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çocuk, evlat. Kuşak, soy, nesil. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NECLA

(Ar.) Ka. - Çocuk, evlat. Kuşak, soy, nesil.

Necmettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin Yıldızı > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Necmi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldızla ilgili. Necmüddin Dinin yıldızı. Dilimizde "Necmettin" şeklinde kullanılmaktadır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NECMİ

(Ar.) Er. - Yıldızla ilgili. Necmüddin

Necmiye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Necmi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NECMİYE

(Ar.) Ka. - (bkz. Necmi).

Necve

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tümsek ve yüksek yer. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NECVE

(Ar.) Ka. - Tümsek ve yüksek yer.

NEDA

(Ar.). - Çiğ, nem rutubet, (bkz. Şebnem). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nedim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Meclis arkadaşı, sohbet arkadaşı. 2. Büyükleri fıkra ve hikayeleri ile eğlendiren. Güzel hikayeler anlatan, tatlı konuşan. Nedim Osmanlı şairlerinden. Asıl adı Ahmed'tir. Lale devri şairlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEDİM

(Ar.) Er. 1. Meclis arkadaşı, sohbet arkadaşı. 2. Büyükleri fıkra ve hikayeleri ile eğlendiren. Güzel hikayeler anlatan, tatlı konuşan. - Nedim

Nedime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nedim). -Zengin veya itibarlı bir kadının arkadaşı. Saray hayatında Sultan hanımlarının yardımcıları. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEDİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Nedim). -Zengin veya itibarlı bir kadının arkadaşı. Saray hayatında Sultan hanımlarının yardımcıları.

NEDRET

(Ar.). - Azlık, seyreklik, az bulunurluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nedve

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Görüşme konuşma. Daru'n-Nedve'. Cahiliyye zamanında Mekke'de, kabile işlerini konuşmak için yapılmış olan meşhur bina. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEDVE

(Ar.) Er. - Görüşme konuşma. Daru'n-Nedve'. Cahiliyye zamanında Mekke'de, kabile işlerini konuşmak için yapılmış olan meşhur bina.

Nefaset

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nefislik, nefis olma hali. Kıymetlilik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEFASET

(Ar.) Ka. - Nefislik, nefis olma hali. Kıymetlilik.

Nefer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEFER

(Ar.) Er. 1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker.

Nefi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çıkar ile ilgili faydacı, menfaat, kâr. Nefi', Divan edebiyatının başarılı şairlerindendir. 4. Murad zamanında yaşamıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEFİ

(Ar.) Er. - Çıkar ile ilgili faydacı, menfaat, kâr. - Nefi', Divan edebiyatının başarılı şairlerindendir. 4. Murad zamanında yaşamıştır.

Nefis

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok hoş, hoşa giden, beğenilen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEFİS

(Ar.) Ka. - Çok hoş, hoşa giden, beğenilen.

Nefise

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pek hoş, çok hoşa giden, en güzel, çok beğenilen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEFİSE

(Ar.) Ka. - Pek hoş, çok hoşa giden, en güzel, çok beğenilen.

Nehar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: -Gündüz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEHÂR

(Ar.) Ka. -Gündüz.

Nehib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEHİB

(Ar.) Er. 1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır.

Nehir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akarsu, ırmak. Çok bol su. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEHİR

(Ar.) Ka. - Akarsu, ırmak. Çok bol su.

Nehire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nehir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEHİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nehir).

Nehri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nehirle ilgili, nehire ait. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEHRİ

(Ar.) Er. - Nehirle ilgili, nehire ait.

Nejad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soy, nesil. > Kökeni: Farsça

NEJAD

(Fars.) Er. - Soy, nesil.

Nejat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soy, asıl, nesil. > Kökeni: Farsça

Nema

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Artma, çoğalma. 2. Büyüme, uzanma. 3. Faiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEMA

(Ar.) Ka. 1. Artma, çoğalma. 2. Büyüme, uzanma. 3. Faiz.

Nemir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tatlı su. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEMİR

(Ar.) Ka. - Tatlı su.

Nemrud

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Babil'in kurucusu olduğu sanılan hükümdar. M.Ö. 2640'ta yaşamış Hz. İbrahim'i ateşe attırmıştır. Babil kulesinin onun zamanında yapıldığı söylenmektedir. -Ad olarak kullanılmaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEMRUD

(Ar.) Er. - Babil'in kurucusu olduğu sanılan hükümdar. M.Ö. 2640'ta yaşamış Hz. İbrahim'i ateşe attırmıştır. Babil kulesinin onun zamanında yapıldığı söylenmektedir. -İsim olarak kullanılmaz.

