R Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
R Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları

R Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
R Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Rabah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kuran ’da geçiyor Hz. peygamberin en iyi arkadaşı enes bin malik > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Rabbani |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Allahla ilgili. 2. Kendini bütün varlığıyla Allah'a teslim eden. Putçu inanıştan uzak, şalin amel işleyen, Allah'tan geleni kabul edip, O'nun dinine muhalif olana karşı çıkan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RABBANİ |
(Ar.) Er. 1. Allahla ilgili. 2. Kendini bütün varlığıyla Allah'a teslim eden. Putçu inanıştan uzak, şalin amel işleyen, Allah'tan geleni kabul edip, O'nun dinine muhalif olana karşı çıkan. |
Rabıt |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rabteden, bağlayan, birleştiren. Nefsini dünyadan menedip ahirete bağlamış olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RABIT |
(Ar.) Er. - Rabteden, bağlayan, birleştiren. Nefsini dünyadan menedip ahirete bağlamış olan. |
Rabıta |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2. Münasebet, ilgi. 3. Bağlılık, mensub olma. 4. Sıra, tertip, usul, düzen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RABITA |
(Ar.) Ka. 1. İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2. Münasebet, ilgi. 3. Bağlılık, mensub olma. 4. Sıra, tertip, usul, düzen. |
Rabi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dördüncü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RABİ |
(Ar.) Er. - Dördüncü. |
Rabia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dördüncü. Saatteki salisenin 2. Tanzimattan sonra memurlukta kolağası derecesinde bir rütbe. 3. Ünlü kadın mutasavvuf. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RABİA |
(Ar.) Ka. 1. Dördüncü. Saatteki salisenin 2. Tanzimattan sonra memurlukta kolağası derecesinde bir rütbe. 3. Ünlü kadın mutasavvuf. |
Rabih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yararlı, kazançlı, karlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RABİH |
(Ar.) Er. - Yararlı, kazançlı, karlı. |
Raci |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Rica eden, yalvaran, dileyen. 2. Dönen, geri gelen. 3. Nis-bet ve ilgisi bulunan, dokunan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÂCİ |
(Ar.) 1. Rica eden, yalvaran, dileyen. 2. Dönen, geri gelen. 3. Nis-bet ve ilgisi bulunan, dokunan. |
Racife |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sur'un kıyamette bütün canlıları öldürecek olan ilk üflenişi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RACİFE |
(Ar.) Ka. - Sur'un kıyamette bütün canlıları öldürecek olan ilk üflenişi. |
Racih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Değerli, üstün. Fıkıhta Delil ve Burhanların tercihinde delili öncelik kazanan taraf. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RACİH |
(Ar.) Er. - Değerli, üstün. Fıkıhta |
Raciye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RACİYE |
(Ar.) Ka. 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu. |
Radi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RADİ |
(Ar.) Er. - Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. |
Radife |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kıyamette üfürülecek surun ikincisi > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RADİFE |
(Ar.) Ka. - Kıyamette üfürülecek surun ikincisi |
Radiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RADİYE |
(Ar.) Ka. - Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen. |
Rafeddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İslam dininin vermiş olduğu acıma, esirgeme duygusu. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAFEDDİN |
(Ar.) Er. - İslam dininin vermiş olduğu acıma, esirgeme duygusu. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Rafet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acıma, merhamet etme, esirgeme anlamında. Kur'an-ı Kerim'de Nur suresi 2. ayet. Hadid suresi 27. ayette geçmekledir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAFET |
(Ar.) Er. - Acıma, merhamet etme, esirgeme anlamında. Kur'an-ı Kerim'de Nur suresi 2. ayet. Hadid suresi 27. ayette geçmekledir. |
Rafız |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bırakan, salıveren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAFIZ |
(Ar.) Er. - Bırakan, salıveren. |
Rafi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kaldıran, yücelten, yükselten. Allah'ın Adlerinden, (bkz. Abdürrafi'). Rafi' b. Hadic, sahabeden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÂFİ |
(Ar.) Er. - Kaldıran, yücelten, yükselten. Allah'ın isimlerinden, (bkz. Abdürrafi'). Rafi' b. Hadic, sahabeden. |
Rafia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Her çeşit ayaklık ve destek. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAFİA |
(Ar.) Ka. - Her çeşit ayaklık ve destek. |
Rafih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahat ve huzurlu yaşayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAFİH |
(Ar.) Er. - Rahat ve huzurlu yaşayan. |
Ragıp |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçtenlikle isteyen, özleyen > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Rağbet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İstek, arzu. İstekle karşılama. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAĞBET |
(Ar.) Ka. - İstek, arzu. İstekle karşılama. |
Rağıb |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Arzulu, isteyen, rağbet eden. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAĞIB |
(Ar.) Er. - Arzulu, isteyen, rağbet eden. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
Rağibe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rağıb). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAĞİBE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rağıb). |
