F Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
F Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, bebek kızı isimleri, erkek isimleri modern, modern erkek isimleri 2018,
F Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
F Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Fadale |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Faziletli. 2. Rasulullah'a tabi olmuş sahabedendir. Medineli ilk müslümanlardandır. Birçok hadis rivayeti mevcuttur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FADALE |
(Ar.) Er. 1. Faziletli. 2. Rasulullah'a tabi olmuş sahabedendir. Medineli ilk müslümanlardandır. Birçok hadis rivayeti mevcuttur. |
Fadıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fâzıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FADIL |
(Ar.) Er. - (bkz. Fâzıl). |
Fadile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fazıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FADİLE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fazıl). |
FADİME |
(Tür.) Ka. - (bkz. Fatma). |
Fadl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyilik. 2. Fazilet. 3. Erdem. > Kökeni: Farsça |
FADL |
1. İyilik. 2. Fazilet. 3. Erdemlilik. Fadl b. Abbas b. Abdülmuttalib |
Fahamet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fahimlik, ululuk. 2. İtibar, kıymet, değer. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAHAMET |
(Ar.) Ka. 1. Fahimlik, ululuk. 2. İtibar, kıymet, değer. |
Fahhar |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çok övünen, kendini çok metheden. 2. Çanak, çömlek, toprak testi. 3. Saksı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAHHAR |
(Ar.) Er. 1. Çok övünen, kendini çok metheden. 2. Çanak, çömlek, toprak testi. 3. Saksı. |
Fahim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı.2. Ulu, büyük, sayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAHİM |
(Ar.) Er. 1. Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı.2. Ulu, büyük, sayan. |
Fahime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fahim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAHİME |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fahim). |
Fahir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Övünülecek, iftihar edilecek. 2. Şerefli, kıymetli. 3. Parlak, güzel, mükemmel. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAHİR |
(Ar.) Er. 1. Övünülecek, iftihar edilecek. 2. Şerefli, kıymetli. 3. Parlak, güzel, mükemmel. |
Fahire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fahir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAHİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fahir). |
Fahreddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin övdüğü, diniyle övünen. Dinin seçkini. Fahreddin Razi (Rey 1149-Horat 1209). Müfessir, kelamcı. Dilbilimci. Fizikçi. Tıpçı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAHREDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin övdüğü, diniyle övünen. Dinin seçkini. Fahreddin Razi |
Fahrettin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Karşılıksız kabul edilen görev, iş > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Fahri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir karşılık beklemeden yalnızca şeref ve iftihar vesilesi olarak kabul edilen iş. (İş, sıfat, unvan). Fahri aza, fahri üye; maaşsız, ücretsiz veya müessese için gurur kaynağı olan kişi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAHRİ |
(Ar.) Er. - Bir karşılık beklemeden yalnızca şeref ve iftihar vesilesi olarak kabul edilen iş. (İş, sıfat, unvan). Fahri aza, fahri üye; maaşsız, ücretsiz veya müessese için gurur kaynağı olan kişi. |
Fahriye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir işi çıkar beklemeden yapan > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Fahriyye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fahri). İslami edebiyatla, şairlerin kendi vasıflarından, faziletlerinden ve şairlik kuvvetlerinden bahsettikleri şiirler. Daha çok kasidelerin bir bölümü bu şekildedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAHRİYYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fahri). İslami edebiyatla, şairlerin kendi vasıflarından, faziletlerinden ve şairlik kuvvetlerinden bahsettikleri şiirler. Daha çok kasidelerin bir bölümü bu şekildedir. |
