Arapça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Arapça Farsça İsimler
Ü Harfiyle Başlayan Arapça farsça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Arapça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Farsça İsimler, Arapça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Arapça Farsça İsimler
Arapça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Arapça Farsça İsimler
Arapça İsimler, Ü Harfiyle başlayan Arapça Farsça İsimler
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Übab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şiddetli, taşkın sel suyu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜBAB |
(Ar.) Er. - Şiddetli, taşkın sel suyu. |
Übabe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Übab). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜBABE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Übab). |
Übey |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sahabedendir. Übey b. Ka'b. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜBEY |
(Ar.) Er. - Sahabedendir. Übey b. Ka'b. |
Übeyd |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Köle, kölecik, kul.Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜBEYD |
(Ar.) Er. Köle, kölecik, kul.- Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Übeyde |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Übeyd). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜBEYDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Übeyd). |
Übeydullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın kulu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜBEYDULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın kulu. |
Übhet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyüklük, ululuk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜBHET |
(Ar.) Er. - Büyüklük, ululuk. |
ÜÇEL |
(Tür.) 1. Yüce, yüksek. 2. Arka. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜÇER |
(Tür.) Er. - Üç er. |
ÜÇGÜL |
(Tür.) Ka. 1. Yaban yoncası. 2. Üç gül. |
ÜÇOK |
(Tür.) Er. - Oğuz destanına göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad. |
Üftade |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Düşmüş, düşkün > Kökeni: Farsça |
ÜFTADE |
(Fars.) Ka. 1. Düşmüş, düşkün. 2. Aşık. |
Üftadegi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düşkünlük > Kökeni: Farsça |
ÜFTADEGİ |
(Fars.) Er. - Düşkünlük. |
ÜGE |
(Tür.) - Ünlü, şöhretli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜKE |
(Tür.) - Onur, şeref. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Üksüm |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çayırı, çimeni çok güzel bahçe. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜKSÜM |
(Ar.) Ka. - Çayırı, çimeni çok güzel bahçe. |
ÜLEZ |
(Tür.) 1. Batmakta olan güneş. 2. Salgın. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLFER |
(Ar.) - Büyük su, ırmak. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLFET |
(Ar.) 1. Alışma, kaynaşma. 2. Görüşme, konuşma. 3. Dostluk, arkadaşlık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLGEN |
(Tür.) 1. Yüce, yüksek, ulu. 2. İyilik tanrısına verilen ad. - İsim olarak kullanılmaz. |
ÜLGENALP |
(Tür.) Er. 1. Yüce, ulu, yiğit. 2. Ülgen - alp. |
ÜLGENER |
(Tür.) Er. Yüce, ulu kimse. - Ülgen - er. |
ÜLGER |
(Tür.) - Kumaş vb. şeylerdeki ince tüy. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLGÜ |
(Tür.) Er. 1. Yakışıklı kimse. 2. Pay, hisse. 3. Tutum, tavır. |
ÜLKE |
(Tür.) 1. Bir devletin egemenliği altında bulunan yerlerin tümü. 2. Yurt, vatan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKEM |
(Tür.) Yurdum, vatanım. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKEN |
(Tür.) - Senin yurdun, senin vatanın. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKENUR |
(Tür.) - Yurdunu aydınlatan ışık. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKER |
(Tür.) - Boğa burcunda yedi yıldızdan biri. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKÜ |
(Tür.) - Amaç edinilen, ulaşılmak istenilen şey. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLKÜMEN |
(Tür.) Er. - Ülküsü olan. bir ülküye bağlı olan kimse. |
ÜLKÜSEL |
(Tür.) - Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜLMEN |
(Tür.) Er. - Denizci, deniz adamı. |
Ümera |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beyler, emirler. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜMERA |
(Ar.) Er. - Beyler, emirler. |
ÜMİT |
(Fars.) - (bkz. Umut). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜMMET |
(Ar.) - Bir peygambere inananların hepsi. İslam dinine bağlı olanların hepsine verilen ad. |
Ümmiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Anneye ait, anneyle ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜMMİYE |
(Ar.) Ka. - Anneye ait, anneyle ilgili. |