RAHATEFZA |
(a.f.i.) - Rahat artıran. Türk müziğinin bileşik makamlarından. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
RAHDAN |
(Fars.) Er. - Yol bilen. |
Rahe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Avuç içi, el ayası. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAHE |
(Ar.) Ka. - Avuç içi, el ayası. |
Rahi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahat, huzurlu, dingin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHİ |
(Ar.) Er. - Rahat, huzurlu, dingin. |
Rahile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahat, sakin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAHİLE |
(Ar.) Ka. - Rahat, sakin. |
Rahim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. Kur'an'da 220 yerde zikredilmiştir. Allah'ın Adlerinden, (bkz. Abdürrahim). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHİM |
(Ar.) Er. - Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. Kur'an'da 220 yerde zikredilmiştir. Allah'ın isimlerinden, (bkz. Abdürrahim). |
Rahime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hafif sesli, latif konuşan kadın demektir, (bkz. Rahim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAHİME |
(Ar.) Ka. - Hafif sesli, latif konuşan kadın demektir, (bkz. Rahim). |
Rahiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bal arısı. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAHİYE |
(Ar.) Ka. - Bal arısı. |
Rahman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bütün canlılara merhamet eden, koruyan. Kur'an-ı Kerim'de 55'ten fazla yerde zikredilmiştir. Yine Kur'an-ı Kerim'in 55. suresinin adıdır. Allah'ın Adlerinden "abd" takısı alarak Ad olarak kullanılır, (bkz. Abdürrahman). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHMAN |
(Ar.) Er. - Bütün canlılara merhamet eden, koruyan. Kur'an-ı Kerim'de 55'ten fazla yerde zikredilmiştir. Yine Kur'an-ı Kerim'in 55. suresinin adıdır. - Allah'ın isimlerinden "abd" takısı alarak isim olarak kullanılır, (bkz. Abdürrahman). |
Rahmani |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'tan gelen, kutsal, Allah'a özgü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHMANİ |
(Ar.) Er. - Allah'tan gelen, kutsal, Allah'a özgü. |
RAHMET |
(Ar.). - Acıma, esirgeme, koruma, yarlığama. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rahmeti |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahmetle ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHMETİ |
(Ar.) Er. - Rahmetle ilgili. |
Rahmetullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın esirgemesi, koruması. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAHMETULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın esirgemesi, koruması. |
Rahmi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acımayla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Rahmiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rahmi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAHMİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rahmi). |
RAHŞAN |
(Fars.) Ka. - Parıltılı. Işıltı. |
Rahşende |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parıldayan, parıldayıcı > Kökeni: Farsça |
RAHŞENDE |
(Fars.) Ka. - Parıldayan, parıldayıcı. |
Raid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gürleyen, gürüldeyen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAİD |
(Ar.) Er. - Gürleyen, gürüldeyen. |
Raide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gürleyen bulut. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAİDE |
(Ar.) Ka. - Gürleyen bulut. |
Raif |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acıması olan, merhametli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAİF |
(Ar.) Er. - Acıması olan, merhametli. |
Raife |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Raif). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAİFE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Raif). |
Raik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sade, saf, halis. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAİK |
(Ar.) Er. - Sade, saf, halis. |
Raika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sade, saf, katışıksız. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAİKA |
(Ar.) Ka. - Sade, saf, katışıksız. |
Rakım |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yazan, çizen. -Yükselti. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAKIM |
(Ar.) Er. - Yazan, çizen. -Yükselti. |
Raki |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Namazda eğilen, rüku' eden. Kur'an-ı Kerim'de 4 yerde bu anlamda zikredilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAKİ |
(Ar.) Er. - Namazda eğilen, rüku' eden. Kur'an-ı Kerim'de 4 yerde bu anlamda zikredilmiştir. |
Rakîb |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Herhangi bir alanda üstünlük sağlamaya çalışan taraflardan herbiri. Koruyucu. "Görüp gözeten" Allah'ın Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAKÎB |
(Ar.) Er. - Herhangi bir alanda üstünlük sağlamaya çalışan taraflardan herbiri. Koruyucu. "Görüp gözeten" Allah'ın isimlerinden. |
Rakid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hareketsiz, durgun, yavaş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAKİD |
(Ar.) Er. - Hareketsiz, durgun, yavaş. |
Rakide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Durgun, sessiz, hareketsiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAKİDE |
(Ar.) Ka. - Durgun, sessiz, hareketsiz. |
Rakik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnce. Yufka yürekli. 2. Köle veya cariye. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAKİK |
(Ar.) Er. 1. İnce. Yufka yürekli. 2. Köle veya cariye. |
Rakika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rakik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAKİKA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rakik). |
Ram |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İtaat eden, boyun eğen. > Kökeni: Farsça |
