Idaçu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Muhafız, koruma > Kökeni: Türkçe

Iduğ / ıduk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Iduk) Kutsal, Tanrısal > Kökeni: Türkçe

Iğaç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ağaç, ağaçlıklı bölge 2. Fersah > Kökeni: Türkçe

Iğar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kıymetli, ağır > Kökeni: Türkçe

Iğdır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyi, hoş, hoşluk 2. Yetkin, ehil > Kökeni: Türkçe

Iğırcık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Fecir > Kökeni: Türkçe

Ilaçın

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Laçin, şahin kuşu > Kökeni: Türkçe

Ilanku

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kıvrak, atletik 2. Ulu, Ululanmış, yüce > Kökeni: Türkçe

Ildır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ürküt, ürkütücü 2. Berk, sert > Kökeni: Türkçe

Ildırım

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldırım, berk > Kökeni: Türkçe

Ilduz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıldız, necm > Kökeni: Türkçe

Ilgar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Gayret, cehd 2. Atın, dört nala gitmesi hali > Kökeni: Türkçe

Ilgat

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kapalı, müphem, belirsiz > Kökeni: Türkçe

Ilgım

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Serap > Kökeni: Türkçe

Ilgın

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hoş kokulu bir bitki > Kökeni: Türkçe

Ilgın

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir ağaççık. Hafif esen rüzgâr. Kavurucu sıcak. Serap, hayal > Kökeni: Türkçe

Ilgıt

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ilık, tatlı, sakince, yumuşakça > Kökeni: Türkçe

Ilıca

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ilımlı, ılık, ılıkça 2. Yunak, hamam > Kökeni: Türkçe

Ilık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soğukla sıcak arası > Kökeni: Türkçe

Ilıman

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ilık, ılık hava 2. Uyumlu, sakin, mutedil > Kökeni: Türkçe

Ilkı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. At yavrusu 2. At sürüsü > Kökeni: Türkçe

Ilkıcı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: At çobanı > Kökeni: Türkçe

Imırgı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Taze, körpe > Kökeni: Türkçe

Imrağ

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Imrak, İmre, Emre) Aşık, şayeste, geçkin > Kökeni: Türkçe

Inaç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yar, canan > Kökeni: Türkçe

Inak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Han ve Kağanlara yakın olan kişi “Hasbey”2. Gamsız 3. Canan, yar > Kökeni: Türkçe

Iraz / uraz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Irıs, uraz) 1. Baht, talih, mutluluk 2. Cesaret, gözü pek olma > Kökeni: Türkçe

Irga

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Talihli, şans, şanslı > Kökeni: Türkçe

Irım

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Büyü, efsun 2. İçinden su akan toprak, arazi > Kökeni: Türkçe

Irlayu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Irlayan, yırlayan, akarak uzaklaşan, ırmak > Kökeni: Türkçe

Irmak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akarsu > Kökeni: Türkçe

Irmak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Akarsu > Kökeni: Türkçe

Isık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Issıg, Issık, issik) Isı, sıcaklık, hararet > Kökeni: Türkçe

Isıyel

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Isı+yel Meltem > Kökeni: Türkçe

Isrık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Okşayıcı, sarıcı, ısıtıcı > Kökeni: Türkçe

Issık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Isık, ısı > Kökeni: Türkçe

Issız

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soğuk, tenha, cansız, kimsesiz > Kökeni: Türkçe

Istık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sıcak, ılıman > Kökeni: Türkçe

Işbara

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Çalışkan, hamarat 2. Isı+Bora > Kökeni: Türkçe

Işbara / işbara

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Çalışkan, var olan, durmayan > Kökeni: Türkçe

Işık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aydınlık, nur > Kökeni: Türkçe

Işık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlayan > Kökeni: Türkçe

Işıl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yarul, nur, ziya, ışık parıltısı > Kökeni: Türkçe

Işıl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işıklı, ışıldayan, parlayan > Kökeni: Türkçe

Işılay

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ay gibi parlak > Kökeni: Türkçe

Işıltı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Işık parçası > Kökeni: Türkçe

Işın

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güneş parıltısı, ışık parıltısı, yansısı > Kökeni: Türkçe

Iyış

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Armağan, hediye, ihsan > Kökeni: Türkçe

İbar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parfüm, koku, misk > Kökeni: Türkçe

