Yavuklu sözcüğünün kökü ve anlamı nedir?

Yavuklu sözcüğünün kökü ve anlamı nedir? Yavuklu kelimesinin kökeni

Yavuklu, eski Türkçe yak- “yaklaşmak, (el) dokunmak, (yağ, merhem) sürmek” fiilinden evrilmiştir. Bu fiil Eski Türkçe yaġu- “yaklaşmak” fiilinden Eski Türkçe +Ik- ekiyle türetilmiştir. (Hasan Eren, Nişanyan)

Eski Türkçe yaġuk “yakın (sıfat), (mecazi) akraba, hısım” sözcüğünden Türkiye Türkçesi +lI(g) ekiyle türetilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe yak- “yaklaşmak, yakınlaşmak” fiilinden Eski Türkçe +Uk ekiyle türetilmiştir.

ÖRNEKLER

Divan-i Lugati't-Türk, 1073

  • ol aŋar yakdı [[ona yaklaştı]], 
  • ol aŋar elig yakdı [[ona el sürdü]], 
  • er başka yakıġ yakdı [[yaraya merhem sürdü]] (...) 
  • bég kelmeki yaġudı [[beyin gelişi yaklaştı]]

Yakın sözcüğü de bu köktendir

Yakın Köken Açıklaması

Eski Türkçe yākın “yakınca, yakından (zarf), yan (ad)” sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe yāk “yakın (sıfat)” fiilinden Eski Türkçe +(I)n ekiyle türetilmiştir. Bu fiil Eski Türkçe aynı anlama gelen yağuk sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe yak- “yanaşmak, yaklaşmak” fiilinden Eski Türkçe +Uk ekiyle türetilmiştir.

ÖRNEKLER

Eski Türkçe: [Türkische Turfantexte]

yakın barıp [yanına gidip]

Türkiye Türkçesi: Garibname, 1330

Dünyāyı görüp yakın aldanmagıl / āχiret senden ırakdur sanmagıl

Yorumlar (0)