Hiç düşündük mü Tanrı'ya olan tüm yakarışlarımızın ardından neden "amin" dediğimizi? Ya da "amin" sözcüğünün nereden geldiğini hiç düşündük mü?
"Amin" sözcüğünün kökeni Eski Mısır'a dayanmaktadır. M.Ö. 1352-1335 yılları arasında Mısır Kralı Amenofis döneminde tek Tanrılı inanca geçilmiştir. Çok Tanrılı inançtan tek Tanrılı inanca geçiş Mısır için adeta bir reform olmuştur. Güneşe tapma kültü, Tanrı'ya ait olduğu söylenen güneş diskleriyle tüm Mısır'a yayılmıştır.
Mısır Fravunu Amenofis yapılan tüm yakarışların sonunda "amen" denilmesini buyruk etmiştir. "Amen" sözcüğü Eski Mısır dili olan Koptçadan gelmektedir. Dolayısıyla Mısır'da yaşayan Yahudiler de ettikleri yakarışlardan sonra "amen" diyerek bu sözcüğü dillerine ve kendi inançları olan Musevilik inancına da kazandırmışlardır. Hz. Musa getirdiği Musevilik inancıyla Mısır Yahudilerinin bu sözcüğü kullanımlarında bir sakınca görmedi ve "amen" sözcüğü yerinde kaldı. Bu sözcük daha sonraları Hristiyanlık ve İslamiyet inançlarına da geçmiştir. Hristiyanlık inancında "amen", İslamiyet inancında ise "amin" olarak kullanılagelmiştir.
Buraya kadar "amin" sözcüğünün kökenini işledik. Gelelim Türk dillerinde "amin" sözcüğü yerine kullanılan sözcüklere...
Eskiden Türkistanlılar "amin" sözcüğünü ve bu sözcüğün yanında günümüz "ettiğin olsun/gelsin" anlamına gelen "aytkanıñ bolsıñ/kelsiñ" deyişini kullanıyorlardı. Eski Türkçe ve çağdaş Türk dillerinde "aytmak" eylemi "söylemek, etmek" anlamına gelmektedir. Türkiye Türkçesinde bu eylem "eytmek" olarak söylenir. Günümüz biçimi "etmek"tir.
"Amin" sözcüğünün kökeni Eski Mısır'a dayanmaktadır. M.Ö. 1352-1335 yılları arasında Mısır Kralı Amenofis döneminde tek Tanrılı inanca geçilmiştir. Çok Tanrılı inançtan tek Tanrılı inanca geçiş Mısır için adeta bir reform olmuştur. Güneşe tapma kültü, Tanrı'ya ait olduğu söylenen güneş diskleriyle tüm Mısır'a yayılmıştır.
Mısır Fravunu Amenofis yapılan tüm yakarışların sonunda "amen" denilmesini buyruk etmiştir. "Amen" sözcüğü Eski Mısır dili olan Koptçadan gelmektedir. Dolayısıyla Mısır'da yaşayan Yahudiler de ettikleri yakarışlardan sonra "amen" diyerek bu sözcüğü dillerine ve kendi inançları olan Musevilik inancına da kazandırmışlardır. Hz. Musa getirdiği Musevilik inancıyla Mısır Yahudilerinin bu sözcüğü kullanımlarında bir sakınca görmedi ve "amen" sözcüğü yerinde kaldı. Bu sözcük daha sonraları Hristiyanlık ve İslamiyet inançlarına da geçmiştir. Hristiyanlık inancında "amen", İslamiyet inancında ise "amin" olarak kullanılagelmiştir.
Buraya kadar "amin" sözcüğünün kökenini işledik. Gelelim Türk dillerinde "amin" sözcüğü yerine kullanılan sözcüklere...
Eskiden Türkistanlılar "amin" sözcüğünü ve bu sözcüğün yanında günümüz "ettiğin olsun/gelsin" anlamına gelen "aytkanıñ bolsıñ/kelsiñ" deyişini kullanıyorlardı. Eski Türkçe ve çağdaş Türk dillerinde "aytmak" eylemi "söylemek, etmek" anlamına gelmektedir. Türkiye Türkçesinde bu eylem "eytmek" olarak söylenir. Günümüz biçimi "etmek"tir.
Yine "amin" anlamı yerine kullanılan başka bir sözcüğümüz "alaş" sözcüğüdür. "Alaş" sözcüğü Kıpçak Türkülerince yurt, ulus anlamlarında kullanılmaktadır. Günümüzde her yakarıştan sonra "amin" demek yerine bizler "alaş" deriz. "Amin" diye kullandığımız bu sözcük ne kadar doğrudur bilinemez. Ancak "aytkanıñ bolsın/kelsin" (günümüz Türkçesiyle ettiğin olsun/gelsin) deyişleri "amin" sözcüğünün yerini daha çok tutmakta oldugunu söyleyebiliriz.
Ömer
5 yıl önce
Tebrikler güzel içerik
Cevapla
Beğendim (3)
Beğenmedim (0)
Ömer
5 yıl önce
Tebrikler güzel içerik
Cevapla
Beğendim (2)
Beğenmedim (1)
Ömer
5 yıl önce
Tebrikler güzel içerik
Cevapla
Beğendim (2)
Beğenmedim (0)
Talha
3 yıl önce
güzel içerik
Cevapla
Beğendim (1)
Beğenmedim (0)