İç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Öz, görünmeyen yan, bir nesnenin öz yapısı 2. İçerde kalan kısım, iç kısım > Kökeni: Türkçe

İçbuyruk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İç+buyruk Saraylardaki iç hizmetle görevli kişi > Kökeni: Türkçe

İçen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İçin) İçli, duygusal > Kökeni: Türkçe

İçer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçeride, kapalı, mahfuz > Kökeni: Türkçe

İçerge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İçergu) İçten, samimi > Kökeni: Türkçe

İçge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçeri, içerde, dahili > Kökeni: Türkçe

İçgelik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İç+Gelik İçten gelen, doğal davranış, samimiyet > Kökeni: Türkçe

İçger

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçe alan, içe bağlayan, tabi kılan > Kökeni: Türkçe

İçgin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçli, içten, samimi > Kökeni: Türkçe

İçigen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İç geçiren, içli 2. Sabırsız, aceleci > Kökeni: Türkçe

İçik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İçli, duygulu 2. İçerde, dahilde, devlete tabi İÇİM > Kökeni: Türkçe

İçingir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçli, hassas > Kökeni: Türkçe

İçit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçilecek nitelikte, içimi güzel > Kökeni: Türkçe

İçkur

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Savaş meydanı > Kökeni: Türkçe

İçlek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İçli, narin, hassas > Kökeni: Türkçe

İçli (k)

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Duygulu, hassas > Kökeni: Türkçe

İçten

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Samimi, açık, dürüst > Kökeni: Türkçe

İçtenlük

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Samimiyet > Kökeni: Türkçe

İde

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Ede, İdi) Ululuk, nüfuz, kudret > Kökeni: Türkçe

İdege

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ulu, nüfuz sahibi, edici, yapıcı > Kökeni: Türkçe

İdeger

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eder, yapar > Kökeni: Türkçe

İdekli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yapıcı, edici, güçlü > Kökeni: Türkçe

İder

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İzci, takipçi 2. Yapan, yapıcı, edici > Kökeni: Türkçe

İdgü

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyi, güzel 2. Tanrısal, mübarek > Kökeni: Türkçe

İdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İdik) 1. Tanrı, rab, sahip, efendi 2. Tanrısal, Tanrıdan gelen, mübarek, kutlu > Kökeni: Türkçe

İdikut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İdi+Kut. Kut sahibi, Tanrıdan gelen, Tanrıya yakın, Tanrıya benzer, Tanrı tarafından görevlendirilmiş vb. anlamları içeren ve Uygur kağanlarının büyük çoğunluğunun kullandığı bir unvan > Kökeni: Türkçe

İdikut

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Tanrı’nın kut verdiği kişi. Uygur kağanlarının kullandığı ün > Kökeni: Türkçe

İduk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İdi, Tanrısal, mübarek > Kökeni: Türkçe

İgan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yıkan, yıkıcı, deviren > Kökeni: Türkçe

İgit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yiğit 2. Bakıcı, eğitici > Kökeni: Türkçe

İğdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İğdir) Yetkin, ehil, iyice > Kökeni: Türkçe

İğrek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Saf, temiz, duru, arı > Kökeni: Türkçe

İğsen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kayıtsız, ilgisiz > Kökeni: Türkçe

İğsiz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Salim, selametli > Kökeni: Türkçe

İkinç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkinci > Kökeni: Türkçe

İkizer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İkizlerden her biri, benzer > Kökeni: Türkçe

İkşit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yürekli, bagatur > Kökeni: Türkçe

İl

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Doğuş, oluş, oluşum 2. Bitişme, bütünleşme, doku 3. Devlet 4. Yurt, yer, konak, memleket, diyar 5. halk, ahali, insan topluluğu 6. barış, sulh > Kökeni: Türkçe

İlaçan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Açan. İl almış, fatih, algan > Kökeni: Türkçe

İlaçin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Laçin, şahin > Kökeni: Türkçe

İlbay

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Bay Vali, bakan, beylerbeyi > Kökeni: Türkçe

İlbay

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Vali > Kökeni: Türkçe

İlber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kağana bağlı yüksek devlet görevlisi > Kökeni: Türkçe

İlbey

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+bey Vali, bakan, beylerbeyi > Kökeni: Türkçe