NEPTÜN

(Lat.) Er. - Güneşe yakınlığı 8. sırada olan gezegen.

NERGİS

(Fars.) Ka. - Nergisgillerden çiçekleri ayrı veya bir köksap üzerinde şemsiye vaziyetinde bulunan ve beyaz san nevilesi de olan bir süs çiçeği.

Nerim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pehlivan, yiğit, bahadır > Kökeni: Farsça

NERİM

(Fars.) Er. - Pehlivan, yiğit, bahadır.

Neriman

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Nerim). > Kökeni: Farsça

NERİMAN

(Fars.) Ka. - (bkz. Nerim). - Rüstem'in dedesi olan Şam'ın babası.

Nermi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yumuşak, gevşeklik > Kökeni: Farsça

NERMİ

(Fars.) Er. - Yumuşak, gevşeklik.

Nermin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yumuşak > Kökeni: Farsça

NERMİN

(Fars.) Ka. - Yumuşak.

Nesefi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yapı ustası. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NESEFİ

(Ar.) Er. - Yapı ustası.

Nesib

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soylu, soyu temiz baba. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NESİB

(Ar.) Er. - Soylu, soyu temiz baba.

Nesibe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nesib). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NESİBE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nesib).

Nesif

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İki kişi arasında olan sır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NESİF

(Ar.) Er. - İki kişi arasında olan sır.

Nesil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aynı çağda, aynı yaşta bulunan kimselerin tümü, kuşak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NESİL

(Ar.) Er. - Aynı çağda, aynı yaşta bulunan kimselerin tümü, kuşak.

Nesim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hafif rüzgar. 2. Hoş, mülayim insan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NESİM

(Ar.) Er. 1. Hafif rüzgar. 2. Hoş, mülayim insan.

Nesime

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nesim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NESİME

(Ar.) Ka. - (bkz. Nesim).

Nesli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nesle ait, soya ait. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NESLİ

(Ar.) Ka. - Nesle ait, soya ait.

NESLİGÜL

(a.f.i.) Ka. - Gül soyu, gül gibi güzel soydan gelen.

NESLİHAN

(a.f.i.) Ka. - Han nesline ait, hanın soyundan.

NESLİŞAH

(a.f.i.) Ka. - Şah soyundan gelen.

Nesrin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaban gülü Ağustos g > Kökeni: Farsça

NESRİN

(Fars.) Ka. - Yaban gülü Ağustos gülü. Mısır gülü. Van gülü.

Nesteren

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağustos gülü, yaban gülü.
yaban gülü, ağustos’ta açan beyaz gül demektir. > Kökeni: Farsça

Neşat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinç, neşe, şenlik, keyif. İran şairlerinden birisinin adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEŞAT

(Ar.) Er. - Sevinç, neşe, şenlik, keyif. İran şairlerinden birisinin adı.

Neşe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Neşe keyif, sevinç. Az sarhoşluk, çakırkeyif. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEŞE

(Ar.) Ka. - Neşe keyif, sevinç. Az sarhoşluk, çakırkeyif.

NEŞECAN

(a.t.i.) Ka. - Canın neşesi, mutluluğu.

NEŞEGÜL

(a.f.i.) Ka. - (bkz. Neşe).

Neşenur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işık saçan neşe, sevinç. (bkz. Neşe). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEŞENUR

(Ar.) Ka. - Işık saçan neşe, sevinç. - (bkz. Neşe).

Neşet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Meydana gelme, gelişme. 2. Kaynak olma, bir mecradan çıkış. Neşet 19. yy. Türk şairlerinden biri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEŞET

(Ar.) Er. 1. Meydana gelme, gelişme. 2. Kaynak olma, bir mecradan çıkış. Neşet

NEŞEVER

(a.t.i.) Ka. - Çok neşeli.

Neşid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Neşide). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEŞİD

(Ar.) Er. - (bkz. Neşide).

Neşide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Manzum şiir. Atasözü derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısra. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEŞİDE

(Ar.) Ka. - Manzum şiir. Atasözü derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısra.

Neşterin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağustos gülü, yaban gülü. > Kökeni: Farsça

NEŞTERİN

(Fars.) Ka. - Ağustos gülü, yaban gülü.

Neşve

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEŞVE

(Ar.) Ka. - Sevinç.