Ümmühan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: – Hükümdar anası. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜMMÜHAN |
(Ar.) Ka. – Hükümdar anası. |
Ümniye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜMNİYE |
(Ar.) Ka. 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet. |
ÜMRAN |
(Tür.) - (bkz. Ümran). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNAL |
(Tür.) 1. Adın duyulsun, tanın, ün kazan. 2. Ün al. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNALAN |
(Tür.) Er. - Adı duyulmuş, ün kazanmış. |
ÜNALDI |
(Tür.) Er. - Ün aldı. |
ÜNALMIŞ |
(Tür.) Er. - Ün ve şan kazanmış. |
ÜNALP |
(Tür.) Er. - Tanınmış, ünlü, yiğit. |
ÜNAN |
(Ar.) - İnleme, nalan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNAY |
(Tür.) - Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli. |
ÜNEK |
(Tür.) Er. 1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü tanınmış. |
ÜNER |
(Tür.) Er. - Tanınmış, ünlü yiğit. |
ÜNGÖRMÜŞ |
(Tür.) Er. - Ün görmüş. |
ÜNGÜN |
(Tür.) Er. - Ün gün. |
ÜNGÜR |
(Tür.) Er. - Mağara. |
ÜNKAN |
(Tür.) Er. - Tanınmış soydan gelen, soylu kan. |
ÜNLEM |
(Tür.) - Ses, seda, çağrı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNLÜ |
(Tür.) - Tanınmış, adı duyulmuş şöhretli, şanlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNLÜER |
(Tür.) Er. - Tanınmış, ünlü kimse. |
ÜNLÜOL |
(Tür.) Er.- Adın duyulsun, ün kazan. |
ÜNLÜSOY |
(Tür.) Er. - Tanınmış soydan gelen. |
Ünsa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kadın, kız, nisa. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜNSA |
(Ar.) Ka. - Kadın, kız, nisa. |
ÜNSAÇ |
(Tür.) Adın duyulsun, ünlen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSAL |
(Tür.) - Adın duyulsun. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSAN |
(Tür.) - (bkz. Ünsal). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSEV |
(Tür.) - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSEVEN |
(Tür.) - Ün seven. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSEVER |
(Tür.) - Ün sever. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNSEVİN |
(Tür.) - Ün sevin. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Ünsi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜNSİ |
(Ar.) Er. 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost. |
Ünsiyye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ünsi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜNSİYYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ünsi). |
ÜNÜVAR |
(Tür.) 1. Ünü var. 2. Ünlü tanınmış. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNVER |
(Tür.) - Ünlen, tanınmış ol, insan ol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜNVERDİ |
(Tür.) Er. - Ün verdi. -(bkz. Ünver). |
ÜNVEREN |
(Tür.) Er. - Ün veren. |
Ünzil |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gönderilmiş, indirilmiş, inzal olunmuş. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜNZİL |
(Ar.) Er. - Gönderilmiş, indirilmiş, inzal olunmuş. |
Ünzile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Ünzil). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
ÜNZİLE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Ünzil). |
ÜRMEGÜL |
(Tür.) Ka. - Sarmaşık. |
ÜRÜN |
(Tür.) 1. Üretilen, yararlı şey, topraktan elde edilen. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜRÜNAY |
(Tür.) Ka. - Ürün ay. |
ÜRÜNDÜ |
(Tür.) Er. - Seçilmiş, seçkin. |
ÜRÜNDÜBAY |
(Tür.) Er. - (bkz. Üründü). |
ÜSGEN |
(Tür.) Er. 1. Yüksek. 2. Gelişmiş. |
Üstam |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Altın veya gümüşten yapılmış at eyeri. 2. Emin, güvenilir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜSTAM |
(Ar.) Er. 1. Altın veya gümüşten yapılmış at eyeri. 2. Emin, güvenilir. |
ÜSTAY |
(Tür.) Er. - Ay gibi yüksek yüce. |
ÜSTEK |
(Tür.) Er. - Yüksek, yüce. |
ÜSTEL |
(Tür.) Er. - (bkz. Üstek). |
ÜSTER |
(Tür.) Er. - Çok değerli kimse. |
ÜSTÜN |
(Tür.) 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
ÜSTÜNBAY |
(Tür.) Er. 1. Üstün bay. 2. Seçkin, başarılı kimse. |
ÜSTÜNDAĞ |
(Tür.) Er. - Üstün dağ. |
ÜSTÜNER |
(Tür.) Er. - Üsten - er. |
Üveys |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İsteyen, arzu eden. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜVEYS |
(Ar.) Er. - İsteyen, arzu eden. |
ÜZER |
(Tür.) Er. 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. - Can sıkıcı, üzücü. |
Üzeyir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kur'an-ı Kerim'de adı geçen, peygamber olup olmadığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi. Tevbe suresi 30. ayette ismi geçer. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
ÜZEYİR |
(Ar.) Er. - Kur'an-ı Kerim'de adı geçen, peygamber olup ol¬madığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi. Tevbe suresi 30. ayette ismi geçer. |
ÜZÜM |
(Tür.) Ka. - Asmanın taze ya da kuru olarak yenen ve salkım durumunda bulunan meyvesi. |