RAM |
(Fars.) Er. - İtaat eden, boyun eğen, kendisini başkasının emrine bırakan. -İki isimlerde kullanılır. Ramcan, Ramcanan gibi. |
Ramazan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hicri (kameri) ayların dokuzuncusu, oruç ayı. Kur'an'da Bakara suresi 185. ayette ismi geçen ay ismi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAMAZAN |
(Ar.) Er. - Hicri (kameri) ayların dokuzuncusu, oruç ayı. Kur'an'da Bakara suresi 185. ayette ismi geçen ay ismi. |
Rami |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atan, atıcı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAMİ |
(Ar.) Er. - Atan, atıcı. |
Ramiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rami). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAMİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rami). |
Ramiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle simgelerle gösteren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAMİZ |
(Ar.) Er. 1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle simgelerle gösteren. |
Ramize |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ramiz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAMİZE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ramiz). |
Rana |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzel, hoş latif, parlak. Çok iyi, çok ala. 2. Arapça'da "er'an" kelimesinin mücnnesi olup "ahmak, sünepe kadın" demektir. Erkek adı olarak da kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÂNÂ |
(Ar.) Ka. 1. Güzel, hoş latif, parlak. Çok iyi, çok ala. 2. Arapça'da "er'an" kelimesinin mücnnesi olup "ahmak, sünepe kadın" demektir. Erkek adı olarak da kullanılır. |
Rasafet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sağlamlık, dayanıklılık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASÂFET |
(Ar.) Ka. - Sağlamlık, dayanıklılık. |
Rasanet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sağlamlık, dayanıklılık, melanet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASÂNET |
(Ar.) Ka. - Sağlamlık, dayanıklılık, melanet. |
Rasi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kımıldamayan, oynamayan, sabit. Lenger atmış olan, demir üzerinde bulunan gemi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RASİ |
(Ar.) Er. - Kımıldamayan, oynamayan, sabit. Lenger atmış olan, demir üzerinde bulunan gemi. |
Rasia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kabara. Kabara gibi yer yer konulan süs. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASİA |
(Ar.) Ka. - Kabara. Kabara gibi yer yer konulan süs. |
Rasif |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sağlam dayanıklı. 2. Denizin yüzüne çıkmış kayalar. 3. Taş, temel, rıhtım. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RASİF |
(Ar.) Er. 1. Sağlam dayanıklı. 2. Denizin yüzüne çıkmış kayalar. 3. Taş, temel, rıhtım. |
Rasife |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rıhtım, su içine yapılan set. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASİFE |
(Ar.) Ka. - Rıhtım, su içine yapılan set. |
Rasih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sağlam, temeli güçlü, dayanıklı. 2. Bir bilimde, özellikle din alanında çok derinleşmiş olan (kimse). Kur'an'da Rasihûn olarak geçer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RASİH |
(Ar.) Er. 1. Sağlam, temeli güçlü, dayanıklı. 2. Bir bilimde, özellikle din alanında çok derinleşmiş olan (kimse). Kur'an'da Rasihûn olarak geçer. |
Rasiha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rasih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASİHA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rasih). |
Rasim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Resim yapan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÂSİM |
(Ar.) Er. - Resim yapan. |
Rasime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Âdet, töre. Merasim, tören. 2. Formalite. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÂSİME |
(Ar.) Ka. 1. Âdet, töre. Merasim, tören. 2. Formalite. |
Rasin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sağlam, dayanıklı, güçlü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RASİN |
(Ar.) Er. - Sağlam, dayanıklı, güçlü. |
Rasiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük dağ. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RASİYE |
(Ar.) Ka. - Büyük dağ. |
Rast |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sağ. 2. Haklı, doğru. Uygun > Kökeni: Farsça |
RAST |
(Fars.) 1. Sağ. 2. Haklı, doğru. Uygunluk. 3. Türk müziğinin en eski makamlarından. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rastan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru olanlar, haklı olanlar, > Kökeni: Farsça |
RASTAN |
(Fars.) Er. - Doğru olanlar, haklı olanlar, haklılar. |
Rastbin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Herşeyin doğrusunu gören. > Kökeni: Farsça |
RASTBİN |
(Fars.) - Herşeyin doğrusunu gören. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rasti |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğruluk, gerçeklik. > Kökeni: Farsça |
RASTİ |
(Fars.) Er. - Doğruluk, gerçeklik, istikamet. |
Rastkar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru adam. > Kökeni: Farsça |
RASTKÂR |
(Fars.) Er. - Doğru adam. |
Raşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Titreme, titreyiş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAŞAN |
(Ar.) Ka. - Titreme, titreyiş. |
Raşid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Olgun, ergin, akıllı. 2. Doğru yolda olan. 3. Hak din olan İslam'ı kabul eden. Kur'an'da Hucurat suresi ayet 7'de geçmektedir. Ayrıca 4 halife için Raşid halifeler denmiştir. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAŞİD |
(Ar.) Er. 1. Olgun, ergin, akıllı. 2. Doğru yolda olan. 3. Hak din olan İslam'ı kabul eden. Kur'an'da Hucurat suresi ayet 7'de geçmektedir. Ayrıca 4 halife için Raşid halifeler denmiştir. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Raşide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Raşid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAŞİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Raşid). |
Raşit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru yola giden > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Ratib |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sıralayan, düzenleyen (kimse). 2. Sabit, sağlam, yerleşmiş. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RATİB |
(Ar.) Er. 1. Sıralayan, düzenleyen (kimse). 2. Sabit, sağlam, yerleşmiş. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
Ratibe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ratib). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RATİBE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ratib). |
Rauf |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Esirgeyen acıyan, çok merhametli. Allah'ın Adlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır. -(bkz. Abdürrauf). Kur'an-ı Kerim'de 10'dan fazla yerde geçmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RAUF |
(Ar.) Er. - Esirgeyen acıyan, çok merhametli. - Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır. -(bkz. Abdürrauf). Kur'an-ı Kerim'de 10'dan fazla yerde geçmektedir. |
Raufe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rauf). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAUFE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rauf). |
Ravend |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: kökleri ve sapları ilaç olarak kullanılan karabuğdaygillerden bir bitki |
RAVEND |
(Fars.) Er. - Kökleri ve sapları ilaç olarak kullanılan karabuğdaygillerden bir bitki. |
Ravza |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çimeni, ağacı bol olan yer, bahçe. Ravza-i Mutahhara; Rasulullah'ın medfun olduğu mekan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAVZA |
(Ar.) Ka. - Çimeni, ağacı bol olan yer, bahçe. Ravza-i Mutahhara; Rasulullah'ın medfun olduğu mekan. |
RAYET |
(Ar.) - Bayrak. Sancak. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rayiha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel koku. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAYİHA |
(Ar.) Ka. - Güzel koku. |
Rayihan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Han bayrağı, han sancağı > Kökeni: Farsça |
RAYİHAN |
(a.f.i.) Er. - Han bayrağı, han sancağı. |
Razî |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. İslam dünyasında meşhur bir Addir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÂZÎ |
(Ar.) Er. - Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren. İslam dünyasında meşhur bir isimdir. |
Raziye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RAZİYE |
(Ar.) Ka. - Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen. |
Rebab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. bir çeşit kemençe. 2. arapça'da dostlar anlamına gelir. hz. hüseyin'in hanımının ismidir |
REBAB |
(Fars.) Ka. 1. Bir çeşit kemençe. 2. Arapça'da dostlar anlamına gelir. Hz. Hüseyin'in hanımının ismidir |
Rebi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bahar, ilkyaz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REBİ |
(Ar.) Er. - Bahar, ilkyaz. |
Rebia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rebi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REBİA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rebi). |
Rebiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanların bahara girerken büyüklere sundukları kaside. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REBİYE |
(Ar.) Ka. 1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanların bahara girerken büyüklere sundukları kaside. |
Reca |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Umut, umma. İstek, dilek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RECA |
(Ar.) Er. - Umut, umma. İstek, dilek. |
Recai |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İsteyen, rica eden, yalvaran. Allah'a yalvaran. As-hab'ın kullandığı Adlerdendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RECAİ |
(Ar.) Er. - İsteyen, rica eden, yalvaran. Allah'a yalvaran. As-hab'ın kullandığı isimlerdendir. |
Recep |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Hicri kameri ayların yedincisi, üç ayların ilki. 2. Gösterişli, haybetli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RECEP |
(Ar.) Er. 1. Hicri kameri ayların yedincisi, üç ayların ilki. 2. Gösterişli, haybetli. |
Refah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bolluk, rahatlık, sıkıntı içinde olmamak. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFAH |
(Ar.) Ka. - Bolluk, rahatlık, sıkıntı içinde olmamak. |
Refahet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bolluk, gürlük. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFAHET |
(Ar.) Ka. - Bolluk, gürlük. |
Refakat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Refildik arkadaşlık, yoldaşlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFAKAT |
(Ar.) Ka. - Refildik arkadaşlık, yoldaşlık. |
Refet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Acıma, merhamet etme, esirgeme. Kur'an-ı Kerim'de Nur suresi ayet 2 ve ve Hadid suresi 27. ayette geçmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFET |
(Ar.) Er. - Acıma, merhamet etme, esirgeme. Kur'an-ı Kerim'de Nur suresi ayet 2 ve ve Hadid suresi 27. ayette geçmektedir. |
Refettin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rafeddin). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFETTİN |
(Ar.) Er. - (bkz. Rafeddin). |
Refhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Varlık içinde yaşayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFHAN |
(Ar.) Ka. - Varlık içinde yaşayan. |
Refi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüksek, yüce, saygın. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFİ |
(Ar.) Er. - Yüksek, yüce, saygın. |