Neva

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ses, şada, makam, ahenk. > Kökeni: Farsça

NEVA

(Fars.) Ka. 1. Ses, şada, makam, ahenk, name. 2. Refah, zenginlik. Güç, kudret. 3. Doğu müziğinde bir makam.

NEVADİR

(Ar.). - Az bulunan şeyler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

NEVÂL

(Ar.). 1. Talih, kısmet. 2. Bahşiş, bağış. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nevaz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Okşayan, okşayıcı > Kökeni: Farsça

NEVAZ

(Fars.) Er. - Okşayan, okşayıcı.

Nevbahar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlkbahar. Yeni bahar > Kökeni: Farsça

NEVBAHAR

(Fars.) Ka. - İlkbahar. Yeni bahar.

NEVBAHT

(f.a.i.) Ka. - Yeni şansı açılmış, şansı açık.

Nevbar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Genç . 2. Turfanda. > Kökeni: Farsça

NEVBAR

(Fars.) Ka. 1. Genç kız. 2. Turfanda çıkan meyve ve çiçek.

Nevbare

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Turfanda yemiş. Taze yeşillik > Kökeni: Farsça

NEVBARE

(Fars.) Ka. - Turfanda yemiş. Taze yeşillik.

Nevci

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Makam, ahenk ve nasip ile ilgili. > Kökeni: Farsça

NEVCİ

(Fars.) Er. - Makam, ahenk ve nasip ile ilgili. Ali Şakir'in lakabı.

Nevcivan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Genç, delikanlı > Kökeni: Farsça

NEVCİVAN

(Fars.) Er. - Genç, delikanlı.

Neveda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni tavır, yeni eda. “N > Kökeni: Farsça

NEVEDA

(Fars.) Ka. - Yeni tavır, yeni eda. "Nev" ve "eda" kelimelerinden birleşik isim.

Neveser

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk müziğinde bir makam adı. > Kökeni: Farsça

NEVESER

(Fars.). - Türk müziğinde birleşik bir makam. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nevfel

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Deniz. (bkz. Derya). Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEVFEL

(Ar.) Er. - Deniz. (bkz. Derya). Sahabe isimlerindendir.

Nevgül

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni açılmış gül > Kökeni: Farsça

NEVGÜL

(Fars.) Ka. - Yeni açılmış gül.

NEVHAYAT

(f.a.i.) Ka. - Yeni hayat, yeni yaşam.

Nevhiz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Genç. Yeni yetişmiş. > Kökeni: Farsça

NEVHİZ

(Fars.) Er. - Genç. Yeni yetişmiş, yeni çıkmış.

Nevide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyi, sevinçli haber. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEVİDE

(Ar.) Ka. - İyi, sevinçli haber.

Nevin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yepyeni, yeni şey, yeni olan > Kökeni: Farsça

NEVİN

(Fars.) Ka. - Yepyeni, yeni şey, yeni olan.

Nevinur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Renk ışık > Kökeni: Farsça

NEVİNUR

(Fars.) Ka. - Renk ışık.

Nevir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Parlaklık. 2.Ağaç çiçeği. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEVİR

(Ar.) Ka. 1. Parlaklık. 2.Ağaç çiçeği.

Nevit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyi, sevinçli haber, müjde. > Kökeni: Farsça

NEVİT

(Fars.) Er. - İyi, sevinçli haber, müjde.

Nevnihal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Taze fidan, ağacın taze sürgüsü. > Kökeni: Farsça

NEVNİHAL

(Fars.) Ka. - Taze fidan, ağacın taze sürgünü.

Nevra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Işıklı olma, parlaklık. 2. Çiçek, özellikle beyaz çiçek. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEVRA

(Ar.) Ka. 1. Işıklı olma, parlaklık. 2. Çiçek, özellikle beyaz çiçek.

Nevred

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gezen, dolaşan, yol alan > Kökeni: Farsça

NEVRED

(Fars.). - Gezen, dolaşan, yol alan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nevreddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin ışığı, aydınlığı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEVREDDİN

(Ar.) Er. - Dinin ışığı, aydınlığı. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.

Nevres

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni yetişen, yeni biten > Kökeni: Farsça

NEVRES

(Fars.). - Yeni yetişen, yeni biten. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nevreste

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Nevres) > Kökeni: Farsça

NEVRESTE

(Fars.) Ka. - (bkz. Nevres).

Nevriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıkla, parlaklıkla, aydınlıkla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEVRİYE

(Ar.) Ka. - Işıkla, parlaklıkla, aydınlıkla ilgili.

