Eski Türkçedeki Argo Sözcükler, Eski Türkçedeki Argo Kelimeler, Eski Türkçe Argo Sözcükler, Eski Türkçe Argo Kelimeler

Eski Türkçedeki Argo Sözcükler-Hulki Aktunç

ARGO SÖZLÜĞE GÖZ ATMAK İÇİN TIKLAYINIZ.

Türkçede argonun emekçilerinden Ferit Devellioğlu Türk Argosunun ön sözünde Kaşgarlı'nın yapıtına gönderme yaparak argo tadı taşıyan birkaç sözcüğü anar.

Daha geniş bir Kaşgarlı taraması, dilimizin benzeti yan anlamlar yaratma gücünü ve imgelem genişliğini gösterecektir. Kim bilir aşağıda izlenecek elli sözcük argomuzun yazılı
ilk kaynağından belki de ilk taramadır.

Eski Türkçedeki Argo Sözcükler, Eski Türkçedeki Argo Kelimeler, Eski Türkçe Argo Sözcükler, Eski Türkçe Argo Kelimeler

AXSUNĞ (AHSUNG): Axurığ er= sarhoşlukta kavga eden adam. (AXUM da denir.)

BAĞIR: Karaciğer. Kimseye boyun eğmeyen adam için beduk bagırlıg denir ki ciğeri büyük
demektir. (Bk. Büyük Argo Sözlüğünde-bundan böyle BAS diye anılacak- CİĞER ile ilgili
sözcük ve deyimler.)

BEÇEL: Sünnet edilmiş kadın, hadım edilmiş erkek, iğdiş edilmiş at ve başka hayvanlar.
BİTRİK: Kadınların avret yerinde bulunan dilcik dilak. [Bızır, Klitoris. H.A.]
BÖNĞ: Bönğ kişi: İri yarı, yoğun obur kişi. Bunun aslı şebenğtir kısaltılmıştır,demirden yapılmış baston anlamındadır.
BÜRGE: Pire. Bir yerde duramayan zevzek taşkın kişiye bürge kişi denir.
ÇANAÇ: Kendini düzdüren, korkak, iş göremeyen gevşek. (Bk. BAS ÇANAK maddesi.)
ÇAWA: Delikanlılara verilen adlardan.
ÇEKİK: Küçük çocuk çükü. (Aynı zamanda nokta, serçeye benzer bir kuş anlamları da var. H.A.)
ÇÖP: Şarabın tortusu her şeyin çöküntüsü. Bu sözden alınarak değersiz kimselere çöp çep kişiler denir.
ÇULK: Çulk esgürük= cılk sarhoş taşkın sarhoş.
DELİK: Bk. Aşağıda YİNÇÜ.
EKEK: Ekek işler = ortaya düşmüş kadın.
EKEKLİK: Kadının arsızlığı yüzsüzlüğü.
ERSEK: Ersek işler - ortaya düşmüş azgın kadın.
GÖTİÇ: Bk. Aşağıda KÖTİÇ.
GÖTLÜK: Bk. Aşağıda KÖTLÜK.
İNCİ: Bk. Aşağıda YİNÇÜ.
KANÇIK: Dişi köpek. Bir kadına söğüldüğü zaman dişi köpeğe benzetilerek kançık denir.
KAPAK: Kızın kızlığı (bekaret) kız kapakı sıdı = kızın kızlığını bozdu.
KARALADI: İt karaladı = köpek pisledi.
KART: Yara. Bundan alınarak huysuz kişiye kart er denir.
KATILDI: er uragutka katıldı = erkek kadınla çiftleşti. (Katılur katılmak, çiftleşmek)
KEYLİĞ: Maymun. Buna benzetilerek sarhoş veya yabani gibi iki tarafına bakarak yürüyen kişiye keyliğ kişi denir.
KILINÇ: Kadının naz ve kırışması. Öküş kılınç: Çok kırışma, çok nazlanma demektir.
KIRT: Kırt ot = kısa ot. Kısa saça kırt saç, kötü huylu ve pinti adama kırt kişi denir.
KİÇİNDİ: Uragut kiçindi = kadın orospu oldu, geçişti. Bundan alınarak kiçin-me denir ki kaşınma demektir.
KİZLENÇÜ: Gizli. Şu savda dahi gelmiştir: kiztençü kelinde = gizli şey gelinde bulunur çünkü o iyi şeyleri kocasına saklar. (Bekaret zarı ? H.A.)
KOMŞUY: Kanla dolmuş kene. Bu söz,  sidiği tutulan ve işeyemeyen kimseler için söylenir. 
KÖTİÇ: Genç çocuğa söğüldüğü zaman söylenir. Kıç gibi kokmuş demektir, kıça nispet olunur
KÖTLÜK: Söğmek için kullanılır, puşt. 
KÜRSDİ:  Delikanlı kanlandı, etlendi (kendisinde erkeklik belgeleri bile göründü). Aslı hamur veya hamura benzer şeylerin bir kaba doldurulduktan bir saat sonra
kabarıp taşması anlamınadır. (Kürsemek.)
OXŞAGU (OHŞAGU): Oyuncak. Kadınlara da oxşagu denir. (Osmanlıcada Fars. baziçe oyuncak fahişe anlamında kullanılmıştır. H.A.)
OYNAK: oynak işler = oynak kadın.
OYNAŞ: Başka biriyle sevişen kadın.
ÖTÜK: Kusma. Anğar ötük tuttı = Onu kusma tuttu. (Aynı sözcük bir şeyi hikaye etme anlamı da taşır. Ayr. bk. BAS KUSMAK maddesi. H.A.)
SIRIÇGA: Çekirge. Buna benzetilerek gevşek ve tembel adama sırıçga erdenir.
SİKİŞ: Sikiş

