Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, V Harfiyle Başlayan
Arapça isimler erkek, Allahın mucizesi anlamına gelen isimler, Arapça isimler sözlüğü, Arapça isimler ve Türkçeleri, osmanlı kızı isimleri ve anlamları
Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, V Harfiyle Başlayan
V Harfiyle Başlayan Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, Arapça Farsça İsimler, Arapça Farsça Çocuk Adları, V Harfiyle Başlayan
TÜRKÇE ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
ARAPÇA ADLAR
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Vabil |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İri damlalı yağmur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VABİL |
(Ar.) Er. - İri damlalı yağmur. |
Vabile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vabil) > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VABİLE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vabil) |
Vacib |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Dini (şer'i) bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen. 2. Çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri. -Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VACİB |
(Ar.) Er. 1. Dini (şer'i) bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen. 2. Çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri. -Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
Vacibe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yapılması gerekli olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VACİBE |
(Ar.) Ka. - Yapılması gerekli olan. |
Vacid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaratan, meydana çıkaran. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VACİD |
(Ar.) Er. - Yaratan, meydana çıkaran. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Vacide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Meydana getirici, yaratıcı. 2. Varlıklı, zengin. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VACİDE |
(Ar.) Ka. 1. Meydana getirici, yaratıcı. 2. Varlıklı, zengin. |
Vafe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Nasip, kısmet. > Kökeni: Farsça |
VAFE |
(Fars.) 1. Nasip, kısmet. 2. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vafi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeter, tam. Sözünde duran, sözünün eri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAFİ |
(Ar.) Er. - Yeter, tam. Sözünde duran, sözünün eri. |
Vafid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Elçi, temsilci, rasul. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAFİD |
(Ar.) Er. - Elçi, temsilci, rasul. |
Vafir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok, bol. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAFİR |
(Ar.) Er. - Çok, bol. |
Vafire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vafir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAFİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vafir). |
Vafiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vafi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAFİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vafi). |
VAHA |
(Ar.) - Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vahab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bağışlayan, ihsan eden. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHAB |
(Ar.) Er. - Bağışlayan, ihsan eden. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur |
Vahat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çöl ortasında suyu ve yeşilliği olan yerler. Vahalar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHAT |
(Ar.) Er. - Çöl ortasında suyu ve yeşilliği olan yerler. Vahalar. |
Vahdeddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin tekliği, birliği. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHDEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin tekliği, birliği. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Vahdet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yalnızlık, teklik, birlik. 2. Allah'ı birlemek, şirkten uzaklaşmak. 3. Hakimiyet ve teşri'i (yasa koyuculuğu) yalnız Allah'a ait olarak görmek. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHDET |
(Ar.) Er. 1. Yalnızlık, teklik, birlik. 2. Allah'ı birlemek, şirkten uzaklaşmak. 3. Hakimiyet ve teşri'i (yasa koyuculuğu) yalnız Allah'a ait olarak görmek. |
Vahdi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir ve tek olmayla ilgili > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Vahib |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bağışlayan, bağışlayıcı. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHİB |
(Ar.) Er. - Bağışlayan, bağışlayıcı. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
Vahibe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vahib). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAHİBE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vahib). |