İlbi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Büyü, sihir > Kökeni: Türkçe

İlbilge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Bilge ( Devlet yönetiminde bulunmuş ve devlet tecrübesi olan) > Kökeni: Türkçe

İlbilge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ülkenin en bilgili kişisi > Kökeni: Türkçe

İlbilig

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Devlet bilgisi ve deneyimi 2. Devlet arşivi > Kökeni: Türkçe

İlbilmiş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Bilmiş Yurtsever, yurduna bağlı > Kökeni: Türkçe

İlçi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devlete hizmet eden, devletin hizmetinde olan > Kökeni: Türkçe

İlçin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devlet görevlisi, devlete iş gören > Kökeni: Türkçe

İldaş / ildeş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yurttaş, hemşeri > Kökeni: Türkçe

İldem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Pişman, nadim > Kökeni: Türkçe

İler

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Oluşum, bitişim > Kökeni: Türkçe

İley

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Civar, etraf > Kökeni: Türkçe

İlgen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kanıt, delil, ispat > Kökeni: Türkçe

İlgerü

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İleri, ileride 2. Doğu, doğudan 3. Bolluk, refah > Kökeni: Türkçe

İlgezdi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Gezdi, Gezgin, seyyah > Kökeni: Türkçe

İlgezer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+gezer, gezgin > Kökeni: Türkçe

İlgi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bağlantı, bitişim, alaka, özen > Kökeni: Türkçe

İlgik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barışsever, barışçı > Kökeni: Türkçe

İlginç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlgi çeken, ilgi duyulan, enteresan, sıra dışı > Kökeni: Türkçe

İlgir

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Barışçı, barışsever > Kökeni: Türkçe

İlgörmüş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+görmüş, gezgin > Kökeni: Türkçe

İlgü

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Amaç, hedef > Kökeni: Türkçe

İlgüy

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Nazlı, nazenin > Kökeni: Türkçe

İlhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Han. Bölge Hanı, Kağanlığa bağlı özerk han > Kökeni: Türkçe

İlhan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kağana bağlı özerk han > Kökeni: Türkçe

İlidi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yarar, fayda > Kökeni: Türkçe

İlig (ğ)

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ünlü, tanınmış, meşhur 2. İlk, birinci, başlangıç, ortaya çıkış > Kökeni: Türkçe

İlik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlk, birinci, önce > Kökeni: Türkçe

İlingi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devletine bağlı, devletinin hizmetçisi > Kökeni: Türkçe

İliş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bitişik, yakın > Kökeni: Türkçe

İlk

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Başlangıç, doğuş, çıkış, öncelik > Kökeni: Türkçe

İlkan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlk kan > Kökeni: Türkçe

İlke

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Ülke) Kurucu, yapıştırıcı, oluşturucu. (Günümüz Türkçesinde, “prensip, düstur” anlamında) > Kökeni: Türkçe

İlke

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Temel düşünce, prensip > Kökeni: Türkçe

İlkem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Benim ilkem > Kökeni: Türkçe

İlker

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlk doğan erkek çocuk > Kökeni: Türkçe

İlki

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İlk, ilkin, birinci > Kökeni: Türkçe

İlkin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birinci, öncelikli > Kökeni: Türkçe

İlkuş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Kuş Kartal türü bir avcı kuş İLLİ > Kökeni: Türkçe

İlmen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devletçi, devletine sadık > Kökeni: Türkçe

İlsiret

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Siret Düşmanın devletini yıkıp, esir eden, devletsiz bırakan > Kökeni: Türkçe

İlteber

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Eski Türklerde vali, komutan > Kökeni: Türkçe

İltemiş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+demiş yurtsever > Kökeni: Türkçe

İlter

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yurt koruyucusu, yurduna sahip çıkan, yurtsever, yurdunu toparlayan > Kökeni: Türkçe

İlter

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yurt koruyucusu > Kökeni: Türkçe

İlterim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+terim > Kökeni: Türkçe

İlteriş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Teriş, Yurdunu ve budunu derleyip, toparlayan, bir aya getiren ve yücelten > Kökeni: Türkçe

İlteriş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Devleti yeniden derleyen toparlayan kişi. İkinci Göktürk Devleti'nin ilk kağanı > Kökeni: Türkçe

İltöre

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Töre Devlet geleneği > Kökeni: Türkçe