Refia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Refı). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFİA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Refı). |
Refig |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bolluk ve rahat içinde geçinen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFİG |
(Ar.) Er. - Bolluk ve rahat içinde geçinen. |
Refih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Refhan). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFİH |
(Ar.) Er. - (bkz. Refhan). |
Refiha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Refih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFİHA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Refih). |
Refik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Arkadaş, yol arkadaşı, yoldaş. Muavin, yardımcı. 2. Koca. 3. Ortak. 4. Mesleğe yeni giren kimsenin rehber olarak tanıdığı kişi. Kur'an'da geçen bir Addir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REFİK |
(Ar.) Er. 1. Arkadaş, yol arkadaşı, yoldaş. Muavin, yardımcı. 2. Koca. 3. Ortak. 4. Mesleğe yeni giren kimsenin rehber olarak tanıdığı kişi. Kur'an'da geçen bir isimdir. |
Refika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eş, kan, zevce. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REFİKA |
(Ar.) Ka. - Eş, kan, zevce. |
REFREF |
(Ar.) 1. İnce, yumuşak kumaş. 2. Kenar saçağı. 3. Döşek, döşeme, minder, yastık. 4. Kuşu çok olan çimenlik. 5. Dallan salkım salkım olan ağaç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Reftar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Salınarak, edalı yürüyen. > Kökeni: Farsça |
REFTAR |
(Fars.) Ka. - Salınarak, edalı yürüyüş. |
REGAİP |
(Ar.) 1. Çok istek gören, beğenilen. 2. Armağanlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Reha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurtulma, kurtuluş. 2. (Ar. > Kökeni: Farsça |
REHA |
(Fars.) Er. 1. Kurtulma, kurtuluş. 2. (Ar.) Bolluk, genişlik, varlık. |
Rehamet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sesin ince, yavaş ve tatlı olması. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REHAMET |
(Ar.) Ka. - Sesin ince, yavaş ve tatlı olması. |
Rehaset |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tazelik, yumuşaklık. 2. Ucuzluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REHASET |
(Ar.) Ka. 1. Tazelik, yumuşaklık. 2. Ucuzluk. |
Rehavi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk müziğinin en eski makamlarından. > Kökeni: Farsça |
REHAVİ |
(Fars.) Er. - Türk müziğinin en eski birleşik makamı. |
Rehayi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kurtulma, necatrehayi İsminin > Kökeni: Farsça |
REHAYİ |
(Fars.) - Kurtulma, necat. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
REHBER |
(Fars.) Er. - Yol gösteren, kılavuz. |
Rehnüma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yol gösteren > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Reis |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başkan, baş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REİS |
(Ar.) Er. - Başkan, baş. |
Rekanet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağırbaşlılık, gururluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REKÂNET |
(Ar.) Ka. - Ağırbaşlılık, gururluluk. |
Rekin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gururlu, ağırbaşlı. Yüce, yüksek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REKİN |
(Ar.) Er. - Gururlu, ağırbaşlı. Yüce, yüksek. |
Rekine |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rekin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REKİNE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rekin). |
Rekiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gizli, gömülü define. 2. Sağlam, adamakıllı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REKİZ |
(Ar.) Er. 1. Gizli, gömülü define. 2. Sağlam, adamakıllı. |
Remide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ürkmüş, korkmuş > Kökeni: Farsça |
REMİDE |
(Fars.) Ka. - Ürkmüş, korkmuş. |
Remiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. İşaret, meramını isteğini işaretle ifade etme. 2. Alamet, amblem. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REMİZ |
(Ar.) Er. l. İşaret, meramını isteğini işaretle ifade etme. 2. Alamet, amblem. |
Remle |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çölde bulunan kristal biçimindeki kum tanesi. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Remzi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Remizle ilgili, remze ait, sembolik, simgesel. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REMZİ |
(Ar.) Er. - Remizle ilgili, remze ait, sembolik, simgesel. |
Remziye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Remzi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REMZİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Remzi). |
Renan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnleyen, çınlayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RENÂN |
(Ar.) Er. - İnleyen, çınlayan. |
Rengidil |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Türk müziğinde bir makam. > Kökeni: Farsça |
RENGİDİL |
(Fars.) Ka. - Türk müziğinde bir makam. |
Rengin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Renkli, parlak renkli. 2. G > Kökeni: Farsça |
RENGİN |
(Fars.) Ka. 1. Renkli, parlak renkli. 2. Güzel, hoş. Süslü. |
RENGİNAR |
(Tür.) Ka. - Nar renginde olan. |
Resa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yetişen, yetiştiren, erişen > Kökeni: Farsça |
RESÂ |
(Fars.) Ka. - Yetişen, yetiştiren, erişen. |
Resai |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Süsler, süs. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RESAİ |
(Ar.) Er. - Süsler, süs. |
Resan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Erişenler, yetişenler, ulaşanlar. > Kökeni: Farsça |
RESAN |