Fahrunnisa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fahir). Çok övünen, şanlı, şerefli, onurlu kadın. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAHRUNNİSA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fahir). - Çok övünen, şanlı, şerefli, onurlu kadın. |
Fahrünissa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Övünülecek değerde kadın > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Faik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Üstün, seçkin, yüksek, ileri. 2. Mümtaz, manevi olarak üstün olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAİK |
(Ar.) Er. 1. Üstün, seçkin, yüksek, ileri. 2. Mümtaz, manevi olarak üstün olan. |
Faika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Faik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAİKA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Faik). |
Faiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fevz bulan, muradına ulaşan, başarı kazanan. Kur'an'da müslümanları vasfetme sadedinde birçok yerde geçmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAİZ |
(Ar.) Er. - Fevz bulan, muradına ulaşan, başarı kazanan. Kur'an'da müslümanları vasfetme sadedinde birçok yerde geçmektedir. |
Faiza |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Faiz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAİZA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Faiz). |
FAKI |
(Tür.) Er. - Fakih'ten bozma kelime. Anadolu'da okuryazar ve bilgili imam, hoca gibi kimselere eskiden verilen unvan. |
Fakih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Bir şey bilen yahut anlayan kimse. 2. Fıkıh ilminde üstad. İslam hukuk bilgini. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAKİH |
(Ar.) Er. l. Bir şey bilen yahut anlayan kimse. 2. Fıkıh ilminde üstad. İslam hukuk bilgini. |
Falih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Felaha eren, başarı kazanan, muradına eren. 2. Toprağı süren, eken. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FALİH |
(Ar.) Er. 1. Felaha eren, başarı kazanan, muradına eren. 2. Toprağı süren, eken. |
Farabi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 870-950 yıllan arasında yaşamış ve Aristo felsefesinin İslam aleminde yayılmasına yol açmış Türk filozofudur. Kendisine muallim-i sani (Aristo'dan sonra 2. üstad) unvanı verilmiştir. Eserlerinin İbn-i Sina üzerinde büyük tesiri vardır. Kanun dediğimiz çalgının mucididir. Asıl adı "Ebu Nasır Muhammed'tir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FARABİ |
(t.h.i.) Er. - 870-950 yıllan arasında yaşamış ve Aristo felsefesinin İslam aleminde yayılmasına yol açmış Türk filozofudur. Kendisine muallim-i sani (Aristo'dan sonra 2. üstad) unvanı verilmiştir. Eserlerinin İbn-i Sina üzerinde büyük tesiri vardır. Kanun dediğimiz çalgının mucididir. Asıl adı "Ebu Nasır Muhammed'tir. |
Farah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mutluluk, Neşe > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Faris |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Atlı (süvari). 2. Binici, ata binmekte maharetli. 3. Ferasetli, anlayışlı. 4. İran'ın güneyindeki Şiraz vilayeti. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FARİS |
(Ar.) Er. 1. Atlı (süvari). 2. Binici, ata binmekte maharetli. 3. Ferasetli, anlayışlı. 4. İran'ın güneyindeki Şiraz vilayeti. |
Farise |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Faris). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FARİSE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Faris). |
Faruk |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Haklıyı-haksızı ayırmakta güçlü olan. 2. Doğruyu yanlıştan ayıran. 3. Keskin. Hz. Ömer'in lakabı; haklıyı haksızdan ayırederek adaleti tam yerine getirmekte ün kazandığı için "Faruk" kelimesiyle adlandırılmıştır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FARUK |