Vahid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir, tek, yalnız. Allah'ın sıfatlarındandır. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHİD |
(Ar.) Er. - Bir, tek, yalnız. Allah'ın sıfatlarındandır. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Vahiddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tek din, dinin tekliği. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAHİDDİN |
(Ar.) Er. - Tek din, dinin tekliği. |
Vahide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vahid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAHİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vahid). |
Vahit |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tek, bir > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
Vaid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birini iyiliğe sevk ve kötülükten uzaklaştırmak için korkutma, yıldırma. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAİD |
(Ar.) Er. - Birini iyiliğe sevk ve kötülükten uzaklaştırmak için korkutma, yıldırma. |
Vail |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sığınan, kurtulan. Sahabe adlarındandır > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAİL |
(Ar.) Er. - Sığınan, kurtulan. Sahabe adlarındandır |
Vaiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinsel öğütlerde bulunan kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAİZ |
(Ar.) Er. - Dinsel öğütlerde bulunan kimse. |
Vaize |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vaiz). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAİZE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vaiz). |
VAKAR |
(Ar.) - Ağırbaşlılık, haysiyetini koruma, temkin sabır, heybet. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vakıa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vaki). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAKIA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vaki). |
Vakıf |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran. Arafat'ta vakfe yapan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAKIF |
(Ar.) Er. 1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran. Arafat'ta vakfe yapan. |
Vaki |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l.Vuku bulan, olan, düşen, olagelen, rastlayan. 2. Geçen, geçmiş olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAKİ |
(Ar.) Er. l.Vuku bulan, olan, düşen, olagelen, rastlayan. 2. Geçen, geçmiş olan. |
Vakkas |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Okçu, savaşçı. Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAKKAS |
(Ar.) Er. - Okçu, savaşçı. Sahabe isimlerindendir. |
Vakur |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ağırbaşlı, temkinli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAKUR |
(Ar.) Er. - Ağırbaşlı, temkinli. |
VALA |
(Fars.) - Yüksek, yüce. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Valaşan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şanı yüce, şanlı > Kökeni: Farsça |
VALAŞAN |
(Fars.) Er. - Şanı yüce, şanlı. |
Valay |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yükseklik, yücelik > Kökeni: Farsça |
VALAY |
(Fars.) - Yükseklik, yücelik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vali |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir vilayeti idare eden en büyük memur. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VALİ |
(Ar.) Er. - Bir vilayeti idare eden en büyük memur. |
Valih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Şaşakalmış, hayret etmiş, hayran. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VALİH |
(Ar.) Er. - Şaşakalmış, hayret etmiş, hayran. |
Valihe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Valih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VALİHE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Valih). |
Vamık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Seven, aşık. 2. Vamık ile Azra öyküsünün erkek kahramanı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAMIK |
(Ar.) Er. 1. Seven, aşık. 2. Vamık ile Azra öyküsünün erkek kahramanı. |
Vamıka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vamık). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAMIKA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vamık). |
Varaka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Tek yaprak, tek kağıt. Yazılı kağıt. 2. İlk vahyin gelmesi üzerine Hz. Hatice'nin Hz. Peygamber'i alıp götürdüğü meşhur kişi Varaka b. Nevfel. 3. Varaka ile Gülşah hikayesinin erkek kahramanı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VARAKA |
(Ar.) Er. 1. Tek yaprak, tek kağıt. Yazılı kağıt. 2. İlk vahyin gelmesi üzerine Hz. Hatice'nin Hz. Peygamber'i alıp götürdüğü meşhur kişi |
Vareste |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurtulmuş. Serbest, rahat, > Kökeni: Farsça |
VARESTE |
(Fars.) 1. Kurtulmuş. Serbest, rahat, azade. 2. İlişiksiz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
VARGIN |
(Tür.) - Ulaşan, isteğine kavuşan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
VARIŞ |