NEVRUZ

(Fars.) Ka. 1. Yeni gün. 2. İlkbahar başlangıcı. 3. Türk müziğinin makamlarından.

Nevsal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni yıl > Kökeni: Farsça

NEVSAL

(Fars.) Er. - Yeni yıl.

Nevsale

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Genç, taze. > Kökeni: Farsça

NEVSALE

(Fars.) Ka. - Genç, taze, küçük.

Nevşah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. yeni dal. 2.yeni bilmiş geyik boynuzu.
Yeni dal. > Kökeni: Farsça

NEVŞAH

(Fars.) Er. 1. Yeni dal. 2.Yeni bilmiş geyik boynuzu.

Nevzad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş. Yeni doğan. > Kökeni: Farsça

NEVZAD

(Fars.) Er. - Yeni doğmuş. Yeni doğan. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Nevzar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: yeni ağlayış, ağlaması güzel olan
(fars.). - yeni ağlayış, ağlaması güzel olan. - erkek ve kadın adı olarak kullanılır. > Kökeni: Farsça

NEVZAR

(Fars.). - Yeni ağlayış, ağlaması güzel olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nevzat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş çocuk > Kökeni: Farsça

Nevzenin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni tarz yeni yöntem. > Kökeni: Farsça

NEVZENİN

(Fars.). - Yeni tarz yeni yöntem. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Neyla

ANLAMI-AÇIKLAMASI: "Murada erme" anlamına gelen "Neyl" kelimesinden türemiştir. Gerçekleşmiş dilek anlamını taşır. Ayrıca Bknz. "Neylan" > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Neylan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: "Murada erme" anlamına gelen "Neyl" kelimesinden türemiştir ve "gerçekleşmiş dilek" anlamını taşır. Bknz Neyla > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Neyran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ateşler. 2. Cehennem. anlamlarını taşır. Ayrıca Bknz. Niran > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Neyyir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu, parlak. Işıklı Ad. Güneş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEYYİR

(Ar.) Er. - Nurlu, parlak. Işıklı cisim. Güneş.

Neyyire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Neyyir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEYYİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Neyyir).

Neyzen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ney çalan kimse > Kökeni: Farsça

NEYZEN

(Fars.) Er. - Ney çalan kimse.

Nezafet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temizlik, paklık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEZAFET

(Ar.) Ka. - Temizlik, paklık.

Nezahat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temizlik, paklık. İncelik, rikkat. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEZÂHAT

(Ar.) Ka. - Temizlik, paklık. İncelik, rikkat.

NEZÂKET

(Fars.) Ka. 1. Naziklik. 2. Zariflik, incelik. 3. Terbiye. 4. Ehemmiyet.

Nezih

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temiz, pak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEZİH

(Ar.) Er. - Temiz, pak.

Nezihe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nezih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEZİHE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nezih).

Nezihi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temizlik, saflık, incelikle ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEZİHİ

(Ar.) Er. - Temizlik, saflık, incelikle ilgili.

Nezir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Birini doğru yola (Sırat-ı Müstakim'e) yöneltmek için Allah'ın azabıyla gözdağı vererek korkutmak. 2. (Fıkıh'ta) Adak, dilek, tahsis. 3. Kendisini Allah yoluna adayan kişi. Kur'an'da 40'tan fazla yerde geçmektedir. Hz. Peygamberin Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEZİR

(Ar.) Er. 1. Birini doğru yola (Sırat-ı Müstakim'e) yöneltmek için Allah'ın azabıyla gözdağı vererek korkutmak. 2. (Fıkıh'ta) Adak, dilek, tahsis. 3. Kendisini Allah yoluna adayan kişi. Kur'an'da 40'tan fazla yerde geçmektedir. Hz. Peygamberin isimlerinden.

Nezire

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nezir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NEZİRE

(Ar.) Ka. - (bkz. Nezir).

Nezzam

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nizam veren düzenleyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NEZZAM

(Ar.) Er. - Nizam veren düzenleyen.

Nida

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çağırma, bağırma, seslenme. 2. Ses verme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİDA

(Ar.) Ka. 1. Çağırma, bağırma, seslenme. 2. Ses verme.

Nigah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bakış, bakma. 2. Göz. > Kökeni: Farsça

NİGAH

(Fars.) Ka. 1. Bakış, bakma. 2. Göz.