(Ar.) Er. 1. Haklıyı-haksızı ayırmakta güçlü olan. 2. Doğruyu yanlıştan ayıran. 3. Keskin. - Hz. Ömer'in lakabı; haklıyı haksızdan ayırederek adaleti tam yerine getirmekte ün kazandığı için "Faruk" kelimesiyle adlandırılmıştır. |
Farûki |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hz. Ömer'in nesline yahut adaletine mensup. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FARÛKİ |
(Ar.) Er. - Hz. Ömer'in nesline yahut adaletine mensup. |
Faryab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dere ve ırmak suyu ile sulamak. > Kökeni: Farsça |
FARYAB |
(Fars.) Er. 1. Dere ve ırmak suyu ile sulanan yer. 2. Eski Horasan'da Delh'e yakın bir şehir. |
Fatıma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sütten kesilmiş. 2. Kendisi ve zürriyeti cehennemden uzak kılınmış.Hz. Peygamber'in Hz. Hatice'den dünyaya gelen en küçük kızının adıdır. Hicretten 18 yıl önce 605'te Mekke'de dünyaya gelmiştir. 632 yılında Medine'de vefat etmiştir. 18 yaşında iken Hz. Ali ile evlenmiş, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin, Hz. Ümmü gülsüm ve Hz. Zeyneb adında dört çocuğu vardır. Rasûlullah (s.a.s)'tan sonra 6 ay yaşamıştır. Lakabı Zehra'dır. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FATIMA |
(Ar) Ka. 1. Sütten kesilmiş. 2. Kendisi ve zürriyeti cehennemden uzak kılınmış.- Hz. Peygamber'in Hz. Hatice'den dünyaya gelen en küçük kızının adıdır. Hicretten 18 yıl önce 605'te Mekke'de dünyaya gelmiştir. 632 yılında Medine'de vefat etmiştir. 18 yaşında iken Hz. Ali ile evlenmiş, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin, Hz. Ümmü gülsüm ve Hz. Zeyneb adında dört çocuğu vardır. Rasûlullah (s.a.s)'tan sonra 6 ay yaşamıştır. Lakabı Zehra'dır. |
Fatih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Fetheden, açan. 2. Bir ülkeyi, şehri veya kaleyi zapteden kimse. 3. Hüküm veren anlamında, Cenab-ı Hakk'ın sıfatlarından biridir. A'raf suresi 89. ayet. İstanbul'u fetheden yedinci Osmanlı padişahı Sultan Mehmet Han'a bu fethinden ötürü verilen unvan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FATİH |
(Ar.) Er. 1. Fetheden, açan. 2. Bir ülkeyi, şehri veya kaleyi zapteden kimse. 3. Hüküm veren anlamında, Cenab-ı Hakk'ın sıfatlarından biridir. A'raf suresi 89. ayet. - İstanbul'u fetheden yedinci Osmanlı padişahı Sultan Mehmet Han'a bu fethinden ötürü verilen unvan. |
Fatin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Zeki, anlayışlı. 2. Zihni açık, kavrayışlı. Uyanık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FATİN |
(Ar.) Er. 1. Zeki, anlayışlı. 2. Zihni açık, kavrayışlı. Uyanık. |
Fatîne |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: ((bkz. Fatin). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FATÎNE |
(Ar.) Ka. - ((bkz. Fatin). |
Fatma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sütten kesme / Aslı Fatima > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Fatmagül |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fatma). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FATMAGÜL |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fatma). |
Fatmanur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fatma). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FATMANUR |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fatma). |
Fayih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kendiliğinden dağılan güzel koku. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAYİH |
(Ar.) Er. - Kendiliğinden dağılan güzel koku. |
Fayiha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çiçek veya meyve kokusu. 2. Güzel kokulu nesne. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAYİHA |
(Ar.) Ka. 1. Çiçek veya meyve kokusu. 2. Güzel kokulu nesne. |
Faysal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Keskin hüküm, karar. 2. Halletme, neticelendirme. 3. Keskin kılıç. 4. Hakim. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAYSAL |
(Ar.) Er. 1. Keskin hüküm, karar. 2. Halletme, neticelendirme. 3. Keskin kılıç. 4. Hakim. |
Fazıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Faziletli, fazilet sahibi. 2. Erdemli, faik, üstün. (bkz. Faik, Fadıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAZIL |
(Ar.) Er. 1. Faziletli, fazilet sahibi. 2. Erdemli, faik, üstün. - (bkz. Faik, Fadıl). |
Fazıla |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fazıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAZILA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fazıl). |
Fazilet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye olan devamlı ve değişmez istidat, güzel vasıf. 2. Kişiyi, ahlaklı ve iyi hareket etmeye yönelten manevi kuvvet. 3. İnsanın yaratılışındaki iyilik, iyi huy, erdem. 4. İyi anlak, iffet. (bkz. Erdem). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FAZİLET |
(Ar.) Ka. 1. İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye olan devamlı ve değişmez istidat, güzel vasıf. 2. Kişiyi, ahlaklı ve iyi hareket etmeye yönelten manevi kuvvet. 3. İnsanın yaratılışındaki iyilik, iyi huy, erdem. 4. İyi anlak, iffet. - (bkz. Erdem). |
Fazlı |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Değer, üstünlük, iyilik, fazilet, lütuf. 2. Fazla, ziyade, artık, baki. 3. İki sayının birbirinden olan farkları. 4. İlim ve irfan sahibi. 5. Âli, cenablık, ihsan, cömert. 6. Olgunluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAZLI |
(Ar.) Er. 1. Değer, üstünlük, iyilik, fazilet, lütuf. 2. Fazla, ziyade, artık, baki. 3. İki sayının birbirinden olan farkları. 4. İlim ve irfan sahibi. 5. Âli, cenablık, ihsan, cömert. 6. Olgunluk. |
Fazlullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın fazlı, erdemi, lütfü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FAZLULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın fazlı, erdemi, lütfü. |
Fecri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sabaha karşı güneş doğmadan önce ufkun gündoğusu tarafından görülen aydınlığı, tanyerinin ağarması. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FECRİ |
(Ar.) Er. - Sabaha karşı güneş doğmadan önce ufkun gündoğusu tarafından görülen aydınlığı, tanyerinin ağarması. |
Fecriye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fecri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FECRİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fecri). |
Fedai |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Canını esirgemeyen, mühim bir maksat uğrunda canını vermeye hazır bulunan. 2. Allah yoluna başkoymuş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEDAİ |
(Ar.) Er. l. Canını esirgemeyen, mühim bir maksat uğrunda canını vermeye hazır bulunan. 2. Allah yoluna başkoymuş. |
FEDAKÂR |
(Fars) Er. - Birleşik isim. Kendini veya şahsi menfaatlerini esirgemeyen. |
FEDAYİCAN |
(a.f.i.) Er. - Canını vermeye hazır, canını verme. |
Fehamet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fahamet). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FEHAMET |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fahamet). |
Fehim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zeki, anlayışlı, pek çok anlayan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEHİM |
(Ar.) Er. - Zeki, anlayışlı, pek çok anlayan. |
Fehime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anlayışlı, çabuk kavrayan > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Fehmi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fehme mensup, fehim ile ilgili (bkz. Fehim). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEHMİ |
(Ar.) Er. - Fehme mensup, fehim ile ilgili (bkz. Fehim). |
Fehmiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fehmi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FEHMİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fehmi). |
Felah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kurtuluş, selamet, mutluluk, bahtiyarlık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FELAH |
(Ar.) Er. - Kurtuluş, selamet, mutluluk, bahtiyarlık. |
FELAK |
(Ar.). 1. Gün ağarması. 2. Kur'an-ı Kerim'in 113. suresinin adı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