(Fars.) - Erişenler, yetişenler, ulaşanlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Resane |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Özlem, hasret > Kökeni: Farsça |
RESANE |
(Fars.) Ka. - Özlem, hasret. |
Resanet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sağlamlık, metanet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RESANET |
(Ar.) Ka. - Sağlamlık, metanet. |
Resmi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RESMİ |
(Ar.) Er. 1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi. |
Resmigül |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gül gibi güzel. > Kökeni: Farsça |
RESMİGÜL |
(Fars.) Ka. - Gül gibi güzel, gül biçiminde. |
Resmiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Resmi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RESMİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Resmi). |
Resul |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir kimsenin sözünü başka bir kimseye tebliğ eden kişi. Elçi, Allah elçisi peygamber. Yeni bir kitap ve şeriatle gönderilen peygamber. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RESUL |
(Ar.) Er. - Bir kimsenin sözünü başka bir kimseye tebliğ eden kişi. Elçi, Allah elçisi peygamber. Yeni bir kitap ve şeriatle gönderilen peygamber. |
Resulhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hükümdarların hanı. > Kökeni: Farsça |
RESULHAN |
(a.f.i.) Er. - Hükümdarların elçisi. |
Reşad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Doğru yolda, hak yolda yürüme. 2. Sultan Reşad; Osmanlı son dönem padişahlarındandır. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REŞAD |
(Ar.) Er. 1. Doğru yolda, hak yolda yürüme. 2. Sultan Reşad; Osmanlı son dönem padişahlarındandır. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Reşat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Layık, değer, yakışır > Kökeni: Farsça |
REŞAT |
(Fars.) Er. - Layık, değer, yakışır. |
Reşid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Cenab-ı Hakk'ın Adlerinden. 2. İyi ve doğruyu seçebilen, malını idare gücü olan, rüşd yaşına ulaşmış akil ve baliğ (kişi) ergin, erişkin. 3. Akıllı hareket eden doğru yolda giden. Abdürreşid olarak kullanılır. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REŞİD |
(Ar.) Er. 1. Cenab-ı Hakk'ın isimlerinden. 2. İyi ve doğruyu seçebilen, malını idare gücü olan, rüşd yaşına ulaşmış akil ve baliğ (kişi) ergin, erişkin. 3. Akıllı hareket eden doğru yolda giden. - Abdürreşid olarak kullanılır. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Reşide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Reşid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REŞİDE |
(Fars.) Ka. - Yetişmiş, olgunlaşmış, ermiş. |
REŞİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Reşid). |
Reşiduddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin akıllı kişisi, dini olgunluğa ulaşmış kişi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REŞİDUDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin akıllı kişisi, dini olgunluğa ulaşmış kişi. |
Reşik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uzun boylu, yakışıklı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REŞİK |
(Ar.) Er. - Uzun boylu, yakışıklı. |
Reşit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akıllı, iyi davranan > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Reva |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yakışır, uygun, yerinde > Kökeni: Farsça |
REVA |
(Fars.) Er. - Yakışır, uygun, yerinde. |
Revah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeyi elde etmeden doğan neşe. 2. Güneş battıktan sonra gece oluncaya kadar geçen zaman. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REVAH |
(Ar.) Er. 1. Bir şeyi elde etmeden doğan neşe. 2. Güneş battıktan sonra gece oluncaya kadar geçen zaman. |
Revaha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Revah). Ünlü sahabi Abdullah b, Revaha'nın babası. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REVAHA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Revah). Ünlü sahabi Abdullah b, Revaha'nın babası. |
Revahi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bal arıları. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REVAHİ |
(Ar.) Er. - Bal arıları. |
Revaid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gürleyen bulutlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REVAİD |
(Ar.) Er. - Gürleyen bulutlar. |
REVAN |
(Fars.) 1. Akan, su gibi akıp giden. 2. Ruh, can. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Revha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rahatlık. Gönül rahatlığı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REVHA |
(Ar.) Er. - Rahatlık. Gönül rahatlığı. |
REVİŞ |
(Fars.) Er. - Biçim, tarz, üslup. Tutum, davranış, yol. |
Revnak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlaklık, güzellik, tazelik, süs. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REVNAK |
(Ar.) Ka. - Parlaklık, güzellik, tazelik, süs. |
REVZEN |
(a.f.i.) Ka. - Pencere. |
REYAN |
(Ar.). - Herşeyin evveli, ilk zamanı, tazelik zamanı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Reyhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fesleğen, güzel kokulu bir süs bitkisi. 2. Rızık, geçimlik, rahmet anlamına da gelir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REYHAN |
(Ar.) Ka. 1. Fesleğen, güzel kokulu bir süs bitkisi. 2. Rızık, geçimlik, rahmet anlamına da gelir. |
Reyya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel koku, reyhan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REYYA |
(Ar.) Ka. - Güzel koku, reyhan. |
REYYAN |
(Ar.) - Suya kanmış, suya doymuş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rezan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağırbaşlı, gururlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REZAN |
(Ar.) Er. - Ağırbaşlı, gururlu. |