Nigar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Resim. 2. Resmedilmiş, resm > Kökeni: Farsça

NİGAR

(Fars.) Ka. 1. Resim. 2. Resmedilmiş, resmi yapılmış. Put. 3. Sevgili. 4. Türk musikisinde bir makam. Nigar Hanım

Nihad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tabiat huy, yaratılış, kişilik > Kökeni: Farsça

NİHAD

(Fars.) Er. - Tabiat huy, yaratılış, kişilik, bünye. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.

Nihal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sevgili. 2. Taze, düzgün. > Kökeni: Farsça

NİHAL

(Fars.) Ka. 1. Sevgili. 2. Taze, düzgün fidan, sürgün.

Nihale

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yeni yetişmiş, düzgün, fidan. 2. Avcı, korkuluğu. 3. Döşeme, döşenecek şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİHALE

(Ar.) Ka. 1. Yeni yetişmiş, düzgün, fidan. 2. Avcı, korkuluğu. 3. Döşeme, döşenecek şey.

Nihan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gizli.
Gizli, saklı.
Sır, giz.
Görünmeyen.
Gizli, saklı. Bulunmayan. Mevcut olmayan.> Kökeni: Farsça

NİHAN

(Fars.) Ka. - Gizli, saklı. Bulunmayan, görünmeyen.

Nihat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tabiat, huy > Kökeni: Farsça

Nihavend

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. iran'ın batı yöresinde ünlü bir kent. 2. musikide bir makam.
> Kökeni: Farsça

NİHAVEND

(Fars.) Ka. 1. İran'ın batı yöresinde ünlü bir kent. 2. Musikide bir makam.

NİHAYET

(Ar.). 1. Son. Sonunda. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nihle

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah’ın Emaneti > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Nijad

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soy, nesil, neseb. Tabiat. > Kökeni: Farsça

NİJAD

(Fars.) Er. - Soy, nesil, ne-seb. Tabiat, cibilliyet, (bkz. Nejad).

Nikan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyiler, hoşlarnikan İsminin İs > Kökeni: Farsça

NİKÂN

(Fars.) - İyiler, hoşlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nikbin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyimser > Kökeni: Farsça

NİKBİN

(Fars.) Ka. - İyimser.

Nikhu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyi huylu, huyu güzel > Kökeni: Farsça

NİKHU

(Fars.) - İyi huylu, huyu güzel. - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır.

Nil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çivit otu. 2. Mısır'dan geçen Akdeniz'e dökülen meşhur nehir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİL

(Ar.) Ka. 1. Çivit otu. 2. Mısır'dan geçen Akdeniz'e dökülen meşhur nehir.

Nilay

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İki nil. Seyhan ve Ceyhan nehirleri. Fırat ve Dicle nehirleri. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİLAY

(Ar.) Ka. - İki nil. Seyhan ve Ceyhan nehirleri. Fırat ve Dicle nehirleri.

Nileyn

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İki nehir arası > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Nilgün

ANLAMI-AÇIKLAMASI: çividî, çivit renginde, lacivert > Kökeni: Farsça

NİLGÜN

(Fars.) Ka. - Çividî, çivit renginde, lacivert.

Nilhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nil havzası hanlarından. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİLHAN

(Ar.) Ka. - Nil havzası hanlarından.

NİLSU

(Tür.) Ka. - (bkz. Nil).

NİLÜFER

(Fars.) Ka. - Çiçek adı.

Nimet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyilik, lütuf, ihsan, bahşiş. 2. Azık, yiyeceğe, içeceğe dair şeyler. 3. Saadet, mutluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİMET

(Ar.) Ka. 1. İyilik, lütuf, ihsan, bahşiş. 2. Azık, yiyeceğe, içeceğe dair şeyler. 3. Saadet, mutluluk. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nimetullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın nimeti. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NİMETULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın nimeti.

Nimre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dişi kaplan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİMRE

(Ar.) Ka. - Dişi kaplan.

Niran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ateşler. 2. Cehennem. > Kökeni: Farsça

Nisa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kadınlar. 2. Kur'an-ı Kerim'in 4. suresi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİSA

(Ar.) Ka. 1. Kadınlar. 2. Kur'an-ı Kerim'in 4. suresi.

NİSAN

(Süry.) Ka. 1. Bolluk, bereket, cömertlik. 2. İlkbaharın 4. ayı.. 3. Sur.

Nisra

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kartal > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NİŞAN

(Fars.) Er. 1. İm, iz, belirti. 2. Amaç, hedef. 3. Tuğra, madalya.

