Bu sözcük Türk Tarihi ve Söylenceleri Sözlüğünde yer almaktadır. >>> Anlamı-Açıklaması: Vicdan. { Kişiyi davranışlarını incelemeye zorlayan, kendi ahlak anlayışını sorgulamasını ve kendini yargılamasını sağlayan içsel güç. İnsanın doğruyu ve yanlışı kendi doğuştan var olan, daha sonra da eğitim ile biçimlendirilen sezgileriyle bulabileceği anlayışını ifâde eder ve buna göre doğru olanı bulmak için aslında başka bir şeye ihtiyaç yoktur. Tüm kültürlerde vicdana insanın Yaratıcıya açılan ruhsal kapısı olarak bakılır. İnsan tek başınayken bile vicdan sâyesinde kötülükten kaçınabilir. Yeterki onun sesini dinlesin. Bulunç bir ses gibi insana eyitir (konuşur). İyicil ruhlarla iletişimin bir sonucu olduğunun düşünülmesi sonucu da çıkarılabilir. Bu anlamda Duyunç (vicdan) ve Ötüğ (duâ) aslında iki yönlü bir işleyişe sâhiptir. Duyunç içten gelen sesi dinlemek, Ötüğ ise Tanrı’ya yakarmaktır. Pek çok din ve inanç sisteminde tanrısal iletişime veyâ kâinata, varlık âlemine açılan bir unsur olarak algılanır. Mecâzen “Tanrı’nın Fısıltısı” olarak tanımlanır. Bâzen de içsel bir mahkeme olarak düşünülür. Anlam: (Bul/Bol). Bulma kaynağı, gücü, yeteneği demektir. Bulmak ve Bolmak (olmak) fiilinden türemiştir. Eski Altayca ve Moğolca’da kazmak anlamı kökün içinde mevcuttur. Saygılarımızla. Türkçenin Diriliş Hareketi *