FELİN |
(Ar.) - Mantar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
FENER |
(Yun.) Er. - İçinde ışık kaynağı bulunan şeffaf mahfaza. |
FERAĞ |
(Fars.) Er. - Serin rüzgar. |
Ferah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gönül açıklığı. 2. Sevinç, scvinme. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FERAH |
(Ar.) Ka. 1. Gönül açıklığı. 2. Sevinç, scvinme. |
FERAHENGİZ |
(f.b.i.) Ka. - Ünlü bir çeşit lale. |
Ferahet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şan ve şeref > Kökeni: Farsça |
FERAHET |
(Fars.) - Şan ve şeref. -Erkek ve kadın adı. |
FERAHFEZA |
(a.f.i.) Ka. 1. Ferah artıran. 2. Türk müziğinin mürekkeb makamlarından. 3. Meşhur bir lale türü. |
Ferahna |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bolluk, genişlik. 2. Geniş > Kökeni: Farsça |
FERAHNA |
(Fars.) Ka. 1. Bolluk, genişlik. 2. Geniş yer. |
Ferahnak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinçli. > Kökeni: Farsça |
FERAHNAK |
(a.f.b.s.) Ka. - Sevinçli. - Türk müziğinin mürekkeb makamlarından. |
Ferahnaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nazlı > Kökeni: Farsça |
FERAHNAZ |
(Fars.) Ka. - Nazlı kız. |
Ferahşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sevinç veren. 2. Ferahlatıcı. > Kökeni: Farsça |
FERAHŞAN |
(a.f.b.s.) Ka. 1. Sevinç veren. 2. Ferah saçan. |
Feramuş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Unutma, hatırdan çıkma, > Kökeni: Farsça |
FERAMUŞ |
(Fars.) Er. - Unutma, hatırdan çıkma, nisyan. |
Feramuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kale muhafızı, kale koruyucusu > Kökeni: Farsça |
Feraset |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anlayışlılık, çabuk seziş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FERASET |
(Ar.) Ka. - Anlayışlılık, çabuk seziş. |
Feray |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık, parlak ay, canlılık, > Kökeni: Farsça |
FERAY |
(Fars.) Ka. - Aydınlık, parlak ay, canlılık, süs, zinet. |
Feraye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay ışığı, ayın parlaklığı. > Kökeni: Farsça |
FERDA |
(Fars.) Ka. 1. Yarın. 2. Gelecek zaman, ati. 3. Ahiret, öbür dünya. |
Ferdane |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tekli, yalnız. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FERDANE |
(Ar.) Ka. - Tekli, yalnız. |
Ferdi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fertle ilgili, ferde has, tek başına yapılan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FERDİ |
(Ar.) Er. - Fertle ilgili, ferde has, tek başına yapılan. |
Ferdiyye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ferdi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FERDİYYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ferdi). |
Ferec |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gam, tasa ve sıkıntıdan kurtulma. 2. Zafer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEREC |
(Ar.) Er. 1. Gam, tasa ve sıkıntıdan kurtulma. 2. Zafer. |
Ferhad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anadolu anonimi’nde ferh > Kökeni: Farsça |
FERHAD |
(f.h.i.) Er. - Anadolu Anonimi'nde Ferhad ve Şirin adıyla meşhur olan eski bir hikayenin erkek kahramanı olup Şirin'in aşıkıdır. - (bkz. Ferhat). |
Ferhal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: kıvırcık ve dolaşık olmayan uzun saç. |
FERHAL |
(Fars.) Ka. Kıvırcık ve dolaşık olmayan uzun saç. |
Ferhan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sevinçli, mesut. 2. Şen, memnun. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FERHAN |
(Ar.) Er. 1. Sevinçli, mesut. 2. Şen, memnun. |
Ferhat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinç, neşe. (bkz. Ferhad). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FERHAT |
(Ar.) Er. - Sevinç, neşe. (bkz. Ferhad). |
Ferhunde |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mübarek, mesut, meymenetli. > Kökeni: Farsça |
FERHUNDE |
(Fars.) Ka. - Mübarek, mesut, meymenetli, kutlu, uğurlu. |
Ferican |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hayat ışığı. > Kökeni: Farsça |