NİŞANBEY

(f.t.i.) Er. - (bkz. Nişan).

NİYAZ

(Fars.) Er. 1. Yalvarma, yakarma. Dua. 2. Bazı tarikatlarda küçüğün büyüğe karşı olan selam, saygı ve duası. 3. İhtiyaç, muhtaçlık.

Niyazi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. (bkz. Niyaz). 2. Yalvarıcı, > Kökeni: Farsça

NİYAZİ

(Fars.) Er. 1. (bkz. Niyaz). 2. Yalvarıcı, niyaz edici. Sevgili. Türk mutasavvıflarından birisi. 18. yy.'da yaşamıştır.

Nizam

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dizi, sıra. Düzen, usul, tertip, yol, kaide. 2. Kanunlar. 3. Hindistan'daki küçük devletlerin hükümdarlığı. Nizamüddin Dinin nizamı, düzeni. Dilimizde "Nizamettin" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NİZAM

(Ar.) Er. 1. Dizi, sıra. Düzen, usul, tertip, yol, kaide. 2. Kanun¬lar. 3. Hindistan'daki küçük devletlerin hükümdarlığı. Nizamüddin

Nizamettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düzenli, tertipli > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

Nizami

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Usulüne uygun, terkipli, düzenli. 2. Kanun ve nizama ait, onunla ilgili. Nizami; İran'ın en büyük şairlerinden olup, Genceli'dir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NİZAMİ

(Ar.) Er. 1. Usulüne uygun, terkipli, düzenli. 2. Kanun ve nizama ait, onunla ilgili. Nizami; İran'ın en büyük şairlerinden olup, Genceli'dir.

Nuh

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nuh peygamber. Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen 25 peygamberden baştan 3. sırada gelen kişi. Zamanında Nuh tufanı olmuştur. Kur'an-ı Kerim'in 71. suresinin adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUH

(Ar.) Er. - Nuh peygamber. Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen 25 peygamberden baştan 3. sırada gelen kişi. Zamanında Nuh tufanı olmuştur. Kur'an-ı Kerim'in 71. suresinin adı.

Nuhayle

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İrak'ta, Kufe'ye yakın bir mevki. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUHAYLE

(Ar.) Er. - İrak'ta, Kufe'ye yakın bir mevki.

Nuhbe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Herşeyin seçilmişi, seçkin, seçilmiş, aydınlanmış. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NUHBE

(Ar.) Ka. - Herşeyin seçilmişi, seçkin, seçilmiş, aydınlanmış.

NUHCAN

(a.t.i.) Er. - (bkz. Nuh).

Nuhi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nuh'a ait, Nuh ile ilgili. Pek eski. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUHİ

(Ar.) Er. - Nuh'a ait, Nuh ile ilgili. Pek eski.

Numan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kan. 2. Gelincik. Hanefi Mezhebi'nin imamı, Nu'man b. Sabit. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUMAN

(Ar.). 1. Kan. 2. Gelincik. Hanefi Mezhebi'nin imamı, Nu'man b. Sabit.

Nur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aydınlık, parıltı, parlaklık, niran. 2. Mekke'deki Hıra dağı. Işığın bir şeye yansımasından meydana gelen parlaklık. Zünnureyn Hz. Peygamberin 2 kızıyla evlendiği için Hz. Osman'a verilen unvan, onur sahibi. Kur'an-ı Kerim'in 24. suresinin adı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NUR

(Ar.) Ka. 1. Aydınlık, parıltı, parlaklık, niran. 2. Mekke'deki Hıra dağı. Işığın bir şeye yansımasından meydana gelen parlaklık. Zünnureyn

NURAL

(a.t.i.) Ka. - Nur, ışık al, ışıklı ol.

Nuralem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Evrenin nuru, alemi aydınlatan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURALEM

(Ar.) Ka. - Evrenin nuru, alemi aydınlatan.

NURALP

(a.t.i.) Er. - Nurlu, yiğit.

Nuran

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı. Nurlu, nura ait > Kökeni: Farsça

NURAN

(Fars.) Ka. - Işıklı. Nurlu, nura ait.

NURANİ

(Fars.) Er. - Işıklı, ışık saçan. Saygı uyandıran, nurlu.

NURATAY

(a.t.i.) Er. - (bkz. Nuralp).

NURAY

(a.t.i.) Ka. - Işık saçan ay. Ayın en çok ışık saçtığı dönem.