İltutmuş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Tutmuş, Algan, fatih > Kökeni: Türkçe

İlun

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ulu, yüce 2. Soylu 3. Genç, cıvan > Kökeni: Türkçe

İlyığdı

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İl+Yığdı, Algan, fatih > Kökeni: Türkçe

İme

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Em, çare, derman > Kökeni: Türkçe

İmeçe

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Birliktelik, emek ortaklığı > Kökeni: Türkçe

İmen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Emen, can, ruh 2. Kayın ağacı > Kökeni: Türkçe

İmer

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hayırsever, iyilik sahibi > Kökeni: Türkçe

İmge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyi, yararlı 2. İz, belirti 3. Tasavvur, zihinsel simge > Kökeni: Türkçe

İmişçi tungatar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İmişçi+Tunga+Tar. Kaplanlarla dövüşen cesur kişi > Kökeni: Türkçe

İmrag / emrek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (imrağ, imrak) Aşık, derviş, dost > Kökeni: Türkçe

İmre /emre / imrağ

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ağabey, ağa 2. Beylerbeyi 3. Aşık, derviş, dost > Kökeni: Türkçe

İmren

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İmrenmekten. imrenilen, iç geçirten > Kökeni: Türkçe

İmren

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir şeyi elde etme isteği > Kökeni: Türkçe

İnak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kardeş, kardeş çocuğu 2. Han ve beylerin en güvenilir adamı ve yardımcısı > Kökeni: Türkçe

İnal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Soylu, Kağan ya da Hanların ana tarafından akraba 2. Anası Kağan yada Han soyundan olup babası kara budundan, halktan olan kişi 3. Avrupa’daki, kont, baron vb. ünvanların Türkçedeki karşılığı > Kökeni: Türkçe

İnal

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Soylu. Kağanın akrabası > Kökeni: Türkçe

İnalçık

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük inal > Kökeni: Türkçe

İnan

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İman, inanç 2. Kural, akide 3. Emniyet, güvenlik > Kökeni: Türkçe

İnanç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bir düşünceye kesin bağlılık. İman > Kökeni: Türkçe

İnangu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnanılan, güvenilen, mutemet > Kökeni: Türkçe

İnanır

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İmanlı, inançlı > Kökeni: Türkçe

İnce

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hafif, yeğni, nazik > Kökeni: Türkçe

İncesen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Huzur ve güvenlik, sükunet > Kökeni: Türkçe

İnci

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Yinçi, yinçgü) 1. İşve, naz, eda 2. Sessizlik, ıssızlık 3. İstiridye türü deniz kabuklusundan çıkan tane, takı > Kökeni: Türkçe

İnci

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük bir süs taşı > Kökeni: Türkçe

İncilay

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ayın en ince hali > Kökeni: Türkçe

İnçgü

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnce, narin > Kökeni: Türkçe

İndirbey Han

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Av Tanrısı Av hayvanlarını korur > Kökeni: Türkçe

İner

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İnmek eyleminden. Alçak gönüllü, mütevazı > Kökeni: Türkçe

İnerbaş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İner+Baş Alçak gönüllü > Kökeni: Türkçe

İni

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Kardeş, karındaş, kayın birader > Kökeni: Türkçe

İnisi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Küçük erkek kardeşi > Kökeni: Türkçe

İpar

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parfüm, misk > Kökeni: Türkçe

İpek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Yipek) İpek böceğinin ipeği (İp kökünden) > Kökeni: Türkçe

İpek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Parlak kumaş > Kökeni: Türkçe

İrçi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yırcı, halk ozanı 2. İrik, iricik 3. Yirçi, yerci, toprak sahibi > Kökeni: Türkçe

İrçik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İricik 2. Er, küçük er > Kökeni: Türkçe

İren

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Sert, katı2. Araç, vasıta 3. Ürek, yürek > Kökeni: Türkçe

İrençin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Bağımsız, başına buyruk 2. Güçlü, dayanıklı > Kökeni: Türkçe

İrge

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Yırlama, söyleme, okuma 2. Ergin, olgun > Kökeni: Türkçe

İrgin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İrge) Uygurlar ve Karluklar dönemi memuriyet unvanlarından > Kökeni: Türkçe

İrik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Sert, katı, iri > Kökeni: Türkçe