Rezzak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bütün canlıların rızkını veren , onları nimetlendiren anlamında. Allah'ın Adlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır, (bkz. Abdürrezzak). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
REZZAK |
(Ar.) Er. - Bütün canlıların rızkını veren , onları nimetlendiren anlamında. Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır, (bkz. Abdürrezzak). |
Rezzan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağırbaşlı, ağır, onurlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
REZZAN |
(Ar.) Ka. - Ağırbaşlı, ağır, onurlu. |
Rıdvan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Rıza, razılık, razı olma. 2. Cennet kapısında bekleyen melek. Kur'an'da 10'dan fazla yerde geçmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RIDVAN |
(Ar.) Er. 1. Rıza, razılık, razı olma. 2. Cennet kapısında bekleyen melek. Kur'an'da 10'dan fazla yerde geçmektedir. |
Rıfat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükseklik, yücelik, itibar, yüksek mertebe. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RIFAT |
(Ar.) Er. - Yükseklik, yücelik, itibar, yüksek mertebe. |
Rıfkı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yumuşaklık, mülayimlik, yumuşak başlılık, naziklik, tatlılık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RIFKI |
(Ar.) Er. - Yumuşaklık, mülayimlik, yumuşak başlılık, naziklik, tatlılık. |
Rıfkıye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rıfkı). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RIFKIYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rıfkı). |
Rıza |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Razılık, razı olma, hoşnutluk, memnuniyet, muvafakat, kabul. Bir şeyin olmasına muvafakat etme. Kadere mukadderata boyun eğme. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RIZA |
(Ar.) Er. - Razılık, razı olma, hoşnutluk, memnuniyet, muvafakat, kabul. Bir şeyin olmasına muvafakat etme. Kadere mukadderata boyun eğme. |
Rızkullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın verdiği nimet. Nimetler veren Allah'ın kulu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RIZKULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın verdiği nimet. Nimetler veren Allah'ın kulu. |
RİAYET |
(Ar.) 1. Gütme, gözetme. 2. Sayma, saygı, itibar. 3. Ağırlama. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rical |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Erkekler. 2. Onur sahibi kimseler. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RİCAL |
(Ar.) Er. 1. Erkekler. 2. Onur sahibi kimseler. |
Rihem |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yağmur yağdığında toprağın kokusu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Rikab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RİKAB |
(Ar.) Er. - Büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
Rikkat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İncelik, naziklik. Sevecenlik, acıma duygusu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RİKKAT |
(Ar.) Ka. - İncelik, naziklik. Sevecenlik, acıma duygusu. |
Rimayet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Atıcılık, ok, kurşun, gülle gibi şeyleri almada usta. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RİMAYET |
(Ar.) Ka. - Atıcılık, ok, kurşun, gülle gibi şeyleri almada usta. |
Rindan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dünya işini boş gören. > Kökeni: Farsça |
RİNDAN |
(Fars.) Ka. - Dünya işini boş görenler, alçakgönüllüler, kalenderler. |
Risale |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Mektup. 2. Kısa yazılmış, küçük kitap. 3. Dergi, mecmua. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RİSALE |
(Ar.) Ka. 1. Mektup. 2. Kısa yazılmış, küçük kitap. 3. Dergi, mecmua. |
Risaleddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin elçisi, peygamberi. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RİSALEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin elçisi, peygamberi. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Risalet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Elçilik. Peygamberlik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RİSALET |
(Ar.) Er. - Elçilik. Peygamberlik. |
RİVA |
(Ar.) - Suya kanmışlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
RİYASET |
(Ar.) - Reislik, başlık, baş olma, başkanlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Riyaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bahçeler, ağaçlık çimenlik yerler, ravza. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RİYAZ |
(Ar.) Er. - Bahçeler, ağaçlık çimenlik yerler, ravza. |
RİYAZET |
(Ar.) - Nefis kırma, dünya lezzetlerinden ve rahatından sakınma, perhizle, kanaatle yaşama. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Ronay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dolunayda ay bazı haller geçirir. Ronay ismide ayın hallerinden biridir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Ruhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel kokan, güzel kokulu. > Kökeni: Farsça |
RUHAN |
(Fars.) Ka. - Güzel kokan, güzel kokulu. |
RUHANİ |
(Fars.) Er. - Ruhla ilgili. Gözle görülmeyen. |
RUHCAN |
(Tür.) Er. - Ruh ve can isimlerinden bileşik isim. |
RUHFEZA |
(Tür.) Ka. - Yükselen ruh, yüksek ruh. |
Ruhi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ruhsal, ruhla ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RUHİ |
(Ar.) Er. - Ruhsal, ruhla ilgili. |
Ruhiddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin ruhu, özü. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RUHİDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin ruhu, özü. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
RUHİNUR |
(f.a.i.) Ka. - Nurlu, aydınlık yüzlü. |
RUHİŞEN |
(a.f.i.) Ka. - Şen, neşeli, canlı kimse. |
Ruhiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ruhi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RUHİYE |
( Ar.) Ka. - (bkz. Ruhi). |
Ruhnevaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ruh okşayan. > Kökeni: Farsça |