Nurbaki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sürekli aydınlık olan, nurlu sabah. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NURBAKİ

(Ar.) Er. - Sürekli aydınlık olan, nurlu sabah.

NURBANU

(a.f.i.) Ka. - Nur yüzlü hanım, gelin, prenses. - Nur ve ba-nu'dan birleşik isim.

NURBAY

(a.t.i.) Er. - Nurlu, aydınlık kimse.

NURCAN

(a.t.i.) Ka. - Canlı, neşeli, hayat dolu.

NURCİHAN

(a.f.i.) Ka. - Cihan'ın nuru, ışığı. Dünyaya ışık saçan. Türk-Hind imparatoru Cihangir'in zevcesi.

NURCİVAN

(a.f.i.) Er. 1. Parlak, neşeli, genç. 2. Mert, gözüpek, genç.

NURÇİN

(a.f.i.) Ka. - Nur toplayan, ışık derleyen,

NURDAĞ

(a.t.i.) Er. - Nurdağı, Nurdan dağ.

NURDAN

(a.t.i.) Ka. - Nur'a ait, nurdan yapılmış.

NURDANAY

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nurdan).

NURDİL

(a.f.i.) Ka. - Nurlu, ışıklı gönül.

NURDOĞAN

(a.t.i.) Ka. - Nurlu insan.

Nureddin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin nuru, ışığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUREDDİN

(Ar.) Er. - Dinin nuru, ışığı.

Nurefşan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık veren, ortalığa ışık saçan. > Kökeni: Farsça

NUREFŞAN

(a.f.i.) Ka. - Aydınlık veren, ortalığı ışık içinde bırakan. -Nur ve efşan kelimelerinden birleşik isim.

NUREL

(a.t.i.) Ka. - Nurlu el.

NURER

(a.t.i.) Er. - Nurlu insan.

NURERSİN

(a.t.i.) Er. - (bkz. Nurer).

Nurettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Nureddin) Aydınlatan / Dinin getirdiği nur > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NURFER

(a.f.i.) Ka. - Işık ve aydınlık.

NURFİDAN

(a.f.i.) Ka. - Taze ve pırıl pırıl genç, zarif hanım.

NURGÖK

(a.t.i.) Ka. - Nurlu, aydınlık gökyüzü.

Nurgül

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gülün en parlak olan > Kökeni: Farsça

NURGÜL

(Fars.) Ka. - Gülün en parlak olanı.

NURGÜN

(a.t.i.) Ka. 1. Nurlu gün, ışıklı gün. 2. Günün ve bütün hayatın nurlu parlak olması.

NURHAN

(a.t.i.) Ka. - Nur'un yöneticisi, hakimi.

Nurhilal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nuray). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURHİLAL

(Ar.) Ka. - (bkz. Nuray).

NURIŞIK

(a.t.i.) Ka. - Bol ışık, aydınlık.

Nuri

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nura ait, nurla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NURİ

(Ar.) Er. - Nura ait, nurla ilgili.

Nurinisa

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nurlu kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURİNİSA

(Ar.) Ka. - Nurlu kadın.

Nuriye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, ışıktan gelme > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Nuriyye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rufai tarikatı şubelerinden biri. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURİYYE

(Ar.) Ka. - Rufai tarikatı şubelerinden biri.

NURKAN

(a.t.i.) Er. - Temiz, berrak soydan gelen.

NURKUT

(a.t.i.) Er. - (bkz. Nurkan).

Nurmah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı ay, ay gibi güzel > Kökeni: Farsça

NURMAH

(Fars.) Ka. - Işıklı ay, ay gibi güzel ve nurlu.

Nurmelek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Melek). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURMELEK

(Ar.) Ka. - (bkz. Melek).

NURNİGAR

(a.f.i.) Ka. - Işıklı, aydınlık, sevgili.

NUROL

(a.t.i.) Er. - Nurlu ol, ışıklı ol.

NURPERİ

(a.f.i.) Ka. - Işıklı, peri kadar güzel.

Nursabah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık sabah. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURSABAH

(Ar.) Ka. - Aydınlık sabah.

NURSAÇ

(a.t.i.) Ka. - Işık saç, aydınlat.

NURSAL

(a.t.i.) Er. - Işık saç, aydınlat.

NURSEL

(a.t.i.) Ka. - Nur, ışık seli akışı.

NURSELİ

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nursel).

Nursema

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, aydınlık gökyüzü. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURSEMA

(Ar.) Ka. - Işıklı, aydınlık gökyüzü.