İrim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Müjde, iyi haber > Kökeni: Türkçe

İris / ıraz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Kurtuluş, hürriyet 2. Iras, ıraz Türk mitolojisindeki Tanrıça adlarından “kötü ruhları kovup, tamuya gönderen Tanrıça” > Kökeni: Türkçe

İrkil

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Ululuk, heybet, cesaret 2. Aksakal, kam, baksı > Kökeni: Türkçe

İrkin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Olgun, bilge, ulu > Kökeni: Türkçe

İrkit

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Ürküt, ürkütücü, heybetli > Kökeni: Türkçe

İrkli

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güçlü, muktedir 2. Yüksek dereceli memur > Kökeni: Türkçe

İrnek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Emek) Serçe parmak > Kökeni: Türkçe

İrşi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Peri, peri kızı > Kökeni: Türkçe

İrtegün

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Erte+gün sabah > Kökeni: Türkçe

İrtem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Erdem, fazilet 2. Marifet, hüner > Kökeni: Türkçe

İrtiş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Hüner, hünerlilik > Kökeni: Türkçe

İrtük

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Değer, kıymet > Kökeni: Türkçe

İsen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Esen, yel, rüzgar 2. Doğa, tabiat 3. Açık, net, sahih > Kökeni: Türkçe

İsihi Han

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bereket Tanrısı Yeryüzüne bolluk ve bereket gönderir > Kökeni: Türkçe

İstek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İsteyiş, arzu > Kökeni: Türkçe

İstem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İrade, dileme erki > Kökeni: Türkçe

İstemi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İstem, irade, dileme ve buyurma erki > Kökeni: Türkçe

İstemi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Buyurma erki > Kökeni: Türkçe

İstemi yabgu

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bumin Kağan'ın kardeşi, Batı Göktürk yabgusu > Kökeni: Türkçe

İşbara

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Bara +Var İş, devinme, davranma, iş bilen, çok çalışan. > Kökeni: Türkçe

İşçen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşgüzar, hamarat > Kökeni: Türkçe

İşgün

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İçgün) Kızıl yapraklı bir yayla çiçeği İŞİM > Kökeni: Türkçe

İşitgen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İşitici, dinleyici, öğüt dinleyen > Kökeni: Türkçe

İşlek

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İdmanlı, eğitimli 2. İşgüzar, çalışkan > Kökeni: Türkçe

İtbarak

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İt+Barak (Barık, baraka)Türk mitolojisinde adı geçen köpek > Kökeni: Türkçe

İtgüçi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İteleyen, itici, yapıcı, destekçi > Kökeni: Türkçe

İtik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Yetik, yetkin, uzman > Kökeni: Türkçe

İtimgen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İteleyen, itici, destekçi > Kökeni: Türkçe

İtmaç

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Alet, edevat, takım > Kökeni: Türkçe

İtmiş

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Etmiş) Yapıcı, uzman, uzmanlaşmış > Kökeni: Türkçe

İvecen

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Aceleci, telaşlı > Kökeni: Türkçe

İvgin

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (Evgin) Ateşli, sabırsız, telaşlı > Kökeni: Türkçe

İyba

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Utangaç > Kökeni: Türkçe

İye

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Güç, kudret, erklik, sahip olma > Kökeni: Türkçe

İyeuza

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İye+Uza, Güçlü, egemen ve uzman > Kökeni: Türkçe

İyi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: İyi, yararlı ve uğurlu > Kökeni: Türkçe

İyik

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. İyi, uğurlu 2. Heves > Kökeni: Türkçe

İyim

ANLAMI-AÇIKLAMASI: 1. Güzellik, hüsnü niyet 2. Dost, canan, yaren > Kökeni: Türkçe

İyimser

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Olayları iyi gözle gören ve yorumlayan > Kökeni: Türkçe

İynem

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Dost, ahbap, yaren, canan > Kökeni: Türkçe

İz

ANLAMI-AÇIKLAMASI: Basma, ezme, sıkıştırma, kesmek, yarmak bildiren kökten; yarık, yara, kalıntı, belirti > Kökeni: Türkçe

İzgi

ANLAMI-AÇIKLAMASI: (İzgü) 1. İyi, kutlu 2. Akıllı, zeki 3. Adil, adaletli > Kökeni: Türkçe