RUHNEVAZ |
(Fars.) Ka. 1. Ruh okşayan. 2. Türk müziğinde bir makam. |
Ruhsade |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: yanağını, yüzüne süren, yüzünü sürmüş |
RUHSADE |
(Fars.) Ka. - Yanağını, yüzüne süren, yüzünü sürmüş. |
RUHSAL |
(Tür.) Ka. - Ruhla ilgili olan, ruhi. |
Ruhsar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yanak. Yüz, çehre > Kökeni: Farsça |
RUHSAR |
(Fars.) Ka. - Yanak. Yüz, çehre. |
Ruhsare |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Bkz. Ruhsar) > Kökeni: Farsça |
RUHSARE |
(Fars.) Ka. - (bkz. Ruhsar). |
RUHSAT |
(Ar.) - İzin, müsaade. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Ruhşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüce, üstün, şanlı, ruh. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RUHŞEN |
(a.f.i.) Ka. - (bkz. Ruhişen). |
Ruhugül |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel, temiz, latif kimse, gül ruhlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RUHUGÜL |
(Ar.) Ka. - Güzel, temiz, latif kimse, gül ruhlu. |
RUHUNUR |
(Tür.) Ka. - (bkz. Ruhinur). |
Rukiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimizin kızlarından birinin adıdır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RUKİYE |
(Ar.) Ka. - Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimizin kızlarından birinin adıdır. |
Rumman |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nar cennet meyvasıdır bu ismin manasıda nar`dır. Herkese öneriyorum. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Ruşen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydın, parlak. Belli, aşikar > Kökeni: Farsça |
RUŞEN |
(Fars.) Er. - Aydın, parlak. Belli, aşikar. |
Ruşeni |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Aydınlık, açıklık. B > Kökeni: Farsça |
RUŞENİ |
(Fars.) Er. 1. Aydınlık, açıklık. Belli olma. 2. Bir tarikatın adı. Halvetiyyenin Ruşeni kolunun kurucusu olan Aydınlı Ömer Dede'dir. |
Rutkay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğan ay.> Kökeni: Farsça |
Ruzan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Günler, gündüzler. > Kökeni: Farsça |
RUZAN |
(Fars.) Ka. - Günler, gündüzler. |
Ruze |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oruç demektir. > Kökeni: Farsça |
Ruzi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gündüze ait, güneşli.> Kökeni: Farsça |
RUZİ |
(Fars.) Er. 1. Gündüze ait, gündüzle ilgili. 2. Rızık, azık, kısmet, nasip. |
Ruziye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gündüze ait, güneşli. > Kökeni: Farsça |
RUZİYE |
(Fars.) Ka. - Gündüze ait, gündüzle ilgili. |
Rücum |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akan yıldız. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜCUM |
(Ar.) Er. - Akan yıldız. |
Rüçhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Üstünlük, üstün olma. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜÇHAN |
(Ar.) Er. - Üstünlük, üstün olma. |
Rükneddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin temel direği. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜKNEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin temel direği. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Rüknettin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyin temeli / Dinin temeli > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Rükni |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜKNİ |
(Ar.) Er. l. Bir şeyin en sağlam yanı. 2. Saygın, güçlü, önemli kimse |
Rükunet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağırbaşlılık, gururluluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜKUNET |
(Ar.) Ka. - Ağırbaşlılık, gururluluk. |
Rümeysa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlk müslüman kadının adı > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Rüstem |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğit, kahraman. > Kökeni: Farsça |
RÜSTEM |
(Fars.) Er. - Yiğit, kahraman. İran'ın ünlü pehlivanı ve savaşçısı. |
Rüsti |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yiğitlik. Üstünlük. > Kökeni: Farsça |
RÜSTİ |
(Fars.) Er. - Yiğitlik. Üstünlük. Kuvvet. |
Rüsuhi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sağlam, güçlü. 2. Becerikli, yetenekli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜSUHİ |
(Ar.) Er. 1. Sağlam, güçlü. 2. Becerikli, yetenekli. |
Rüştü |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğru yolda olan. Akıllı, ergin. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
RÜŞTÜ |
(Ar.) Er. - Doğru yolda olan. Akıllı, ergin. |
Rüveyda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hoş, ince, nazik, Rüveyde. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜVEYDA |
(Ar.) Ka. - Hoş, ince, nazik, Rüveyde. |
Rüveyde |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rüveyda). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜVEYDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rüveyda). |
Rüveyha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zariflik, incelik. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜVEYHA |
(Ar.) Ka. - Zariflik, incelik. |
Rüvide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Rüveyde). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜVİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Rüveyde). |
Rüya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Uyku sırasında görülen şey, düş. 2. Hayal, umut. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜYA |
(Ar.) Ka. 1. Uyku sırasında görülen şey, düş. 2. Hayal, umut. |
Rüyan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Rüyanın görüldüğü gün, senin gördüğün rüya > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
RÜYET |
(Ar.) - Görme, seyretme, bakma, görüş. Basiret, isabetli düşünme hassası. Kalp gözüyle manevi alemi görme, müşahade. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Rüzgar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zaman, devir. 2. Dünya > Kökeni: Farsça |