Ferid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tek, eşsiz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, ölçüsüz, üstün. Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FERİD |
(Ar.) Er. - Tek, eşsiz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, ölçüsüz, üstün. - Türk dil kurallarına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Feride |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ferid). -Kendi reyiyle hareket eden, kibirli, gururlu kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FERİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ferid). -Kendi reyiyle hareket eden, kibirli, gururlu kimse. |
Feridun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sekizinci gök. > Kökeni: Farsça |
FERİDUN |
(Fars.) Er. 1. Sekizinci gök. 2. Pişdadilerin 6. padişahı olup Cemşid sülalesinden demirci Gave'nin yardımıyla Dahhak-ı Mari'yi öldürmüştür. Lakabı Ferruh'tur. |
Feridüddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin feridi, tek, eşsiz, kıyas kabul etmez kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FERİDÜDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin feridi, tek, eşsiz, kıyas kabul etmez kimse. |
Feriha |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevinçli, ferah > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
Ferit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Avcı kuş. 2. Donmuş, katılaşmış. > Kökeni: Farsça |
FERİT |
(Fars.) Er. 1. Avcı kuş. 2. Donmuş, katılaşmış şey. |
Ferma |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. > Kökeni: Farsça |
FERMA |
(Fars.). 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
FERMAN |
(Fars.) Er. 1. Emir, buyruk. 2. Padişah tarafından verilen yazılı emir, berat, buyrultu. |
Fermend |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mevki ve şeref sahibi > Kökeni: Farsça |
FERMEND |
(Fars.) Er. - Mevki ve şeref sahibi. |
Ferruh |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Uğurlu, kutlu. 2. Mübarek. > Kökeni: Farsça |
FERRUH |
(Fars.) Er. 1. Uğurlu, kutlu. 2. Mübarek. 3. Aydınlık insan. - (bkz. Mübarek). |
Ferruhi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ferruha ait. 2. Uğurluluk, > Kökeni: Farsça |
FERRUHİ |
(Fars.) Er. 1. Ferruha ait. 2. Uğurluluk, meymenet. 3. İranlı ünlü şair. |
Ferzan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlim ve hikmet > Kökeni: Farsça |
FERZAN |
(Fars.) Ka. - İlim ve hikmet. |
Ferzane |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Alim, bilgin, seçkin > Kökeni: Farsça |
FERZANE |
(Fars.) 1. Alim, bilgin, seçkin. 2. Benzerlerinden, akranlarından ileride. 3. Hakim, feylesof. 4. Tasavvufta, ncfsani bağlantılardan sıyrılmış olan derviş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
FESAHAT |
(Ar.) - Açıklık, duruluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Fetanet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zihin açıklığı, zihnin yaratılıştan bir şeyi çabuk ve iyi kavraması. Peygamberlere mahsus beş sıfattan biridir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FETANET |
(Ar.) Ka. - Zihin açıklığı, zihnin yaratılıştan bir şeyi çabuk ve iyi kavraması. Peygamberlere mahsus beş sıfattan biridir. |
Fethi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FETHİ |
(Ar.) Er. - Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside. |
Fethiyye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fethi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FETHİYYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fethi). |
Fethullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin açılması. Yaşamaya başlamak. Allah'ın nusreti. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FETHULLAH |
(Ar.) Er. - Dinin açılması. Yaşamaya başlamak. Allah'ın nusreti. |
Fetih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açma, açış, açılma. 2. Bir ülkeyi, şehri veya kaleyi ele geçirme. 3. Zafer. 4. Kur'an-ı Kerim'in 48. suresi. 5. Kapalılığı giderme, ihtilafı halletme. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FETİH |