(Tür.) Er. - Zeka, anlayış, akıl. |
Varid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gelen, vasıl olan, erişen. 2. Bir şey hakkında çıkan, söylenen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VARİD |
(Ar.) Er. 1. Gelen, vasıl olan, erişen. 2. Bir şey hakkında çıkan, söylenen. |
Varide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Varid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VARİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Varid). |
Varis |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Cenab-ı Hakk'ın 99 isminden birisi. Mal ve mülkün, bütün değerlerin son ve gerçek sahibi yüce Allah. 2. Varis kelimesi, müslümanlar kastedilerek de kullanılmıştır. 3. Mirasçı, kendisine miras düşen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VARİS |
(Ar.) Er. - 1. Cenab-ı Hakk'ın 99 isminden birisi. Mal ve mülkün, bütün değerlerin son ve gerçek sahibi yüce Allah. 2. Varis kelimesi, müslümanlar kastedilerek de kullanılmıştır. 3. Mirasçı, kendisine miras düşen. |
VARLIK |
(Tür.) - Yaşam, hayat. Var olan herşey. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
VAROL |
(Tür.) Er. - Yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun. |
Vasfi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vasıfla ilgili, vasfa ait. Nitelikli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASFİ |
(Ar.) Er. - Vasıfla ilgili, vasfa ait. Nitelikli. |
Vasfiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vasfı). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VASFİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vasfı). |
Vasıf |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vasfeden, vasıflandıran. Bir kimse veya şeyi başkalarından ayıran kendine has hal, nitelik hususiyet. 2. Bir şeyin mahiyeti, sıfatı, tabiatı, karakteri ile bunların tarif ve sayılması. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VÂSIF |
(Ar.) Er. 1. Vasfeden, vasıflandıran. Bir kimse veya şeyi başkalarından ayıran kendine has hal, nitelik hususiyet. 2. Bir şeyin mahiyeti, sıfatı, tabiatı, karakteri ile bunların tarif ve sayılması. |
Vasıfe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vasıf). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VASIFE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vasıf). |
Vasık |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güvenilen, emin, mutemed. Abbasi halifelerinden birinin unvanı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASIK |
(Ar.) Er. - Güvenilen, emin, mutemed. Abbasi halifelerinden birinin unvanı. |
Vasıl |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ulaşan, kavuşan, yetişen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASIL |
(Ar.) Er. - Ulaşan, kavuşan, yetişen. |
Vasıla |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vasıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VASILA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vasıl). |
Vasi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vasiyeti yerine getiren, vesayeti yüklenen kimse, henüz reşid olmamış çocuğun işlerine bakmakla mükellef kimse. 2. Geniş, açık, enli, bol, kapsayıcı. 3. Her şeyi ihata edici. Bilgisinin boyutları sınırsız. 4. Allah'ın Adlerinden (bkz. Abdülvasi). Kur'an-ı Kerim'de zikredilen Adlerdendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASİ |
(Ar.) Er. 1. Vasiyeti yerine getiren, vesayeti yüklenen kimse, henüz reşid olmamış çocuğun işlerine bakmakla mükellef kimse. 2. Geniş, açık, enli, bol, kapsayıcı. 3. Her şeyi ihata edici. Bilgisinin boyutları sınırsız. 4. Allah'ın isimlerinden (bkz. Abdülvasi). Kur'an-ı Kerim'de zikredilen isimlerdendir. |
Vasile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vasıl). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VASİLE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vasıl). |
Vassaf |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Niteliklerini bildirerek anlatan ya da öven. Vassaf el-Hazrat. İranlı tarihçi, yazar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASSAF |
(Ar.) Er. - Niteliklerini bildirerek anlatan ya da öven. Vassaf el-Hazrat. İranlı tarihçi, yazar. |
Vassal |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vasleden, ulaştıran, birleştiren. 2. Sayfalan yapışan, eski yazılı bir kitabın sayfalarını ayıran sanatkar. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VASSAL |
(Ar.) Er. 1. Vasleden, ulaştıran, birleştiren. 2. Sayfalan yapışan, eski yazılı bir kitabın sayfalarını ayıran sanatkar. |
Vassale |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Eski) yazma eserlerin kenarlı kısmına kağıt ilavesi suretiyle yapılan tamir şekli. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VASSALE |
(Ar.) Ka. - (Eski) yazma eserlerin kenarlı kısmına kağıt ilavesi suretiyle yapılan tamir şekli. |
Vatan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yurt, ülke. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VATAN |
(Ar.) Er. - Yurt, ülke. |