SİKİŞDİ: er uragut birle sikişdi = adam kadınla sikişti.
SİKİTTİ: uragutum sikitti = o kadını sikti.
SİKTİ: er uragutum sikti = erkek kadını sikti.
SİKTÜRDİ: er kunğin siktördi - adam cariyesini siktirdi.
SÜRÜŞDİ: adhgır kısrak birle sürüşdi = aygır kısrak ile sürüştü (aygır kısrağı dişleyerek sürükledi). Bunu aygır aşmak istediği zaman yapar.
SÜRTÜK: Sürtük işler= sürüştüren kendisine sürüştürülen kadın sevici kadın. Ezilen sürüştürülen her şeye de sürtük denir. (İlginç nokta: Batı dillerinde kadın eş cinselliği anlamına gelen tribadizm kavramı da Yunanca tribein =sürtmekten kaynaklanır. H.A.)

TAŞAKLIĞ: Taşaklığ er = taşaklı adam. 
TEBİZ: Çorak yer. Bundan alınarak hasetçi kişiye tebiz kişi denir.
TİLAK: Kadının avret yeri. Çiğilce. (Dilak. Bk. Yukarıda BİTRİK. H.A.)
YALDRUK: yaldruk nenğ = cilalı leğen gibi parlak nesne. Yalabuk
kadına "yalduruk işler" denir ki süslü kadın demektir.
YAP YUR Hile al. Yap yup kıldı = hile kıldı, al etti.

YAYIG: Yayıg kişi = Huyu dönek adam, kah şuna kah buna meyleden kişi.
YIGAÇ: Erkeğin erkeklik aygıtı. (Ağaç, ağaç parçası anlamı da var. Bk. BAS KERESTE.)
YİNÇÜ: İnci. Cariyelere dahi yinçü denir. Şu savda gelmiştir: Ötfüğ yinçü yerde kalmas =
delikli inci yerde kalmaz (delinmiş inci yerde bırakılmaz onu bir alan bulunur). Bu sav
cariyelerin uzun zaman kız oğlan kız kalarak duramayacaklarını, onları bir alan bulunacağını
bildirmek için söylenir.
YUMURTGA: Yumurta. Bütün kuşların yumurtasına insanların ve hayvanların taşaklarına
da yumurtga denir.

*Sözlüğümde, sözlüğünden bir taramanın yer almasından büyük onur duyuyorum ey elleri öpülesi Kaşgarlı usta.

Hulki Aktunç

ARGO SÖZLÜĞE GÖZ ATMAK İÇİN TIKLAYINIZ.