(Ar.) Er. 1. Açma, açış, açılma. 2. Bir ülkeyi, şehri veya kaleyi ele geçirme. 3. Zafer. 4. Kur'an-ı Kerim'in 48. suresi. 5. Kapalılığı giderme, ihtilafı halletme. |
Fettah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Açan, açıcı, zafer kazanmış, üstün gelmiş. 2. Kullarının kapalı işlerini açan, Cenab-ı Hakk'ın Adlerinden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FETTAH |
(Ar.) Er. 1. Açan, açıcı, zafer kazanmış, üstün gelmiş. 2. Kullarının kapalı işlerini açan, Cenab-ı Hakk'ın isimlerinden. |
Fevzi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurtuluşla ilgili. 2. Zafere ait. 3. Galip gelen, üstün olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEVZİ |
(Ar.) Er. 1. Kurtuluşla ilgili. 2. Zafere ait. 3. Galip gelen, üstün olan. |
Fevziye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. (bkz. Fevzi). 2. Tarihte, yeniçeri ocağının kaldırılması üzerine 2. Sultan Mahmud tarafından eski adalar mevkiine verilen ad. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FEVZİYE |
(Ar.) Ka. 1. (bkz. Fevzi). 2. Tarihte, yeniçeri ocağının kaldırılması üzerine 2. Sultan Mahmud tarafından eski adalar mevkiine verilen ad. |
FEYHA |
(Ar.) - Büyük, geniş, engin.- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Feyyaz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çok faydalı, çok verimli. 2. Feyiz, bereket ve bolluk veren. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEYYAZ |
(Ar.) Er. 1. Çok faydalı, çok verimli. 2. Feyiz, bereket ve bolluk veren. |
Feyza |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Suyun taşıp akması. 2. Bolluk, çokluk, verimlilik, fazlalık, gürlük, ilerleme, çoğalma. 3. İlim, irfan. 4. Feyz ile dolu olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FEYZA |
(Ar.) Ka. 1. Suyun taşıp akması. 2. Bolluk, çokluk, verimlilik, fazlalık, gürlük, ilerleme, çoğalma. 3. İlim, irfan. 4. Feyz ile dolu olan. |
FEYZİ |
(Ar.) 1. İlim, irfan. 2. Akma, suyun akıp taşması. 3. Bolluk çokluk, verimlilik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Feyzullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın feyzi, bolluğu, bereketi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FEYZULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın feyzi, bolluğu, bereketi. |
FEZA |
(Ar.) 1. Ucu bucağı bulunmayan boşluk. 2. Dünyanın sonsuz olan genişliği, sema. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
FEZZAN |
(Ar.) - Büyük Sahra'da, Trablus ülkesinin güneyinde bir ülke.- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Fırat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tatlı su. 2. Türkiye'nin en uzun nehri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FIRAT |
(Ar.) Er. 1. Tatlı su. 2. Türkiye'nin en uzun nehri. |
FİDAN |
(Yun.) Ka. 1. Yeni yetişen körpe ağaç. 2. Fidan boylu |
FİDE |
(Yun.) Ka. - Bahçıvanlıkta, yastıklarda tohumdan yetiştirilip başka yerlere dikilmek için hazırlanan sebze veya körpe çiçek. |
Figan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bağırarak ağlama, inleme. > Kökeni: Farsça |
Figen |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaralayan, kıran, düşüren. |
FİGEN |
(Fars.) Ka. - Atıcı, yıkıcı, düşürücü. |
FİKRET |
(Ar.) Er. 1. Fikir, düşünce. 2. İdrak. 3. Zihin, akıl. 4. Murat, maksat, niyet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Fikri |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fikre ait, fikirle ilgili, düşünerek meydana getirilen şey. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FİKRİ |
(Ar.) Er. - Fikre ait, fikirle ilgili, düşünerek meydana getirilen şey. |
Fikriye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fikri). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FİKRİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Fikri). |
Filiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bitkilerde yeni sürgün, tohumdan çıkan yeni uçlar. 2. Ocaktan çıkarılmış, eritilmemiş ham maden, cevher, gümüş, filiz. 3. Betonarmede demirleri eklemek için bırakılan uzantılar. 4. İnce taze ve güzel vücutlu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FİLİZ |