Vazah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beyaz, güzel yüzlü adam. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VAZAH |
(Ar.) Er. - Beyaz, güzel yüzlü adam. |
Vazahat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vazıhlık, açıklık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VAZAHAT |
(Ar.) Ka. - Vazıhlık, açıklık. |
Vecaheddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin yüceliği, onuru. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECAHEDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin yüceliği, onuru. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Vecahet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzel yüzlülük, gösterişlilik, güzel yüz. 2. Saygınlık, onur. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECAHET |
(Ar.) Ka. 1. Güzel yüzlülük, gösterişlilik, güzel yüz. 2. Saygınlık, onur. |
Vecazet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sözün, veciz kısa oluşu. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECAZET |
(Ar.) Ka. - Sözün, veciz kısa oluşu. |
Vecdet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Zenginlik, varsallık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECDET |
(Ar.) Er. - Zenginlik, varsallık. |
Vecdi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECDİ |
(Ar.) Er. - Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan. |
Vecdiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vecdi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECDİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vecdi). |
Vechi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yüzle ilgili, yüze ait. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECHİ |
(Ar.) Er. - Yüzle ilgili, yüze ait. |
Vechiye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vechi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECHİYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vechi). |
Vecibe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ödev, boyun borcu, vazife. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECİBE |
(Ar.) Ka. - Ödev, boyun borcu, vazife. |
Vecid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak. 2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECİD |
(Ar.) Er. 1. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak. 2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç. |
Vecih |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yüz, çehre. 2. Tarz, üslup. 3. Sebeb, vesile. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECİH |
(Ar.) Er. 1. Yüz, çehre. 2. Tarz, üslup. 3. Sebeb, vesile. |
Vecihe |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vecih). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECİHE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vecih). |
Vecihi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzellik, hoşluk, uygunlukla ilgili.2. Bir kavmin önderi, şeref ve mevki sahibi. Vecihi Türk tarihçisi. (Kırım 1620). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECİHİ |
(Ar.) Er. 1. Güzellik, hoşluk, uygunlukla ilgili.2. Bir kavmin önderi, şeref ve mevki sahibi. Vecihi |
Veciz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kısa, derli toplu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VECİZ |
(Ar.) Er. - Kısa, derli toplu. |
Vecize |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Derin anlamlı, özlü, güzel söz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECİZE |
(Ar.) Ka. - Derin anlamlı, özlü, güzel söz. |
Vecne |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yanak yumrusu, elmacık. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VECNE |
(Ar.) Ka. - Yanak yumrusu, elmacık. |
Veda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ayrılırken söylenen selamlama sözü. 2. Ayrılma, ayrılış. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEDA |
(Ar.) Ka. 1. Ayrılırken söylenen selamlama sözü. 2. Ayrılma, ayrılış. |
Vedat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevgi, dostluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEDAT |
(Ar.) Er. - Sevgi, dostluk. |
Vedi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başkasının malını saklamakla görevli kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEDİ |
(Ar.) Er. - Başkasının malını saklamakla görevli kimse. |
Vedia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saklanılması, korunması için birine ya da bir yere bırakılan emanet. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEDİA |
(Ar.) Ka - Saklanılması, korunması için birine ya da bir yere bırakılan emanet. |
Vedîatullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın emaneti, dini. Kadınlar da Allah'ın emaneti olarak nitelenmişlerdir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEDÎATULLAH |
(Ar.) - Allah'ın emaneti, dini. Kadınlar da Allah'ın emaneti olarak nitelenmişlerdir. |
Vedid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dost, sevgisi çok olan. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEDİD |
(Ar.) Er. - Dost, sevgisi çok olan. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
Vedide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vedid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEDİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vedid). |
Vedud |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çok muhabbetli, çok şefkatli. 2. Allah'ın Adlerinden. İyi kullarını sevip onlara rahmet ve rızasını irade eden yüce Allah. -(bkz. Abdülvedud). Kur'an'da Hud, ayet > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEDUD |
(Ar.) Er. 1. Çok muhabbetli, çok şefkatli. 2. Allah'ın isimlerinden. İyi kullarını sevip onlara rahmet ve rızasını irade eden yüce Allah. -(bkz. Abdülvedud). Kur'an'da Hud, ayet |
Vefa |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. 2. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta sebat. Yetme yetişme; ömrü vefa etmedi. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEFA |
(Ar.) Er. 1. Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. 2. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta sebat. Yetme yetişme; ömrü vefa etme¬di. |
VEFAİ |
(Tür.) Er. - Vefa ile ilgili. |
VEFAKAR |
(a.f.i.) - Sevgisi geçici olmayan, vefası olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vefi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vefalı, bağlı. 2. Tam, mükemmel, eksiksiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEFİ |
(Ar.) Er. 1. Vefalı, bağlı. 2. Tam, mükemmel, eksiksiz. |
Vefia |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Vefalı, sevgisi geçici olmayan. 2. Tam, eksiksiz. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEFİA |
(Ar.) Ka. 1. Vefalı, sevgisi geçici olmayan. 2. Tam, eksiksiz. |
Vefik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Uygun, muvafık, arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan. Ahmed Vefik Paşa. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEFİK |
(Ar.) Er. - Uygun, muvafık, arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan. Ahmed Vefik Paşa. |
Vefika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vefik). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEFİKA |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vefik). |
Vefir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok, bol. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEFİR |
(Ar.) Er. - Çok, bol. |
Vefire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vefir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEFİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vefir). |
VEFRET |
(Ar.) - Çokluk, bolluk. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vehb |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bağışlama, bağış, vergi. Vehb b. Münebbih Kitabü'l-Kader'in müellifi.Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEHB |
(Ar.) Er. - Bağışlama, bağış, vergi. Vehb b. Münebbih |
Vehbi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi, fıtri. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEHBİ |
(Ar.) Er. - Allah'ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi, fıtri. |
Vehbiyye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vehbi). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEHBİYYE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vehbi). |
Vehhab |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok hibe eden, bağışlayan. Sayısız nimetler veren yüce Allah. Bu Ad Esmau'l-Hüsna'dan-dır. Kur'an-ı Kerim'de, Al-i İmran, ayet > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEHHÂB |
(Ar.) Er. - Çok hibe eden, bağışlayan. Sayısız nimetler veren yüce Allah. Bu isim Esmau'l-Hüsna'dan-dır. Kur'an-ı Kerim'de, Al-i İmran, ayet |
Vehhac |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok parıltı. Çok alevli. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEHHAC |
(Ar.) Er. - Çok parıltı. Çok alevli. |
Vekil |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Başkasının yerine ve adına hareket eden veya konuşan. 2. Asıl vazifelinin yerine çalışan, bir vazifeyi geçici olarak idare eden. 3. Hükümet üyesi olan kimse, bakan, nazır. 4. Kur'an'da Allah'ın ismi olarak da geçmektedir, (bkz. Abdülvekil). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEKİL |
(Ar.) Er. 1. Başkasının yerine ve adına hareket eden veya konuşan. 2. Asıl vazifelinin yerine çalışan, bir vazifeyi geçici olarak idare eden. 3. Hükümet üyesi olan kimse, bakan, nazır. 4. Kur'an'da Allah'ın ismi olarak da geçmektedir, (bkz. Abdülvekil). |
Vekkad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlak, aydınlık, ışıklı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEKKAD |
(Ar.) Er. - Parlak, aydınlık, ışıklı. |
Vela |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yakınlık, sahiplik. Efendisinin, azat ettiği köle ve cariyesi ile olan münasebeti ve onlar üzerindeki hakkı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELA |
(Ar.) Er. - Yakınlık, sahiplik. Efendisinin, azat ettiği köle ve cariyesi ile olan münasebeti ve onlar üzerindeki hakkı. |