NURSEN

(a.t.i.) Ka. - Nurlu, ışıklı, kişi, insan.

NURSENİN

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nursen).

NURSER

(a.f.i.) Ka. - Nurlu, aydınlık, münevver kafalı insan.

Nurseren

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Nurser). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURSEREN

(Ar.) Ka. - (bkz. Nurser).

NURSEV

(a.t.i.) Ka. - Işığı sev.

NURSEVİL

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nursev).

Nursim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, aydınlık yüz > Kökeni: Farsça

NURSİM

(Fars.) Ka. - Aydınlık ve gümüş gibi parlak.

Nursima

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, aydınlık yüz > Kökeni: Farsça

NURSİMA

(Fars.) Ka. - Işıklı, aydınlık yüz.

Nursine

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, aydınlık yürek > Kökeni: Farsça

NURSİNE

(Fars.) Ka. - Işıklı, aydınlık yürek.

NURSU

(a.t.i.) Ka. - Nurlu su.

NURSUN

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nurser).

Nurşah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlak hükümdar. > Kökeni: Farsça

NURŞAH

(Fars.) Er. - Parlak hükümdar.

NURŞEN

(Fars.) Ka. - Çok çok ışıklı, neşeli insan.

NURTAÇ

(a.t.i.) Er. - Nurdan taç.

NURTAN

(a.t.i.) Er. - Işıklı tan.

NURTANE

(a.t.i.) Ka. - Nurlu, biricik insan.

NURTEK

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nurtane).

NURTEKİN

(a.t.i.) Er. - Aydın ve güvenilir, emin.

NURTEN

(a.t.i.) Ka. - Beyaz, parlak, ten.

Nurulhüda

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah’ın nuru > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Nurullah

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın nuru. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NURULLAH

(Ar.) Er. - Allah'ın nuru.

NURVER

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nursun).

NURVEREN

(a.t.i.) Ka. - (bkz. Nursun).

NURZAT

(Tür.) Er. - Nurlu, aydınlık kişi.

NURZEN

(a.f.i.) Ka. - Nurlu, ışıklı kadın.

Nurzer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Altın gibi parlak ışık, altın ışık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NURZER

(Ar.) Ka. - Altın gibi parlak ışık, altın ışık.

NUSRET

(Ar.). 1. Yardım. 2. Allah'ın yardımı. 3. Zafer, muzafferiyet. Basan, üstünlük. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nusrettin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dinin yardım ettiği. 2. Dinin başarılı temsilcisi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUSRETTİN

(Ar.) Er. 1. Dinin yardım ettiği. 2. Dinin başarılı temsilcisi.

Nuşat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçkiden sarhoş olmuş. > Kökeni: Farsça

NUŞAT

(Fars.) Er. - İçkiden sarhoş olmuş, mest olmuş.

Nuşin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tatlı, hoş, güzel > Kökeni: Farsça

NUŞİREVAN

(f.h.i.) Er. - İran'da 531-579 yıllan arasında hükümdarlık etmiş ve doğruluğuyla şöhret bulmuş olan Sasani Şahı, "adil" lakabıyla anılır.

Nutki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Söz, lakırdı, konuşma. Nutuk, söylev, söyleyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı.

NUTKİ

(Ar.) Er. - Söz, lakırdı, konuşma. Nutuk, söylev, söyleyen.

Nuyan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şehzade, prens > Kökeni: Farsça

NUYAN

(Fars.) Er. - Şehzade, prens.

Nüha

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akıl, us > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

Nükhet

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nükteler, herkesin anlayamayacağı ince, zarif, manalı sözler. 2. Koku. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı.

NÜKHET

(Ar.) Ka. 1. Nükteler, herkesin anlayamayacağı ince, zarif, manalı sözler. 2. Koku.

NÜVE

(Ar.). - Çekirdek. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

NÜVEYT

(Ar.). - Çekirdekçik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

Nüvid

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Müjde, muştu. Hayırlı haber. > Kökeni: Farsça

NÜVİD

(Fars.) Ka. - Müjde, muştu. Hayırlı haber. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Türk dil kuralı açısından son harf olan "d/t" olarak kullanılır.

Nüvide

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Nüvid) > Kökeni: Farsça

NÜVİDE

(Fars.) Ka. - (bkz. Nüvid).

NÜZHET

(Ar.). 1. Neşe, eğlence, eğlence yerlerini seyredip gezme. 2, Sevinç, ferahlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.