(Ar.) Ka. 1. Bitkilerde yeni sürgün, tohumdan çıkan yeni uçlar. 2. Ocaktan çıkarılmış, eritilmemiş ham maden, cevher, gümüş, filiz. 3. Betonarmede demirleri eklemek için bırakılan uzantılar. 4. İnce taze ve güzel vücutlu. |
Firas |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yiğit, mert. 2. Binici, at yetiştirici. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FİRAS |
(Ar.) Er. 1. Yiğit, mert. 2. Binici, at yetiştirici. |
Firazende |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükselten > Kökeni: Farsça |
FİRAZENDE |
(Fars.) - Yükselten. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Firdevs |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Cennet, 2. Bostan, bahçe. Firdevsi İran'ın milli destanı olan "Şeyhname"nin yazarıdır. Adı, Mansur b. Hasan'dır. 934-1020 yıllan arasında yaşadığı tahmin edilmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FİRDEVS |
(Ar.) Ka. 1. Cennet, 2. Bostan, bahçe. - Firdevsi |
Firuz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Mesut, mutlu, sevinçli, ferah, uğurlu, iyi bahtlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FİRUZ |
(Ar.) Er. - Mesut, mutlu, sevinçli, ferah, uğurlu, iyi bahtlı. |
Firuze |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. (bkz. Firuz). 2. Nişabur'da çıkan açık mavi renkli ve değerli bir yüzük taşı. 3. Açık yeşil, dağ yeşili ile gök mavisi arasında ve bal mumu parlaklığında maruf kıymetli taş. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FİRUZE |
(Ar.) Ka. 1. (bkz. Firuz). 2. Nişabur'da çıkan açık mavi renkli ve değerli bir yüzük taşı. 3. Açık yeşil, dağ yeşili ile gök mavisi arasında ve bal mumu parlaklığında maruf kıymetli taş. |
Fitnat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zihin açıklığı, zeyreklik. Zihnin herşeyi çabuk anlayışı. Türk şairlerinden meşhur bir İslam hanımının adıdır. Asıl adı Zübeyde'dir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FİTNAT |
(Ar.) Ka. - Zihin açıklığı, zeyreklik. Zihnin herşeyi çabuk anlayışı. Türk şairlerinden meşhur bir İslam hanımının adıdır. Asıl adı Zübeyde'dir. |
Fuad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kalb, yürük, gönül. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FUAD |
(Ar.) Er. - Kalb, yürük, gönül. |
FULYA |
(İtal.) Ka. - Nergisgillerden, san renkte çiçeği keskin ve güzel kokulu bir bitki, sarı soğançiçcği. |
FUNDA |
(Tür.) Ka. - Kırcık yerlerde yetişen ve birçok çeşidi olan çalı. |
Furat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Fırat). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FURAT |
(Ar.) Er. - (bkz. Fırat). |
Furkan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hakkı, batıldan, doğruyu yanlıştan ayırma, tefrik. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FURKAN |
(Ar.) Er. - Hakkı, batıldan, doğruyu yanlıştan ayırma, tefrik. |
Fuzuli |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Boşuna, yersiz, lüzumsuz, haksız. 2. Boşboğaz lüzumsuz işlerle uğraşan. 3. Yetkisi olmadığı halde başkası namına tasarrufta bulunan. Fuzuli Mehmed XVI. yy. 'da yaşamış büyük Türk şairlerinden. Çağatay edebiyatı da dahil olmak üzere, Türk edebiyatının birçok sahalarında kuvvetli tesir ve nüfus sahibidir. Türkçe, Arapça, Farsça, manzum, mensur birçok eserleri vardır. Bunlar arasında "Leyla ve Mecnun" mesnevisi çok meşhurdur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
FUZULİ |
(Ar.) Er. 1. Boşuna, yersiz, lüzumsuz, haksız. 2. Boşboğaz lüzumsuz işlerle uğraşan. 3. Yetkisi olmadığı halde başkası namına tasarrufta bulunan. - Fuzuli Mehmed |
Füruzan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlayıcı, parlayan, parlak > Kökeni: Farsça |
FÜRUZAN |
(Fars.). - Parlayıcı, parlayan, parlak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Füsun |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyü sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip, hayret verici derecede güzel. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
FÜSUN |
(Ar.) Ka. - Büyü, sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip, hayret verici derecede güzel. |