VELADET |
(Ar.) - Doğuş, dünyaya gelmek, ortaya çıkmak. |
Velaya |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ermiş kadınlar. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELAYA |
(Ar.) Ka. - Ermiş kadınlar. |
Velayet |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: l. Velilik, ermişlik. Veli ve ermiş olan kimsenin hali ve sıfatı. 2. Başkasına sözünü geçirme. 3. Dostluk, sadakat. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELAYET |
(Ar.) Ka. l. Velilik, ermişlik. Veli ve ermiş olan kimsenin hali ve sıfatı. 2. Başkasına sözünü geçirme. 3. Dostluk, sadakat. |
Veli |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çocuğun bakımı ve idaresi üzerinde olan, hal ve hareketlerinden sorumlu bulunan kimse. 2. Dost, yakın. 3. Allah'ın sevgili kulu, ermiş evliya. Allah'ın Adlerinden. (bkz. Abdulveli). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELİ |
(Ar.) Er. 1. Çocuğun bakımı ve idaresi üzerinde olan, hal ve hareketlerinden sorumlu bulunan kimse. 2. Dost, yakın. 3. Allah'ın sevgili kulu, ermiş evliya. Allah'ın isimlerinden. (bkz. Abdulveli). |
Velican |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Candan, dost, yakın. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELİCAN |
(Ar.) Er. - Candan, dost, yakın. |
Velid |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yeni doğmuş çocuk. Erkek çocuk, köle. Sahabe Adlerindendir. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELİD |
(Ar.) Er. - Yeni doğmuş çocuk. Erkek çocuk, köle. Sahabe isimlerindendir. |
Velide |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Velid). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELİDE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Velid). |
Velime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Düğün ziyafeti. Evlenme, düğün. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELİME |
(Ar.) Ka. - Düğün ziyafeti. Evlenme, düğün. |
Veliye |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: -(bkz. Veli). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELİYE |
(Ar.) Ka. -(bkz. Veli). |
Veliyullah |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Allah'ın sevgili kulu. Allah'a teslim olmuş, onun hakimiyet ve sultasının dışında hakimiyet ve sulta tanımayan. Yalnızca Allah'ı, rasulünü ve mü'minleri dost edinen. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELİYULLAH |
(Ar.) Er. - Allah'ın sevgili kulu. Allah'a teslim olmuş, onun hakimiyet ve sultasının dışında hakimiyet ve sulta tanımayan. Yalnızca Allah'ı, rasulünü ve mü'minleri dost edinen. |
Veliyüddin |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dinin sahibi. Dinin dostu. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELİYÜDDİN |
(Ar.) Er. - Dinin sahibi. Dinin dostu. |
Velu |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeye fazla düşkün olan. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VELU |
(Ar.) Er. - Bir şeye fazla düşkün olan. |
Velud |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Doğurgan, çok doğuran. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VELUD |
(Ar.) Ka. - Doğurgan, çok doğuran. |
Vemiz |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bulut arasından görünen ışık. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEMİZ |
(Ar.) Er. - Bulut arasından görünen ışık. |
VENÜS |
(Fran.) Ka. - Merkür'den sonra, Güneş'e en yakın olan gezegen. Çobanyıldızı. |
Vera |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak durma, takva, ittika. 2. Halk, mahluk, alem, kainat. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VERÂ |
(Ar.) Ka. 1. Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak durma, takva, ittika. 2. Halk, mahluk, alem, kainat. |
Verda |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Gül. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VERDA |
(Ar.) Ka. - Gül. |
Verdi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güle ait, gül ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VERDİ |
(Ar.) Er. - Güle ait, gül ile ilgili. |
VERDİNAZ |
(a.f.i.) Ka. - Naz gülü, nazlıların gülü. |
VERGİ |
(Tür.) - Bir kimsenin doğuştan sahip olduğu iyi nitelikler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
VERGİN |
(Tür.) - Verici, özverili kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
VERİM |
(Tür.) - Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Verka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yabani güvercin, üveyik. 2. Açık, boz renk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VERKA |
(Ar.) Er. 1. Yabani güvercin, üveyik. 2. Açık, boz renk. |
Verrak |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kağıtçı. Ünlü Arap kelam bilgini Ebu İsa Muhammed b. Harun el-Verrak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VERRAK |
(Ar.) Er. - Kağıtçı. Ünlü Arap kelam bilgini |
VERŞAN |
(Ar.) - Çevreye şan ver, ünlen, ünlü ol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Verziş |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çalışma, işletme. 2. > Kökeni: Farsça |
VERZİŞ |
(Fars.) Ka. 1. Çalışma, işletme. 2. Çalışmış. |
VESAMET |
(Ar.) - Güzellik, güzel olma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. |
Vesik |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çok sağlam, güçlü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VESİK |
(Ar.) Er. - Çok sağlam, güçlü. |
Vesika |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnanılacak sağlam delil. Belge. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VESİKA |
(Ar.) Ka. - İnanılacak sağlam delil. Belge. |
Vesile |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Neden, sebep. 2. Elverişli durum. 3. Kavuşma, yaklaşma. 4. Rasulullah'ın cennetteki makamı. Maide suresi 57. ayette geçmektedir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VESİLE |
(Ar.) Ka. 1. Neden, sebep. 2. Elverişli durum. 3. Kavuşma, yaklaşma. 4. Rasulullah'ın cennetteki makamı. Maide suresi 57. ayette geçmektedir. |
Vesim |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güzel yüzlü. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VESİM |
(Ar.) Er. - Güzel yüzlü. |
Vesime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vesim). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VESİME |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vesim). |
VEYİS |
(Tür.) Er. - Yoksulluk, muhtaçlık. |
Veysel |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aslı Üveys'tir. Kurt anlamında. Veysel Karanı Raşid halifeler döneminde Şam'dan Medine'ye gelerek yaşamış, Medine-i Münevvere'de itibarlı bir hayat sürmüş. Hadis-i şeriflerde övülmüş meşhur veli. Sıffin savaşında şehid olduğu söylenir. (bkz. Üveys). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEYSEL |
(Ar.) Er. - Aslı Üveys'tir. Kurt anlamında. Veysel Karanı |
Veysi |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yoksul, muhtaç. Veysi Türk şair, yazar (Üsküp 1625). > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEYSİ |
(Ar.) Er. - Yoksul, muhtaç. Veysi |
Vezime |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Beytullah'a gönderilen hediye, armağan. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEZİME |
(Ar.) Ka. - Beytullah'a gönderilen hediye, armağan. |
Vezir |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Osmanlı devletinde, askeri ve idari en yüksek derece olan vezirlik rütbesinde olan kimse. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VEZİR |
(Ar.) Er. - Osmanlı devletinde, askeri ve idari en yüksek derece olan vezirlik rütbesinde olan kimse. |
Vezire |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vezir). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VEZİRE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vezir). |
Vicdan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyiyi kötüden, hayrı serden ayırmayı sağlayan iç duygu, ahlak şuuru. His duygu. 2. Din, inanç. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VİCDAN |
(Ar.) Ka. 1. İyiyi kötüden, hayrı serden ayırmayı sağlayan iç duygu, ahlak şuuru. His duygu. 2. Din, inanç. |
Vidad |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sevme, sevgi. Dostluk. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VİDAD |
(Ar.) Er. - Sevme, sevgi. Dostluk. |
Vidade |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: (bkz. Vidad). > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VİDADE |
(Ar.) Ka. - (bkz. Vidad). |
Vildan |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler. Kur'an'da zikredilmiştir. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VİLDAN |
(Ar.) Ka. 1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler. Kur'an'da zikredilmiştir. |
Visali |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kavuşma, ulaşma ile ilgili. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VİSALİ |
(Ar.) Er. - Kavuşma, ulaşma ile ilgili. |
Visam |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Damgalı, nişanlı. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VİSAM |
(Ar.) Er. - Damgalı, nişanlı. |
VOLKAN |
(Fran.) Er. - Yanardağ, burkan. |
VURAL |
(Tür.) Er. - Vur al. |
VURALHAN |
(Tür.) Er. - Vural han. |
VURGUN |
(Tür.) Er. - Birine aşık, tutkun. |
VUSKA |
(Ar.) - Çok sağlam, pek kuvvetli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. Urvetul-Vuska (Pek sağlam kulp) müslümanlık. |
Vuslat |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ulaşma, erişme, kavuşma, buluşma, beraber olma. > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VUSLAT |
(Ar.) Ka. - Ulaşma, erişme, kavuşma, buluşma, beraber olma. |
Vusta |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Orta, ortada bulunan, arada olan, iç. 2. Orta parmak. > Kökeni: Arapça, Türü: Erkek adı. |
VUSTA |
(Ar.) Er. 1. Orta, ortada bulunan, arada olan, iç. 2. Orta parmak. |
Vüreyka |
ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yaprakçık, küçük yaprakçık > Kökeni: Arapça, Türü: Kadın adı. |
VÜREYKA |
(Ar.) Ka. - Yaprakçık, küçük yaprakçık. |